Morgunblaðið - 03.12.1970, Qupperneq 17

MORGUNBLAÐIÐ, FIM'MTUDAGUR 3. DESEMBER 1970
17
Á alþjóða matvælasýningunni í París:
Aðlaðandi matvæli,
umbúðir sem eyðast o g
nýjar geymsluaðferðir
S I A L, Salon Intemational
d rAlimentation, er nýafstaðin í
París í fjórða sinn og: var nú
miklu umfanjfsmeiri en nokkru
sinni. Er svo komið að þetta er
ein stærsta alþjóðlegfa vörusýn-
ing á matvælum í heiminum.
Sýning þessi er ætluð kaupend-
um matvæla um víða veröld og
þar á að vera hægt að sjá á ein
um stað mikið af þeini matvæl-
um, sem á boðstólum er, kynn
ast nýjum vörum og gera saman
burð á gæðum og hagkvæmum
innkaupum. Af því leiðir auðvit
að, að jafnframt koma þarna
saman framleiðendur matvæla,
bæði einstök fyrirtæki og þjóð-
ir, sem þá sýna á sínu eigin sýn
ingarsvæði þau matvæli sem
þau vilja helzt bjóða umheimin
um.
Pegar skoðuð eru á 50 þús-
und fermetra sýningarsvæði mat
væii af ölium tegundum, sýnd í
eins lokkandi formi og frekast
er unnt, þá verður ósérfróður
gestur utan af íslandi heldur
áttavilltur og á erfitt með að
hvers konar pökkunarvélum og
pökkunarefni, bæði stóru og
smáu. Hver þessara sýninga var
í stórum sérskála á alls 200 þús.
fm. gólffleti og flestar á fleiri en
einni hæð. En allar eru þær á
sama svæðinu, sem SIAL sýning
arhöllin og voru opnar dagana
9.—15. nóvember.
Sýningarnar voru nú á nýjum
sýningarstað, í Porte de Ver
sailles, stórum sýningargarði i
suðurenda Parísarborgar, þar
sem eru bílastæði og öll þjón-
usta fyrir slíka sýningu. Mat-
vælasýningin SIAL var ein á 50
þúsund fermetra gólffleti á
tveimur hæðum í sýningarsal
miðsvæðis. í>arna voru saman
kornnir með varning sinn 1100
sýnendur frá 48 lönduin,
en 35 þjóðir höfðu sérstakar
þjóðardeildir. Þar á meðal ís-
lendingar, sem voru með lítinn
en hreinlegan sýningarbás, sem
sagt er frá í annarri grein.
Þegar komið er á slika mat-
vælasýningu er ljóst að hver
sá, sem hefur á boðstólum mát-
á manni. En árið í ár mun vera
eitthvert bezta vínár í Frakk-
landi um langt skeið.
Frakkar eru sem kunnugt er
miklir sme'kkmenn á mat og
hver fjölskylda leggur meira
upp úr góðum réttum en flest-
um öðrum gæðum lífsins. Þeir
spara heldur ekkert i tíma og
fyrirhöfn, til að bera á borð
gómsæta rétti. í augum hins al-
menna Frakka eru því þægileg-
ir skyndiréttir, eins og pakka-
súpur og duftmatur, alveg ónot
hæfir hlutir. Hann vill fá hrá-
efnið nýtt og ferskt og því hafa
Frakkar vanizt á og vanið
framleiðendur á að hafa t.d. á
boðstólum eingöngu nýslátrað
kjöt. Fryst kjöt hafa þeir lítt
viljað sjá, enda var árið 1969
aðeins borðað 1,3 kg á mann af
frystum matvælum í Frakklandi
á móti 9.5 kg í Svíþjóð og 35
kg í Ameríku, 5,4 kg i Dan-
mörku og 2,5 kg í Þýzkalandi.
Þetta er þó að breytast nokk-
uð, m.a. vegna skorts á öðrum
geymsluaðferðum til að verja
matvæli. Eru Frakkar nú að
byrja að útbúa sig fyrir fryst
matvæli með nýjum flutninga-
tækjum, frystigeymslum í borg-
unum og frystiborðum í verzl-
unum. Ég sá því spáð í
blaðinu Figaro að eftir 5 ár
mundi slíkt verða fyrir hendi.
Fyrir okkur Islendinga gæti
þetta skipt máli, og opnað inn-
flutning. En eins og er, lítur
hinn almenni kaupandi lítt við
slíku ,,gömlu kjöti“. Á SIAL-
sýningunni gerði FICUR, eða
Nýi búðarbíllinn, sem nú kemur að dyrum kaupenda úti á landi.
Ganili kjötvagninn, sem
samtök hraðfrystiframleiðenda
myndarlegt kynningarátaik, og
víða mátti sjá í sýningarbásum
frysta ávexti, grænmeti, fisk-
afurðir, osta og tiibúna rétti.
• NÝ GEYMSLUAÐFERÐ
— ÞURRFRYSTING
Önnur skemmtileg geymsluað-
ferð, sem spáð er mikilli fram-
ekið var milli kaupenda.
tíð var þarna kynnt, þ.e. svo-
kölluð „lyophilisering“ eða þurr
frysting. Þá er varan smákæld
og þar með dreginn úr
Framhald
á næstu síðu
Sial-matvælasýningin var nú í stórum sýningarskála í Porte-de
Versaiiles, en þar voru skyldar sýningar í 6 öðrum skálum.
greina og lýsa því sem fyrir
augu I>er. Enda verður það ekki
reynt hér. — Aðeins drepið á
fátt eitt.
Til að gera matvælasýninguna
í París enn mikilfenglegri, eru
nú í sambandi við hana sex aðr-
ar sýningar um skyld efni og
hver um sig í álíka stórri sýn-
ingarhöll. 1 fyrsta skálanum var
MATERAL, sýning á vélum og
tækjum fyrir matvælaiðnað, í
öðrum MATIC, alþjóðasýning
fyrir iðnað og verzlun með kjöt
vörur, í þeim þriðja alþjóðasýn-
ing fyrir vélar og tæki í mjólk-
uriðnaði, í þeim fjórða sýning
á vé'lum til flöskuáfyllingar og
tækjum í sambandi við vökva-
pökkun, í þeim fimmta sýning á
öllu sem viðkemur bakstri og
bjórframleiðslu og lokis í sjötta
skálanum geysimikil sýning á
væli og vill selja þau, á fyrir
höndum mikið verkefni við að
vinna sér markað. Ekki dugar
að segja: ,,Ég hefi heimsins
bezta hráefni, kaupendur hljóta
að koma sjálfir þjótandli og
kaupa það.“ Nei, til þesa er of
miklu úr að velja í heiminum.
Matvælin verða að vera svo aðl-
aðandi í útliti og pökfeun, að
kaupandann bófestaflega langi til
að kaupa þau — og sjái sér það
fært vegna verðsins,
• FRAKKAR LÍTIÐ
FYRIR FRYST MATVÆLI
Á sýningu SIAL voru
frönsku fyrirtækin líklega i
meirihluta, eða 504 talsins, enda
sýningin i þeirra landi. Geysi-
mikið af ostum og vínum, sterk
um og léttum, var þarna að sjá,
svo vatn kom fram í munninn
Á gagnvegum
EFTIR
SV'ERRI HERMANNSSON
á síðustu áratugum hefur vissulega
miklu grettistaki verið lyft í samgöngu-
máium á fslandi. Á flugið þar drýgstan
þátt í og má raunar segja, að
þess vegna hafi orðið bylting í sam-
göngumálum okkar. Það er þó stað-
reynd, að loftleiðir geta aldrei leyst af
hjimi samgöngur á landi. Fyrir þvi ber
að leggja alla áherzlu á lagningu nýrra
vtga og hefur okkur enda fleygt mjög
fram í þeim efnum, sér í lagi hin síðari
áiin. Má í þvi sambandi benda á þau
stórvirki sem í vegalagningu hafa verið
unnin á Vestfjörðum með stórvirkum
nýtízku tækjum. Þeim framkvæmdum
verður ekki jafnað til neins, sem unnið
hefur verið hérlendis, ef undan er skil-
inn hinn steypti vegur á Suðurnesjum.
Er.n vantar að vísu mikið á, að vega-
leiðir á Vestfjörðum séu viðunanlegar
eða nálgist lokamark og má í þvi sam-
bandi minna á tengingu Djúpvegar,
tetn er hið brýnasta nauðsynjamál. En
dæmi þetta er nefnt, af því sem menn
þykjast þar sjá hvernig standa eigi að
framkvæmdum i varanlegri vegagerð.
Ennfremur vegna þess, að þar hefur
verið lagt stórt undir, en ekki hafður í
frammi hinn eilífi mylgringur sem áður
tíðkaðist, þar sem vegaspottum var
skákað niður á ótal stöðum í sama um-
dæminu, og að sögn á stundum dýrara
að flytja tækin milli staða en að leggja
spottana.
Island er að vísu hart undir veg að
leggja, ef svo má að orði komast, bæði
tæknilega og um leið að þvtí er kostnað
varðar. Um hitt hygg ég að ráðamenn
séu nú sammála, að vanda sem mest til
þeirra framkvæmda sem i er ráðizt svo
varanlegar verði, en sneiða hjá bráða-
birgðalausnum. Með þeim hætti er að
málum staðið á Vestfjörðum, og fram-
kvæmdir þar að þakka áætlanagerð til
lengri tíma. Nú gera menn sér vonir um,
að innan tíðar verði birtur sá þáttur
nýrrar Austurlandsáætlunar, sem fjall-
ar um vegagerð. Binda Austfirðingar
miklar vonir við þá áætlun, enda krepp
ir skórinn víða mjög að Austfirðingum í
þeim efnum. Er þess fastlega að vænta,
að þar verði myndarlega á málum tek-
ið, og verður enda ekki á það sætzt að
þar verði hálfkák haft í frammi. Jafn-
hliða nægjanlegri fjármögnun er röðun
verkefna til framkvæmda mikilvægast.
Éngum, sem til þekkir austur þar,
blandast hugur um, að brýnustu verk-
efnin og þau sem fyrst skulu fram, eru
nýjar vegagerðir yfir Fjarðarheiði og
Oddsskarðsveg. þegar ráðamenn hafa
sammælzt um hvar hefjast skuli handa,
þá er að gera sér grein fyrir með hvaða
hætti að skuli staðið. Orðspor hefur ver
ið uppi um, að einhver áform væru um
að leggja Fjarðarheiðarveg á sama stað
og hann liggur nú. Gjörkunnugir menn
telja það hið mesta óráð og þá er að
láta reynslu og þekkingu ráða. Eins má
kostnaður ekki alveg ráða því, að ekki
verði byggð hæfileg göng í Oddsskarði,
þótt muni jafnvel einhverjum tugum
metra eða meira á lengd. Bráðabirgða-
lausnir eru úr sögunni og eins er hitt
nauðsyn að verkin verði unnin x einum
áfanga og af afli.