Morgunblaðið - 25.06.1967, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. JÚNÍ 1987.
Séra Þorsteinn Gísla-
Kristinn Pálsson
son — sjötugur
Sjötugur verður á morgun Krist-
inn Pálsson, fyrrverandi verk-
stjóri í Innri-Njarðvík er Suður-
Þingeyingur að ætt og uppruna,
íæddur að Hléskógum í Höfða-
hverfi. Foreldrar hans voru
hjónin Páll Friðriksson og Mar-
grét Árnadóttir. Hann ólst upp
hjá foreldrum sínum í Borgar-
gerði í sömu sveit. Systkini hans,
sem komust upp voru 6, og eru
nú 5 systur á lífi, en einn bróðir
látinn.
Ungur mun Kristinn hafa
farið að vinna fyrir sér og reynd
ist hann bæði ötull og traustur
í hverju því starfi, setn hann
tók sér fyrir hendur.
Árið 1925 kvæntist Kristinn
Vilhelmínu Baldvinsdóttur frá
Hrísey. Þau eignuðust tvö börn,
dóttur, sem lézt í frumbernsku,
og Pál, sem nú er vélstjóri í
Innri-Njarðvík, kvæntur Sigrúnu
Óladóttur frá Grímsey.
Þau Kristinn og Vilhelmína
bjuggu í Hrísey til ársins 1946.
N9HAIH
háreyðandi krem er nýkomið
á markaðinn. Notað með
undrameðalinu
HAIR STCP
opnar svitahol-
umar og losar
hárin. Síðan tek
ur
HAIH STÖP
við og heftir að
lokum hárvöxt-
inn.
k
Vesturgötu 2
Póstsendum, sími 13155.
En þá fluttu þau alfarin til
Suðurlandsins og settust að í
Innri-Njarðvík. Gegndi Kristinn
um langt skeið verkstjórn við
frystihúsið þar. Einnig var hann
í nokkur ár eftirlitsmaður frysti-
húsa á vegum Sambands ís-
lenzkra Samvinnufélaga.
Bæði hafa þau hjónin unnið
mikið og gott starf fyrir kirkj-
una í Innri-Njarðvík.
Vilhelmína var um margra ára
skeið í sóknarnefnd og ein af
traustustu stoðum kirkjukórsins.
Síðustu 5 árin hefir Kristinn
verið meðhjálpari í kirkjunni og
leyst það starf af hendi með
frábærri alúð, snyrtimennsku og
smekkvísi. Það er gott að hafa
slíkan mann í starfi með sér
við helgiathafnir, og þá eigi sízt
vegna þess mikla hlýhugar og
góðvildar, sem frá honum
streymir. Það er svo auðfundið
að starfið er ekki unnið af
skyldukvöð einni saman eða
dauðum vana, heldur af virðingu
fyrir hinu heilaga, lotningu og
trú.
Ég hygg, að flestir eða allir,
sem til þekkja, muni vera á einu
máli um, að Innri-Njarðvíking-
ar geti verið stoltir af því að
mega telja þau heiðurshjónin
Kristin og Vilhelmínu, í sínum
röðum.
Á merkum tímamótum óska ég
þér, minn kæri vinur, Kristinn,
hamingju og heilla í nútíð og
framtíð og bið þér, konu þinni
og ástvinum blessunar Guðs.
Bj. J.
Á MORGUN, mánudag, fyllir
hinn sjötugasta áratug sr. Þor-
steinn B. Gíslason, próifastur í
Steinnesi. Hef.ur margt góðra
klerika setið þennan stað, er
var um langan aldur lénsjörð
Þinigeyrarklausturspresta. En
Þingeyrar vor,u um aldir mikið
höfuðból húnverskrar menning-
ar. Þá er og þar í þinginu bú-
Siældarlegt mjög, vötn á báðar
hendur — Húnavatn og Hópið.
Handan Hnausa kvíslast hið
fagra engi, auðugt að litadýrð
og arðsamt að kúgæ.fu heyi.
Það er því þéttbýlt þar í sveit
og búskapur manna við góða
r.ausn. Nú hefur á þessari öld
lagzt til Þingeyrarklausturs
hin fornu pnestaköllin Undir-
fel'l í Vatnsdal og Hjaltabakki,
sem nú er Blönduóssókn.
Sr. Þorsteinn B. Gíslason hef-
ur alla sína prestskapartíð
starafð á þessu svæði og unað
sér vel, enda er hann atf hún-
versku bengi brotinn. Sr. Þor-
steinn er fæddur 26. júní 1897
í Forsæludal í Vatnsdal, en þar
bjuggu foreldrar hans, Gísli
Guðmundssion, og kona hans,
Guðrún Magnúsdóttir.
Eigi var auðlegð í garði þeirra
hjóna til að styðja son þeirra
til mennta, er snemma þótti
gott mannsefni, en góða.r gáfur
samfara einbeittum vilja urðu
Það var nokkur vamdi að
setjast í sæti sr. Bjarna Páls-
sonar, er þótti skörungsklerkur.
Heimili hans var mjög rómað
að allri reisn og fjölda mann-
vænlegra og glæsilegra barna.
Sr. Þorsteinn Gíslason sá líka
strax í upphafi prestskapar síns,
að eigi var gott að berjast einn
við búskapinn og boðun hins
heilaga orðs.
Var hann gæfusamur um þá
hluti sem aðra, að hann hlaut
ágæta konu úr sínum heima-
högum. Hann kvæntist 13. júlí
1922 Ólínu Benediktsidóttur,
fósturdóttur þeirra hjóna Guð-
mundar Ólafssonar, alþingis-
manns í Ási í Vatnsdal, og konu
hans, Sigurlaugar Guðmunds-
dóttur. Þeim hjónum hefur bún-
azt vel í Steinnesi, og má marg-
ur minnast góðleiks þeirra og
gestrisni.
Snemma á prestskaparárum
sínum hófst sr. Þorsteinn handa
um að reisa í Steinnesi gott
prestseturshús, síðan um bygg-
ingu útihúsa og að leiða vatn
um langa vegu heim á staðinn,
en á þessu svæði er eríiðleikum
bundið að fá sjálfrennandi vatn.
Á sinum yngri árum gekk st.
Þorsteinn fast að heyskap með
fólki sínu, er hann mátti því við
koma sökum embættisanna. En
hann hetfur verið árvakur emb-
ættismaður, ræfct vel startf sitt,
sem oft getur verið ertfitt í
vondu árferði.
Prédikun hans hetfur ein-
kennzt af einlægu trúartrausti,
byggð á trúfræði, og eru ræður
hans því vel uppbyggðar, þá er
hann og raddmaður góður.
Fermingarundirbúning hetfur
honum drjúgt veganesti. Reynd-
Jón Magnússon
skrifstofustjóri —
NÚ eru árin orðin mörg síðan
við lékum okkur saman hér í
Ferjukoti og á Hvítárvöllum
sem litlir drengir.
Vissulega voru hugðarefnin
svipuð eins og gengur og gerist
hjá drengjum í sveit, en snemma
vaknaði veiðihugurinn hjá okkur
báðum. Eftir því sem við stækk-
uðum og urðum þroskaðri breytt-
ist viðhorfið, en veiðiáhuginn
héizt og áhuginn á ferðalögum
bættist við. Við dorguðum í öll-
um ám og vötnum sem við gát-
um veitt í og stundum stein-
gleymdum við tímanum og það
var kominn morgunn áður en við
vissum af. — En tíminn líður
ótrúlega fljótt. Og nú verður þú
fimmtugur á morgun, þann 26.
Merkilegt er hve ákveðin skap
gerð helst í ættum og áberandi
er hve drjúgan arf þú hefir
fengið af skapgerð ættmanna
þinna frá Valbjarnarvöllum.
Þessi óhagganlega ró og þetta
ljúfa skap. Satt að segja, þá er
ég ekki alveg viss um að fóst-
fimmtugur

bræðralag okkar hefði haldist
jafn vel og raun ber vitni um,
ef að ljúfa skapið þitt hefði ekki
stundum forðað mér frá því að
stökkva upp á nef mér.
Menn eins og þú, sem ávalt
eru svona notalegir í umgengni
og þess utan veitulir og gjöfulir
svo fágætt er, hljóta að verða
vinmargir á lífsleiðinni og þá
ekki síður hjá blessuðu veika
kyninu. Oft þótti mér nóg um
hve fallegu hnáturnar þyrptust
til þín þegar við vorum yngri.
Stundum skaut þá ýmsum þönk-
um upp í kolli mér, en þeir hafa
víst áreiðanlega ekki verið prent
hæfir.
Ég veit að þið hjónin dvelj-
ist nú í Skotlandi, svo að ég
næ ekki að þrýsta hönd þína
á þessum merkis degi þínum. En
það er von mín og vissa, að þeir
ágætu menn. Skotar eigi nægar
birgðir af ljúfum veig.um til
þess að væta hverkar þínar og
gera þér daginn ógleymanlelgan.
Egill á Borg sagði forður: „Börð
umst einn við átta og ellefu
tvisvar" og illa þekki ég þig
fóstbróðir sæll ef þú fylgir Agli
frænda voru ekki fast etftir og
gerir strandhögg hniokkurt hjá
skozkum og markir drjúigt borð
é uxahöfuð þeirra.
í anda rétti ég þér hönd mína
um leið og óska þér og þínum
hjartanlega til hamingju með
daginn og bið alla góða vætti
að vernda þig og vökva um ó-
komin ár.
Kristján Fjeldlted.
JAMES BOND

James Bondi
BY IAN FLEMINC
DRAWINS BY JÖHN McLOSKY I
IAN FLEMING
IND6ED.
MINE IS
TME ECryAL ST MARKS
AT SAMDWICW. WE WILL
'HAVE A GAME OIE DAY EXCUSE
I ME. I MUST 6CT DRESSEP
Við fyrstu kynni kom Goldfinger Bond
fyrir sjónir sem maður, er væri gæddur
óvenjn miklu lífsþreki.
Það var engu líkara en ljósblá augu
hans horfðu beint í gegnum Bond á ein-
hvern hlut, sem væri Bond að baki . . .
Þið ætlið að ræða viðskipti? Þá verður
ekkert spilað í dag.
Hvað meinið þér? Ekkert spilað? Ég
vil vinna aftur peningana mína. James
getur slappað af við blöðin á meðan . . .
Ég gæti svo sem leikið golf í dag. Leik-
ið þér golf, herra Bomb?
Ég heiti Bond, B-O-N-D! Ég leik golf,
þegar ég er heima í Englandi. Ég er með-
limur í Huntercombe-klúbbnum.
Það var og! Minn klúbbur er hinn
konunglegi St. Marks-klúbbur í Sand-
wich. Við þyrftum að taka Ieik saman
einhvern daginn. En hafið mig nú afsak-
aðan, herrar mínir — ég verð að fara og
klæða mig.
ist Þorsteinn mikill nómsmaður
oig tók öll sín próf með lofi.
Lauk hann guðifræðiprófi með L
einkunn 1922 og gerðist þá að-
stoðarprestur sr. Bjarna Páls-
sonar í Steinsnesi, og hlaut
prestakallið 1923, að sr. Bjarn,a
látnium.
honum veitzt vel að rækja, því
að honum er kennsla einkar
huigleikin, h.afði hann um langt
árabil unglingaskóla ó heimili
sínu, og var það mörigum til
mikils gagns, er skólaskylda
var eigi nema til fermingar-
aldurs.
Sr. Þorsteinn Gíslason hefur
frá 1951 verið prófastur í Húna-
þin,gi og rleynzt þar vel í starfi.
Hefur hann örvað sóknarnefnd-
ir til þess að hnessa upp á kirkj-
ur sínar eða reisa nýjar. Heima-
kirkja hans er í tölu fegurstu
og merlkustu sveitakirkna þessa
lands, búin miklum og góðum
kirkjugripum. Hafa í hans
prestslkapartíð verið gerðar
miklar endurbætur á kirkjunni
til verndar þessum helgidómi,
og nú nýverið var gjörð varan-
leg og fögur girðing í kringum
kirkjulhúsið. Þá hafa héraðs-
tfundir verið vel sóttir í hans tíð
og fjöldi manna sækir þá árum
saman og hafa gagn og ánægju
af.
Sr. Þorsteinn hefur verið
kvaddur til að sitja kirkjuþing
fná bynjun þess, en hann er
maður fastur í skoðunum og
tillögugóður. Hann hefur og ver-
ið tovaddur til veraldlegra um-
svifa, setið um Langt árabil í
hreppsnefnd og stjórn Kaupfé-
lags Húnvetninga. Þannig hefur
hann aflað sér trausts með fram-
komu sinnd í félagsmálum, o>g
þegar hann hefur fjallað um
einikaihagi manna hefur ver-
aldarvit hans og glöggt auga
fyrir mianngerð náungans eigi
síður notið sdn og komið gLöggt
í Ijós. Hann hefur því ótt vax-
andi várðingu og velvild sóknar-
barna sinna að búa, enda hafa
þau skorað á hann að gegna
prestþjónustu átfram.
í öllu startfi sr. Þorsteins hef-
ur kona hans, Ólína Benedikts-
dóttir, staðið sem tillöguigóð og
góðviijuð kona við hiið hans, og
hefur hún um árabii verið org-
anisti í Þingeyrarkinkju og
Undirfellskirkju og annast org-
anLei’k við hinar fjöknörgu at-
hafnir, sem farið hafa fram í
Steinnesi.
Þaiu hjón hatfa eignazt þrjú
mannvænLeg börn, Siguriaugu,
sem búsett er í Reykja vík, Guð-
mund, prest á Hvanneyri, kvænt
ur Ástu Bjarnadóttur, GísLa
lækni, kvænfcur Lilju Jónsdótt-
ur. Reyndust þeir Steinnes-
bræður mikiir námsmenn sem
faðir þeirra, enda hlotið góðan
undirbúning í föðurigarði. Oft-
lega hafa sóknarbörn sr. Þor-
steins sýnt honum vinóttu á
merkis'dögum lífs hans. Mun
svo einnig verða n.ú, að margur
hugsi vel til hans óg minnist
mangs góðs frá hans liðnu prest-
skaparárum.
Við sr. Þorsteinn bötfum starf-
að saman sem nágrannaprestar
í 26 ár, og á ég því margs að
minnast um hann sem ráðhollan
og góðan vin, er ég kom ungur
og reynslulítill út í preststarfið.
Flyt ég hér sr. Þorsteini Gísla-
syni og fjölskyldu hans beztu
árnaðaróskir mín,ar og konu
minnar.
Pétur Ineialdsson.