Alþýðublaðið - 03.07.1958, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 3. júlí 1958
AlþýSublaðið
7
Leiðir allra, eem ætla »3
kaupa eða selja
B I L
líggja til okkar
Bílasalan
Klapparstíg 37. Sími 19032
Húseigendur
öanumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
Hltalagnlr s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Lokað
vegna
sumarleyfis
Húsnæðismiðlunin
Vitastíg 8a.
Ákl Jakobsson
»1
Krisíján Eiríksson
hæstaréttar- og héraSs
dómslögmena.
Málflutningur, lnnhelmta,
samningagerðir, fasteign*
og skipasala.
Laugaveg 27. Síml 1-14-53.
Samúiarkort
Slysavarnafélag Islanda
kaupa flestir. Fást hjá slyaa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannyi*Saverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavamafé
lagið. — Það bregst ekki. —

FERÐAFÉLAG ÍSLANDS
fer 8 daga ferð um Vestur
land. Ekið verður vestur um
Dali, um Barðaströndj Þorska-
fjörð, Gufudals. og Múlasveit,
vestur yfir Þingmannaheiði að
Fossá eða Brjánslæk, því næst
haldið áfram vestur um Haga,
Kleifarheiði og til Patreks-
fjarðar og Bíldudals. Frá
Hrafnseyri ekið inn að Dynj-
anda og fossarnir skoðaðir, þá
sem leið liggur um Dýrafjörð
og til ísafjarðar. Siglt um
Djúpið eimi dag. komið í Vig-
ur, Æðey og Reykjanes og í
Kaldalón. Farið síðan yfir
Þorskafjarðarheiði, um Dala-
sýslu, og heim um Uxahryggi
og Þingvöll. — Upplýsingar í
skrifstofu félagsins, Túngötu
5, sími 19-5-33.
FERÐAFÉLAG ÍSLANDS
fer tvær IV2 dags ferðir
um næstu helgi. í Þórsmörk
og í Landmannalaugar. Lagt
af stað í báðar ferðirnar kl. 2
á laugardag frá Austurvelli.
Farmiðar eru seldir í skrif-
stofu félagsins. Túngötu 5,
sími 19-5-33.
Höfum úrval af
barnafatnaði og
kvenfalnaði.
KAUPUM
prjónatuskur og va5-
málstuskur
hæsta verði.
Álafoss,
Þingholtstræti 2.
SKINFAXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðix á öllum heimilis—
taekjum.
ðVHnnlngarsplöldl
D. Sfl
fást hjfe Happdrætti DAS,
Vesturveri, síml 17757 —
VeiSarfæraverzl. Verðanda,
símí 13786 — Sjómannafé
Iagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegí 52, sími 14784 — Bóka
Terzl. Fróða, Leifsgöíu 4,
Bfmi 12037 — Ólafi Jóhanns
synl, Rauðagerði 15. sími
S3996 — Nesbúð, Nesvegi 29
■---Guðm. Andréssyni gull
smíð, Laugavegi 50, sími
18789 — 1 Hafnarfirði í Fórt
Mateu, «imi 08287.
Nrvaldur Arl Arascn, Sidl.
LÖGMANN3SKIUFSTOFA
SkólavÖrSuBtíg 38
c/o Páll /óh. Þorlcifsson h.f. - Póslh. €31
tbrw 19416 og 19417 - Slmne/nt. Art
Lótusbúðin,
brennt og malað daglega
Molasykur (pólskur)
Strásykur
(Hvítur Guba sykur)
Indrióabúð
Þingholtsstræti 15.
Sími 17283.
Bóba-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Sti'andgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
mm*
Harry Carmichael:
Nr. 8
s
Greiðsla fyrir morð
Seaward virti kviðdómendur
fyrir sér, rétti úr sér og hélt
frásögn sinni áfram. En þar
bar brátt fleira til. Eg skildi
ekki þá hvers kyns var, en það
lá vitanlega í augum uppi ..
síðar.“
— Gerið svo vel að halda
yður einungis við það, sem
þér veittuð athygli, greip
rannsóknardómarinn fram í
fyrir honum. Eg veit að yður
gengur aðeins gott til .. en
sleppið öllum hugleiðingum
og látið okkur um að draga
ályktanir af frásögninni.
— Skal gert, herra minn.
Það varð ekki á Peter Sea-
ward séð, að athugasemd dóm-
arans raskaði yó hans að neinu
leyti. Hann hvarflaði enn aug-
um þangað sem frú Barrett sat
og hélt áfram frásögn sinni.
Það var svo sem stundarfjórð-
ungi síðar, að ég barði að dyr-
um á einkaskrifstofu hans og
komst þá að ,raun um, að hann
hafði lokað að sér. Þegar ég
sagði til mín, kvaðst hann
ekki vilja láta trufla sig í bili
og mundi tala við mig síðar.
En það hafði aldrei áður köm-
ið fyrir, að ég vissi til, að
hann læsti að sér dyrurn einka
skrifstofunnar, jafnvel ekki,
þegar hann j-æddi þar við vild-
ustu viðskiptavini fyrirtækis-
ins. Ekki öll þau ár, sem ég
hafði starfað í þjónustu fyrir-
tækisins Dickisson & Gibb.
— Haldið áfram frásögn yð-
ar, herra Seaward.
— Um tíu leytið heyrði ég
að hann talaði við einhvern í
síma. Því næst opnaði hann
skrifstofudyrnar og bað mig
að koma inn. Hann var rauð-
ur í andliti og fát á honum
að mér virtist. Hefði hann
verið drykkfelldur, mundi ég
hafa hugsað sem svo, að nú
hefði hann fengið einum of
mikið og of snemma dagsins.
En ekki var nein vínlykt af
honum, það er satt og víst.
— Hvað sagði hann við yð-
ur?
— Ekki annað en það, að
hann yrði að skreppa í burt úr
borginni persónulegra erinda
og verða fjarverandi nokkra
daga, og að hann vonaði að
mér yrði ekki skotaskuld úr
að annast það, sem með þyrfti
á meðan, þar eð hann gæti
ekki samband haft við mig
fyrr en hann kæmi til baka.
Það sem ég treysti mér ekki
til að ráða fram úr, yrði ég
því að bíða með þangað til. Ég
minnti hann á eitt eða tvö at-
riði sem ganga yrði frá tafar-
laust, en hann kvað það ekki
svo áríðandi. Og hann svaraði
mér þannig, að mig grunaði að
hann hefði ekki tekið eftir
því, sem ég sagði.
— Sagði hann ekkert sem
ráða mætti af hvert för hans
væri heitið?
— Nei, herra. Og framkoma-
hans og svipur hvatti mann
ekki beinlínis til að spyrja.
Hann. var önugur — eða öllu
heldur í slæmu skapi. Eg
hafði aldrei séð hann slíkan.
Dómarinn greip blýantinn
tveim höndum og lét hann
sriúast milli fmgra sér, starði
sem annars hugar á kviðdóm-
endur, sem fylgdust af athygli
með yfirheyrslunni, Þegar
honum varð aftur litið á Sea-
ward, mælti hann vingjarn-
iega. Eftir frásögn frú Barr-
ett að dæma, þá var húsbóndí
yðar öldungis eins og hann átíi
að sér þennan morgun og hún
varð einskis þess vör, er
vekti hjá henni minnsta grun
um....... Hann bar blýants-
endann að vörum sér og
horfði yfir gleraugnaumgerð-
ina þangað sem vitnið sat. Þér
se^i3|' ,'lhins vegajr, að hinn
látni hafi hagað sér mjög svcj
óvenjulega, strax og funduxa
ykkar bar saman á vinnustaS
.. gæti það ekki átt sér stað
að honum hefðu borizt einhver
óþægileg bréf í póstinum ..
eða hvað?
Seaward hallaði sér aftur í
sætinu og gerðist svipdulur.
rétt eins og þessi spurning
krefðist mikillar íhygli. Síðan
tinaði hann höfði, hægt og
virðulega, er hann sagði:
— Nei, herra, ég mundi
telja það með öllu útilokað.
Eg hafði sjálfur opnað öll bréf-
in og athugað, Og ekki rekizt
þar á neitt, er hugsanlegt væri
að valdið hefði Barrett áhyggj-
um. Enda er það að öllu leyti
satt og rétt„ sem þér bentuð á
áðan, — honum varð sern.
snöggvast litið til frú Barrett
og það var ekki laust við óá-
nægju í svip hans, — hann
hagaði sér mjög óvenjulega
strax, þegar hann kom inn.
Aðstoðarmenninir geta borið
um það. Þeir v*oru einmitt að
ræða um það sín á milli eftir
að hann var farinn.
•— Já, já, herra Seaward, ég
hygg að við getum talið sterk-
ar líkur fyrir því, að það hafi
verið eitthvað, sem gerði þeim
látna órótt innanbrjósts þenn-
an morgun. Það er því senni-
legast, að hann hafi hitt ein-
hvern að máli, eða hann hafi
orðið emhvérs áskynja á leið-
inni, sem kom honum óþægi-
lega. — Eftir stutta þögn
mælti dómarinn enn: „Eitthvað
hlýtur að hafa komið fyrir
hann. Hann hóstaði lágt. Seg-
mér eitt, herra Seaward; var
þetta allt og sumt sem ykkur
fór á milli. ;
— Ekki beinlínis, herrá,
Hann lét þau orð falla um leið
og hann gekk út, sem mép
þóttu harla undarleg.
— Einmitt — og hver vorúi
þau?
— Hann sagði, — ég kæiri
mig ekki um að þér skýrið
nokkrum manni frá fjarvéruí
minni. Skiljið þér það? Eklii
nokkrum manni. Þér getið sagt
sem svo, að ég hafi skroppí-3
út í borgina einhverra erinda.
Annað vitið þér ekki, hver sem
spyr, — ég er einhvers staðár
úti við, skiljið þér það? Seá-,
ward varð enn litið til frú Bdf-
rett og það kom afsökunar-
hreimur í rödd hans. Ég veib
eiginlega ekki hvað kom mér
til að spyrja, því að vitanlega
var það ekki annað en heimska
mín, — en ég gerði það nú
samt. Ef konan yðar skyldi
hringja, þá geri ég ráð fyrir
að ég megi. Ég átti auðvitað
við það, að þá mætti ég segja
henni allt eins og var. Hanm
dró vasaklút fram úr ermi
sinni og þurrkaði sér um
munninn; virtist ófús að segja
meira.