Morgunblaðið - 13.01.1970, Blaðsíða 27

MOR)GUND3iLAf>IÐ, ÞRIEXJU'DAGUR 18. JANUAR 1070
27
Víti i loftinu -
en Valur vann
VAL veitti betur í baráttunni
við FH, er fyrri umferð 1. deild
armótsins lauk í fyrrakvöld. —
Lokatölur urðu 18:17 eftir æsi-
spennandi lokamínútur þar sem
Birgir markvörður varði bæði
vítakast og skot af línu og hið
síðara gerði einnig Finnbogi
markv. Vals. En Valsmenn nutu
betur af linkind dómara gagn-
vart hörðum varnarleik — og ef
til vill átti FH vítakast, þá er
flautað var til le: sioka, en það
var ekki dæmt.
Fyr.ri hálfleilkur var mjög jafn
og akildu aldrei nema 2 mödc
þá er FH komist í 5:3. í hléi stóð
9:9.
Val tókst tvívegiiis að ná
þiriggja anadka forysbu í síðari
hálifleik 14:11 og 15:12. Þaið voru
frábærar líniusendingar Beirgs til
Ólafls og Ágúsits, sem þetta for-
elkot sköpuðu. Bn FH sótti á en
komist aldrei gegnuim faista vörn
Vals. Tveiim Valsimönnuim var
vísiað af velíi í 2 mím. hvorum
—■ en það var lítil fórtn fyriir
sdgurirm.
Fr.aim hefur forystu að hálfn-
uðu móti með 10 stig, Valur 7,
FH 6. Þessi lið munu berjast um
titilinn í áir.
Garðar Halldórsson form. SSÍ, Guðm. Kr. Guðmundsson og kona hans, Sigurjón Sigurðsson og
kona hans og Guðmundur Gíslason, sundmaður, ritari SSÍ og „íþróttamaður ársins 1969". —
Þá var synt í Rauðar-
árvík og í Slippnum
SSÍ heiðrar gamla Nýárssundmenr
Hjalti varði með prýði. Hé r ver hann skot af línu.
Haukar sigruðu
KR - og dómara
HAUKAR og KR háðu harða bar
áttu þá er síðari umferð í 1.
deild hófst á sunnudaginn. Hauk
ar hafa talið sig all vissa fyrir
fram eftir leik þeirra að dæma,
rólegum en þó stefnuföstum og
engum duldist að þeir léku
miklu betri handknattleik. En
Meðal
beztu
— ÉG veit að kindar mínir |
bjuggnst við að tapa lands- |
leiknum við fslendinga með,
5-8 marka mun — en alls'
ekki meir, sagði Fracic |
Bruch ritstjóri stærsta íþrótta |
blaðs Luxemborgar sesn út er .
gefið vikulega. Hann vur'
eini blaðamuðurinn sem lið- í
inu fylgdi hingað. Hann er |
form. samtuka íþróttafrétta-
manna í landi sínu.
Þetta er að sjálfsögðu sár \
ósigur fyrir heldur minni {
þjóð en við erum sjálfir. En i
það vekur eigi að síður imdr ’
un okkar hve gott lið ísland'
á. % skipa þvi á bekk {
með þeim bcztu sem ég hef |
séð.
KR-ingar börðust — hörðust fyr
ir „lífi sínu“ í 1. deild og sú
Framhald á bls. 21
SUNDSAMBANDHE) heiðr-
aði á laugardaginn tvo af
þeim fimm sem þátt tóku í
fyrsta Nýárssundinu, en á ný
ársdag voru 60 ár liðin frá
því sundið fór fyrst fram. —
Menn þeir er hlutu gullmerki
SSÍ voru Guðm. Kr. Guð-
mundsson og Sigurjón Sig-
urðsson.
Garðar Siguir0Bson fonm.
9SÍ ckiap á noMsra þætti í
sögu Nýársisundisins. Minntist
hann upphafsmanns þess, Sig
urjómis á Álafossi Péturssonar,
en hann vair nneðal beppenda
í fymsita suindiinu, og hiimina
tveggja sem þátt tóðsu, Ben.
G. Waage sdðar forseta ÍSÍ og
Stefláns Ólafasonar, en toiaim
sigraiði í fymsta sumdinu.
Fyrsta sundið fór fram kl.
10.45 á nýánsdagömorgun og
var sjávartoitd þá 2,5 stig og
alda. Sundmenn urðu sdðan að
synda til baka til aið komast
á liand og hlaupa til búnings
klefa. Þótti þetta mikil raum
og diirfslkuleg.
Simdiið fóir fraim 10 ár í
röð en síðan féll það niður I
1 eða 2 ár en fór svo aftur
flraim þrisviair og miuin Jón Páls
son þá hafa sigrað í öll skipt
in.
Guðm. Kr. Guðmundsson
þaikkaðli heiðuir þamin er hon-
um og Sigurjómi var sýnd-
uir. Hann kvað þá eiga marg
ar minningar frá sjóböðum.
Þedr heflðu haifið þau er þeir
unnu í Iðunná og þá stusndað
þau í Rauðarárvikinni. Bún-
ingsikilefinn var venksmiðjan
en síðan var tiplað aft á
kfölduim klaka niður í sjó og
þar synt um stund. Áður en
genigið var til sunds vor.u
stundaðar Múllersaeflingar til
upphitimar en stroflcaafingar á
eftir. Og þessair strokur tek
ég enn í dag, sagði Guðmuind
ur, eftir sundsprett í Sund-
hölfláinmi og þá auðvitað úti á
sóflSkýlinu.
Guðlmundur minntiist
margra maetra borgara er sjó-
inm stunduðu á þennan hátt.
Pálssynir Erlirngssoniar stund-
uðu Rauðarárvíkina ásamt
þeiim Sigurjóni og Guðmiuindi
en hinir í fyrsta keppenda-
hópnum æfðu í Slippnum.
Guðmunduir sagði:
— Það er engin leynd yfir
Einvaldurinn fer
ekki villur vegar
Á ÍÞRÓTTASÍÐU „Tíimans"
föstudaginm 9. janúar er grein
eftir einhvern Klp, með yfir-
skriftinni „Fer Ein/vald'urimn vild
uæ vegar“, og hefsrt hún á efltir-
flarandi ummælum Hermanns
Gunmarssonar „Ég botna nú ekki
neitt orðið í þessari vitl'eysu“,
og afbur „Það m.ætti halda að
Englendinigar sendu heiimsmeist
aral'iðið gegn ísilenaka landslið-
imu, væri ég í því“.
Ummæl'i Hermanns G'unmars-
somar eru etoki tileflni skrifia
minna. Fóik verður sjálft að
myrnda sér stooðanir á því, hvort
nærvera Hermanns Gummarsson
ar í íslemztou liðd gegn ErugLandi,
kalli fram á leikvöl.inm heims-
meisbara. Þessair línur mínar eru
eingömgu skrifaðar til þess að
svara fyrirsögn greim.arinma.r, og
láta í ljós þá stooðun míma, sem
er persónu'leg, að Haflsteinn Guð
miumdsson hefuT ekki í starfi
sírau „farið viliur vegar“.
Starf Haiflsteims Guðtmundsson
ar fyrir íslemzka kn'attspymu, og
þá sérstaklega framlag hans á l)íð
andi starfsári er það áranigurs-
rikt, hvermig sem á það er lit-
ið, að hann á aðdáun kmatt-
spyrmumaimnia og kniatitspyrmu-
unnenda skilið. Persénu'lega
þakk-a ég Haflsbeini Guðlmu'nds-
syni starf hanis þann stuitba tíma,
sem við höfum startað samam
að knattspyrmumáluim, og er fétt
að það komi hér fram, að margt
acf því, sem mér hefur verið þalkk
að, sem formanmii K.S.Í. eru verk
Hafsteins Guðimiuindssoniar.
Á fumdi, sem ég hélt með
íþróttaflréttariturum í byrjuin líð
amdi starfsárs, lagði ég á það
áherzlu, að ég tæki all’a ábyrgð
á starfi Hafsteirus Guðtmumdsson
ar fyrir landislíðið, á meðam ég
gegndi stöðu formanms K.S.Í., og
ætiti því fréttaritari „Tíim.ans" að
beima spjótuim símum að stjórm
K.S.Í. eða flormanni K.S.Í., en
ekki að Haflsteini Guðdmmds-
syrni
Ég hefi marg sinmis bent í-
þróttafréttariibu'rum á það, að
allar u'pplýsimgar varðandi „mál“
Hermianms Gun.narssonar^ liiglgi
frammi á skriflstoflu K.S.Í., toafi
þeir áhuga á að kymma sér gamg
þess, bæði hvað uitaruferð, svo
og hekmkorrau þessa ágæta piits
snertir, og mér fimnsit ekki tii
of m.ikifls ætlazt af þessum pemma
glaða KIp, að harnn kymni sér
staðreyndir, áðlur em hamn blett-
ar blað.
Kmaittspyrnusaimbamd ísfemds
verður að hlíta lögum F.I.F.A.
(Alþjóðasaimtaka), fram hjá því
verður ekM komizt. Með skrif-
um eiiras og þeim, sem átt hafa
sér stað urn Hermann Gunnars-
som, verða menn ekki af'viinmu-
menm, né heldiur áhiugamenm aft
ur, og af ádeiluim á rnenm,
sem starfa af áhuga, að h'U'gðar-
efmuim æskuinmar, með góðium
árairagri, eins og Hafsteimn Guð-
mundsson hefur gert, getur ekk
ert neraa iillt. eitt hlotizrt.
því að flestir borgaæbúa töldu
okkur v-era undariega og
slkrýtna memn að gera þetta.
En í aðra röndina voru menn
hreyknir. Það var mifldll mann
fjöldi að sjá sumdið — árla
nýánsdags. Á eftáir hélt Guð-
mundur landlaeflcntr ræðu og
sagði m.a.: Það er munur að
sjá þessa merm en hiima með
brotið glas og glöðarauga.
Og aldrei varð neinum
xraeint af þátttökuinmi. Menn
hörðnuðu og þetta kenndi að
ef rétt er æft, þá fæst árang
ur.
Gíisli (Halldársson forseti
ÍSÍ kvað það tíimabært að
brautryðjendunum væri þafldk
að. Hann minnti á orð Jónas
ar Hallgrtíimssonar, að Íslend
ingium væri það kærara að
hlaða á sig grjótd og vaða elf
ur en að læra að synda. Hver
sá er lagt hefur sig fram um
aufcna sundmennt meðal þjóð
arinmar á þaklkir skildar.
Hann ræddi um hinn milkla
aðstöðumum sem væri tfl
sundis nú og þá er Nýánssund
ið fór fyrst flram og þafldkaðí
Sundsambandimu gott farystu
starf og óslkaði sundíþróttinni
vefflfarnaðar.
Hermann Gunmarsson verður
ekki með meimum skrifum, eða
götuhornairæðum taiaður imm í
ísllemzlka larradisiilðið, þammig floemist
emgimn að 9etbu marki í íþrótt-
uim.
Varðandi tiltaun höflunda að
„Tíma“ greimimni, til þess að
gera ýmsa af beztu kraaibtspyrnu
mönmurn akkar að atvinirautmönra
um bæði í Engflandi og Skot-
lamdi, þá er mér etoki kumnu'gt
uim, að meimn þessara drenigja
hafi umdirritað samnimga af
neimiu tagi hjá þeim erl'endu fé-
lögum, sem hafa tíaniaibumd'ið sval
að lærdómsþrá þeirra:
Albert Guðmundsson.
Hf Útboð & Saminingar
Tilboðaöflun — samningsgerð.
Sóleyjargötu 17 — sími 13583.
BUNAÐARBANKINN
oi* hanki fólkMÍiiiH