Morgunblaðið - 15.10.1970, Blaðsíða 18

18
MORGUNRLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. OKTÓBER 1970
Sigríður Eiríksdóttir
Sæland, Ijósmóðir
Fædd 12. 8. 1889
Dáin 8. 10. 1970
EINN þessara daga, þegar lauf
trjámma falla til j arðar og fjúka
um götur og torg í svölum haust-
vindinum og stofnarnir búa sig
undir vetrardvalann, berast okk-
Konan mín, móðir okkar,
temgdamóðdr og amma,
Marta Bjamadóttir,
Hrafnistu,
amdaðist að Lanidakiotsspítala
13. þ.nn
Vilmundur Sigurðsson,
born, tengdabörn og
bamaböm.
Móðdr okíkar,
Margrét Guðmundsdóttir,
Öldugötu 15,
andaðist í Bocrgarspítalanum
þriðjudagdnn 13. ofctóber.
Guðmundur Kjæmested,
Friða Hjaltested,
Sverrir Kjæmested.
Maðurinn minn ag faðir
okikiar,
Arnfinnur Björnsson,
skipasmiður,
Vesturgötu 96, Akranesi,
andalðdst aðfaranótt 13. okt. á
Sjúkratoúsd Akramess.
Ragnheiður Jónasdóttir,
böm og tengdabörn.
Faðdr mjnn,
Sigurður G. Jóhannsson,
bifreiðastjóri,
Hátröð 6, Kópavogi,
lézt af slysförum 13. þ.m.
Jarðarfördn aiuiglýst sáðar.
Fyrdr hömd ofcfcar systfciin-
anna,
Elfar Berg Sigurðsson.
Bróðir minn,
Matthías Guðmundsson,
aodaðist að Elliheimilin/u
Grund 12. þ.m.
Kveðjuiathöfn fer franti frá
Dóankirkjunnd kl. 3 fimmtu-
daiginn 16. ofctóber.
Jarðsett verður að Stað í
Hrútaifirði.
Helga Guðmundsdóttir.
Bróðir minn,
Jón Gíslason,
garðyrkjumaður,
verður jarðBuniginn föstudag-
inm 16. okt. kl. 3 síðdegis.
Jarðarförin fer fram frá
Laiugarmiesikirkju.
Kristrún Gísladóttir.
ru- þær fréttir um miðnættið, að
Sigríður E. Sseland hafi látizt
þá um daginn á Borgarspítalan-
um. Hún lézt eftir stutta en
stranga legu.
Frú Sigríður var 81 árs að
aldri er hún lézt. Hún var fædd
að Norðurkoti á Vatnsleysu-
strönd. Foreldrar hennar voru
þau hjónin Eiríkur Jónsison, sjó-
maður og bóndi að Halldórisstöð-
um á Vatnsleysuströnd, seinna
að Sjónarhóli í Hafnarfiirði, og
kona hans, Sólveig Benjamíns-
dóttir, og voru þau og allir þeirra
niðjar til þessa kennd við Sjón-
arhól. Hún hefur grednt frá
æskuheimili sínu og áhugamál-
um í kafla, sem hún sfcrifaði í
bókina íslenzkar ljósmæður. Hún
var elzt af stórum baamahópi og
fluttist með foreldrum sínium til
Hafnarfjarðar 1907. Hún fékk
snemma áhuga á því að starfa
að líknar- og mannúðarmálum.
Hún nam í Ljósmæðraskóla ís-
lands og útskrifaðist þaðan 1912.
Hún hóf strax 1 j ósmóðurstarf í
Garða- og Bessasitaðahireppi að
námi lokruu. Hún dvaldi við
framhaldsnám á Rigshospitalet í
Kaupmannahöfn árin 1914-15,
og aftur 1937 og þá einnig í Nor-
egi og Svíþjóð, til að kynnast
nýjtmgum í fæðingarhjálp.
Hún giftist Stíg Sæland lög-
regluþjóni 14. nóv. 1916, og hafa
þau hjón dvalið í Hafnarfirði
síðan. Þau eignuðust 3 börn, og
ólu upp stúlku frá 7 ára aldri.
Við andláí sitt lét Sigríður eftir
Eiginikana mín,
Sigríður Guðmundsdóttir,
Kirkjuveg 20, Selfossi,
verður jarðsumigin frá Selfoss-
kirikju laiuigardaigiinin 17. ofctó-
ber kl 2.
Valdimar Jónsson
og böm.
Þakkíum hjartanlega auðsýnda
samiúð og viniarhiuig við amd-
lát og jairðarför,
Þórodds Guðmundssonar,
Siglufirffi.
Sérataklega þökkium við
stjóm Síldarveirkismiðja ríkis-
ims, Verkalýðstfélaiginiu Vöfcu,
staxfsfóifci Siigló-veirksmiðj-
uminar og bæjanstjóm Siglu-
fjarðar.
Halldóra Eiríksdóttir,
böm, tengdasonur og
bamaböm.
Huigheilar þafckir siemidum við
öllum þedm, naer og fjær, sem
aiuðsýndiu samiúð, vinarhuig og
órmetamlega aðsitoð við amidlát
og jarðartför bróður okfcar,
Kristjóns Jónassonar,
Leikskálum.
Einnig þökikium við lækmum
og starfsfólki Sjúkrahúss
Akramess og Lamdspítalans,
sem ömmuðuist harnn í veikind-
um toams.
Guið blessi ykikiur öll.
Systkinin og affrir
vandamenn.
stóran hóp af barnabömium og
barmabarmabörnum, sem sum
dvelja erlendis.
Sigríður lét um ævina flest
líknar- og mannúðarmál til sím
taka, en þó má sérstaklega minn
ast hins lamga starfs toemnar áð
bindindismálum. Hún gekk í
stúkuna Danielsher No. 4 1910,
og var einnig meðlimur í Stór-
stúku íslamds, og öllum stigum
öðrum, sem góðtemplarareglan
hefur inman sinna vébanda. Hún
var ein af frumkvöðlum Slysa-
vairnadeildarinnar Hraunprýði í
Hafnarfirði og formaður þar
fyrstu árim og meðlimur Slysa-
vamaféiags íslands. í þesisum
félögum og Ljósmæðrafélagi ís-
lamds var hún ævifélagi.
Ég fluttist til Hafnarfjarðaæ 1950
og kynntist Sigríðl og manni
hernnar upp úr því. Hún reynd-
ist mér skjól óg hjálparhella oft-
ar en einji sinini þegar mér lá á,
fyrst með húsnæði, ekki einhvers
staðar, heldur hjá sjálfri sér,
síðar við sviplegt fráfall dóttur
okkar hjóna og veikindi min.
Hún hjálpaði ekki aðeins sæng-
urkonum, lagði þær m.a. í rúm-
ið sitt, heldur öllum sém ein-
hverrar hjálpar þurftu með,
þanraig aðstoðaði hún oft mamn
sinn í stafi hans sem lögreglu-
þjóns, þegar bann hitti menn,
sem voru hj álparþurfi á ein-
hvern hátt.
Sigríður vár vissulega ein af
þessum þróttmiklu eikum, sem
breiða laufkrónu sína í allar átt-
ir til skjóls og vemdar smærri
gróðri, sem vex í návist þeirra,
enda valdi hún sér það að ævi-
starfi ung að árum að hlúa að
því smáa og vemda það. En nú
hefur eikin fellt sína laufkrónu
í síðaista sinin og laufgast ei aft-
ur. Hennar stofn hvílist nú að
eilífu, en stofnar frá henni
vaxnir blómgast og þroskast um
langa framtíð.
Að leiðarlokum minnist ég
Sigríðar með hrærðum hug og
Ég þakika aiulðeýruda samúð og
vinairhuig við amdlát og jiarð-
arför,
Sigríðar Jónsdóttur,
Ijósmóffur,
Suffureyri, Súgandafirði.
F. h. aðstandenidia,
Jón Asgeirsson.
Huighedlar þakkir sendium við
öllum þedm er aiuðsýndiu okk-
ur samúð og viniairíbuig við
fráfall og útför,
Einars Karls
Sigvaldasonar,
frá Fljótsbakka.
Sérsitiaklega þökkum við leit-
airmönnum og öðru aðsíoðar-
fólki
Vandamenn.
djúpu þakklaeti. Þessd fátæklegu
orð fá vissulega ekki túlkað þær
tilfinningar og þakklæti, sem
mér þýr í brjósti. Eiginmanni
hennar og fjölskyldu sendum
við hjónin og böm okfcar hjartan
legar samúðarkveðjur og biðjum
guð að hugga þa<u og styrkja.
Ulja Bjarnadóttir.
Kveðja frá Hrannprýði
Minnzt er Sigríðar Sæland
Ijósmóður, konu sem hefir helig
að bænum okkar lífsstarf sitt,
til að hjálpa nýjum þjóðfélags
þegn að lita ljós dagsins og til
líknar sjúkum og fátækum.
Þannig er Sigríður Sæland í
mínum minningum, glæsileg
kona, sem hafði til að bera
sterka Skaphöfn og mikla
ásjónu. Sem ljósmóðir var hún
sérstökum hæfiQieika gædd.
Henni fylgdi öryggi og hlýja,
þannig að al'lur ótti og kvíði
hvarf konum er hún birtist,
slíks trausts njóta ekki aðrir
en þeir sem eru öruggir og
ákveðnir, en Sigriði var þann-
ig farið að húin gekk til sins
starfs með þessum hæfileika,
enda var hún afar eftirsótt ljós
móðir á þedm tímum, er konur
ólu böm sín í heimahúsum.
Hún var mjög lánsöm í starfi
enda bæði samvizkusöm og vök
ul. Þegar spanska veikin herj-
aði hér 1918 sýndi hún ásamt
ökkar góða lækni Bjama Snæ-
björnssyni frábæran dugnað og
ósérhlifni við hjúkrun hinna
sjúku og skeytti lítt hvort
hennar var þorf á nóttu eða
'degi, enda hýrnaði ævinlega yf-
ir henni nú á efri árum, er
hún rifjaði upp gamla atburði,
meðvitandi þess að hún hafði
verið þátttakandi í því að létta
undir og tala hugrekki í sjúka
eða þá sem höfðu orðið fyrir
ýmsum raumum og sorgum.
Þannig var það henni mest um
vert að geta látið gott af sér
leiða. Mér er kunnugt um að
aldrei leið henni betur en eftir
að hafa lagt á sig strangan
dag og nótt en að lokum hald
ið á nýjum borgara í örmum
sér. Sigríður var mjög félags-
lynd kona og vann að mörg-
um mannúðarmálum hér í bæn
um okkar.
Þegar stofna skyldi Kvenna-
deild Slysavarnafélags Is-
lands í Hafnarfirði var það
engin tálviljun að hún lagði
þar hönd á plóginn. Þarna var
málefni er féll að hennar hug-
sjón. Hún var alltaf reiðubú-
in til að binda um sár og hún
vissi að mörg voru sárin af
völdum Ægis. Hún var ein af
þessum stórbrotnu hugisjóna-
konum. Það féll þvi í hennar
hlut að verða fyrsti formaður
Kvennadeildar Slysavarnafé-
lagsins Hraunprýði og gegndi
hún því starfi fyrstu 7 árin.
Hún leiddi deildina fyrstu spor-
in og mótaði stefnuna, studdi
hana svo ætlð áfram eins og
góð móðir styður barnið sitt
alla ævi. Hún kom svo aftur í
stjómina á árunum 1964—68.
Sigríður hvatti konumar
áfram til starfa hvenær sem
hún gat og þreyttist aldrói á
að benda á þau mál er gátu
orðið til að draga úr hættum á
sjó og landi.
Hún sat flestöll landsþing
Inmilegiuistu þakkir til allra
þeirra er auðsýnidu samiúð ag
hlýlbuig vilð andiát og jiarð-
arför,
Eggerts Bjarna
Tryggvasonar,
Bjarghúsnm, Hvammstanga.
Margrét Theodórsdóttir,
Hólmiriður Bjamadóttir,
Sævar Jónatansson,
Elísabet Bjamadóttir,
Jóhann Guffjónsson.
samtakanna og var þar ævin-
lega virkur þátttakandi. Sem
þakklætisvott fyrir störf henn-
ar í þágu slysavama var hún
gerð að heiðursfélaga Slysa-
vamELfélags Islands og einnig
heiðursfélaga Slysavarnadeild-
arinnar Hraunprýði. N.k. desem
ber eru 40 ár frá stofnun diedld
arinnar. Þegar félagssystur
hennar gleðjast þá yfir unnum
áfanga, munum við saknabenn
ar úr hópnum, en þó um leið
minnast hennar hrærðum huga
en þakklátum. Minningin um
störf hennar eru skráð á blöð
félagsins um ókomna tíma.
Nú er leiðir skilja, þökkum
við félagssystur hennar, allt hið
mikla hrautryðjaindastarf og
störf hennar öll að sameigin-
legum málefnum okkar. Megi
deildin okkar blómgast í þeim
anda er hún fyrst byggði hana
upp í.
Við sendum eiginmanni henn-
ar Stíg SælEind, sem alla tíma
stóð sem styrk stoð við hlið
hennar að þessum sameiginleg-
um málefnum þeirra, innilegar
samúðarkveðjur og einnig börn
um þeirra ásamt ættingjum öll-
um.
Með félagiskveðju
f.h. Hraunprýði.
Hulda Sigurjónsdóttir.
Hreint lof t
Á FUNDI Ferffamálaráffs nýlega
var einróma samþykkt eftirfar-
andi tillaga frá Sigurði Magnús-
syni fulltrúa Loftleiffa hf.:
„Þar Sem hreinit aindrúmslotft
eir eitt atf því, sem getuir í vax-
am/di mæli laðað ferðamerun til
ÍaLa'nds, telur Ferðaimálariáð
brýnia nauðsyn bera til þess, að
aHt ®é gert, sem urant er, tii þess
að koma í veg fyrir, að verk-
smiðj urekstur hér á laindi valdi
rnengun lofts og spilli gróðri j arð
ar.“
Rússar lofa
að virða
Kúbusamning
Moskvu, Ii3. Okitóber — AP
SOVÉTSTJÓRNIN ítrekaffi í
dag í fréttatilkynningu, aff ekki
væri unniff aff gerff sovézkra kaf-
bátastöðva á Kúbu og hét því
aff brjót.i ekki samkomulag þaff,
sem stjómir Sovétríkjanna og
Bandarikjanna gerðu í Kúbu-
deilunni 1962.
DflCIEGR
Beztu þaklkir til allra sem
glödxlu mig á sjötóu ára atf-
mæli nrmrau, mieð hieiimisókrauim,
gjöfium, skieytum og blómium
Guð bkssisd ykkiur öiLL
Margrét Magnúsdóttir
frá Maríubakka,
Sólvangi, Hafnarfirffi.
Hjiartaras þakkir til allra er
minmtust mín é áttatóu ára aí-
mælá miínu 26. sept. sl.
Ég bið yktour ollum giuðs
blesisuraar.
Halla Jónsdóttir
frá Kollslæk.