Morgunblaðið - 20.10.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÖBER 1971
unni niður i loökápuna og depl-
aði með augunum þegar vindur-
inn kreisti tárin út úr þeim. —
Þetla var margfætla, sem var
inni í beddaskápnum mínum og
ég varð að reka hana burtu. Mér
þykir fyrir því að þurfa að gera
svona mikinn hávaða.
— Hm! sagði hr. Parrott. Það
var naumast að þér áttuð nótt-
ina. En næst þegar skordýrin
eru eitthvað að angra yður, þá
komið bara til mín, og ég skal
áreiðanlega kála þeim, án þess
að þurfa að fleygja húsgögnun-
um í þau.
Við komum að götuhorninu og
nálguðumst St. Georg. Það var
skrítið að vera að fara út með
karlmanni, öðrum en Hue. Hon-
um mundi ekki lika þetta, hvern
ig sem á stæði. Ég leit óróleg
kringum mig, áður en við geng-
um inn í hótelið, og ég andaði
rólegar, þegar enginn Hue birt-
ist allt í einu, og var kominn frá
Connecticut á undan áætlun.
— Segið mér nú, sagði hr.
Parrott, þegar við vorum setzt
við borð í hálfrokknum veitinga
salnum. — Hver haldið þér, að
hafi gert það? Hann seildist i
vasa sinn eftir vasabók og blý-
anti og lagði hvort tveggja á
borðið. Þessar vasabækur voru
farnar heldur betur að fara í
taugarnar á mér.
—- Ég hef bara en,ga hug-
mynd um það, sagði ég hikandi.
Þetta var ekki nema satt. Allar
hugleiðingar minar um þetta
höfðu ekki borið neinn árang-
ur. 1 hvert skipti, sem mér datt
einhver ákveðinn í hug, skaut
einhverju upp, sem fékk mig til
að halda, að það hefði verið
einhver annar. Jimmy, Barry,
Foxe-Macon, Grace Leigh, Mar-
Veiöimenn athugið
Rjúpnaveiði án leyfis er bönnuð í landi Bæjarbrepps, sem er
Holtavörðuheiði og Tröllakirkja.
Leyfi eru seld á eftirtöldum stöðum: Veitingastofunni Rjúpan,
Kópavogi, sími 43230; Guðmundi Jónssyni, Borgarnesi; og í
Hreðavatnsskála.
Iðnaðorhúsnæði óskast
Traust iðnfyrirtæki óskar eftir að taka á leigu eða kaupa
um 200 fermetra húsnæði á götuhæð.
Tilboð merkt „Iðnaður — 3101" sendist Morgunblaðinu
fyrir 22. 10.
Verkamenn
Vanir verkamenn óskast.
LOFTORKA SF.,
sími 21459.
Hestamenn
Tökum hesta í hagagöngu. — Upplýsingar
að Meðalfelli, Kjós, eða í síma 40653 eftir
kl. 7 á kvöldin.
Vélstjóri — Vélvirki
Traust fyrirtæki óskar að ráða duglegan vélstjóra, vélvirkja
eða vanan viðgerðarmann til að stjórna og sjá um viðhald og
eftiriit á stórvirkum vélum.
Viðkomandi aðili þarf helzt að geta rafsoðið og unnið sjálfstætt.
Starfið býður upp á miklar tekjur. Viðkomandi þarf að vera
þolinmóður, þrautseigur, úrræðagóður, áreiðanlegur og reglu-
samur.
Tilboð er greini aldur, menntun og fyrri störf leggist á afgr.
Morgunblaðsins fyrir 22. okt , merkt: , 5545".
cella, Hank. Eða jafnvel, enda
þótt ég hlægi að þeirri
hugdettu: Max. Hver þessara
sem vera skyldi. Rétt í bili datt
mér helzt Hank í hug. En það
ætlaði ég ekki að fara að segja
hr. Parrott. Ég átti sjálf
ofmörgu að leyn.a, til þess að
geta farið að segja sögur um
aðra. Og hvers vegna ætti
ég líka að fara að benda á ein-
hvern, sem hefði unnið það
þarfaverk að losa heiminn við
Melehior Thews? Hver sem það
kynni að vera, hafði senniiega
átt honum jafngrátt að gjalda
og ég, þótt ef tdl vill ekki væri
a.f sömu ástæðum.
Mér hafði verið farið að batna
í höfðinu, en nú versnaði það
aftur.
Ég veit svei mér ekki, sagði
ég varkárnislega, af því að
þjónninn var nú kominn og stóð
yfir okkur meðan hr. Parrott
pantaði morgunverð, sem setti
að mér hroli.
— Einhverja hugmynd hljótið
þér að hafa, nauðaði hann, þeg-
ar þjónninn gekk frá okkur. —
Hafið þér aldrei, á þessum tima,
sem þér þekktuð Thews, heyrt
getið um neinn óvin, sem har.n
ætti?
— Nei, sagði ég einbeittlega,
— og ég þekkti hann heldur
ekki lengi, eins og ég hef þeg'-
ar sagt. — Að minnsta kosti hef
ég enga hugmynd um þá óvini,
sem hann kann að hafa átt. Ég
veiddi ísmola upp úr glas-
inu mínu og lét hann bráðna á
tungunni áður en ég bruddi
hann.
Hr. Parrott hrökk við. — En
það andstyggðar hljóð! Og þér
skemmið í yður tennurnar . . .
Meðal annarra orða, þá hlýtur
þessi Thews að hafa verið ein-
hver einmanalegasti maður í
aliri borginni. Hann átti enga
óvini og að þvi er mér skilst,
átti hann enga vini heldui,
nema Lintonshjónin, og þau virð
ast nú ekki neitt sérlega sorg-
bitdn út af fráfalíi hans. En seg-
ið þér mér bara, hverjum þér get
ið uppá! Hver gerði það?
Æ, guð minn góður! Bara eg
væri sloppin héðan. Bara ég
væri komin heim og í rúmið með
blautan klút um ennið! Ég varð
að komast heim, til þess að
hugsa mig um, hvað ég ætti að
segja Hue, og hvað ég gæti gert
út af þessum bréfskratta.
— Til hvers ætti ég að vera að
geta upp á einhverjum? sagði ég
þreytulega. —Ég hélt það væri
yðar verk og félaga yðar að
ran.nsaka málið.
— Einmitt. Og svona fer ég að
því. Hann kveikti í vindlingum
handa okkur báðum. Ég fékk
svima af fyrsta soginu og lagði
vindlinginn á öskubakkann.
Hann haliaði sér aftur á bak
og horfði á mig. — Ég held mér
að Edmond Pearson-kenning-
unni. Hann heldur því fram, að
fleiri glæpir upplýsist með þvi
að ganga um og spyrja fólk,
heldur en með öllum þessum vís
indalega hégóma, sem upp hef-
ur verið fundinn. Þeir kaha
hann byltingarmann í glæpa
rannsóknum. En getið þér nú
samt. Hver gerði það?
— Flóra Linton, sagði ég um leið
og þjónninn setti ilmandi mat-
inn á borðið. Ég gaut til hans
hornauga og maginn í mér skalf.
Fáið þér yður nú eitthvað
að borða, sagði hr. Parrott um
leið og hann jós salti yfir disk-
Ljósmyndasýning 9.-25.okt.
opin kl.16-22 Hverfisgbtu 44.
inn sinn. - Þér hafið gott af þvi.
Hafið þér nokkra ástæðu til að
halda, að frú Linton sé morðing-
inn ?
— Nei, ég héf ekkert sérstakt
fyrir mér i því, annað en það,
að hún er svo fjandans fullkom-
in. Ég sagði þetta með dálltilli
beizkju, en mig langaði til að
lækka í Fióru rostann ef hægt
væri.
— O, sussunei, sagði hr. Parr-
ott með munninn fullan og
skildi þetta sem eintóma ill-
kvittni af minni hálfu. — Hefur
orðið nokkur breyting á þessu
fólki nýlega? Ég á við, sem þér
hafið tekið eftir? Hefur nokkur
trúlofazt eða gifzt, eða misst ein
hvern nákominn, eða skilið, eða
orðið snöggiega ríkur . . .
- Jimmie Davie! hraut út úr
mér, áður en ég gætti að mér.
En hvað gat það sakað? Þetta
Vissu allir. — Hann er nýbúinn að
erfa stórfé. Eða réttara sagt,
hann erfði það nú fyrir löngu,
en varð að bíða eftir að verða
myndugur áður en hann réði yf-
ir því. En hann varð tuttugu og
eins árs í september.
— Haldið þér áfram.
— Ég veit nú heldur litið. Enda
ekkert að vita. Frænka hans —
hans og Flóru — dó endur fyrir
löngu — fyrir einum níu eða tíu
árum — og arfleiddi Jimmy að
öllum eignum sínum. Það er eitt-
hvað um þrjú hundruð og fimm-
tíu þúsund. En Flóra vill ekki
láta hann rázka með alla þessa
peninga, af þvi að hann muni
bara eyða þeim i einhverja vit-
leysu — þetta, sem strált-
ar eyða venjulega peningum i.
Bíia og skemmtibáta og fjár-
hættuspil. Og í gremju minni var
ég næstum búinn að bæta við:
Og í fvrirsætur!
— Erfði frú Linton ekki neitt?
— Nei. Violet frænka var ekk
ert hriíin af Flúru. Þér skiljið
. . . þannig stóð á, að Fióra mál-
aði þessa mynd af henni, sem
var svo lík, að Violet gerði hana
arflausa. En Flóru má bara vera
alveg sama. Whitfield er ríkur.
En vitanlega vissi Violet ekki,
að Flóra mundi ná sér í ríkan
mann. Eða kannski vissi hún
það — ég veit það ekki. Hvers
vegna spyrjið þér ekki bara
Flóru ?
Hann kveikti í hjá sér aftur.
— Það ajtla ég að gera, lofaði
hann. Og það strax. En hafa
nokkrar aðrar breytingar orðið
hjá þessu vinafólki yðar?
— Ekki það ég veit, sagði ég
en mér datt í hug Marcella
Payne og elskhugi hennar,
sem svo hafði reynzt vera, _____
þóttist ég viss um Melchior
Thews. En lofum lögreglunni að
þefa það uppi.
Og hvað um yður sjálfa?
sagði hr. Parrott og leit fast á
mig.
Jæja, þarna kom að þvi. Ég
dró andann varlega. Þeir mundu
lika komast að þvi. Bezt að það
kæmi frá mér sjálfri. — Nú,
ekkert, sem þessu máli gæti kom
ið við. Ég ætla að giftast í febr
llrúturinn, 21. inarz — 19. apríl.
I»ú verðiir að konia hlutuiium í betra horf í kringum
Nautið, 20. apríl — 20. mai.
Komdu öllu í röð o« regln, og síðan skaltu liafa sanibaiid við
kuiiiiingja þína og viðskiiitavini.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
I’ú skalt ekki láta kæruleysið ná á þér tökuni, þð rott sé að
vera glaðvær. K/ndu loforðin eftir efmint og ástæðum, «*kki ineir.
Krabhinn, 21. júní — 22. júlí.
Taktu þér algert frí, ef þú vilt halda geðprýðinni.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Trúin flytur fjöll. (ileðstu yfir dugnaði fólksins í kringiim þiff.
Ma»rin, 23. ág:Ú8t — 22. september.
Farðu snemma i einhverja heimsókn, og hvildu þig á eftir.
Vogin, 23. september — 22. október.
I»ú nýtur tilbreytingarinnar, þótt allir séu að hafa orð á þess-
um óþarfa.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þegar öll kurl koma til grafar, vilja engir tveir leika sama leik-
iun.
Bogniaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
I»ú skalt gefa ffóðar skýringar, því að mikið álag er á tauga-
kerfimi, ok hætt við að þér ofþyngi.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
I»ú hefur nóff að starfa og ert sæll og þreyttur er þú tekur á
þig; náðir.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Nú er rétti tfminn til ait grciða úr öllnm flækjum.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
NáuiiRÍnn er hæfffara og þver, en gærðu eitthvað fyrir hann samt.