Morgunblaðið - 05.07.1966, Qupperneq 21

Þriðjudagur 5 júlí 1PÍ5
MORCU N BLADIÐ
21
ISeir Þorsteinsson
limmtugur
GEIR Þorsteinsson, verkfræð-
ingur, forstjóri RÆSIS h/f á
iimmtugsafmæli í dag. Hann er
sonur Þorsteins Þorsteinssonar
fyrrverandi hagstofustjóra og
konu hans Guðrúnar Geirsdótt-
ur rektors Zoéga. Geir er stúd-
ent frá Menntaskólanum í
Reykjavík, lauk fyrrihlutaprófi
frá tækniskólanum í Þránd-
heimi, og er einn af þeim sjö
íbyggingarverkfræðingum, sem
Háskóli íslands hefir útskrifað.
Að loknu prófi réðst hann til
Ibæjarverkfræðingsins í Reykja-
vík og starfaði við holræsa og
gatnagerð. Er það svo enn, að
þegar eitthvert vandamál kemur
upp í sambandi við gatnagerð-
ina að haft er á orði á meðal
þeirra, sem störfuðu með hon-
um og starfa enn, að viðkvæðið
er: „Hann Geir hefði nú ekki
verið lengi að leysa úr þessu“.
Árið 1954 skipti Geir um starf
— Tónlistarskóli
Framhald af bls. 3.
um tónleikahald í skólanum?
— Foreldratónleikar eru
haldnir öðru hvoru á skólaár-
inu. Þá leika nemendur fyrir
vini og frændfólk. Foreldrum
gefst kostur á að fylgjast
þannig með framförum barna
sinna á námstímabilinu. Þótt
byrjendur geti ekki spilað nein
„stór verk“ álít ég nauðsynlegt
að nemendur venjist því að
leika fyrir aðra og læri jafn-
framt að koma fram á sviði um
leið og þeir nema hinar fyrstu
nótur. Skólaslit fóru fram hinn
16. maí sl. og vorú það jafn-
framt almennir tónleikar.
Komu þar fram 28 nemendur
og léku á áðurnefnd hljóð-
færi.
— Eru starfandi kórar eða
lúðrasveitir i þorpinu?
— Við höfum ágætan kirkju-
kór og tvöfaldur karlakvartett
starfaði nokkuð í vetur. Þar
sem mikill meirihluti fólks hér
vinnur við sjávarstörf og hefur
óreglulegan vinnutíma, og
jafnframt langan, þá er erfitt
að hafa fastar æfingar og erf-
itt að ná fólki saman. En áhugi
er mikill hér fyrir söngtónlist
og vonandi verður þess ekki
langt að þíða, að hér taki til
starfa kór, sem heldur uppi
reglubundnum æfingum.
— Hvað vildirðu segja að
lokum Ólafur?
— Ég held að óhætt sé að
segja, að meðal íbúanna í Bol-
ungarvík sé ört vaxandi áhugi
fyrir góðri tónlist. Þennan
áhuga þarf að auka enn, bæði
með auknu tónleikahaldi, tíð-
ari heimsóknum erlendra og
innlendra tónlistarmanna, svo
og með bættum aðbúnaði hér
fyrir þá listamenn sem heim-
sækja okkur.
Sinfóníuhljómsveit íslands
hefur ekki, ef ég man rétt
leikið fyrir okkur Vestfirð-
inga frá því árið 1960. Ég er
þeirrar skoðunar að hljóm-
sveitin eigi að heimsækja okk-
ur annað hvert ár, jafnvel oft-
ar. Einhverja leið þarf að
finna til að sá draumur gæti
rætzt, því Vestfirðingar hafa
almennt mikinn áhuga fyrir
tónlist.
og gerðist forstjórl ,,RÆSIS“
h/f og hefir verið það síðan.
Hefir það fyrirtæki vaxið og
blómgazt undir góðri stjórn
hans, og þar ríkir sá létti og
frjálsi starfsandi sem hann smit-
ar frá sér.
Geir er mjög vinmargur mað-
ur, enda hefir hann kynnzt
mörgum í starfi sínu og frístund
um, en þá leggur hann helzt fyr-
ir sig hestamennsku og laxveið-
ar, eða aðrar viðlíka þroskandi
íþróttir.
Kona Geirs er Inge Jensdótt-
ir, P. R. Laursen, járnsmíða-
meistara í Nörri Tvede, Dan-
mörku. Hafa þau sameiginlega
komið sér upp mjög aðlaðandi
heimili, sem skemmtilegt er
heim að sækja. Er ekki að efa að
gestkvæmt verður á heimili
þeirra hjóna á þessum merkis-
degi í lífi hans.
Ingi Ú. Magnússon.
— Utan úr heimi
Framhald af bls. 14
að þetta væri gert af sparn-
aðarástæðum, en flestir eru
þeirrar skoðunar að með
þessu eigi að koma í veg
fyrir að starfsmenn gefi upp-
lýsingar um eitt og annað,
sem ekki má fréttast.
Álitið er að hlustunartækj-
um sé komið fyrir í skrif-
stofu Bill Moyers, talsmanns
forsetans, til þess að forset-
inn geti fylgst með fundun-
úm sem Moyers heldur tvisv
ar á dag með fréttamönnum.
Þekktur bandarískur frétta
maður hefur skýrt frá, að á
einum siíkum fundi hafi sím-
inn hringt og Moyers gefið
svar við spurningu, sem ein-
hver hafði spurt stuttu áður,
en enginn hafði yfirgefið
herbergið né hringt er svar-
ið allt í einu barst.
Yfirlýsing
VEGNA ummæla, sem höfð eru
eftir Jóni Magnússyni, hæsta-
réttarlögmanni, framkvæmda-
stjóra Sambands veitinga- og
gistihúsaeigenda í Morgunblað-
inu í dag, vill stjórn Félags fram
reiðslumanna taka eftirfarandi
fram:
1. Framkvæmdastjórinn telur
þá kröfu óaðgengilega, að látið
sé haldast það fyrirkomulag, sem
lengi hefur tíðkazt á vínveitinga-
húsum hér í borg og tíðkast enn
a.m.k. á Hótel Borg og í Lídó,
að framreiðslumenn í bar fái
varning þann er þeir selja af-
greiddan samkvæmt pöntunar-
seðlum og síðan sé gert upp við
veitingahúsið samkvæmt þeim
seðlum. Nokkrir veitingamenn
hafa nú upp á síðkastið tekið
upp það fyrirkomulag, að láta slá
hverja einstaka afgreiðslu inn á
peningakassa, en af þessu er veru
leg tímatöf fyrir framreiðslu-
manninn, sem aftur veldur því að
afgreiðsla gesta gengur seinna
fyrir sig en ella. Framreiðslu-
menn hafa því lagzt gegn þessari
nýbreytni, enda verður ekki séð
að hún hafi neins konar hagræði
í för me’ð sér.
2. í öðru lagi telur fram-
kvæmdastjórinn það óaðgengi-
iegt, að veitingamönnum sé ó-
heimilt að breyta vinnutilhögun
frá því sem nú er. Samkvæmt
tillögum vorum er það áskilið að
samkomulag náist um slíkar
breytingar við félag vort. Þetta
teljum vér nauðsynlegt til að
stemma stigu við vánhugsuðum
og óhagkvæmum breytingum á
vinnutilhögun framleiðslu-
manna.
3. f þriðja lagi kveður fram-
kvæmdastjórinn óaðgengilegt að
fjölgun framleiðslumanna í veit-
ingahúsum frá því sem var 1.
Guðrún Guðbrandsdóttir
frá Holtsmúla
Fædd 5. júlí 1877.
Dáin 20. júli 1965.
NÚ á þessum fagra júlídegi,
leitar hugurinn á slóð minning-
anna. Nú finn ég greinilegar en
nokkru sinni fyrr, að s.ætið þitt
er autt. Nú ert þú gengin á fund
vina, sem farnir voru á undan
þér. Minningin um þig, lifir þó-
greinilega í hugum ástvina
þinna og þeirra, sem áttu því
láni að fagna að kynnast þér.
Veit ég að andi þinn, mun
svífa yfir heimilum þeirra, með
mildi og hógværð, eins og Uf
þitt einkenndist af.
Góðvildar þinnar og gjaf-
mildi, naut ég og dóttir mín,
ætíð hjá þér, þó við gætum
aldrei neitt gert fyrir þig í stað-
inn.
Þess munum við ætíð verða
minnugar og þökkum þér það
allt hjartanlega, um leið og við
biðjum þér blessunar á landi
lifenda.
GUðrún Guðbrandsdóttir var
fædd 5. júlí 1877 að Heysholti
í Landssveit í Rangárvallasýslu.
Hún ól mestan aidur sinn í Hoits
múla.
Var með syni sínum eftir lát
maka síns, Þorsteins Þorsteins-
sonar frá Holtsmúla. Síðar fór
hún til dóttur sinnar og tengda-
sonar í Barmahlíð 36, þar sem
hún lést 20. júlí síðastliðinn.
Það var stór heiðursfylking
vina og vandamanna, sem fvigdi
henni heim í sveitina sina í síð-
asta sinn, þann 29. júlí síðast-
liðinn, þar sem hún var jarð-
sett við hlið ástvinar síns í
Skarðskirkjugarði.
Ég lagði ekki blóm á ieiðið
þitt, en nú legg ég þessi fiátæk-
legu þakkar ag kveðjuorð á alt-
ari minninganna um þig, sem
ég mun ætíð blessa.
„Sértu í faðmi frelsarans
falin allar stundir.
Vængjaskjóli væru hans
vaktu og sofðu undir“.
Fanney Gunnarsdóttir.
júní 1966, verði háð samþykki
Félags framreiðslumanna. í til-
lögum vorum er gert ráð fyrir,
að reynt verði að ná samkomu-
lagi milli félags vors og S.V.G
um reglur varðandi hámarks-
fjölda framreiðslumanna á hverj-
um vinnustað, en á meðan slík-
ar reglur hafa ekki verið sam-
þykktar tejjum vér nauðsynlegt,
að félagið eigi þess kost að hafa
áhrif í þessu efni.
4. Enn telur framkvæmdastjór-
inn óaðgengilegt að ákvörðun á
fjölda áðstoðarfólks framreiðslu-
manna sé í höndum félags þeirra
og veitingamönnum óheimil af-
skipti af fjölda þess. Hér er um
að ræða fólk, sem framreiðslu-
menn launa sjálfir og hafa allan
veg og vanda af og er vandséð
hverra hagsmuna veitingamenn
eiga að gæta í sambandi við
fjölda þess.
5. Um fjölgun daga þeirra, sem
hækkað þjónustugjald er krafið
er það að segja, að þjónustu-
gjaldið greiða gestir húsanna en
ekki veitingamenn. Hér er því
um að ræða atriði, sem ekki
snertir veitingamenn fjáfihags-
lega. Gestir húsanna hafa mætt
með skilningi því sjónarmiði, að
framrefðslumenn ættu að fá
hærri þóknun fyrir vinnu á há-
tíðisdögum en aðra daga og ef-
umst vér ekki um að svo muni
enn verða.
Hafi framkvæmdastjórinn
löngun til að ræða þessi mál
frekar á opinberum vettvangi
mun félag vort ekki skorast und
an því.
F.h. Félags framreiðslumanna,
Jón Maríasson
form.
Buenos Aires, 2. júlí — NTB
Það hefur vakið mikla
atihygli í Buenos Aires, að
enn hefur byltingarstjórn sú,
sem völdin hrifsaði til sín
fyrir nokkrum dögum, ekki
útnefnt neinn utanríkisráð-
herra.
Stokkhólmur, 2. júlí NTB
Fyrverandi heimsmeistari í
þungavigt, Sonny Liston,
sigraði í gærkvöldi v-þýzka
hnefaleikamanninn Gerlhard
Zeoh í 7. lotu. Ekki var þó
um robhögg að ræða.
JAMES BOND
James Bond
BY IAN FLEMIN6
ORAWING BY JOHN McLUSKY
■Xr'

Xr-
Eítii IAN FLEMING
I kvöld? En þá höfum við aðeins 16
stundir til að gera okkur ferðbúin!
Það er eini möguleikinn. Ég verð einn
í skrifstofunni frá kl. 6 og þá tek ég
vélina.
Ég verð að vera snar í snúningum.
Ekkert hindrar þá í að klófesta hana og
ná aftur í dulmálsvélina.
Ég hef lausnina. Við náum lestinni,
Austurlandahraðlestinni, sem fer kl. 9.
En ef þú missir kjarkinn? Ef þeir kló-
festa þig?
JÚMBÖ K
Hún er of sjálfsörugg? Skyldi eitthvað
vaka fyrir henni?
Áður en ég sá þig var ég hrædd. tg
er það ekki núna.
Þú mátt ekki vera svona áhyggju-
fullur á svipinn. '
M O R A
Um hvað ertu eiginleika að blaðra,
Spori? spyr Júmbó óþolinmóður. — Hvaða
mammútur var ekki lengur hvar? Er þig
ennþá að dreyma? En Spori stendur á þvi
fastara en fótunum, að steingerði mamm-
úturinn hafi skyndilega horfið í nótt. Það
var þess vegna að hann stóð vörð á
tjaldstæðinu.
Júmbó bendir á steingerða mammút-
inn, sem liggur þar sem hann hefur
alltaf legið. — Heldur þú ekki, að fjallið
hafi verið hulið þoku? Sjáðu, nú er þok-
unni fyrst að létta
Spori hefur ekki aðeins vakað mjög
óþægilega nótt undir opnum himni og
utan við sig af hræðslu, heldur henda
vinir hans gaman að honum í þokka-
bót. — Hvenær ætli ég geti notað höfuð-
ið eins og Júmbó, spyr hann sjálfan sig.