Morgunblaðið - 03.12.1970, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 1970
Systkinaminning:
Ingólfur Einarsson og
Ingibjörg Einarsdóttir
í DAG verður til moldar borinn
Ingólfur Einarsson, Vesturgötu
30. Hann andaðist á Landakots-
spítala 27. nóvember, eftir erfiða
sjúkdómslegu. I>að var tæpur
hálfur mánuður á milli hans og
Ingibjargar systur hans.
Ingólfur var fæddur 11. maí
1908 að Vesturgötu 30 og átti þar
Móðir min,
Aðalheiður ólafsdóttir,
Mávahlíð 9,
andaðist að morgnd 2. desem-
ber.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kósa Jónsdóttir.
heimili og athvarf alla tíð.. Eftir
dauða föður síns bjó hann hjá
móður sinni, síðan hjá Ingi-
björgu systur sinn og mági,
Steinari Gíslasyni jáxnsmíða-
meistara. Ingólfur stundaði lengi
framan af sjóinn, lengst af á tog-
urum.
Þegar Steinar og synir hans,
Einar og Hallgrímur, stofnsettu
Kolsýruhleðsluna gerðíst Ingólf-
ur starfsmaður hjá þeim og vann
þar meðan heilsan leyfðL Stein-
ar sagði mér að vart væri fund-
inn dagfarsbetri né duglegri
verkmaður, enda var dugnaður-
inn hans aðalsmerki ásamt prúð-
mennsku. Hann lét lítið yfir sér,
en þeir sem gerst þekktu hann
vissu að hann var vel gefkm og
hrókur alls fagnaðar í sínum
hópi, og munu margir minnast
hans með hlýhug og söknuði.
Ingólfur var sonur sæmdar-
hjónanna Sigurjónu Jónsdóttur
og Einars Jónssonar skósmiðs á
Vestungötu 30. Þar áttu flestir
Vesturbæingar leið um með
sbóna sína og munu minnast
eins og fleiri sem gengnir eru.
Þeim hjónum varð átta barna
auðið, 3 börnin dóu ung, síðar
miastu þau 2 syni í blóma lífs-
ins; elzta sominn Óskar, sem fórst
með togaranum Róbertsson, þar
sem mágur Steinara var skip-
stj óri, en togarinn fórst með allri
áhöfn. Valdimar, yngsti sonur-
inn, andaðist á sóttarsæng aðeins
16 ára gamall. Er nú eftir aðeins
ein systir, Sigríður, sem búsett
er í Svíþjóð.
Þegar frændur Ingólfs til-
kynntu honum nú fyrir hálfum
mánuði, þar sem hann lá hel-
sjúkur, að mamma þeirra væri
látin, varð honum að orði: „Það
var gott að hún þurfti ekki að
kvelj ast.“ Hann vissi hvað það
var, svona var hans hugarfar og
stilling, því áreiðanlega hefur
honum aldrei þótt eins vænt um
nokkra manneakju og hana og
hennar fjölskyldu utan foreldra,
enda var þessi fjölskylda honum
aEt.
Hann myndi ábyggilega vilja
láta flytja Steinari, sonum
og fjölskyldum þedrra þakkir,
og fyrir hans hönd bið ég þeim
Bjarnveig
Guðmundsdóttir,
Fagurhóli, Blesugróf,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkj u föstudagurinn 4.
desember kl. 10.30.
Vandamenn.
Eiginmáður miinin,
Sveinn Ólafur
Halldór Árnason,
andaðist 1. desember i sjúkra-
húsánu á Selfossi. Kveðjuat-
höfn fer fram í Selfosskirkju
5. desember kl. 1. Jarðsett
verður sarna dag frá Skarði
i Landssveit.
Júlía Árnadóttir.
Kveðjuathöfn fósturmóður
miimmar,
Ingibjargar Björnsdóttur
frá Gottorp,
fer framri í Fossvogskirkju
laugardagimm 5. þ.m. kl. 10.30.
Jarðarför í heimagrafreit aug-
lýst síðar.
Þorgerður Þórarinsdóttir.
Utför eiginkonu mimmar, móð-
ur okkar og temgdamóður,
Áslaugar Jónsdóttur,
Hringbraut 76, Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 4. desember 1970
kl. 13.30. Blóm afþökkuð.
Jakob Loftsson,
Sigrún Guðmundsdóttir,
Slgurjón Jóhannesson,
María Á. Guðmiuidsdóttir,
Haraldur Þórðarson,
Jón Guðmimdsson,
Bósa Kristmundsdóttir.
Eiginmaður mánm,
Pétur Þorsteinsson,
Mið-Fossum,
verður jarðsumgtnn frá
Hvanmeyrarkirkju laugadag-
inm 5. desember kl. 14,
Ferð verður frá Umferðar-
miðstöðinm ká. 11 og Fólks-
bitastöðinmi, Akramesá, kl.
12.45.
Guðfinna Guðmundsdóttir,
börn, tengdaböm
og barnaböm.
Eiginmaður minm, faðir okk-
aæ, temgdafaðdr og afi,
Karl O. Runólfsson,
tónskáld,
verður jarðsumgimm frá Dóm-
kirkj ummi föstudaginn 4. des-
ember kl. 1.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð,
en þeim, sem vildu minmast
hims látna, er bent á Geð-
vemdarfélag íslamds.
Eiginkona, börn,
tengdabörn og barnabörn.
allrar Guðs blessunar á þessum
enfiðu tímamótum.
Ingi minn, Ég og fjölskylda
mín kveðjum þig og þökkum þér
allt gott í gegnum öll árin. Ég
trúi því að viinimir, sem horfnir
em taki á móti þér á landinu
helga. Guðs náð og friður veri
með þér.
S. H.
Ingibjörg Einarsdóttir and-
aðist 14. nóvember. Hún fæddist
14. desember árið 1900 og vant-
aði einn mánuð til að verða
sjötug.
Hún fæddist að Vesturgötu 30
og bjó þar allan sinn aldur utan
tæp 2 ár er hún byrjaðfi. búskap
að Vesturgötu 57, en fluttist þá
aftsur að Vesturgötu 30.
Hún kvæntist 8. júní 1923 eft-
irlifandi manni sínum Steinari
Fr. Gíslasyni jámsmíðameistara.
Þau eignuðust 3 syni og eina
dóttur, sem andaðist í fæðingu,
en synimir vom: Einar, Óskar
og Hallgrimur. Óskar andaðist á
fyrsta árL en þeir Einar og Hall-
grímiur eru mestu efnismenn.
Þeir stofhuðu með föður sínum
fyrirtaekið Koisýruhleðsluna. Þeir
eiga báðir sín heimili. Einar er
kvænfur Arnþrúði Sigurðardótt-
ur, þau eiga 2 syni. Hallgrímur
er kvæntur Sigrúnu Gísladóttur
og eiga þau 3 dætur.
Ingibjörg og Steinar voru ham
ingjusöm í lífi sínu. Ég sem
þetta rita, var svo lánsöm að
kynnast þessari indælu fjöl-
skyldu fyrir 45 árum, er ég réðst
til þeirra hjóna um tíma þeg-
ar Ingibjörg var veik. Þá bjó á
efri hæðinni móðir hennar með
tveim sonum sínum, Valdimar 12
ára og Ingólfi, sem var uppkorn-
inn, en þá var Eiinar látinn.
Eftir fjögur ár missti hún Valdi-
mar. í öllum þessum erfiðleik-
um stóðu Ingibjörg og Steinar
við hlið hennar og styrktu hana.
Upp úr því voru sameinuð
þessi tvö heimili og varð Ingólf-
ur aldrei viðskila við heimilið,
t JÓN GUÐMUNDSSON fyrrv. yfirtollvörður, lézt á Hrafnistu miðvikudaginn 2. desember. Guðrún Jónsdóttir, Helga Pétursdóttir, Pétur Pétursson. t Þökkum af alhug au0sýnda samúð og vtuáttu við fráfall Bínu Kristjánsson, Víðimel 70. Fyrir mána hönd, batma henn- ar, tengdabairna og systra, Sverrir Kristjánsson. t Þökkum inniiiega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jairðarför bróður okkar, Jóns Oddleifssonar, fyrrv. húsvarðar á Flúðum. Ásta Oddleifsdóttir, Sigríður Oddleifsdóttir, Elin Oddle if sdóttir, Skúli Oddleifsson, Gestur Oddleifsson og aðrir vandamenn.

t Hjartkærar þakkir færum við öllum þeim sem á margvís- 1 I"
legan hátt sýndu okkar samúð og vináttu við fráfall Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför móður okkar og tengdamóður
KRISTBJARGAR HERMANNSDÓTTUR >
Snorrabraut 69. ÓLAFlU S. EINARSDÓTTUR
Sérstakar þakkir færum við Slysavarnarfé. Islands, Hjálpar- Gísli Hannesson, Komelíus Hannesson,
sveit skáta og Flugbjörgunarsveitinni fyrir ómetanlegt starf Bryndís Sigurðardóttir, Ástbjörg Geirsdóttir,
og fórnfýsi.
Jóhann Hannesson, Stígur Hannesson,
Páll Sigurðsson, Hermann Hermannsson, Anna Einarsdóttir, Ingibjörg Jónsdóttir,
Kolbeinn Pálsson. Bryndis Stefánsdóttir,
Vigdis Pálsdóttir, Sigurbjörg Pálsdóttir. Gunnar Þ. Hannesson, Gunnláugur Hannesson,
og bamaböm. Guðrún Sigurðardóttir, Þrúður Óskarsdóttir.
þó hann hefði herbergi úti í bæ;
þá átti hann ávallt heimili að
Vesturgötu 30.
Foreldrar systkinanna voru
fádæma gestrisin, enda oft þröng
og marunmargt, en aldrei vantaði
hjartarúm. Því til sönnunar
langar mig að segja frá einu at-
viki, sem vinkona mín sagði mér
frá.
Einar heátinn skósmiður hafði
það fyrir vana að ganga niður
að höfn á morgnana og kom
þetta atvik fyrir í einná slíkri
ferð. Hann sér hvar bátur leggst
að bryggju og sýnist honum mað-
ur liggja í skutnum. Hann geng-
ur niður bryggjuna og kama þá
tveir menn upp úr bátnum og
kannast Einar við annan mann-
inn og spyr hvort eitthvað sé að.
Segir þá maðurinn, sem Einar
kannaðost við, að það sé veik
kona í bátnum. Þeir voru að
koma ofan af Kjalarnesi og voru
þetta hjón, sem höfðu verið í
kaupavinnu, eins venja var oft
á þeim árum. Maðurinn segir að
þeir viti ekki hvert þeár eigi að
fara með konuna. Einar snýr sér
snöggt við og segir: „Komið þið
með hana heim til mín.‘. Og var
það gert. Tók Sigurjóna á móti
hen-ni eins og hún væri henmar
systir og hjúkraði henni þar til
hún varð heil heilsu, og ekki
var að tala um borgun í þá daga.
Upp frá þessu var ávallt mikill
vinskapur, enda sagði konan.
mér að aidrei hefði hún kynnzt
jafn indælu fólki. Svona vax
gestrisndn og hjálpsemdn í þessu
húsi.
Mér hefur oft dottið í hug, að
þetta hafi fylgit húsinu, því alveg
var sama hjá Ingibjörgu og
Steinari; þar var oft gestkvæmt
og mörgum greiði gerður, enda
bæði hjónin samvalin um að gera
allt sem hægt var, tii að gera
sem ánægjulegast fyrir allt og
alla.
45 ár eru kannski ekki langur
tími, en 45 ár af lífi míin.u að
eiga vináttu og tryggð þessarar
fjölskyldu, er mér ómetanlegt og
af þessum árum áttum við hjón-
in og sonur minn þeiss kost að
vera leigjendur hjá þessum hjón-
um að Vesturgötu 30, í 7% ár, —
kannski segir það sína sögu.
Elsku Imba mín. Þegar ég lit
til baka og hugsa um hve indælt
var að vera í návist þinni, og nú
síðast eftir að þú varst orðin
veik; aldrei heyrðist æðruorð af
þínum vörum. Þú áttir því láni
að fagna að eiga elskulegan edg-
inmann, sem gerði allt til að létta
þér byrðirnar. Þið voruð sam-
hent í öllu, enda sýnir heimilið
ykkar það, synirnir og fjöiskyld-
ur þeirra, alit er þetta svo elsku-
legt að fátítt mun vera ihnan
einnar fjölskyldu. Þau hafa öll
misst mikið, en rnestur er sökn-
uðurinn hjá eiginmanni þínuim,
en hann trúir því að þú munir
vera hjá sér og vaka yfir sér.
Þú varst búin að undirbúa
þína nánustu. Guð styr/ki þá og
styðji.
Að síðustu flyt ég þér kveðju
og hjartans þökk frá mér og
fjölskyldu minnd, fyrir allt elsku-
legt, sem þú lézt okkur í té. Ég
bið algóðan Guð að halda sinni
almáttugu verndarhendi jrfir öll-
um ástvinum þínum.
Guð blessi þig.
Sigríður Hannesd.