Morgunblaðið - 27.09.1963, Side 3

Fosfndaatlr 27. sept. 1963
MORCUN BLAÐIÐ

ÞAÐ BAR til tíðinda í Ólafs-
vík í fyrradag, að vörubifreið
sem var að aka grjóti í hafn-
argarðinn, valt út af honum
og í sjóinn. Bíllinn var utar-
lega á hafnargarðinum, er
grjótkanturinn brast undan
honum. Eiganda bílsins
Sverri Sigtryggssyni tókst
með naumindum að forða sér
út og sakaði ekki. Bíllinn fói*
eina veltu og kom niður á
hjólin, rétt við hliðina á garð

inn og festi vír í vörubifreið-
ina. Hinn endi vírsins var \
bundinn við jarðýtuna, en
hafði þó verið brugðið u.n
spil á 10 tonna trukki, sem
stóð í fjöruborðinu, svo að
jarðýtan gæti farið eftir fjör-
unni endilangri, en ekki beint
á land upp. Var vírinn á ann-
að hundrað metra langur.
Hófst nú togið eftir botn-
inum, en talsverður sjór var,
svo að bíllinn valt á hliðina,
er hann hafði færzt fáeinum
metrum nær landi. Kom nú
kranabíllinn á garðinum að
góðu haldi, því kafarinn fór
aftur á kreik og tókst, þótt
dimmt væri orðið, að festa
taug þannig í bílinn, að hægt
var að reisa hann við. Eftir
þetta gekk allt slysalaust og
þokaðist bíllinn hægt og hægt
nær landi og reis smátt og
smátt úr sæ, unz hann var
kominn á þurrt. Mun hann
sennilega alveg ónýtur.
Kaíarinn leggur af stað.
JT
- 1
inum, en þar er mjög djúptB
og sást ekki í bílinn á há-
fjöru.
Kafari frá Vita- og hafnar-
málastjórninni var staddur í
Ólafsvík, en hafði ekki við
hendina köfunartæki. Fór
hann í snatri til Grafarness
í Grundarfirði, fékk þar lán-
aðan kafarabúning og kom
aftur tvíefldur.
Stórum kranabíl, sem not-
aður hefur verið til þess að
lyfta grjóti upp á vörubifreið-
arnar, var nú ekið út á hafn-
argarðinn. Átti fyrst að
freista þess að láta hann hífa
vörubílinn beint upp á garð-
inn, en var horfið frá því ráði
og í stað þess fengin stór jarð
ýta, sem stillt var upp í fjör-
unni. Kafarinn fór nú í sjó-
Hann færizt nær.
Nú vantar aðeins herzlumun-
inn.
Við kranaiiílinn á bai'nargarðinum hafði mikill fjöldi fólks
sainazt samau til að fylgjast með aðgerðum. <&_
Myndlistaskólinn bæt-
ir við 2 nýjum deildum
Myndlistaskólinn í Reykjavík
mun taka til starfa 1. október,
eins og undanfarin ár. Ákveðið
hefur verið að stofna tvær nýjar
deildir til viðbótar við þær sem
fyrir eru. Það er Vatnslitadeild.
Þar munu nemendur fá kennslu
í meðferð vatnslita (Anuarell),
þekjulitar (Gouaah og Tempera).
Kennari verður Hafsteinn Aust-
mann. Oft hafa komið fyrirspurn-
ir um kennslu í þessum greinum
myndlistarinnar. Virðist því vera
þörf fyrir slíka deild.
Þá mun verða stdfnuð Ung-
lingadeild. Hún er ætluð nem-
endum á aldrinum 13—16 ára.
þessari deild verður kennd olíu-
málun, vatnslitamálun, leirmót
un og teikning. Jón E. Guðmunds
son mun kenna í þessari deild,
Hann mun hafa tónlist á meðan
hann kennir. Hann hefur notað
Framh. á bls. 23
I NA 15 hnútor
I / SV 50 hnútar
X Sn/ókoma
* ÚSi
V Skúrir
S Þrumur
r*
Útraii
KuUoM
Hiittki1
H Hml
L Lmol
Bílhnn blrtist ér djúpinu. Hann kastaðlst oft til í öldurótinu.
Á HÁDEGI í gær var djúp á hafinu fyrir vestan Bret-
og kröpp lægð. Þá var hvass- landseyjar og enn hvássara
viðri yfir Bretlandseyjum og yfir Norðursjó.
SUkSIEIW
Hvaðan hafði kommún-
istablaðið fréttina?
Þegar kommúnistablaðið hóf
rógskrifin um síldarsaltendur á
Austurlandi og starfsfólk þeirra,
sagði það:
„Þjóðviljinn hafð! samband við
fréttaritara sinn á Seyðisfirði i
gær og kynnti sér gang.mála."
Síðan var rógskrifunum hald-
ið áfram og m.a. sagt að Austur-
landssíldin væri „úldin“ og ónýt
vara. Fréttaritari blaðsins á Seyð
isfirði hefur að sjálfsögðu ekki
viljað láta sér það lynda að hans
nafn væri bendlað við þessa iðju
kommúnistablaðsins og þess
vegna varð „Þjóðviljinn“ að birta
yfirlýsingu, þar sem sagði m.a.:
„Fréttamaður Þjóðviljans á
Seyðisfirði, Gísli Sigurðsson, er
ekki heimildarmaður blaðsins
um þessi efni né heldur aðrir
fréttamenn blaðsins á Austur-
landi.“
f tilefni af þessari yfirlýsingu
hefur Morgunblaðið spurt komm
únistamálgagnið að því, hvaðan
það hafi haft fregnina. Enn hef-
ur ekki borizt svar við þessari
fyrirspurn, en menn bíða og
sjá hvað setur.
„Úldin“ síld
Auk þess sem kommúnistamál-
gagnið brigzlaði síldarsaltendum
um mútuþægni og hvers kyns ó-
sóma sagði blaðið m.a. um störf
þeirra sem í sumar hafa unnið
við síldarsöltun á Austurlandi:
„Þessi vinna er venjulega unn-
in milli söltunarhrota. Ágúst-
hrotan reyndist hinsvegar óvenju
lega löng og komst því I óefni
með pæklun á tunnum og syndg-
aði margur síltarsaltandi á Aust-
fjörðum upp á náðinni í þessum
efnum.
Nú fer fram umpökkun á þess-
ari síld þessa dagana og þykja
brögð að þránun á síldinni, eða
m.ö.o. síldin er úldin og vita all-
ir hvers konar augum er litið
á slíka markaðsvöru í nágranna-
löndunum.“
Þetta er sú kveðja sem síldar-
saltendur og aðrir þeir, sem í
sumar hafa stritað við síldarsölt-
un á Austurlandi fá frá kommún
istamálgagninu. Rússar vilja hafa
sinn hátt á yfirtöku síldarinnar
og þá er ekki að sökum aðspyrja.
„fslenzkir" kommúnistar taka
þeirra málstað eins og ætíð, bæði
fyrr og síðar.
Stolt kommúnista
f ritstjórnargrein Aiþýðuhlaðs-
ins i gær segir m.a.:
„Ritstjóri Þjóðviljans var s.l.
sunnudag sár og reiður yfir því,
að honum fannst forystumenn
fslendinga skorta nægilegt stolt
í skiptum sínum við aðrar þjóð-
ir. Beindi hann gagnrýni sinni
einkum gegn þeim, sem ráða
utanríkismálum þjóðarinnar.
Þessar áhyggjur ritstjórans eru
ástæðulausar. fslendingar hafa
hjá öðrum þjóðum fengið orð
fyrir að vera stoltastir og sjálf-
stæðastir allra sjálfstæðra þjóða
og mun engin nágrannaþjóð,
stór eða smá, telja forystumenn
íslenzka utanríkismála leiðitama
— þvert á móti.
En meðal annarra orða: Hvar
var stolt íslenzkra kommúnista,
þegar Þjóðviljinn skrifaði hina
frægu grein sína um rússneska
síldarmatsmanninn? Ætli sjálf-
um Rússum þyki ekki nóg um
hina taumlausu ur "Hrgefni sem
þar kom fram?“