Morgunblaðið - 31.07.1964, Side 6

Morgunblaðið - 31.07.1964, Side 6
 a MORCU NBLAÐIÐ FostuaaÉíiir 31. júlí 19(54 Kartöflur þola ekki birtu þá mtssa þær bragðgildí verða græn ar og beiskar. eða yfir 130 milljónir króna. Vegna flutningskostnaðar er simásöluverð talsvert mismun- andi eftir hvar er á landinu. í>að er því eðlilegt, að þegar um fæði-vöru er að ræða, sem er jafn þýðingarmikil og kart- öflur fyrir hvert einasta heim- ili landsins, til sjávar sem sveita að þá sé það viðkvæmt mál, ef ekki eru fyrir hendi á hverj- um tíma nægiiegt magn af þeim á hóflegu verði og sæmilegur að gæðum. !>að eru ekki mörg ár, síðan að íslenzkar kartöflur giátu tai- Xakið kartöflurnar úr búðar- uxnbúðunum þegar heim er kom- ið eða opnið pokann, og geymið hann á köldum og dimmum stað. izt almenn markaðsvara hérlend ia. Útflutningur þeirra hefur heldur ekki verið teljandi til þessa. l>að litla, sem hefur þó verið flutt út, hefur staðizt þar lendar kröfur og líkað ágætlega t-d. á brezkum markaði. I>etta sýnir, að við getum bætt og vandað enn meira ræktun og meðhöndlun þessar- ar dýrmætu fæðutegundar, — ef nauðsyn kxefur. Bændur og aðrir, sem rækta vilja kartöflur til sölu, verða að gera sér grein fyrir, að ínn- lendur markaður er þeim ekki Sjálfvirka þvottavélin LAVAMAT „nova 04“ Fullkomnari en nokrku sinni. Óbreytt verð. AEG-umboðið Söluumdoð: H Ú S P K Ý BI H.F. Sími 20440 — 20441 Yfirmatsmabur garðávaxia: E. B. Malmquist Uppskerustörf og meðhöndlun garðávaxta þarí að bæta? Nú, þegar í byrjun uppskeru- ársins 1964, á kartöfium og öðrum garðávöxtum, er ástæða til að íhuga, hvað sé helzt hægt að gú'ra til að fá sem bezta vöru á sölumarkað og almennt til neyzlu. Það mun láta nærri, að ís- lenzka þjóðin noti um 130 þús- und tunnur af kartöfium til manneldis árlega, sem er að verðmæti fyrir neytendux um • Grjótgjá Ferðamaður einn kom að máli við Velvakanda og sagði honum frá ferðalagi siínu um Mývatnssveit, einhverja sér- kennilegustu og fegurstu sveit norðan Alpafjalla, eins og einu sinni var sagt. Hann gerði Grjótagjá að um talsefni, þetta stórmerkilega náttúrufyrirbæri, og fannst heldur illa að henni búið. Eins og þeir vita, sem þarna hafa komið, er laug á botni grjaar- innar. Hægt er að synda frá botni hennar eftir göngum inn í aðra laug, sem er tölu- vert stærri. Slíkt er þó mjög varasamt, nerrxa fyrir kunnuga og góða kafsundmenn, og and- opið á stærri lauginni er ekki nema diskstærð. Laugin á gjáarbotninum er 40 stiga heit, og þar er hægt að fá sér eitt bezta bað, sem völ er á hér á landi. Straum- ur er í gjánni, ogj skiptir í sí- bylju um vatn. Ferðamaður- inn sagði Velvakanda t.d, að hann hefði ásamt öðrum karl- mönnum sápað sig og rakað, rekið höfuðið niður í laugina, og eftir andartak orðið tand- urhreinn. Þessi sérkennilegi baðstaður, sem engan sinn líka mun eiga í heiminum, er því miður vanhirtur og illa merkt- ur, þótt þarna sé sennilega um að ræða beztu auglýsingu, sem eigendur hótelsins í Reyni- hlíð (en þeir munu eigendur gjáarinnar) geta feugið fyrir gistihús sitt og veitingastað. Leiðin frá aðalveginum að gjánni er ekki merkíur. Fyrst leiðin að Dimmuborg- um, öðru náttúru-undrinu þarna um slóðir, er merkt, ætti landeigendum ekki að verða skotaskuld úr því að merkja hana líka. Við gjána sjálfa, sagði ferðamaðurinn, er smáskilti með nafni henn- ar, en ekki verður það greint, fyrr en að er komið. Grjótagjá mun um einn og hálfan eða tvo kílómetra frá Reykjahlíð. Þar eru tvö gisti- hús, Reynihlíð og Reykjahlíð, sem bæði ættu að hafa hags- muna að ;4eta í sambandi við hirðingu gjáarinnar, jafnvel þótt eigendur annars hótelsins eigi ekki neitt í gjánni. Til þess að komast ofan í laugina, verður að klöngrast um skítuga og drulluga kletta, t.d. spillt áliti margra útlend- inga á íslendingum. Þar sem þjónustufólk kann sig ekki nógu vel, þar sem öskubakkar eru ekki bornir á borð og fást ekki fyrr en eftir ítrekaðar beiðnir, þar sem sama áleggið er ofan á brauðið dag eftir dag og ár eftir ár, þar sem ekkert er gert, sem heitir „smart“ fyrir ferðamenn, þar sem fram- kvæmdaleysið og dáðleysið ríður húsum, þar sem gestir heyra yfirmatselju skamma þernu fyrir að bjóða gestum eftirrétt, þótt þeir borgi fyrir hann („hver heldurðu að muni eftir dessertnum?“), þar sem rjómi fæst ekki út í kaffið, þó að um sé beðið („við er- um hætt að kaupa rjóma, það eru allir í megrunarkúr og biðja um mjólk“), þar sem rifr ildi eldnabuska glymur um matsali, þar sem fólk vaknar við gagnkvæm skammar- og klúryrði starfsfólks, þar sem farangur ferðafólks er skoð- aður gaumgæfilega af forvitn- um en að vísu ekki hvinnsk um augum, þar sem menn segj ast skilja fensku, en misskiija allt.....þar koma ferða- menn ekki ótilneyddir aftur. Smáatriði geta orðið nokk- uð dýr. „Um að gera að græða á helv .... útlendingunum“, segja sumir. O.K., en þeir koma bara ekki aftur til ykk- ar. Kartöflumar mega ekkl verffa fyrir ónauffsynlegu hnjaski í flutningum effa á annan hátt. og ekki er nokkur vegur að komast aftur upp úr baðinu, án þess að verða óhreinn aft- ur. Þarna ætti í fyrsta lagi að hyggja litla búningsklefa fyr- ir karla og konur, í öðru lagi að lagfæra niðurleiðina, e.t.v. með tréstiga, en helzt með því að höggva einstigi niður og halda því hreinu, með því að skafa burtu gróður, mold og annað aðflutt efni. Einnig þarf að gæta þess vel, að sandur og annað berist ekki niður í laugina og skemmi hana. Þetta einstæða og skemmti- lega náttúrufyrirbæri þarf að hirða og aujf ýsa miklu betur. • Þjónusta við ferðafólk Við erum sífellt að stæra okkur af því, hve ferðamanna straumurinn aukist hingað, og hve margir útlendingar læri að meta ísland og íslendinga að verðleikum. Þetta er gott og blessað, en ekki sakar að minna á, að þjónusta okkar við ferðafólk er enn fyrir neð an allar hellur á allt of mörg- um stöðum. Stirðbusaháttur, sein og léleg þjónusta, hefur síður ómetanlegt viðskiptasaim- band en erlent. Því ber að vanda til' þessarar framleiðslu í einu og öllu eins og annara verzlunarvara. Og vegna stað- hátta lándsins, þá er hér einmitt um að ræða afar þýðinglarmikla fæðutegund, sem þjóðin má ekki vera án frekar en soðn- ingar, kjöts eða mjólkur. Neytendur verða aftur á móti fyrst um sinn að taka til greina að nokkru hvað ræktun- araðstaða er hér erfið og aðra byrjunarörðugleika m.a. tækni- lega, er komið hafa fram hin síðari ár í sambandi við vél- væðingu, áburðarnotkun, snef- ilefnaskort og fleiri annmarka, er ætíð vilja steðja að nútíma ræktun, er drifin er í stórum stíl við margbreytileigtar aðstæð- ur. Sumaruppskeran Kartöflur, sérstaklega í upp- töku og nýuppteknar eru afar viðkvæmar, þola hnjask, flutn- ing og umihleðslu illa. Uppskerustöri að sumrinu á hálfþroskuðum kartöflum þarin ast þó enn meiri varfæirni, verklagni og nákvæmari um- hirðu en haustuppskerustörfin. Kartöflur mega ekki geymast í hita (4—7* C) þaff er því á- ríffandi aff búffarlagerinn verffi aldrei eldri en 6—8 daga gamaUL Hýði kartöflunnar, hennar varnarvef ;ur fyrir utanaðkom- andi skemmdum, er svo til ó- myndað. Spretta kartöflunnar er oftast mjög ör, einmitt um þetta leyti, sem ágúst uppsker- an stendur yfir. Vatnsinnihald þeirra mikið og útgufun, önd- un þá einnig eftir því. Ef við eigum að fá sæmilega útlítandi og góða sumarupp- skeru af kartöflum á markað, sem ræktaðar eru ef til vill 75 til 200 km. langt frá Reykjavík eða aðalmarkaðssvæði kartöflu- framleiðandans, þá þari m.a. að gæta eftirfarandi: Það vill verða oft mjög áber- andi, að kartöflurnar skaddist mikið í vélaupptöku, þó ýtr- ustu varúðar sé gætt. Bezt er að tína kartöflumar beint í lausofna 25 til 30 kg. poka, láta þær síðan ryðja sig og þorna í þeim 2 til 3 daija, áður en rögun fer fram. Leitast skal við að umhlaða kartöflunum sem minnst frá þvi þær eru teknar upp og þeim komið á markað. • Þegar flokkun sumaruppsker- unnar fer fram, væri æskilegt að nota plast eða gúmívarið sigti. Minnsta stærð á sumar- markað, þar til byrjað er að meta er 28 m/m kartöflur eóa um 18 til 20 gramma. Þegar um lengri flutninga er að ræða, t.d. milli landa, þurfa hálfsprotnar kartöfiur að flytj- ast í kössum eða körfum, (23 kg.) raðað lagavís með mosa eða toríi á rrtilli laga, en þá haldast þær óskaddaðar og sem nýupp- teknar þó flutningur taki 3 til 4 vikur á markaðsstað. Skemmri flutningsleið verða þessar umbúðir of dýrar oig| flutningur 1 heild of kostnaðar- samur. 25 kg. hessian striga- pokar eru því látnir duga í siik- Framh. á bls. 13.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.