Morgunblaðið - 22.07.1966, Qupperneq 14

Morgunblaðið - 22.07.1966, Qupperneq 14
14 MORCUNBLAÐIÐ Föstudagur 22. jútí 1966 Útgefandi: Hf. Árvakur, ReykjavíK. j’ramkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson. Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti S. Simi 22480. Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands. 1 lausasöiu kr. 5.00 eintakið. DÓMUR ÞJÓÐAR- INNAR OG VALDA- BRASK FRAMSÓKNAR ¥ almennum al'þingiskosn- ingum, sem fram fóru sumarið 1963 lagði ríkis- stjórnin fyrir kjósendur störf sín og þá stefnu sem hún hafði fylgt síðasta kjörtíma- bil. Jafnframt hét ríkisstjórn- in því að halda áfram sömu stefnu ef þjóðin veitti henni ^traust. Hver var svo dómur þjóð- arinnar, úrskurður íslenzkra kjósenda? Hann var ótvíræður og at- hyglisverður. Ríkisstjórnin hlaut áfram starfhæfan meiri hluta á Alþingi, ríflegan meiri hluta kjósenda í landinu og jók meira að segja þann meirihluta verulega. Stjórn- arflokkarnir juku fylgi sitt hjá þjóðinni úr 54,9% í haust- kosningunum 1959 upp í 55,6%. Hinsvegar fengu stjórnarflokkarnir einum þingmanni færra sumarið 1963 en haustið 1959. Stafaði það af því að ekki næst jöfn- uður milli flokka með upp- bótarþingsætum, því að enn er kjörfylgi Framsóknar- flokksins ekki í samræmi við "þingmannatölu hans, þrátt fyrir síðustu kjördæma- breytingu. Sjálfstæðisflokkurinn jók fylgi sitt úr 33.800 atkvæðum í haustkosningunum 1959 upp í 37.021 atkvæði og úr 39,7% gildra atkvæða upp í 41,4%. En hann hlaut þrátt fyrir það ekki fleiri þingsæti, heldur sömu þingsætatölu og í haust- kosningunum 1959. Engum dylst að hér var um ótvíræða traustsyfirlýsingu kjósenda að ræða. Er í þessu sambandi sérstaklega athyglis vert að þetta er í fyrsta skipti hér á landi, að ríkisstjórn, sem starfað hefur áður heilt kjörtímabil hlýtur fylgis- aukningu og verulegan meiri- hluta allra kjósenda. Af þessum kosningaúrslit- um leiddi að sjálfsögðu að ríkisstjórnin sat áfram og hef ur það sem af er þessu kjör- tímabili unnið ötullega að fjölþættri uppbyggingu og framförum í þjóðfélaginu. í>egar alls þessa er gætt verður augljóst hversu fárán- legar eru stöðugar kröfur Framsóknarflokksins um að ríkisstjórnin segi af sér. — Framsóknarflokkurinn hefur nú verið í stjórnarandstöðu síðan haustið 1958 eða í nær átta ár. Engum dylst að leið- togar hans kunna ákaflega illa við sig utan stjórnar. Þeir beinlínis brenna í skinninu af ákafri þrá eftir því að komast í ríkisstjórn að nýju. En hefur Framsóknar- flokkurinn sýnt það að hann eigi það skilið að þjóðin veiti honum það traust að efla hann til stjórnarþátttöku að nýju? Sannarlega ekki. Fram- sóknarmenn hafa undanfarið komið fram af fullkomnu á- byrgðarleysi. Þeir hafa í ná- inni samvinnu við kommún- ista reynt að gera allt sem í þeirra valdi hefur staðið til þess að auka verðbólguna sem pólitískt baráttutæki til að skapa sér valdaaðstöðu. Þeir hafa barizt gegn öllum ráð- stöfunum ríkisstjórnarinnar til þess að halda jafnvægi í efnahagsmálum landsmanna. Þeir hafa ekki sjálfir getað bent á eitt einasta úrræði til lausnar á þeim vandamálum, sem við hefur verið að etja. Kjarni málsins er að núver- andi ríkisstjórn fer með völd í ótvíræðu umboði íslenzkra kjósenda, að hún hefur unnið stórmerkilegt uppbyggingar- starf og lagt grundvöll að meiri velmegun og velgengni í íslenzku þjóðfélagi en nokkru sinni fyrr. UPPBLÁSTURS- HÆTTAN Drófessor Herbert Hesmer frá Vestur-Þýzkalandi hefur dvalizt hér á landi und- anfarið og ferðazt hér allvíða um land ásamt Klose, skóg- ræktarstjóra Vestur-Þjóð- verja. í ræðu, sem prófessor Hesmer flutti í hádegisverð- arboði landbúnaðarráðherra fyrir nokkrum dögum komst hann m.a. þannig að orði, að hann hefði hvergi í heimin- um séð eins mikinn uppblást- ur og eyðingu lands og hér á íslandi. Okkur íslendingum hættir til þess að skella skollaeyrun- um við því sem okkar eigin menn segja um staðreyndir í iandi okkar. Þegar útlending- ar mæla hinsvegar jafn alvar- leg aðvörunarorð og prófessor Hesmer hefur gert um upp- blásturshættuna, þá hrökkum við við. Þá finnum við að ekki er allt með felldu. Þessi ummæli hins þýzka vísindamanns mættu gjarnan verða til þess að auka áhuga okkar á vörnum gegn land- eyðingunni. En þær eru fyrst og fremst landgræðsla, friðun lands, sandgræðsla og skógrækt. Allt þetta verður að haldast í hendur. Það er ákaflega mikils NÝ VIÐHORF í STJÓRN MÁLUM V-ÞÝZKAL. S.L. SAUTJÁN ár hefur nú- verandi kanzlari Vestur- Þýzkalands, dr. Ludwig Er- hard hlotið ýmiss konar auk nefni. Sum þeirra eins og „efnahagsundursfrændinn“ og L „sá feiti“ tjá í góðláitlegu / gríni samband Erhards og / hinnar efnahagslegu velmeg- \ unar, sem ríkt hefur í V- t Þýzkalandi, því að framar 1 nokkrum öðrum var það hann / sem lagði grundvöllinn að \ henni. En það viðurnefni, i sem hann ef til vill hefur l sjálfur verið hreyknastur af, / er hið langa orð „kosninga- * dráttarvél (Wahlkampfloko- motive). — Það hlaut hann sl. haust, þegar Kristilegi demókrataflokkurinn undir forystu hans vann mikinn sig ur í þingkosningunum í v- Þýzkalandi. Nú hefur þetta hins vegar snúizt við. í fylkis kosningum, sem fram fóru í Nordrhein-Westfalen fyrir tveimur vikum beið kanzlar inn og flokkur hans mikinn ósigur og hefur það breytt mjög viðhorfum á stjórnmála sviðinu í V-Þýzkalandi. Vestur-þýzka Sambandslýð veldinu er skipt í fylkj (Lander) og er Nordrhein- Westfalen þeirra fjölmennast. Þar er Ruhrhéraðið með mikl- um hluta af stóriðnaði Þýzka- lands. Kosningarnar þar drógu því mjög til sín athygli manna og úrslit þeirra þá þeim mun fremur. Jafnaðar- menn unnu mikinn sigur. Frambjóðendur þeirra voru kjörnir í hverju kjördæminu á fætur öðru allt frá kaþólsk- um sveitakjördæmum, þar sem kristilegir demókratar hafa verið öruggir til þessa, til verzlunar- og bankamið- stöðvarinnar Dússeldorf, sem er höfuðborg fylkisins. Á með al þeirra frambjóðenda kristi- legra demókrata, sem urðu að 1 lúta í lægra haldi, voru sum- ir efnilegustu yngri stjórn- málamanna þeirra svo sem dr. Max Adenauer, sem um skeié yar borgarstjóri í Köln. Hann er sonur dr. Konrads Adenauer fyrrv. kanzlara V- Þýzkalands og er kunnur ís- landsvinur. Kristilegir demókratar töp- uðu 10 af 96 þingsætum, sem þeir höfðu í löggjafarþingi fylkisins, en í því eiga sæti 200 þingmenn. Flokkur þeirra hefur farið með völd í fylkinu ásarnt flokki frjálsra demó- krata en hinir síðarnefndu hltutu 15 þingsæti í kosning- unum nú og höfðu unnið eitt. Ludwig Erhard. Fer vegur hans minnkandi? Þessir flokkar hafa því sam anlagt 101 þingsæti í fylkis- þinginu og þannig meirihluta. Sá meirihluti er hins vegar svo naumuT, að ekki er al- mennt talið, að hann geti orð ið grundvöllur áframhaldandi samsteypustjórnar flokkanna. Jafnaðarmenn hlutu 49.5% greiddra atkvæða og 99 þing- sæti. Þannig höfðu þeir áþreif anlega ýtt kristilegum demó- krötum til hliðar sem stærsta flokki fylkisins. Hvers vegna urðu úrslit kosninganna eins og raun varð á? Á yfirborðinu snerust kosningarnar fyrst og fremst um héraðsmálefni. Staðreynd in var hins vegar sú, að Er- hard, sem hefði unnið mjög ót ullega í kosningunum og flutt um 100 ræður í jafnmörgum stærri og smærri borgum í Ruhr, gerði álit sitt sem stjórn málamanns að aðalefni kosn- inganna. Því var það skoðun flestra þeirra, sem með kosn- ingunum fylgdust, að sá sem raunverulega hefði tapað kosn ingunum væri Ludwig Er- hard. Helzta ástæðan fyrir því, hve halloka Erhard fór, er að enda þótt hann sé almennt viðurkenndur sem höfundur efnaragsundursins í V-Þýzka- landi, þá hefur það einmitt gerzt að undanförnu í iðnaðar miðstöðvunum í Ruhr, að þar er skollin á alvarleg efnahags kreppa, sem virðist vera að fæða af sér atvinnuleysi. Þá var það einnig tekið mjög ó- stinnt upp og gert mikið úr af andstæðingum kanzlarans, að á einum kosningafundinum, þar sem hann skyldi flytja ræðu, var hrópað á hann og æpt, þannig að hann gat ekki flutt ræðu sína. Við þetta reiddist kanzlarinn og hróp- aði á móti: „Siðlausi skríll“. Strax eftir að úrslit kosn- inganna voru kunn, komst á kreik orðrómur um það í Bonn að keppinautar kanzlarans í flokki hans myndu nú nota tækifærið og reyna að ýta hon um til hliðar. Allt slíkt virðist þó hafa verið út í hött. JSn framtíð Erhards sem stjórn- málamanns er ekki að iitiu leyti komin undir því, hvers konar stjórn verður í Nordr- hein-Westfalen. Ef foringjar Kristilega demókrataflokks- ins þar ákveða að mynda „stóra samsteypustjórn“ þ.e. með jafnaðarmönnum, yrði það áreiðanlega til þess að þeirri hugmynd yxi fiskur um hrygg, að kristilegir demó- kratar gangi til samstarfs við jafnaðarmenn og þeir myndi ríkisstjórn saman. í slíkri stjórn er ekki endilega vist, að Ludwig Erhard yrði Kanzl ari. í kosningunum sl. haust kom hugmynd einnig fram, og töldu sum þýzk blöð, að í slíkri stjórn myndi Eugen Gerstenmaier, forseti sam- bandsþingsins vel koma til greina sem kanzlari. Kosning amar sl. haust voru hins veg- ar í ríkum mæli persónulegur sigur Erhards, þannig að ann að var nær óhugsanlegt, en að hann yrði stjórnarformað- ur. Nú hefur þetta snúizt við, eins og rakið hefur verið hér að framan, og önnur viðhorf skapazt. Þá dylst og engum, að áhrif jafnaðarmanna í V- Þýzkalandi fara stöðugt vax- andi. virði að almenningur taki þátt í varnarstarfinu gegn upp- blæstrinum. Þess vegna er framtak Lionsklúbbsins Bald; urs mjög þakkarvert. En fé- lagar hans hafa tekið fyrir á- kveðin svæði og farið þangað með fræ og áburð með það fyrir augum að hefta frekari uppblástur og reyna að varð- veita gróðurleifar. — Slíkt starf hefur auk þess ómetan- legt uppeldislegt gildi fyrir æsku landsins. STEFÁN ÍSLANDI ¥slenzka þjóðin fagnar hin- ■*■ um ágæta listamanni Stefáni íslandi og býður harin velkominn heim nú þegar hann hefur flutt heim til ættlands síns, eftir nær 40 ára dvöl erlendis. Stefán ís- landi hefur unnið sér meiri frægð erlendis en flestir ís- lenzkir söngvarar. Jafnframt hefur hann borið hróður ís- lands vítt um lönd og álfur. Þessi glæsilegi listamaður er nú kominn heim og heldur áfram störfum í þágu hinnar göfugu listar. Um leið og þjóð hans fagnar honum og fjöl- skyldu hans er honum þakk- að mikið og glæsilegt starf •úti í hinum stóra heimi. Fréttir úr Kjós Valdastöðum 18. júlí ’66. NOKKUÐ er síðan að þeir fyrstu byrjuðu slátt, og hafa þeir þegar flutt nokkurt magn af heyi í hlöðu. Nú eru flestir byrjaðir að slá, en sumir lítið. Veldur þar um, að grasspretta er ekki góð. Og nokkuð ber á kali í túnum. Sr allt í seinna lagi, frá venju- legu árferði. Enn er eftir að gera full fjárskil á vori, og tefur það að sjálfsögðu fyrir heyskapn um. Seint var sett niður í garð- lönd, og jafnvel sumsstaðar ekki verið gert. St. G. LAXÁ í KJÓS Síðustu viku má segja að verij hafi jöfn og góð veiði. Alls eru komnir á land um 330 laxar í Laxá, og auk þess í Bugðu nokkr ir laxar, sem ég veit ekki tölu á með vissu. St. G. VÍSA TIL ÖRYGGIS- RÁÐSINS New York, 21. júlí, NTB-AP - - Stjórn Sýrlands hefur óskað eft- ir fundi Öryggisráðsins til þess að ræða meintar sprengjuárásir fsraelsmanna á bækistöðvar í Sýriandi.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.