Morgunblaðið - 29.10.1967, Side 8

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. OKT. 1967
8
Sigurður Benediktsson
forstjóri — Minning
VINUR minn og mágur, SigurS-
ut Benediktsson, hefir skyndilega
og óvænt horfið úr hópi okkar.
Fjölskylda hans er lostin sárum
harmi eftir ástríkan föður og
eiginmann. Hann var ungur að
aldri, aðeins 48 ára garnall, og
svo fullur atorku og áhuga á við-
fangsefnum sínum, að enginn lét
sér verða, að hugsa til fjarlægra
leiðarloka. Lífið hlaut að halda
áfram sinn erilsama og óráðna
farveg um langt árabil fram í
tímann. — En á svipstundu tók
at'burðarásin aðra stefnu.
!■. Ég kynntist Sigurði fyrst vest-
Ur í Bandaríkjunum, þegar hann
starfaði þar um stund á skrifstofu
Samíban'ds ísl. samvinnufélaga í
New York, þá ungur að aldri og
nýtrúlofaður. Tilgangurinn með
dvölinni vestra var að kynna sér
urnsvif fyrirtækisins og starfs-
hætti út á við, og búa sig undir
það starf, sem beið hans hér
heima. Mér þótti séristaklega
gaman að kynnast þessum unga
og lífsglaða manni, sem þá var
að bindast fjölskyldu minni svo
traustum böndum. Hann var
bjartsýnn á framtíðina, vissi
hvað hann vildi, og var sannfærð
ur um, að hann hefði hæfileika
og dugnað til að leysa þau við-
fangsefni, sem að höndum bæru.
Svo reyndist einnig, þegar frá
leið, enda var dugnaði hang við
brugðið, og skipulagsgáfa var
honum í ’blóð borin. En um störf
hans munu aðrir tala.
IÞað atvikaðist svo, að Sigurð-
ur bjó löngum nábúi við tengda-
foreldra sína, og vegna þess
meðal annars, varð samband
hans við okkur öll ennþá nánara,
en ella hefði orðið, Tengdafor-
eldrum sínum sýndi hann ætið
sérstaka alúð og hjálpsemi, og
heimili hans var þeim jafnan
opið, sem þeirra eigið. Við minn-
umst öll með hinum dýpsta sökn-
uði ágætis félaga, drengskapar-
manns, sem hvergi mátti vamm
sitt vita og einlægs mannvinar.
Sá maður var torfundinn, sem
leitaði til Sigurðar um aðstoð,
að hann ekki greiddi götu hans
og veitti honum uppörvun, og
hann hafði sérstakt lag á að
veita aðstoð þannig, að það virt-
ist sjálfsagt og erfiðislaust, enda
var hann vinmargur og hvers
manns hugljúfi.
Mér er ekki nákunnugur rekst-
ur þess fyrirtækis, sem Sigurður
veitti forustu síðustu árin, en ég
veit, að auk nákvæmni og hag-
sýni í fjármálum, gætti þar
óvenjulegrar snyrtimennsku,
fonmfestu og hreinleika í stíl,
sem því miður er oft mjög ábóta-
vant hérlendis, en margir mættu
taka sér til fyrirmyndar. Hann
hafði kynnt sér af mikilli alúð
hinar tæknilegu hliðar reksturs-
ins, og framfylgdi ýtrustu kröf-
um um fullkomlega rétta með-
ferð vörunnar, en þar að auki
krafðist hann hins rétta yfir-
bragðs. Hann var í eðli sínu per-
fectionisti.
Sumir athafnamenn eru sí-
bundnir störfum sínum og líta
ekki upp úr hinum daglegu önn-
um. Aðrir taka sér frí öðru
hvoru til að safna kröftum og
hugmyndum. Sigurður haf ði
mikla ánægju af hljómlist og var
svo næmur fyrir flutningi henn-
ar, að svo virtist að honum liði
illa, ef túlkuninni var alvarlega
ábótarvant. Hann var mikill að-
dáandi íslenzkrar náttúru, og í
frístundum sínum stundaði hann
veiðiskap af mikilli kostgæfni.
Laxinn var Iöngum eitt af hans
skemmtilegustu viðfangsefnum,
en rjúpan á Holtavörðuheiði og
víðar varð einnig oft vör ferða
hans. Hann var einmitt nýkom-
inn heim úr hressandi útivist og
vel heppnaðri veiðiferð, örfáum
dögum áður en örlaganornirnar,
fyrir einhvern furðulegan mis-
skilning af þeirra hálfu, kipptu
svo harkalega í taumana.
Þegar góður maður fellur frá
fyrir aldur fram, getur maður
aðeins sagt. Þetta var sorglegt
Dg hörmulegt, — en það er gott
að hafa átt hann að vini.
G. Jakob Sigurðsson.
ÞAÐ var árið 1958, að samkomu-
lag varð um að stofna Osta- og
smjörsöluna sf. í Reykjavík. Að
því stóðu SÍS og Mjólkursam-
salan.
Það fyrsta, sem þurfti að
hugsa fyrir, var að velja hæfan
mann til að stjórna fyrirtækinu.
Valt það á miklu hvernig það
var tækist.
Egill heitinn Thorarensen
sagðist þekkja mann, sem mundi
leysa vandann, ef hann fengist.
Maður þessi var Sigurður Bene-
diktsson, þá starfsmaður hjá
SÍS.
Ég hafði ekki þekkt Sigurð
Benediktsson fyrr en hann kom
á stjórnarfund hjá fyrirtækinu
til viðræðna um starfið. Þegar
ég leit manninn, sá ég strax, að
þar fór óvenjulegur vaskleika-
maður, sem óhætt var að trúa
fyrir vandasömum verkefnum,
sem hér mátti búast við, þar sem
verið var að ryðja nýjar leiðir
í viðskiptamálum.
Samningar tókust við Sigurð,
og sneri hann sér þá þegar að
verkefninu. Skipuleggja þurfti
húsnæðið og endurbyggja að
nokkru, var talið hæpið að tími
yrði til að ljúka undirbúningi í
tæka tíð, sem var um áramót.
Sigurður vann að lagfæringu
hússins af fádæma dugnaði,
jafnframt því, að fara til Noregs
og kynna sér þar svipað við-
skiptafyrirkomulag, sem þar
hafði verið starfrækt í nokkur
ár. Þessi ferð taldi hann að hefði
orðið sér að miklu gagni í starf-
inu.
Fyrirtækið tók til starfa 1.
janúar 1959 og mætti þá margs-
kor*ar andstöðu, sem eðlilegt
var, þar sem hér var um ný-
mæli að ræða.
Hér sýndi Sigurður hve frá-
bær hæfileikamaður hann var á
viðskiptasviðinu. Hér tókst hon-
um að bæta afkomu bænda
þeirra, sem hann vann fyrir og
tiltölulega fljótt að vinna tiltrú
þeirra verzlana og fyrirtækja,
sem seldu vörurnar, því þeir
fundu fljótt að hér var sann-
gjarn og velviljaður maður, sem
ekki gekk á rétt nokkurs manns,
þrátt fyrir það að halda fast á
sínu máli.
Samstarf okkar stjórnarnefnd-
armanna við Sigurð var mjög
ánægjulegt. Þegar komið var á
fundi hjá honum, lágu öll verk-
efni fundarins svo Ijós og opin
fyrir, að auðvelt var að taka af-
stöðu til hvers máls fyrir sig og
afgreiða það. Hann var frábæri-
lega fljótur að átta sig á því,
hvað væri heppilegast að gera í
hverju máli, og öll viðskiptamál
mátti segja að hann afgreiddi
með óvenjulegum hraða.
Starfsfólk Osta- og smjörsöl-
unnar sf. var hann góður hús-
bóndi, enda lengst af sama fólk-
ið. Er það mikill fengur fyrir
fyrirtæki að hafa sama starfs-
fólkið ár eftir ár, enda ber um-
gengni hjá Osta- 'og smjörsöl-
unni sf. þess vott, áð forstjóri og
starfsfólk hafa þar verið sam-
taka um að gera garðinn fræg-
an. Þegar tekið er tillit til að
starfsemin var byggð upp í
gömlu húsi, má segja að þarna
hafi verið unnið stórvirki í að
fegra og prýða umhverfið.
Ég brá mér nokkrum sinnum
inn á skrifstofu til Sigurðar, án
þess að ég ætlaði að ræða við
hann um verkefnin. Það var svo
hressandi að koma til hans og
ræða við hann og verða aðnjót-
andi þessa lifandi áhuga og lífs-
orku, sem hann var hlaðinn af,
þannig að það hreif mann með
sér til starfs og dáða.
Hann hafði lifandi áhuga á
öllum veiðiskap, enda í fremstu
röð áhugamanna á því sviði,
með allra léttustu mönnum á
gönguferðum um fjöll og firn-
indi. Þessvegna kom það sem
reiðarslag yfir vini hans og fjöl-
skyldu, að hann væri farinn yfir
landamærin svo óvænt. Þannig
er lífið og maður skilur ekki til-
gang þess.
Sigurður Benediktsson var
fæddur á Húsavík 15. október
1919, sonur Benedikts Björnsson
ar, skólastjóra, og Margrétar
Ásmundsdóttur konu hans. Hann
byrjaði ungur að fást við verzl-
unarstörf. Vann í 10 ár hjá Kaup
félagi Þingeyinga á Húsavík, á
árunum 1931—1941. 1. nóvem-
ber 1941 réðist hann til SÍS eftir
að hafa þá tekið próf frá Sam-
vinnuskólanum. Næstu árin vann
hann ýmis ábyrgðarstörf hjá
SÍS, meðal annars í New York,
og sem framkvæmdastjóri skipa-
útgerðarinnar. Árið 1958 réðist
hann til Osta- og smjörsölunnar
sf., eins og fyrr er ságt. 11. febrú-
ar 1944 gekk hann að eiga eftir-
lifandi konu sína, Guðrúnu Sig-
urðardóttur frá Veðramóti, mikil
hæfa mannkostakonu. Þau eign-
uðust þrjú mannvænleg börn,
eina dóttur, sem gift er hér í
borg, og 2 syni, sem eru við nám.
Um leið og ég kveð vin minn,
Sigurð Benediktsson, og þakka
honura brautryðjandastarf í
þágu íslenzkra bænda, þá votta
ég konu hans og börnum inni-
legustu samúð mína og óska að
þeim veitist styrkur í sorg sinni.
Einar Ólafsson.
Kveðja frá veiðifélögum.
Við hið skyndilega og óvænta
fráfall Sigurðar Benediktssonar
finnum við veiðifélagar hans hjá
okkur þörf til þess að minnast
hans á kveðjustund. Við viljum
með nokkrum orðum tjá honum
þakklæti okkar fyrir vináttuna,
sem hann ávallt sýndi okkur,
fyrir rausnina, sem var svo snar
þáttur í fari hans, fyrir elsku-
lega viðmótið og hjartahlýjuna,
fyrir hinn þægilega anda, sem
fylgdi honum á ferðalögum, og
þar með hópnum öllum. Margt
fleira mætti telja fram, sem við
viljum þakka, en engin upptaln-
ing getur tjáð það, sem við vild-
um segja.
Misjafnlega lengi höfum við
þekkt Sigurð, en hann virtist
þekkja allt jafnt og sýndi okkur
ölluim sömu ljúfmennskuna. Öll-
um þótt okkur jafn vænt um
hann og mátum hann umfram
aðra menn.
Við eigum erfitt með að hugsa
okkur, hvernig verðiferðirnar
verða í framtíðinni þegar Sigurð-
ur verður ekki á meðal okkar.
Ef til vill verðuT hann hann þó
með okkur, og víst er, að hans
verður minnzt í þeim ferðum
Við munum ekki aðeins sakna
hans úr veiðiferðunum. Hann
mun ekki framar geta glatt okk-
'jr með 'heimsóknum sínum, sem
voru okkur kærar. Við munum
ekki fram.ar eiga erindi á skrif-
stofu hans, eins og við þóttumst
alltaf eiga, þegar við voruim á
ferð í borginni. Erindin voru þó
sjaldnast önnur en að njóta sam-
vista við Sigurð stutta stund; sjá
með eigin auguim hina óvenju-
legu snyrtimennsku, sem þar var
ríkjandi. Mitt í þægilegum sam-
ræðum gátum við fundið einurð
hans og ákveðni, þegar hann gaf
fyrirskipanir til starfsfólks síns,
eða sótti eitthvert mál fyrir
fyrirtæki sitt.
Við myndum vilja hafa þessi
kveðjuorð fleiri, svo margs er að
minnast frá liðnum samveru-
stundum, En við vitum, að Sig-
urði var ekki vel við málaleng-
ingar. Við félagarnir sjáum ekki,
hvernig sæti hans verður fyllt,
hvorki í okkar hópi né á öðrum
vettvangi. Brottför hans úr þess-
um heimi var í fullu samræmi
við lífsferil hans, ekkert hik og
engin bið. En hann hvarf okkur
dllum allt of fljótt
Eftirlifandi eiginkonu og börn-
um og öllum ástvinum vottum
við okkar dýpstu samúð.
Veiðifélagar.
SAMKOMUR
Hjálpræðisherinn.
Sunnud. kl. 11 Helgunar-
samkoma. Kaptein Djurhuus
talar. Kl. 8,30 Hjálpræðissam-
koma. Séra Frank Halldórsson
talar. Flokksforingjarnir og
hermennirnir taka þátt. Mánu
dag kL 4 e. h. Heimilasam-
band. — Allir velkomnir.
Hátíðasamkoma
Þriðja samkoman í tilefni af
450 ára afmæli siðbótar Lúth-
ers verður í húsi K.F.U.M. og
K. við Amtmannsstíg mánu-
dagskvöld kl. 8,30. Dagskrá:
Marteinn Lúther III. „Af náð
fyrir trú“. — Gunnar Björns-
son flytur cellósónötu nr. 5
eftir Vivaldi. Gústaf Jóhann-
esson leikur undir. — Hugleið
ing: Ástráður Sigursteinsdórs-
son, skólastjóri.
Allir velkomnir.
K.F.U.M.
K.F.U.K.,
Kristniboðssambandið,
Kristilegt stúdentafélag,
Kristileg skólasamtök.
BIKARKEPPNIN
2. flokkur
Melavöllur
úrslit
í dag sunnudag 29. október kl. 2 leika
til úrslita.
IA
Mótanefnd.
Í.B.K,
TIL SOLU
2ja herb. kjallaraíbúð við
Langholtsveg, útborgun 100
þús., íbúðin er laus strax.
Höfum allar stærðir íbúða og
raðhúsa í smíðum.
Austurstræti 12.
Sími 14120, heima 30008.
HJARTA-
GARN
PRJÓNAR
OG
PRJÓNA
MUNSTUR
HRINGVER
Austurstræti - Búðagerði
SÁPUHÚSIÐ
nuglýsir
Kariter's
Lífstykkjavörur í miklu
úrvali
Brjóstahaldarar, síðir
og stuttir
Buxnahelti
Magabelti
Sokkabandahelti
Litir: Hvítt, svart og húð-
litur
,k£sU
Vesturgötu 2 - Sími 13155