Morgunblaðið - 07.07.1963, Blaðsíða 15

Sunnudagur 7. júlí 1963
1UORCVNBLAÐIÐ
15

sem viiuiUm
Upp í dbyggöir
ÞAÐ var rjómalogn við
Þingvallávatn og íjöllin spegl-
uðust í vatnsfletinum. Litirn-
ir í landslaginu voru ferskir
og tærir eftir morgundöggina
— Regnbogarnir dönsuðu í
úðanum við Gullfoss. Þó fjalla
sýn væri ekki góð var lands-
lagið hið fegursta og þurfti
ekki snyrtingar við, eða svo
sögðu að minnsta kosti fegr-
unarfræðingarnir frönsku,
sem voru með okkur í ferða-
laginu. „Skelfing er úðinn frá
fossinum frískandi“, sagði einn
þeirra, „hann er á við bezta
andlitsvatn“.
Við vorum á leið upp í
Kerlingarfjöll, að sýna þrem-
ur Frökkum hálendi landsins:
forstjóra franska snyrtivöru-
fyrirtækisins Coryse Salome,
hr. Radius, frú hans og skóla-
stjóra tízkuskóla sama fyrir-
tækis, ungfrú Martin. Þau
komu hingað til landsins að
kynna snyrtivörur fyrirtækis-
ins og ungfrú Martin hefur
undanfarna daga kynnt snyrti'
vörurnar og gefið konum ráð
leggingar um meðferð þeirra
í snyrtivöruverzluninni Val-
höll, Laugavegi 25, sem hefur
einkaumboð fyrir Coryse
Salome á Islandi.
• Allir hjálpa til, þegar bíllinn
festist, jafnvel franskir for-
stjórar. Hér sézt Radius með
skóna sína í annarri hendi
og skóflu í hinni, rétt eftir
að bíllinn losnaði úr leðjunni
Hann hafði fengið léða klossa
meðan hann var að moka
fyrir mig,“ sagði ungfrú Mart-
in, „að kynnast landi og þjóð,
„Það er mjög mikilvægt áður en ég fer að leiðbeina
íslenzkum konum um með-
ferð snyrtivara. Ég verð að
gera mér far um að skilja þær,
viðhorf þeirra og hugsana-
gang svo ráðleggingar mínar
komi að gagni. Tízkan hefur
alltaf sitt að segja, en hún
er ekki einhlít. Þið eruð með
ljóst yfirbragð og þurfið þar
af leiðandi aðrar snyrtivörur
en við Frakkarnir og indíána-
stúlkurnar í Suður-Ameríku
en við seljum mikið af snyrti-
vörum þangað."
Leiðin upp í Hvítárnes gekk
stórslysalaust, nema hvað bíll
inn festist tvisvar í torfærum
og fóru þá allir að ýta og
moka sem vettlingi gátu vald-
ið. Og leðjan uti var mjúk
eins og fínasta krem, að sögn
Frakkanna.
í Hvítárnesi var staldrað
við og snætt og tekin ,sú á-
kvörðun að halda til baka, þó
skammt væri í Kerlingarfjöll.
En bæði • var áliðið dags og
þótti því vænlegast að halda
• til byggða. Umhverfið var til-
komumikið en hrjóstrugt og
gróðursnautt, og ólíkt lands-
laginu í Frakklandi.
Og sem við gengum þarna
um á völlunum sagði Radius
forstjóri okkur lítilsháttar frá
snyrtivörufyrirtækinu Coryse
Salome,' sem stofnað var fyr-
ir rúmum 40 árum. Hann sagði
að í París væru tugir verzl-
ana, sem eingöngu verzluðu
með þær snyrtivörur og fjöldi
snyrtistofa, sem fyrirtækið
rekur. Snyrtivörurnar væru
seldar í flestum löndum
Evrópu einkum á Norðurlönd
Kúpulagði sumarhatturinn klæðir jafnt ungar sem gamlar.
Hann má hafa á ýmsa vegu: á miðju höfði, skáhallt út í annan
vangann, aftur á hnakka og fram á ennið, allt eftir höfuðlagi
og smekk hvers og eins. Þeir sem vit hafa á segja það engu
máli skipta, hvort sá sem ber hann er fimmtán ára eða sextugur
Sá, sem sýndur er á myndinni, er úr hvítu filti með kónga-
bláum borða, en einnig má sauma hann úr öðrum efnum í
margvíslegum litum.
unum, en einnig seldu þeir
mikið til Suður-Ameríku.
Hr. Radius sagði ennfremur
að fyrirtækið hefði um ára-
bil starfrækt sérstakan skóla'
í Paris, þar sem stúlkum væri
kennd snyrting og meðferð
snyrtivarannna. Veitti ungfrú
Martin þessum skóla forstöðu
og útskrifaði hann um 20
stúlkur mánðararlega, sem
síðan væru sendar á stofur og
í verzlanir fyrirtækisins, eftir
því sem þörf krefur. „Við
leggjum mikið upp úr því,“
sagði hann að lokum, „að
vinna trúnað viðskipta-
vinanna. Okkar kappsmál er
ekki aðeins að selja þeim
snyrtivörur af einhverju tagi,
heldur réttar snyrtivörur. Við
álítum að það sé bezt fyrir
alla aðila.“
Fieygið ekki sápunni
Sápubrot gera margri hús-
móður gramt í geði. Sápurnar
Borð sem þessi komu nýlega
á markaðinn í Danmörku
Borðplatan er laus og í laginu
eins og bakki. Bakkinn er
síðan settur á grind, sem bú-
in er til úr þremur borðfót-
um, sem lagðir eru í kross.
Borðin eru ýmist smíðuð úr
palisander eða tekki, en einn-
ig má fá þau úr ódýrari viði
og er þá bakkinn gjarnan
hafður úr málmi
kosta sinn skilding og spar-
söm húsmóðir kann ekki við
að fleygja sápubrotunum, þó
ný og stór sápa sé jafnframt
tekin í notkun. En í flestum
tilí'ellum fer svo að sápan fer
ofan í vaskinn og á það til
að stífla hann.
En ráði er til við öllu. Sápu
stubbarnir eru upplagðir til
hreingerninga. Húsmóðirin
klippir gat í svampinn og sting
ur sápunni inn í gatið. Svamp-
inn notai' hún tii að þrífa bað-
ka'rið.
Slæður geta líka verið
fallegar
MARGIR hafa horn í síðu
skýluklútanna, sérstaklega
þær konur sem halda upp á
hatta. íslenzkum stúlkum hef
ur löngum þótt skýluklútur-
inn þægilegt höfuðfat og nota
hann mikið — en það er ekki
þar með sagt að ekki sé hægt
að binda hann öðruvísi en
undir hökuna. — Hér sjáum
við hvernig tv'ær franskar
blómarósir binda klúta um
böfuð s-ér. Annar er vafinn
og endarnir
hvirflinum.
eru hnýttir

í
I

í
1'
(
!
eins og túrban um höfuðið en
hinn situr aftarlega á höfðinu