Morgunblaðið - 01.12.1967, Side 22

22
MORGUNBLÁDIÐ, FÖSTUDAGUR 1. DES. 1967
Hrings- bazar og kaffi
Guðbjortur
Snæbjörnsson
skipstjóri
— Kveðjn
Heim erfcu kominn af hafi
hér urðu þáfctaskil.
Leitin að ljósi er hafin.
Þú leitar á önnur mið.
Heim komsfcu glaður af hafi,
Þú hræddist ei brimsins söng.
Nú síðasta ferðin er farin,
sú ferð var æði ströng.
Við sjáum hvar skipin sigla
þó sum leggi úr ókunnri vör.
Farmanni forsjón veiti-
farkost með drifhvít tröf.
Guð þér fylgi góði vinur.
Göfgar hjörtun harmur sár.
Þegar boðinn bratti hnígux
bjargráðið eT drottins náð.
Laufey Sigurðardóttir.
frá Torfafelli.
t
Jónas Sigurðsson
Suðureyri, Súgandafirði
lézt af slysförum, þriðjudag-
inn 28. nóvember.
Sigríður Pétursdóttir
og böm hins látna.
t
Móðir okkar
Halldóra Sigríður
Ingimundardóttir
húsfreyja að Enni
við Blönduós,
verður jarðsett frá Blöndu-
óskirkju kl. 2 laugardaginn 2.
desember.
Börn, tengdabörn og
barnabörn.
t
Hjartans beztu þakkir til allra
þeirra er sýndu okkur samúð
og vináttu við andlát og útför
eiginmanns míns, föður sonar
og bróður,
Ingólfs Eðvarðssonar
Hellisbraut 16, Hellissandi.
Sérstakar þakkir færum við
eigendum Skarðsvíkur, lækn-
um og hjúkrunarliði Lands-
spítalans.
Guðný Þórarinsdóttir
og börnin,
Stefína Kristjánsdóttir
og systkin hins látna.
Framhald á bls. 15
gleður mig alltaf mjög mikið
þegar einhverjir koma og tala við
börnin og hafa einhver uppeldis-
leg og kristileg áhrif á þau. Sér-
staklega er það einn maður sem
hefur sýnt mínu heimili sérstaka
vinsemd og ræktarsemi, það er
hinn kunni æskulýðsleiðtogi,
séra Jón Kr. ísfeld. Ég er þeim
hjónum innilega þakklátur.
Vantar rafmagn
— Margir erfiðleikar eru þó
enn óyfirstignir, sagði Guðmund
ur. — Nú vantar mig nauðsyn-
lega rafmagn frá héraðsveitu.
Ég er búinn að berjast í þessu
í fjölmörg ár, og hef reynt við
aHaþá aðila sem á þeim málum
halda. Síðast fékk ég það svar
frá raforkumálaskrifstofunni að
hún skyldi greiða kostnað við 2
km lögn, eða nokkuð lengri leið
en fellur inn í þeirra ramma. Ég
þurfti hins vegar að greiða það
sem eftir var og kostaði það
nokkuð á f jórða hundrað þúsund
krónur. Það var mér ekki mögu-
legt, svo ég fór út í það að kaupa
díeselmótor. Reynslan af honum
er engan veginn sem bezt, og
svo virðist heldur ekkert vera
tryggt með varahluti í hann. Ef
rafmagnið fer af yíir starfstím-
ann hjá okkur, skapast hreinasti
voði. Ég er því búinn að taka
upp þráðinn að nýju og fyrir
Alþingi liggur nú erindi frá mér,
um þessi mál. Þú mátt gjaman
skila því til alþingismanna okk-
ar, að ég voni að þeir sjái sér
fært að gera eitthvað í þessu
máli. Það sýnist sanngjarnt að
taka tillit til þess að yfir sum-
artímann er jafn margt fólk á
Egilsá og í fámennum hreppi.
— Ertu með búskap með?
— Ég hef dálítinn búskap,
bæði kindur kýr, hross og
hænsni. Börnin fá að hjálpa til
við að sjá um skepnurnar eftir
því sem þau geta og hafa löngun
til. Þau fá að ráða því sem þau
geta, finnst oft að þau ráði
miklu, enda á ég í rauninni
ekkert allt sumarið, nema þá ef
til vill sjálfan mig, börnin eiga
kýrnar, lömbin, hundana og ég
veit ekki hvað og hvað. Núna
ár eftir ár hef ég haft ágætan
ráðsmann sem er einn úr hópi
barnanna. Sömuleiðis hef ég
fjósameistara. Þeir taka svo börn
in með sér til starfs og skipta
því niður á milli þeirra, oft í
samráði við okkur fullorðna fólk
ið.
Au kþessa leggjum við áherzlu
á að kenna börnunum umgengn-
isvenjur bæði frá féiagslegu sjón
armiði og heilbrigðissjónarmiði.
Þau eiga t.d. að sjá um að rúm-
in þeirra séu alltaf fallega frá
gengin, og þau eru einnig látin
þurrka af í herbergjunum sín-
um. Það eru svo fínir kranarnir
hjá stelpunum að þeir virðast
ÚT ERU komnar hjá forlaginu
Fífill tvær nýjar bækur, Gildra
njósnarans eftir Francis Clifford,
þann er skrifaði Njósnari á yzfcu
nöf, og Sumar í sjúkrahúsi eftir
Lucillu Andrews.
Um hina fyrrnefndu bók segir
á bókarkápu: .,í þrjú ár höfðu ör
yggismál verið sérgrein Davids
t
Þökkum hjartanlega auðsýnda
samúð við andlát og útför
föður okkar og stjúpföður,
Jóns Guðlaugssonar
Dætur, stjúpdóttir og sonur.
stundum vera úr skíru silfri. Svo
höfum við tröppumeistara sem
sér um að skórnir séu settir í
hillur, en liggi ekki á tröppun-
um. Á hverjum sunnudegi fer
svo fram verðlaunaafhending,
þar sem börnunum er úthlutað
smá verðlunum fyrir góða
frammistöðu. Sigurlaug dóttir
okkar sér að mestu um þessi atr-
iði og er framúrskarandi snjöll
í því. Hún hefur verið í þessu
starfi með okkur frá byrjun og
hvatt okkur og stutt á margvís-
legan hátt.
-— Á hvað aldri eru börnin?
— Þau eru flest á aldrinum
5—11 ára. Við tökum helzt ekki
yngri börn en 5 ára, nema sér-
staklega standi á. Ég álít það
mjög þýðingarmikið að bömin
séu á misjöfnum aidri og bæði
kynin. Það hefur sína uppeldis-
legu þýðingu að börnin umgang-
ist hvert annað þannig. Þá er
þetta bara venjulegt mannlíf,
eins og það verður síðar meir
og skapar vissa ábyrgðartilfinn-
ingu.
Ég vil biðja blaðið að skila
ákaflega góðri kveðju frá okkur
hjónunum til allra barnanna og
aðstandenda þeirra, en við þá
höfum við einnig átt góð skipti.
Já, og svo auðvitað líka til okk-
ar ágæta starfsfólks og þeirra
gesta sem heimsótt hafa heim-
ilið.
Þráin að endurlifa
— Svo við vendum okkar
kvæði í kross Guðmundur, og
tölum aftur um skáldskap. Kall-
ar það ekki fram löngun hjá þér
að skrifa fleiri barnabækru: að
umgangast svona mikið börn?
— Það held ég í sjálfu sér
ekki. Ég held jafnvel, að það að
skrifa barnabækur sé leitt mann
eskjunnar að barninu í sjálfu
sér. Ég er þeirrar skoðunar, að
halda beri sem lengst í sem mest
að barnseðlinu. Svo kemur Hka
ef til vill til greina, þráin til að
endurlifa eitthvað af því sem
horfið er, og menn svali þeirri
þar með því að skrifa bama-
bækur. Nú, og svo hafa sjálfsagt
enn aðrir annað sjónarmið í
huga, mannbætandi og göfgandi.
Tíminn sem Guðmundur hefur
til að spjalla við mig er á þrot-
um. Eftir tvo daga liggur leiðin
aftur norður í Skagafjörð og
hann þarf í mörg horn að líta.
Það hvarflar að manni, hvort
ekki muni vera einmanalegt
norður á Egilsá í vetur. Þeirri
spurningu er reyndar óþarfi að
svara. Fyrir mann eins og Guð-
mund L. Friðfinnsson verður til
veran aldrei einmanaleg. Verk-
efni hans eru svo mörg og áhuga
málin fjölþætt. Og með hækk-
andi sól mun atfur fjölga á Eg-
ilsá og næsta sumar verður Guð
mundur sennilega á ný afi 80
barna. Og sennilega á enginn
fleiri afabörn.
Lancasters. Er hann tók sætx með
al örfárra útvaldra í hergagna-
deild brezka vamarmálaráðuneyt
isins, hafði hann því gert sér
grein fyrir að varúð skiptir ætíð
mestu.
Skyndilega hefst leit að föð-UT
landssvikara, er austur-þýzkur
leyniþjónustumaður flýr vestur
fyrir járntjald . . . “ o. s. frv.,
en af þessu má kannski ráða xrm
hvað bók þessi fjallar.
„Sumar á sjúkrahúsi" fjallar
samkvæmt kápufrásögn um unga
stúlku. sem gerist sjálfboðaliði í
Rauðakross-deild brezka hersins.
KVENFÉLAGIÐ Hringurinn efn
ir til sinnar árlegu kaffisölu og
bazars fyrsta sunnudag í desem-
ber, eins og verið hefur um ára-
bil.
Barnaspítali Hringsins tók, til
starfa fyrir tveimur ánum, en til
hans hafur félagið lagt meira en
10 milljóhir króna og ætlar sér
áfram að styrkja hann með
ýmsu móti.
Hringskonur hafa stofnað nýj-
an sjóð, Barnahjálparsjóð Hrings
ins, og hafa tekið höndum sam-
an við „Heimilissjóð taugaveikl-
aðra barna" um að koma upp
lækninga- og hjúkrunarheimili
fyrir taugaveikluð börn.
Bygging heimilis fyrir tauga-
veik'Iuð börn er alveg á byrjun-
arstigi, en þörfin er mikil fyrir
þessháttar heimili. Oft er hægt
að bjarga taugaveikluðum börn-
um frá varanlegu heilsutjóni, ef
þau fá rétta meðferð nógu
BLAÐINU hefir borizt n bindi
endurminninga Sæmundar Dúa-
sonar „Einu sinni var, fulltrúar
farins tíma, úreld vinnubrögð“,
og gefin er út af Bókaforlagi
Odds Björnssonar á Akureyri.
Á hlífðarkápu bókarinnar seg-
ir m.a.: „í þessu bindi eru sér-
stæðir sagnaþættir af ýmsum
körlum og konum, sem öll ólu
sinn aldur í Fljótum, eða inntu
þar af hendi meginhluta síns
ævistarfs. — í þættinum „Úreld
vinnubrögð" segir glögglega frá
ýmsum störfum til sjós og lands,
sem' algeng voru og sjálfsögð á
uppvaxtarárum Sæmundiar, en
eru nú orðin svo úreld að þau
verða naumast unnin framar.
Mun mörgum þykja þessi kafli
girnilegur til fróðleiks. í bókar-
lok er mannamafnaskrá".
Ýtarlegt efnisyfirlit gefur
glöggt til kynna um hvað bókin
fjallar og má þar sérstaklega
nefna um gömlu vinnubrögðin,
þar sem lýst er túnrækt, kláfum,
taðkvörnum, heytorfi, bindingi,
borið upp hey, grjót og húsvið-
ir, veggir og þak, svörður og
sauðatað, tóbakssamsuða og
skrápspýtur, hverskonar lýsing
á fiskveiðum á opnum bátxim og
dekkbátum, er hákarlaveiðar
voru stundaðar og þar er 'ýsing-
in allt til hákarlsstöppunnar á
snemma. Lækninga- og hjúkrun-
arheimili fyrir taugaveikluð
börn er ekki sjúkrahús í venju-
legum skilningi. Börnin fara í
skóla, leika sér með öðrum börn
um og ilifa eðlilegu lifi undir
eftirliti sérfxúðs fólks, en rétt
þykir að það sé í tengslxrm við
sjúkrahús, svo notist af læknum
og tækjakosti þess. Þegar hefur
verið fengin lóð fyrir heimilið
á svæði Borgarsjúkrahússins,. en
þó nokkuð afskekkt á lóðirmi.
„Heimilissjóður taugaveiklaðra
barna“ á nú í sjóði meira en
eina og hálfa mi'lljón króna og
Hringurinn annað eins.
Heita Hringskonur á borgar-
búa að veita þeim lið í þessu
málefni, eins og öðrum, og sækja
vel jólakaiffið á Hótel Borg og
bazarinn í húsakyrinum Al-
mennra trygginga í Pósthús-
stræti.
matborðinu, sem hætt er við að
fáséð muni á matborðum ís-
lendinga í dag.
Bókin er 242 blaðsíður, prent-
uð í Prentverki Odds Björns-
sonar.
Áfengissmygl í Japan.
Osaka, 28. nóvember, AP.
Lögreglan í Osaka tilkynnti í
dag, að handteknir hefðu verið
tveir grískir sjómenn af skipi er
siglir undir fána Líberíu, fyrir
meint smygl á skozku whisky til
Japans. Er þeir félagar voru
handteknir höfðu þeir meðferðis
28 flöskur af White Horse
whisky, en ekki fylgdi það sögu
hvort fundizt hefði meira. vín-
magn í fóruxp þeirra.
Hjartanlega þakka ég öllum
vinum og vandamönnum, sem
glöddu mig með heimsóknum,
gjöfum og hlýjum kveðjum á
sjötugs afmæli mínu 23. nóv.
Guð blessi ykkur öll.
G. Ágúst Halldórsson,
Sólmundarhöfða.
stjl.
„Snmar á sjúkrahúsi“
og „Gildra njósnarans“
- tvœr þýddar skáldsögur
(Kvenfélagið Hringurinn)
Frá heitrofi að
hákarlsstöppu