Morgunblaðið - 01.12.1967, Qupperneq 16

Morgunblaðið - 01.12.1967, Qupperneq 16
16 MORGUNBLAÐIÐ, FOSTUDAGUR 1. DES. 1967 JRwttttiiMftfrifc Útgefandi: Framk væmdast j óri: Ritstjórar; Ritstjórnarfulltrúi: Fréttastjóri: Auglýsingar: Rifstjórn og afgreiðsla: Auglýsingar: í lausasölu: Askriftargjald kr. 105.00 Hf. Árvakur, Reykjavík. Sigfús Jónsson. Sigurður Bjarnason frá Vigur. Matthías Johannessen. Eyjólfur Konráð Jónsson. Þorbjörn Guðmundsson. Björn Jóhannsson. Árni Garðar Kristinsson. Aðaístræti 6. Sími 10-100. Aðalstræti 0. Sími 22-4-30. Kr. 7.00 eintakið. á mánuði innanlands. STJÓRNIN Á RÉTT Á STARFSFRIÐI De Gaulle sætir harðri gagnrýni — vegna ummælanna um Israel og Quebec HPvær höfuðstaðreyndir, sem -*■ fram komu í útvarpsum- ræðunum um vantrauststil- lögu stjórnarandstæðinga eru eftirtektarverðastar. f fyrsta lagi, að fulltrúar ríkisstjórn- arinnar gerðu glögga grein fyrir úrræðum sínum og af- stöðu til lausnar þeirra vanda ' mála, sem steðja að þjóðinni af völdum verðfalls og afla- brests. Hins vegar kom það greinilega fram, og fór ekki fram hjá einum einasta manni, sem á þessar umræð- ur hlýddi, að stjórnarandstæð ingar, Framsóknarmenn og kommúnistar, gátu sjálfir ekki bent á eitt einasta nýtt úræði, enda þótt þeir reyndu að rífa niður ráðstafanir rík- isst j órnarinnar. í öðru lagi var þeirri stað- reynd, sem bent var á af tals- mönnum ríkisstjórnarinnar, ekki mótmælt af stjórnarand- stæðingum, að ríkisstjórn, sem fyrir örfáum mánuðum hefur unnið almennar alþing- iskosningar, á tvímælalaust fullan rétt á því að fá starfs- frið til þess að vinna að lausn viðfangsefna sinna í samræmi við þá stefnu, sem um var kosið í kosningunum, og veru legur meirihluti þjóðarinnar vottaði traust sitt. Þetta er kjarni málsins. En það eru ekki allir, sem átta sig á þessu. Framsókn- arflokkurinn vill ekki una dómi kjósenda í almennum alþingiskosningum á síðast liðnu sumri. Þessvegna ganga leiðtogar hans úr mannleg- um ham í baráttunni gegn ríkisstjórninni, og leggja nú -á það höfuðkapp að beita verkalýðssamtökunum fyrir sig til þess að brjóta á bak aftur þá stefnu, sem lögleg- ur þingmeirihluti hefur mark að. Harðsoðnustu kommúnist arnir innan Alþýðubandalags ins standa með leiðtogum Framsóknarflokksins í þessu framferði. Hins vegar er óhætt að fullyrða, að allir raunsæir menn inna verka- lýðshreyfingarinnar geri sér það ljóst, að það er miklu meira virði fyrir hana að hafa gott og náið samstarf við lög- lega kjörna ríkisstjórn en að standa í stöðugum illindum, sem engan vanda leysa, en hafa þvert á móti í för með sér síaukna erfiðleika. Það, sem hið íslenzka þjóð- félag þarf nú fyrst og fremst á að halda er ekki aðeins starfsfriður fyrir löglega kjörna ríkisstjórn heldur og fyrir bjargræðisvegina til lands og sjávar. Höfuðkapp verður að leggja á að bæta aðstöðu útflutningsfram- leiðslunnar og tryggja þar með örugga atvinnu og af- komU alls almennings í land- inu. Þjóðin hefur bætt lífs- kjör sín að miklum mun á undanförnum árum. Afurða- verðfallið nú, ásamt afla- bresti, hefur hins vegar haft í för með sér kjaraskerðingu, sem enginn mannlegur mátt- ur getur komið í veg fyrir. Hinsvegar mun allt verða gert, sem unnt er, af hálfu stjórnarvalda, til þess að létta þeim, sem við erfiðastar að- stæður búa, róðurinn. Um- fram allt verður að tryggja næga og örugga atvinnu í landinu. En það verður ekki gert nema með vinnufriði og öflugri framleiðslustarfsemi. í þessu sambandi má gjarn- an minna á ummæli Pálma Jónssonar alþm. í útvarps- umræðunum á miðvikudags- kvöldið, en þar komst hann m. a. að orði á þessa leið: „Vinnan er móðir auðæf- anna, segir gamalt spakmæli. Þjóðin hefur á undanförnum árum lyft Grettistaki með vinnu sinni og kjarki til fram kvæmda og atorku. Mögu- leikar framtíðarinnar eru miklir. Með aukinni þekk- ingu, nýrri tækni og þrótt- miklu átaki huga og handar, mun þjóðinni takast að vinna nýja sigra, skapa ný og vax- andi verðmæti úr þeim auð- lindum, sem felast í landinu sjálfu og umhverfis það. Nýj- ar atvinnugreinar munu dafna og aukin verkkunnátta leiða til vaxandi framleiðni." Undir þessi ummæli hins unga og myndarlega þing- manns geta allir hugsandi ís- lendingar tekið. FURÐULEGT EF SATT? að er vissulega furðulegt ef satt er, sem haft er eftir Erlendi Þorsteinssyni, formanni Síldarútvegsnefnd- ar, hér í blaðinu í gær, að áformað sé, eða svo til ákveð- ið, að flytja höfuðstöðvar Síld arútvegsnefndar burt frá Siglufirði og hingað suður. Síldarútvegsnefnd mun alltaf hafa verið staðsett á Siglu- firði. Engin rök hafa verið færð fyrir því, hvers vegna eigi að breyta um heimilis- fang hennar. Sannleikurinn er sá, að það eru ekki svo margar opinberar stofnanir, sem staðsettar eru úti á landi, CHARLES de Gaulle, Frakk- landsforseti, hefur sætt miklu aðkasti af hálfu franskra blaða fyrir ummæli hans á blaðamannafundinum í gær, þar sem hann for- dæmdi ísrael fyrir að hafa átt upptökin að styrjöldinni í Austurlöndum nær í júní- byrjun sl. og lagði að Quebec búum að segja sig úr lögum við Kanada. Aftur á móti hafa blöðin tæpast rætt ummæli Frakklandsforseta um inn- tökubeiðni Breta í EBE, en á fundinum taldi de Gaulle öll tormerki á því að inntöku beiðnin næði fram að ganga. Sambúð ísradls og Frakklands er sögð hafa stórversnað eftir ummæli FrakLandsfroseta uim ísrael á blaðamannafundinum og hefur því jafnvel heyrzt fleygt, að ísrael muni kalla aftur heim sendiherra sinn 1 París. Ekki hef ur það þó fengizt staðfest, en haft er eftir ábyrgum aðilum, að sjá megi fram á slaema sambúð ríkjanna allt til þess er de að ástæða sé til þess að fækka þeim, og flytja þær örfáu, sem þar eru staðsettar hingað suður. Það er rétt að forráðamenn Síldarútvegsnefndar og önn- ur þau stjórnarvöld, sem hún heyrir undir, viti það, að þess um fyrirhugaða flutningi á að setri nefndarinnar frá Siglu- firði mun verða mjög illa tekið, ekki aðeins af Sigl- firðingum heldur af fjölmörg um öðrum aðilum, sem horfa með ugg á hneigðina til þess að draga alla skapaða hluti til höfuðborgarinnar. 1. DESEMBER í dag eru 49 ár liðin síðan fullveldi íslands var viður- kennt. 1. desember árið 1918 var þess vegna einn af björt- ustu dögum íslenzkrar sögu. Á þessum kalda degi fyrir tæplega hálfri öld, þegar mannskæð farsótt hafði und- anfarnar vikur herjað á þjóð- ina, söfnuðust höfuðborgar- búar saman fyrir framan Stjórnarráðshúsið og hlust- uðu á Sigurð Eggerz fagna fullveldinu fyrir hönd ríkis- stjórnar íslands. öll ís- lenzka þjóðin fagnaði. Löng og torsótt barátta lá að baki þessum mikla degi. En ís- lenzka þjóðin hafði ekki þurft að úthella blóði sínu tfl þess að berjast fyrir frelsinu. Henni nægðu hin helgu rök, sem. lágu til sjálfstæðis henn- ar og frelsistöku. Nú var ful- veldi landsins viðurkennt og Gauille hverfi af sjónarsviðinu. Ekiki hefur ummælum Frakk- landsforseta á blaðamannafundin um heldur verið tekið með þögn og þolinmæði í Kanada. Er haft eftir einuom ráðherra í ríkis- stjórn Kanada, Philip Gaglardi vegamálaráðherra. Gaglardi sagði, að ekki væri nokkiur fót- ur fyrir þeim ummælum Frakk landeforseta, að Quebecbúar nytu ekki sömu kosta og kjara og aðrir Kanadamenn, það væri eins vel búið að þeim og öðr- um þar í Landi. „De Gaulle væri nær að sjá utm sjálfan sig og sín mál; sem hamingjan má vita að eru þó í megnasta ólestri“, sagði Gaglardi, „en að reka ein- lægt stórum ofvaxið nefið ofan í málefni Kanada.“ V-Þýzka stjómin ítrelcaði í dag stuðning sinn við inntöku Breta í EBE og vísaði á bug þeirri skoðun Frakklandsforseta að deilur landanna fyrir botni Miðjarðaiíhafs stæðu í saimlbandi við styrjöldina í Víetnaim. Umimæli frönsku blaðanna um blaðamannafund de Gaulles voru flest svipuð því sem við var búizt. ,,Le Figaro“, sagði að Breta í EBE hefðu verið „ljós“ Kuala Lumpur, 28. nóv. AP. SAMBANDSSTJÓRN Malasíu lýsti því yfir í dag, að herlög hefðu verið sett að nokkru Ieyti á í norðvesturhluta landsins í því skyni að reyna að binda endi á kynþáttaóeirðir milli fólks af kínverskum og malajsk- um stofni, sem náð hafa hámarki að undanförnu. dyrnar opnar til algerrar frelsistöku. Á grundvelli sambandslag- anna frá 1918 stofnsettum við íslendingar svo lýðveldi í landinu árið 1944. Þá var íslenzka þjóðin komin heim með allt sitt. Enda þótt ýmsir erfiðir þröskuldar væru á vegi Is- lendinga í sjálfstæðisbarátt- unni, er þó rétt og skylt að minnast þess, að því aðeins vannst þessi barátta með þeim hætti, sem hún vannst, að íslendingar háðu hana við þroskaða, norræna lýðræðis- þjóð, sem sífellt tók af meiri skilningi á málum smáþjóð- arinnar, eftir því, sem lengra leið á baráttuna. Hinn 1. desember mun jafn an bera hátt í sögu íslenzkrar frelsisbaráttu. íslenzka þjóð- in þakkar þeim, sem foryst- una höfðu í þessari baráttu, og mun minnast glæsilegs fordæmis þeirra á öllum öld- um. og „rökræn“ en gagnrýndi de GaulLe harðlega fyrir ummæli hans um ísrael og spurði hverju þau sættu. Sömueiðis gagnrýndi „Le Figaro“ forsetann fyrir um- mæli hans uim Quebec og hvatn ingu hans til Quebec-búa um að segja sig úr lögum við Kanada. „Le Populaire“ sagði: „Á 100 mínútum og í nafni FrakfcLands, hvatti de Gaulle till aðskilnaðar í Kanada, fleygði Bretium út úr Evrópu, hótaði Efnahagsbanda- laginu eyðilieggingu, kallaði Bandaríkin erikióvininn og stakk rýtingi í síðu ísraels. Þetta er noikkuð mijdð færzt í fang þeg- ar einn maður á í hliut og allt of mikið þegar eitt land á í Mut. Nú vilil svo til að de Gaulle er ekki Frakkland, því Frakkland á enginn . . .“ Kommúnistablað- ið“ P. Humanité" réðiist einkum á de Gaulle fyrir stefnu hans í innanríkismáum og sagði í fyr irsögn: „De Gaulle ánægður með andþjóðfélagslega stefnu sína.“ Blaðið „L’Aurore" gagnrýnir forsetann einkum fyrir ummæli hans um ísrael og segir frönsku stjórnina hafa dregið taum Ar- abaríkjanna langtum um of. ,Það er of langt gengið" segir blaðið „er de Gaulle lýsir ísraelsmiönn um sem sigurvegurum er hyggi á landvinninga af nágrannaríikj unum.“ Varalið hers og lögreglu þyrpt ist til þeirra svæða, þar sem ó- eirðirnar hafa verið mestar, en á meðal þeirra er Kedah, heima- ríki Tunku Abdul Rahman, for- sætisráðherra. Hófust kynþátta- óeirðir, íkveikjur og rán í ey- borginni Penang og breiddust þaðan til meginlandsins. Talsmaður lögreglunnar hefur skýrt frá því, að eftir kynþátta- óeirðirnar og ólæti þau, sem stað ið hafa samfellt í fimm daga, sé tala látinna komin upp í 17 og særðra í 196. Af þeim hafi helm- ingurinn hlotið svo alvarlega á- verka, að orðið hafi að flytja þá í sjúkrahús. Af hinum látnu hafi 3 verið Malajar en 14 Kínverjar og af þeim særðu hafi 77 verið Malajar en 112 Kínverjar. Tun Abdul Razak, varafor- sætisráðherra, sem fer með innan ríkismál, undirritaði tilkynning- una, þar sem lýst var yfir „hættuástandi gagnvart almanna reglu“ í öllu Kedah og hluta af Perak, en þar er mestur hluti hrísgrjóna ræktaður 1 Malasíu. Tilkynning stjórnarinnar veitir lögreglu og her víðtækt vald til þess að viðhalda almannareglu, sem Razak sagði, að „væri alvar- leg hætta“ og hefðu lögregla og her heimild tilþ ess að gera hvaðeina, sem þessir aðilar teldu nauðsynlegt í þessu skyni. Tunku Abdul Rahman, for- sætisráðherra, talaði í útvarp í dag, þar sem hann skoraði á þjóðina að vera róleg og við- halda sameiningu sinni. Hann kenndi hermdarverkamönnum kommúnista um óeirðirnar og stuðningsmönnum þeirra, en þessir menn vildu ekki unna landinu friðar og eindrægni. Sautján manns bíða bana í kynþáttaóeirðum í IVialasíu

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.