Morgunblaðið - 13.07.1971, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚLl 1971
Geioge Harmon.
Coxe:
Græna
Venus-
myndin
10
hæða, gamalt steinhús með Ijóta
bogaglugga og klunnaleg-
ar steintröppur upp að bogadyr
um. Það var handan við götuna,
og hann var næstum kominn á
móts við það, þegar dyrnar opn-
uðust og ofurlitill ljós-
geisli skein út um þær.
Fyrst varð hann feginn að
vera nógu snemma á ferðinni til
þess að ná i Damon á fótum, en
svo datt honum annað snögglega
í hug. Það stóð bíl'l rétt hjá hon
um og þegEur hann sá dyrnar opn
ast og manninn ganga niður
tröppurnar færði hann sig bak
við bílinn og beið, og hann fékk
hjartslátt af nýju hugmyndinni,
sem greip hann.
En sú von dó út þegar maður-
inn stanzaði úti á gangstéttinni
til þess að hneppa að sér frakk-
anum. 1 myrkrinu gat hann ekki
þekkt þennan gest Damons en
hitt sá hann, að maðurinn var of
hár tii þess að geta verið Erloff
og of gildur til þess að vera
Leo. Hann stóð kyrr meðan mað
urinn gekk hratt upp eftir göt-
unni og kannaðist alis ekk-
ert við manninn fyrr en hann
gekk yfir götuna og lenti í ská-
höllum ljósgeislanum við götu-
ljósið á hominu. Þá kannaðist
Murdoek við hann. Digra háJs-
inn, sterkiegu herðarnar undir
frakkanum. Hann sá, að þetta
var Carl Wattrous.
Murdoek stóð þarna í dimm-
unni og hleypti brúnum þangað
til Wattrous var horfinn, en
gekk þá yfir götuna og upp
steintröppurnar. Það var þarna
bjöliuhnappur í dyrastafnum.
Hann þrýsti lengi á hann og æti-
aði að fara að þrýsta aftur, þeg-
ar hann heyrði smella í lásnum.
Ljósið innan úr forsalnum skein
á hann og grannur ofurlítið lot-
inn maður í stuttum svörtum
frakka og með þverslaufu, leit
á hann.
—- Ég er hræddur um, að hr.
Damon sé genginn til náða,
herra minn, svaraði hann spum
ingu Murdocks.
— Viljið þér ekki athuga það?
Segið honum, að það sé áríðandi.
Segið honum, að það sé Murdock
höfuðsmaður.
Brytinn hikaði en sneri þó
ioksins við. - Ef þér viljið biða
hérna, herra, sagði hann, er þeir
voru komnir inn í forsalinn.
Hann lokaði innri dyrunum og
gekk upp stigann, gekk í miðj-
um tröppunum, háleitur og án
þess að nokkuð heyrðist til hans.
Murdock leit i kring um sig.
Eitt ljós í móðugleri hékk niður
úr loftinu á digurri málmkeðju,
en bjarminn frá ljósinu náði
ekki út i horn neins staðar. Vegg
irnir voru með dökkum tréþilj-
um. Til hægri voru tvö olíumál-
verk í gylltum römmum og til
vinstri, þar sem stiginn lá upp,
voru þrjú önnur, sem héngu mis
hátt, eftir brattanum á stigan-
um.
Brytinn var kominn miðja
vegu niður aftur þegar
Murdock sá hann. Hann gekk
enn á miðjum tröppunum, leit
beint fram fyrir sig og sagði
ekkert fyrr en hann var kom-
inn alveg að Murdock. Þá sagði
EGSTA DEL S0L
i*5UMARLEYFtSPARAÐÍS EVR0PU
Verð frá kr. 12.500.
k k Þotuflug -— aðeins t. flókks gisting.
; 1, 2. 3 eða 4 vfcur — vikulega í ág„ sept.
, Úruggt. ódýrt, 1. flokks.
ð
DEKORAT
útimálning tryggir
endingarbetri áferÖ
Sami góði árangurinn, hvort sem málað er yfir
gamla málaða veggi eða nýft múrverk.
Fæst í helztu mólningor- og byggingavöruverzlunum.
Umboðsmenn: NATHAN & OLSEN HF.
I
m
■.v.v.
Éll

Hrúturinn, 21. marz — 19. april.
Árangur af starfi þínu er að koma í Ijós. Þér er alveg óhætt
að fara út á ótroðnar brautir.
Nautið, 20. apríl — 20. mai.
Vertu friðsamur, og reyndu að fá aðra til að vera það líka.
Fjármálin eru í góðu lagi.
Tviburarnir, 21. maí — 20. júni.
I»að er kominn tími til að þú gerir athugasemdir og samanburð.
l*ú ert yfirmáta duglegur í dag.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Það, sem þér þykir ofurvenjulegt, þykir öðrum mjög athyglis
vert og frumlegt. Vertu með á nótunum.
IJónið, 23. júli — 22. ág;úst.
Allt niikilvægt skaltu skrifa niður. Varaðu þig á loforðum.
Meyjar, 23. ágúst — 22. september.
Sannleikurinn kemur í ljós á dálítið óþægilegan hátt, en brostu
við erfiðleikunum og þá gengur allt vel.
Vogin, 23. september — 22. október.
Gríptu hvert tækifæri um leið og það kemur í ljós, og eyddu
ekki of miklum tíma í að hugsa þig um.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Gættu tungu þinnar. Mundu að þögn er gulls ígildi.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Nú koma endarnir saman í fjármálum þínum, og þú stórgræðir
á því.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Vinna þín og kringumstæður hafa breytzt. Þú lendir í löngum
og flóknum samræðum.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það þýðir ekkert annað en að vera heiðarlegur. Hið rétta kem-
ur alltaf í Ijós.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Margir hlusta á þig og margir deila á þig, en nmndu, að auð-
ugt ímyndunarafl opnar margar leiðir.
hann: — Þessa leið, herra, sneri
yið og lagði aítúr upþ stiigann.
Bókastofan var næstum eins
skuggaleg og forsalurinn.
Lampi með pergamentskermi stóð
á langa, bogadregna skrifborð-
inu, en að öðru leyti var stof-
an í skugga, svo að ekki mátti
greina það, sem þar var inni,
nema bækur og málverk. Georg
Damon stóð við skrifborðið, og
sneri baki í ljósið, svo að and-
litið var i skugga og ekki hægt
að greina svipinn á því. Hann
var í innisloppi úr silki og með
inniskó úr leðri og þefjaði ofur-
litið af ilmvatni.
— Murdock höfuðsmaður?
Damon talaði hægt og röddin
var mjúk og íhugul. Mér
finnst ég kannast við yður,
en . . .
— Ég var áður hjá Courier-
Herald, sagði Murdock.
— Já, einmi.tt. Þér eruð ljós-
myndarinn. Kenit Murdock, er
ekki svo? Fáið yður sæti. Hann
benti á leðurstól skáhalit við
borðið. — Hvað er yður á hönd-
um, svona áríðandi, hr. Mur-
dock?
Murdock fór sér að en.gu óðs-
lega. Hann seildist eftir vind-
lingnum, en Damon varð fyrri tii
og réttl að honum öskju úr iben
viði. Murdock tók ein.n vindling
og þáði eld úr borðkveikjara,
en jafnvei nú lýsti ljósið ekkert
andiiitið á Damon.
— Það er viðvikjandi þessu
málverkasafni, sem Andrada
prófessor fékk sent u.m daginn.
Mér skiist, að þér hafið litið á
það.
— Já, o.g það er gott siafn,
sagði Damon. Sérlega áhuga-
vert. Fjölbreyt.tara en ég hafði
haldið. Nokkrai' heLg.iimyndir frá
endurreisnartímanum, en svo
lika nokkrar eftir impressjónista.
Þarna var til dæmis eim eftit
Degas, sem ég hefði gjarnan vilj
að eiga, og tvær efitir Mon-
et. Líka ein eftir Renoir, enda
þót.t ég sé nú hrifnari af þeim
tveimur, sem ég á. Og af þeim
eldri er ein eftir Titoretto —
indælis mynd. Vitanlega málaðí
hann hundruð mynda og ýmis-
leg.t eftir hann er mjög misjafmt
— hanm var kalilaður II Furioso
vegna þess hvað hann hamaðist,
en þessi í Andrada safninu er . . .
Murdock lofaði hon.um að
rnasa. Þessu hélt enn áfram í e.in
ar fiimm minútur o.g hann þekkti
ensk~
spönsk
ekki heliminginn af nöfnunum,
sem Damon romsaði upp, en hon
um skyldist samt, að nokkuð af
ræðunni væri til þess gert að
sýna þekkin.gu hans, svo að
hann hlustaði með þolinmæði
þangað til Damon þagnaði.
— Mér datt í huig, þegar ég fór
þangað, að Andrada mu-ndi
kannski vilja selja ei.tt eða tvö
verk. Damon skrikiti ofurlítið. —
En það var nú mestd misskiln-
ingur. Andiada ætlar að gefa
LLstasafnimu það, eins og það
Ieggur sig. En ekíki hefur
það verið erindið yðar hingað?
Murdock kvaðst haía verið á
ítaLiu o.g þekkja nokkuð til Ánd
radasafnsins. Hann kvaðst hafa
komið til Wástiington tid að idta
eftir einu og öðru.
— Það fyligdu þrjár aðrar
m.yndir þessu safni, sagði hamn.
— Nýtízkuim.yndir. Eitthvað í átt
ina til súrrealisma. Sáuð þér
þær?
—- Það sem ég sá, var aLlt
ekta.
— Þekkið þér mann að nafni
Erloff? Murdock viar að reyna
að athuga Damon, en getok ilia
vegna þess, hve skuiggsýnt var.
Hann sá bara au.gum og að þau
voru dökk, en þá var ldka upp
tal.ið. Hiann lýs’ti síðan Erlöff.
— Nei, ekki það ég vei.t, sagði
Damon. Hvers vegna spyrjið
þér?
-— Hann tók á móti mér á stöð-
inni, ásamt u,n.guim manni að
nafni Leo. Og svo sagði hann frá
þvi, sem gerzt hafði.
Damon hallaði sér nú upp að
skrifborðinu. Hann krossdagði
armana og virtist athu.ga andlit
Murdoeks náikvæmle.ga. Þegar
hann svo tailaði var einhver
blær á röddinni, sem ekki bafði
verið þar áður. Að minnsta kosti
vildd Murdock halda það og nú
hlustaði hann vandlega á hvert
orð.
— Hvað kemur þetta mér við?
sagði Damon.
— Erlofí kom heim til And-
rada og barði hann, þegar gamli
maðurinn gerðist tortrygginn,
og hljóp svo burt með myndina,
sem köLLuð er „Græna Venus-
myndin“. Mér var bara að detta
í huig . . .
- - Hvað diatt yður í hug, Mur-
doek.
— Mér var að detta í hug hvern-
iig á þvi gæti staðið, að maður
eins og Brlöff, sem hafði aldrei
komiið heim til Andrada, gæti
verið að sækjast eftir svona
Allar tegundlr i útvarpstaski, vasaljte eg lelk-
föng alltaf fyrirliggjandi.
Aðeins i helldsölu til vsrzlsna.
Fljót afgreiðsls.
HNITBERG HF.
Öldugötu 15, Rvlk. — Slmi 2 2B 11