Morgunblaðið - 10.07.1969, Blaðsíða 13

MORGUNIBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚLÍ 1909
13
<A slo&t
um
eroaieiaasi
Á BJÖRTUM vonmorgni um það
leyti árs, er lambagrasið dreilfir
liifrauðum blómum slínum um
melásana í nágrenni Reykjavílk-
ur, er lagt af stað frá hliðimu á
Heiðmerlkurgirðingunni við Víf
ilsstaðalhlíð.
Ferðafólkið er pabbi, mamima
og strákar úr Kópavogi, og skap
ið er ein-s og veðrið þennan dýrð
ardag, því að nú eru öræfin fram
undan, þessi öræfi við bæjardj'r
Reykvílkinga, sem virðast svo fá-
ifarin, en væru ef til vM eftir-
sótt, ef þau væru víðsifjarri.
Leið olklkar liggur fynst eftir
uim, er göngin sjálf voru þegar
s'toxlknuð. Sama fyrirbrigði hafa
margir séð í síðasta Heklugosi.
Hingað er sagt, að Pólverjar af
sikipi, sem endur fyrir löngu kom
til Hafnarfjarðar, hafi flúið eftir
bardaga nofckum að Ófriðanstöð
um, sem nú heita Jóifríðarstaðir,
enda mun viðfangsefnin á bæn
um þeiim friðsamleg á vorum dög
um. Nú er þar kaþólskt prests-
setur Hafnarfjarðar.
í Valaból er gaman að koma
eins og fyrri daginn. Ungir og
gamlir eru að störfum við að hlúa
að gróðri í þessari vin í hraun-
f Valabóli — Búrfellsgjá til hægri.
bílveginum milli úfinis Urriða-
vatoshraunis og hlíðarinnar, þar
sem birkið er óðum að laufgast.
Hjá tröppum sunnan til í girð-
ingunni er sagt slkilið við menn-
inguna og lagt út í hraunið í átt
til Búrfells.
Brátt er komið á Hjalia, Kletta
belti sem myndar vesturbrún
landsigs, er hetfur stofnu frá
norðauistri til suðvosturs, einls og
raunar flest misgengi hér á
landi. Má vera að það sé í sam-
bandi við neðanisjávarhrygg
þann, sem er aðal jarðlskjálfta-
svæði Atlantshaifsins.
Farið er ofan Hjalla og að Gjá
arrétt. Nærri réttinni er þröng
gjá, djúp og dimm. Athygli
yngstu ferðalamiganna beinist
fljótiliega að líkönum af býlum
tveim í gömlum stíl íslenzkra
sveitabæja slkammt frá og um
stund er áð á hlaðinu á bænum.
sem okfcur- er sagt að sé Breið-
holt við Reykjavik. Litlir heilar
fullir hugmyndaffliugs laða fram
heimilafóilk og bústofn, og áður
en lengra er haldið, munar
minnstu, að reyfcurinn frá hlóð-
um gamla bæjarinis liðisit upp
í lognlkyrrt loftið, þar sem lóai)
syngur um dýrðina.
Síðan liggur leiðin eftir Búr-
felisgjá og upp á gígbrúnina
(179m). Héðan hefir einhvern-
tíma l'agt meiria en reylk af bú-
verkavatni, því hér eru upptök
Garða- og Hafnarlfjarðarhrauna.
Aif Búrfelli komum við auga á
fána við hún í suðurátt, og vit-
Um þá, að einihver er ,,heima“
í Valabóli, landnámi Farfugla í
Valahnúkuim. Þangað höldurn
við, en komum við í Pólverja-
helli, löngum hraungöngum, sem
glóandi hraunlieðja hefir runnið
fllesta vegu, en sarnt auðgengið
á það upp rana norðaustan í
því. Heiman úr Kópavogi séð er
Helgafell þó nokkuð merkilegt,
stundum döklkbrúnt við bláma
Lönguhlíðar en stunduim er það
varla sjáanlegt, fellur rétt að
segja inin í balkgrunninn.
Á leið um Valahnúka segir
pabbi frá lit'l'um smyrilsunga,
sem átti heima í hreiðri hér uppi
í iklettum fyrir löngu. Hann datt
úr hreiðrinu einn góðan veður-
dag ,ófleygur og vesæll, en barð
iist samt af vígamóði við björg-
unarmann sinn, sem klifraði með
hann heim í hreiðrið.
Síðan er farið ofan í skarðið,
sem verður milli hnúkana og
Helgafells og upp ranann. Sein- |
farið er upp að vörðu í þetta
sinn, svo margt er að slkoða, mó-
bergið á sér margvíslegar mynd
ir suimsstaðar eims og för eftir
risafót, sumisistaðair eru aftur
slkrýtnir steindrönglar, sem
standa upp á endann.
Lofcs stöndum við öll uppi við
vörðu og hér blasir við útsýni,
vítt og fagurt — fjalihringur-
inn með Jölkulinn vestast og Blá
fjöllin í austri, Flóinm með víkur
og voga og byggðin, ®em sumir
fcalla Stóir-Reykjavík. Fer þó
meira fyrir því nafni í munni en
í landsliaginu.
Niður að steinboganum mifcla
í sunnan verðu fjallinu er nú
stutt. Hann er svo sérkennileg-
ur, að lítið marfc er teikið á til-
raunum pabba til jarðfræði-
í Búrfellsgjá
inu. Fljótlega stendur rjúkandi
kóikópottur á borðinu, sem gert
er úr hraunhellu og staðsett
móti suðri og sól, nestiisbitinn er
telkinn upp og hvoru tveggja
gerð góð sfkil, imeðan þreytan líð
ur úr stuttum fótum. Hellirinn,
sem við sijtum við, hét áður fyrr
Músarhellir. Hann hefir sjáif-
sagt stunduim orðið afdrep manna
á ferð í misjöfnum veðrum milli
Hafnarfjarðar og Selvogs, enda
liggur hin iforna Selvogsgata hér
um og suður Grindaslkörð. „Víðar
er Guð en í Görðum, hann er
lílka í Grindaslkörðum“, er haft
elftir þekn gömlu.
Þegar allir eru afþreyttir, er
farið að hugsa um næsta áfanga
— nú ætlum við (imeð öllum
greiddum atkvæðum) að ganga
á Helgafell, aem er stakt mó-
bengfjall, klettótt og bratt á
Gatkletturinn í Helgafelli
slkýringa, Guð hlýtur að hafa
steypt hann persóniulega.
Liðið er fram á daginm og
„menn“ orðnir lúnir, en það ger-
ir minnst til, því nú hallar und-
an fæti, er við löbbum áleiðiá
ofan að vatnsbóli Haifnfirðinga,
Kaldá. Þaðan eigum við víisa bíl
ferð heim.
Elísabet Finsen*
Menningarsjóður vestfirzkrar
æsku veitir tvo nómsstyrki
MENNIN GARSJOÐUR vest-
firzknar æstou veiitir mú í álgúst
tvo styrtfci fyrir árin 196)8 og 1969.
Hlutvterk sjóðisinis er að styrfcja
vesjtlörák uinigimiemmii till fram-
Ihalidsnáms, sem þaiu ekki igeta
istunidað í toeimalbyggð sliininii.
Að öðnu jöitou slkúiu míjóta for-
iganigs ium styrkli úr sjóðmium umig
mnemmii, sem missit haifa fyrimvin'nu
sínia oig eoiiimstæöair miæðiur oig fcon
ur ganiga fyr.ir meðain elfcki er i
raiun fuill fullilt laiumajaifnrétti. Ef
enigar umsóiknir enu tfrá Vest-
fjönðiuro, ikomia eftir siömu regl-
'Om tifl gneiina Vesitfirðingair bú-
settir aminiars Staðar.
Umidæmii sjóðsing eru aflilir Vest
firðir. Uimisólknir þunfa naiuðsyn-
lega að fcoima fyrir þessa mián-
aðiar. Meiðmæ'li skulu fylgja umi-
sólknium fná viðkomiainidii slkódlai-
stjóna eða öðrum sem þdktkja
umisælkijenidur, efnii þeirna Ög
aðstæður. Umsófcniir eiga að Stffl-
aist t'il. Menininigarsjóðs veetfirzlkr
ar æsku“ oig senidlist Vestífirðinigia
félaigimu i Reýkjiavík c/o Siigníð-
•Ur Valdiimairsdóttir, Bdrkimiel 8 B.
Efri hæð félagsheimilisins ú
Hvammstunga tekin í notkun
Hvamimstaniga, 1. júlí.
LAUGARDAGINN 14. júní sl.
fcoirau eigendur Félaigáheim'fflisáms
á Hviamimisitaniga saman í tdfletfnii
þess að þá var 'tetain i nioittoun
'efri ihiæð húisisins, en meðni hiæðin
'fyrir tv'eimiur og Ibállíu ári. Að
Félaigslheimiiliiiniu staimda: Hvaimimis
tanlgalhnepipur, Kirkjulhvaimimis-
hrappiuir, Kventféfliagið Sigurósk,
Kvenlféilagið Björik, Umgmienna-
(félaigi'ð Hvöt, Unigmenniatfélaigið
Konmlálklur, Hes'bamamnafél. Þyt-
ur, Verfcalýðafé'l. Hviöt cig Vest-
Á leið upp Helgafell
ur-Húniavatnssýslla.
Skúllii Magmúsöon, scm vorið
'hefur form.. fnaimikvæm'diámeifntd-
,ar fná 'UipplhafL. rateti byggiiragar-
sögu Ihiús'sins. Um sl. áramút ikoslt-
aði húsið 9 miilHj., en taildð er að
tfulllligent mumi það kosta 12 millfllj.
Arikitelktar hússiin^ eriu Biárður
Daníelssioin og Stetfán Jónsson. Á
afri hæð er samtoomiu&'al'ur, seim
rúmar ásiaimt svöilum um 390
maimnG í sæti, auk þess veifliiinigai-
salur, eldhús, snyrtinig, númigóð-
'Ur tfors'alur, sérstalkfleiga rúmigott
iieilksvið og tv'ö búmiimgilhienbengi.
Ekki ®r þetta alflit fluffl'fT'ágemgið.
Tili Skiemimitiunar var þetba
fcv'ölM kórsömgur, sipiunndiniga-
fcepipni, uipphiaf anmars þáttar
leilkrfíis, sem æ:£t 'hefur vienið á
vagum íkvenltéllags oig luinigmieniniai-
fél'aigs hér á s'taiðmuim og. sýndiar
voru litmiymdiiir úr 'bygginigiarsiögu
'félaigislheiim'iilis'ims. Síðan var sam
eiigiinlleg kaififidryklklja, sam kvenr
fólögin B'jiörk og Siguróislk ömm-
uðust af mdlkrilllM nauisn. Veizfliui-
stjóri vaT Inigfflljur Guönason.
Umdir bonðuim tcfcu 'tlil roálls
Olafiuir Tryggvascm, sem flliutti
fruimiort Ijó'ð, Jón úlbeng, Óla'fiur
Daníelsision, sr. Gísli H. Kiofllbeiinis,
Guöjión Jósafsson og Jóhamm.
Björmsttcm, sam alllir flluíibu íhflýjair
óslkir till ibússinis oig þeirnar stianf-
semd, sam þar á að flana tfnatni.
Að loikuim var svo dansað fram
eftir nóitbu. — Str.
Fjölskylduferð á Helgafell