Morgunblaðið - 03.01.1970, Blaðsíða 14

14
MOROUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 11970
t
Eigimnaðutr minin,
Gaunnlaugur Auðunn
Jóhannesson,
Bakka í Víðidal,
atndað'Lst á nýársdiag í sjúktra-
h,ÚBÓniu á Hvamumjstangia.
Anna Teitsdóttir.
t
Guðrún Sigríður
Hákonardóttir,
Nesveg 37,
andað'ist hinn 30. desember
að Hnaánistu.
Fyrir hönd systikiina ag temgda
bamnia,
Agnar H. Jónsson.
t
Móðdir oikkair,
Jóhanna Þorsteinsdóttir,
Bólstaðahlíð 66,
lézt í Landspítalamiim þiriðju-
diajginin 30. desiembeir.
Svala Guðmundsdóttir,
Hanna Guðmundsdóttir,
Kristín Guðmundsdóttir,
Karl Guðmundsson,
Herold Guðmundssom,
Gunnar Guðmundsson.
t
Jónas Gottfreð
Finnbjömsson
amdiaðist í sjúkraihúsiiniu á ísa-
firði þaim 31. diesamjber sil.
Fyrir hiönid sysrtkinia hins
látnia,
Ingimar Finnbjörnsson.
t
Vilhjálmur Ingibergsson
andiaðist í Heilisiuivemidairstöð-
irund 31. desember.
Málfriður Jónsdóttir,
systkini og aðrir vandamenn.
t
Faðir okkar,
Jónas Jóhannsson
í Öxney,
ainidaðiist í sjúkralhúsániu í
Stykkisihálmi á nýánsdaig.
Jairðairförin auiglýst sáðar.
Bömin.
t
Faðir miinin,
Ólafur Auðunsson,
trésmiður,
Langholtsvegi 85,
lézt að Vífilsisitöðiuim á gaiml-
ársdag.
tJtföriin aiuglýst sáðar.
Helgi Ólafsson.
Valtýr S. ísleifsson
—Minning
Fæddur 21. apríl 1921
Dáinn 28. desember 1969.
Á einum hinna síðustu daga
hins nýliðma árs andaðist Valtýr
S. ísleifsson á St. Jósepsspítala í
Hafnafffirði. Allt frá því ég fyrst
man etftir mér, bam að aldri,
minnist ég þessa ágæta vinar
míns og síðar mágs. En við
vorum tveir af þeim fjöldamörgu
börnum, sem léku sér saman á
Selvogsgötunni á þeim tíma, þeg
ar böm undu sér ennþá við ein
falda leiki og íþróttir, og höfum
þekkzt og fylgzt hvor með öðr-
uim óslitið síðan. Mér finnst það
Hér mieð tilkynmáist vinium og
vandiaimöniniuim að kanian mín,
Elísabeth Lúthersson,
Ilézt í sjúikffiaihíúsiniu á Aknaniesi
1. j amjúar.
FýTÍr minia hönid ag bama
mimnia,
Hafsteinn L. Lúthersson.
Eflistou dnenigiuirinm oktoar,
Svanherg Gunnar Hólm,
lézt atf slysföiruim 1. þessia
miámiaðar.
Guðbjörg S. Jóelsdóttir,
Hjalti Guðmundsson,
Guðmundur Emil Hjaltason,
íris Ósk Hjaltadóttir.
Okkar ástkæna eiginkona,
dóttir og systir,
Viktoría Jónsdóttir
Kaldalóns,
bankaritari,
lézt í Bargarspítalanium mániu
daginn 29. desember.
Jarðarförim fer fram frá Frí-
kirkjumni í Reykjavík laug-
ardaginn 3. jamúar ki. 10.30.
Þeim, sem vildiu minnast
henniaT, er vinsamlega bent á
líton/arstafnanir.
Snæbjörn Kaldalóns,
Jón Sigurðsson,
Elín Jónsdóttir,
Sigurður Jónsson.
Útför systur oiktoar ag fræntou,
Halldóru Guðmundsdóttur
frá Þorfinnsstöðum,
áður saiumatoomiu í Hvenaigierði,
fer friam frá Fossivagisikinkju
mániudaginn 5. jamiúar kl. 3
e.h.
Þórunn Guðmundsdóttir,
Asgeir Guðmundsson,
Kristín Eiríksdóttir.
því vera heilög skylda mín að
kveðja hann með noktorum orð-
um að leiðarlokum.
Valli, eins og hann var alltaf
kallaður af vinum sínum í dag-
legu tali, fæddist 21. apríl 1921
að Hofi í Garði, yngstur af
þremur bömum hjónanna Júlí-
önu Bjamadóttur og ísleifs
Jónssonar. Árið 1927 fluttist fjöl
skyldan til Hafnarf j arðar. Á
næstu árum llfðá hann áihyggju-
lausu lífi í faðmi fjölskyldunnar
og hópi vinia í leikjum og íþrótt
um. f þeirra hópi var hannsjálf
kjörinn foringi sökum hæfileika
sinna í íþróttum og vinsælda, en
í þeim efnum féll eplið ekki
langt frá eikinmi, því að oft héf
ég heyrt talað um vinsældir og
gæði foneldma hans.
Á þessum árum stairtfaði fim-
leikaflokfcur innan Fimleikafé-
lags Hafnarfjarðar undir stjórn
Hallsteins Hinrikssonar og hafa
kunnugir tjáð mér, að þar hafi
Valli verið með þeim liðtaekustu,
þótt ungur væri.
Jair'ðarfiar broður mínis,
Eyjólfs Marteinssonar,
er anidaðáist 19. des. isfl.., fer
fram frá Þjóðtomtojummi í
Hafnanfiirði miániudaiginn 5.
jiamóar 1970 Wl. 2 e.lh.
Fyrir hönd vamidamiamnia,
Bjarni Marteinsson.
Eigimimiaðuæ miinn, faðir okkar
ag hnóðir,
Valtýr S. ísleifsson,
Araarhrauni 17,
verður j'arðlsiuniginn firá Frí-
Itiirkjummi í Haifnairiirði iauig-
ardiaigimn 3. jiairuúiar kl. 13.30.
Fjrdr hönd vamdiamanma,
Halldóra Skúladóttir og böra,
Jóna ísleifsdóttir.
Immiiiegar þakkir fyrir auð-
sýnda samú'ð ag vinéttu við
amdláit og jarðarför móður
mimmiar,
Guðrúnar Högnadóttur
frá Bólu-hjáleigu.
Fyrir hömid vandiamamnia,
Ólafur Þórðarson.
Innjiiegiar þatokir fyrir auð-
sýnida samúð við andllát ag
jarðarför
Gunnlaugs Sigjónssonar,
Marargötu 5.
Sigríður Jónsdóttir,
dætur, tengdasynir
og barnaböm.
Okkar innilegustu þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu,
nær og fjær, sem hafa auðsýnt okkur samúð og vináttu vegna
veikinda og fráfalls manns míns og föður okkar,
AAGE SCHIÖTH
Sérstakar þakkir skulu færðar Siglfirðingum, sem á ein-
stakan hátt studdu fjölskyldu hans.
Guð gefi ykkur öllurn farsælt nýár og gæfuríka framtlð.
Helga Schiöth og drengimir,
Birgir Schiöth.
Snemma fékk Valli að vita, að
lífið er ekki eingöngu dans á
rósum og að það virtist ekki
kyssa vanga allra jafn blíðlega.
Árið 1932, þá 11 ára gamall,
missti hann föður sinn langt um
aldur fram og tveimur árum eft-
ir að hann fermdist einnig móð-
ur sína. Skólagangan að sinni
varð því ekki nema tveir vet-
Ur í Flemsborgarskóla að loknu
skyldunámi, en úr því var ekki
um annað að ræða en að standa
á eiigin fótum.
Um langan aldur höfðu táp-
mestu og duglegustu unglingarn
ir sótt til starfa á sjónum, enda
var það eftirsóknarvert fyrir þá
og ekki er mér grunlaust um, að
ýmsuim uiniglingi þess tkna hafi
fundizt hann fá þá fyrst fuffi-
kominn þegnrétt, er hann lét
„munstra“ sig á togara. Þannig
hófst stairfstferill Valla, eins og
margtra annarra vaskra drengja,
sem sjómaður og það starf stund
aSi hann óslitið, bæði á vélbát-
um og togurum á meðan stætt
var. Var hann á fyrstu árum
þessa tímabils ýmist undir hand-
arjaðri Jónu systur sinnar íGarð
inum, þar sem hann stundaði sjó
í mairgar vertíðir eða Bjarna
bróður síns í Hafnarfirði, er
hann var á togurum. En eins og
sjómenn þekkja bezt í eiginlegri
merkingu, þá er sjaldan ein bár
an stök og það fékk hinn ungi
sjómaður nú að sannreyna. í
desembermánuði árið 1941 fórst
b.v. „Sviði“, er hann sigldi til
heimahafnar eftir vel heppnaða
veiðiför. Einn á meðal vaskra
skipverja þar var Bjarni bróðir
Valla.
Ekki þykir mér ólíklegt, að
þau þrjú svöðusár, sem Valli
hlaut ungur að aldri og hér hafa
verið rakin, hafi skilið eftir sig
varanleg ör, þótt aldrei jn-ði ég
þess var. Á hinn bóginn tala
menn sjaldnast um það, sem
þeim er hugnæmast, en varð-
veita það í innsta hugskoti sínu
sem helgan dóm.
Er Valli hafði veæið í nokkur
ár á sjónum, meðal annars í sigl-
ingtuim á st yr j aJdarárun um, fór
hann í Sjómannaskólann oglauk
þaðan meira fiskimannaprófi ár-
ið 1948. Upp frá því var hann
yfirmaður á vélbátum og togur-
um, lengst á vélskipinu „Arn-
firðingi" frá Reykjavík.
Árið 1947 kvæntiist Vafll'i eftir-
lifandi koniu sin.nd, Halldóru
Skúladóttur, og áttu þau saman
4 böm, þrjá uppkomna drengi
og eina stúlku, en einn dreng
átti hann áðuir en hann kvæntist.
Það er engin tilviljun, að Valli
valdi sjómannsstarfið að ævi
starfi því að fáa þekki ég, sem
hafa haft svo lifandi áhuga á
öllu því, er að sjómennsku lýt-
ur og til hinztu stundar, jafn-
vel eftir að kraftar voru að
mestiu þnotnir, var áhuginn bund
inn við sjóinn og aflabrögð.
Stundum hefur mér dottið í hug,
hvort góðsemi við börin væri af
einhverjum ástæðum bundin
fremuir við sjómannastéttina en
aðrar stéttir þjóðfélagsins.
Stafar það af því, að bemsku
ár mín varu mjög viðburðarrfk
af slíkum atburðuim. Ekki er það
útilotoað, ef miat á börnuim er
áunninn eiginleiki. En hvað sem
því líður, þá hef ég engum manni
kynnzt, sem hafði meira yndi af
börmuim en. Valli, enda voru
þau mjög elsk að honum. Slíkur
dómur er engum vafa undirarp-
inn vegna þess, að böm ruglast
ekki í ríminu af veraldlegri of-
birtu, heldur meta viðkamandi
út firá sinu eigin næma tilfinn-
ingalífi. Þeirra dómur er hlut-
laus og áreiðanlegur. Auk þess
nutu hinir fullorðnu einnig
þessa fíngerða og alúðlega eig-
inleika sem og trygglyndis hans
í ríkum mæli.
Ekki verður skilizt svo við
þessar línur, að ekki verði
minnzt á huigrekki Valla í þeim
enfiðu veikindum, sem hann háði
baráttu við síðustu mánuðina.
Þann dýrmæta eiginleika skal ég
viðurkenna, að ég vissi ekki fyinr,
að hann ætti í svo ríkum mælL
Enginn heyrði hann nokkru
sinni mæla æðruorð, en allir
þakklæti og blessun til þeinra,
seim önnuðust hann og heim-
sóttu. Vissi hann þó mætavel,
að stefina þeinnar siglingar, sem
nú var að hefjast, var mæld út
á annan hátt en hann áður
þekkti. Og nú ert þú kominn yf-
ir landamærin miklu, til nýrra
heimkynna. Við þökkum Guði
fyriæ líf þitt á þessari jörð, sem
var líf fagurra minninga ogmik
ils starfs, enda þótt áriin væru
færri en allir þeir, sem þekktu
þig hefðu kosið. En allir verða
að lúta dómi hins mikla dómara.
Við þökkum þér fyrir það, sem
þú vamst, ert ag munt verða
okkuir, fyrir þau áhrif, sem hin-
ar góðu minningar um þig munu
hafa á okkur, meðan við lifum.
Við biðjum Guð að blessa þig og
vegferð þína.
Vilhjálmur G. Skúlason.
MYNDAMÓT hf.
PRENTMYNDAGERÐ
AÐALSTRÆTI 6
SÍMI17152
Þötokuim iminiiiega ibúuim Afcna
niessiliætoniislhiéfnaös, Stoaigfiiirð-
imiguim og ö'ðiruim viniuim hötfð-
inigíLegar gjafiir og lcveðjur
þamm 26. dieseimiber.
Beztu ógkir uim gflieðilieigt ag
fiansiæflt komaíndi ár. Þökkuim
vimisemd á láðniuim áinuim.
Sigríðnr og Torfi Bjarnason.
Hjiaffitamlagar þakikir ffliyt ég
öflfliuim þeiim mörigiu, sem sýndu
mér vimáittu á sjötiu áira
afimiæfli miínu mieð niaarveiru
skuná, ffluttu miér dýnar gjatfir
ag siemdu miér stoeyti.
Megi áskir miíniar um bflessun
guðls ag hamnimigju á ótooiminum
ámuim fyflgja yktour.
Enmifriemur þaikika ég eigin-
miammi, börmuim ag tenigda-
bömiuim þeimna stóra hflut í
hamingju dagisinB.
Vinartoveðjur.
_____Theódóra Guðlaugsdóttir.
Öilluim þeim, sem sýndu mér
vinisemd eða veflttu méir fiuli-
timigi á nýflotonu ári, éstoa ég
gleðilegls nýjárs og þaiktoa lið-
Lð ár. Eimtouim þatoka ég inmi-
liega ölfluim þeiim mörgiu, sem
sýndu oktouæ hjómium vimiar-
hiuig á sjötuigisiaifimiæili minu,
12. desemiber sfl,, með svo
miamgvisfliegu og stórimammflegu
móti, og ósiba ég þedm aflilirar
fiairsældiar og blesBumiar.
Á nýjárediag 1970.
Einar ÓL Sveinsson.