Morgunblaðið - 31.10.1969, Blaðsíða 24

24
MORGUNiBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. OKTÓBER 119«
minnir mig alltaf á Jakob. Áð-
ur en þú og þitt fólk komu til
Don Diego, vorum við Jakob
vanir að koma hingað, jafnvel í
svartasta myrkri. Og ég skal
trúa þér fyrir einu. Jakob eir
veikur fyrir — linur. Hann
kemsit ekkert áfram í lífinu. Ég
veit það nú orðið. Jakob er með
þessa veiku taug í sér Hann er
latur, og metnaðarlaus. Ég var
með svo miklar áætlanir um fram
tíð hans. Ég sá hann sem for-
srtjóra stórrar timburverzlunar.
Ég sá hann sem aðalaðstoðair-
mamn máinn — Friek að nafnd og
múlatta, en samt van Groenweg-
el, án þess að nokkuir vissi það
nema nokferir örfáir. Ég sá hann
sem einn af bardagaættiruni taka
þátt í öllu, sem ég tæki mér fyrir
hendur. Sem gamlan vin minn og
leikbróður frá beimskuárunum.
Ég ætlaði að hjálpa honum, til
að komast á hátindinn — í sinni
stétt. Við mundum verða aðskild
ir stéttarlega en sameinaðir and
lega. En mú orðið veit ég, að
þetta eir alveg vonlaust. Hann
skortir eldinn. Það vantar allt
jámið í sálina í honum. Hann
giiftist MiMiieemit Green og
verður ekki neitt. Hann deyr
vetlviirtur bygigimigamiaiðiuir og fær
hedtðarliega útför.
— En þangað til kann hann
að verða hamingjusamuir með
Millicent sinni og bömunum
þeirra. Hetfur þér nokkum tím-
an dottið það í hug? sagði hún.
Hann snuggaði. — Já, ham-
ingjusamuir. En hvað er þessi
hamingja? Þúsundir manna geta
fumdið til hamingju, en kannski
ekki nema tugur finnur
töfra valdsins. Valdsins, elskan
mín. Að vera þess umkominn
að traðka eða hefja meðbiræður
sína — það er kennd, sem að-
eins örfáir útvaldiir hafa af að
segja. Hver kærir sig um sferdl-
inm? Haiminigja hanis er, þegar
bezt iætur aiimiúgíatag og fyrr-
litleg. Nei, svei því þá! Hendri
amma hafði á réttu að standa.
Ættin okkar verður að sækja
uipp á hátindilnin.
— Eimhvern tíimiainm ætla ég að
fleygja þessum bréfakassa í gil-
ið.
— Þá skal ég láta þig kafa
eftir honum — og ná honum
upp aftur. Hann hló. — Mér líð-
ur vel í kvöld. Um þetta leyti
56
HERRAMADURINN
BÝÐUR HERRAFÖTIN
Á HERRAMANNINN
Herramaðurinn
Aðalstræti 16.
Dropi
i hafíð...

grænt t
hreinol
| ^017^100110
Dropi merkir lítið, ofboð lítið af einhverju, segir orðabók-
In. Og dropinn er merki græna Hreinolsins, vegna þess,
hve ofboð lítið, örfáa dropa þarf af því í uppþvottinn og
viðkvæma þvottinn. Nýja græna Hreinolið hefur auk þess
fengið nýja dropa, sem gera það betra en fyrr, hlífir
höndunum, léttir erfiðið, styttir tímann. En grænt Hreinol
er þó enn jafn ódýrt .... dropi í haf útgjaldanna. Og
Hreinol dropinn fer í hafið eins og allir aðrir dropar að
lokum . .. túnari en allir hinir.
NÝTT BETRA OG JAFNÓDÝRT
GRÆNT HREINOL, ÞVOTTALÖGUR f UPPÞVOTT OG ALLAN
VIÐKVÆMAN ÞVOTT. MILDARI FYRIR HENDUR YÐAR.
HF HREINN
í næstu viku verð ég í Demer-
aira og tala við ættingjana og
lieigg fyrir þá mieisitiaina-áæitllium
mímia. Ég er hér um bil viiss
um, mér tekst að sannfæra þá.
— En ef það mistekst?
— Það tek ég aldrei með í
reikninginn.
Þau komu nú fram á skurð-
bakkann, sem sýndist dimmur og
óaðgengilegur í fölu tunglsljós-
inu. En í þeirra augum vair hann
vingjarnlegur og meinlaus.
Hann brosti beinlínis til þeiiira.
Þaiu afklæddu siig umdiiir sitóru
tré, án þess að finina til blygð-
unar, því að það var heldur eng-
in nýlunda. Þau höfðu gert það
oft, og það í dagsbirtu og í ná-
vist Jakobs, eða tvö ein.
En aldnei með Rósu.
Þau stungu sér og syntu létti-
lega í vestuinátt, en sögðu efcfeert
hvoart vi® ammiað fyrr em þau
komu móts við sykurmylluna, en
þar stanzaði hann og stakk upp
á að srnúa við.
Og enn var ekkert siagt, fyrr
en þau bröltu í land hjá stóra
trénu.
— Mér þætti gaman að vita,
hvort við gerum þetta nokkurn
tíman etfitir að við eruim gift.
Hún hló, en hláturinn var eitt-
hvað rámur.
Hann tók upp keyrið sitt og
barði snöggt í grasið, í eina eða
tvær mínútur. — Hér eru engir
höggormar. Okkur er óhætt að
sitja héma og láta okkur þorna.
— Þú ert aiveg eiinis oig eiin-
hver úr grísku goðafræðinni,
sagði hann og skríkti.
— Þú líka, sagði hún, en
skríkti ekki. Hún sat kyrr í
grasinu með hendur á síðum og
horíði niður í skurðinn.
— Þú hefur sjálfsagt getið
uppá því? sagði hann.
— Hverju? Hún leit snöggt
við.
— Að þetta sund okkar mundi
ekki enda eins og þau fyrri
hafa gert.
— Já, óg vissi, að þú miundir
vilja hatfa það öiðiruivísi, Dirk.
Ég vissi, að þú mundir reyna að
Mta á lílfeaimia mdtnm ám sak-
Austurstrœti —
Grandagarði
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Útgjöld og álasanir valda þér erfiðlcilium. Biddu átekta.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Þeir, sem standa þér næst, vcrða þér þyngstir í vöfum.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Þótt málin standi dálítið í stað, er það af eðlilegum ástæðum.
Krabbinn, 21. júni — 22. júlí.
Ef þú aðeins gerir ekki ráð fyrir veigcngni, gengur þér allt betur.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Haltu áfram með bafið verk ,en farðu þér hægt.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Illustaðu vel á allt sem fram fer.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þig skortir fé, en gakktu ekki á höfuðstólinn. Þú skilur síðar, hvers
vegna.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Svo lengi, sem þú tekst ekki á hendur verk, sem þér eru ofviða,
fer allt vel.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Flýttu ekki um of nýjura verkefnum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Misskilningur verður af sambandsleysi, eða röngu mati. Reyndu að
lyfta þér upp.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það cru mörg ljón á veginum, en láttu ekki hugfallast.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Rcyndu að vinna hægt, en vel, því að þér cr álasað alls staðar,
hvað sem þú tekur þér fyrir hendur.
leysis, og kannski jafnvel reyna
að taka mig.
— Huigboð þitit er ósfcieitouillt.
Með einum rykk sneri hann sér
við og greip fantataki um hand-
leggina á henini — starði í augu
hennar og sagði: — En ég ráð-
glerði þiað ekífei fyiriirfiriam, Coiranel-
ia, elskan. Það kom snögglega
ytfiiir mdlð, þeigar við genigum foiam.
mieð giliniu fyrir situedaintoofrind.
strax — en ég vissi, áð ég máitti
það etoki. Þessi múlatta-kattfugl
var of ríkuir í huga okkar
beggja þá. Við urðum að útrýma
honum fyrst.
— Og heldurðu, að ofcfeur hafi
tekizt það?
— Já, ég veit það, hvað mig
snertir, en kannski hefur þér
ekki tekizt það. Hann kyssti á
brjóstin á hennd. Indælt! Þú
hefur brjóst eins og Nibia — svo
þroskuð og eins hvít og hennar
eru svört. Ég vexð að vara mig
á að láta Graham sjá þau ber.
Hann gæti orðið skotinn í þér.
Nibia leyfði honum að strjúka
brjóstin á sér, þegar harun var
lítill, og síðan má hann ekki
þroskuð brjóst sjá.
— Dirk.
— Já, elskan mín. Hann kyssti
hana á hálsinn. Hvað ætlaðirðu
að segja við mig?
Borgarbúinn kom í smáþorp úti
á landi, blllinn bilaði og allir í
plássinu þyrptust í kringum hann,
meðan hann var að gera við. Ekk
ert gekk, og borgarbúinn varð ógur
lega hvefsinm, og spurði:
— Er þetta fyrsti bílilinn, sem þú
hefur séð?
— Nei, annar sagði karlinn.
— Hanm var rekinn úr skóla fyr-
ir prófsvindl.
— Nú, hvernig vildi það til?
— Hann var í prófi í líffæra-
fræði og prófessorinn kom að hon
um, þar sem hann var að telja í
sér rifin.
■ — Mig langar til að máta fötim
þarna í glugganum.
— Því miður herra minn, þér
verðið að koma hérna bak við til
þess.
STÁLSKIPASMÍÐI -
VERKSTJÓRN
Skipasmíðastöð úti á landi vantar verkstjóra vanan stálskipa-
smíði. Einnig aðstoðarverkstjóra. Góð kjör. búðir fylgja.
Upplýsingar í síma 10193 eftir kl. 18 í dag og eftir kl. 15
á morgun og sunnudag
Sendisveinn óskast
strax — Upplýsingar í síma 19506.
RANNSÓKNASTOFA HASKÓLANS
v/Barónsstíg.
Vélskófla
Til sölu amerlsk vélskófla á beltum m/gröfu og moksturs-
útbúnaði. Lágt verð og góðir greiðsluskilmálar.
Upplýsingar í síma 30433