Morgunblaðið - 14.11.1971, Blaðsíða 16

48
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. NÓVEMBER 1971
Áttræður á morgun:
Snæbjörn J. Thorodd-
sen, Kvígindisdal
Snæbjörn J. Thoroddsen,
bóndi i Kvígindisdal er áttræð-
ur á morgun. Hann er fæddur
í Kvígindisdal, Rauðasands-
hreppi, 15. nóvember 1891. For-
eldrar hans voru Jón Ámason
Thoroddsen, bóndi í Kvlgindis-
dal og kona hans Sigurlína Sig-
urðardóttir. Að Snæbimi standa
kunnar og merkar ættir, sem hér
skulu ekki raktar. I>að eru líka
margir mér færari að rekja ævi-
feril Snæbjamar. Við kjmnt
umst ekki að ráði, fyrr en fyrir
nokkrum árum, þegar Snæbjöm
var kominn á þann aldur, þeg-
ar flestir menn eru farnir að
draga sig í hlé eftir vel unnið
ævistarf. En svo var þó ekki um
Snæbjörn í Kvígindisdai. Hann
var þá sem maður í fullu fjöri,
eins og hann er reyndar enn í
dag, hlaðinn störfum, eldmóði,
og baráttugleði fyrir framfara-
málum sveiitar sinnar og sýslu-
félags. Og áhugamálum hans hef
ir heldur ekki verið þröngur
stakkur skorinn, þ£iu hafa náð
til þjóðmálanna í heild.
Snæbjöm tók við búi í Kvíg-
indisdal árið 1922 og sat jörð-
ina þar til fyrir fá-um árum,
þegar Valur sonur hans tók við
af honum. Kvígindisdalur er eng
in kostajörð á nútímavisu, og
myndi ég ætla, að komin væri
iiöngu í eyði, ef ekki hefði gætt
forsjár og búhygginda.
Hlýtur það að hatfa verið ærið
starf að sitja jörð þessa með
þeirri reisn, sem Snæbjöm gerði
um nær háifrar aldar skeið. En
margt er með óiíkindum um Snæ-
björn í Kvigindisdai.
Afskipti Snæbjamar af opin-
berum málum hófust fljótlega
Blómamynstur
og litir-
Rúmteppi úr
Dralon
Ytra og innra bor5 úr nylon. Stoppuð me3 Dralon-kembu.
Teppin fást í fjölbreyttu úrvali lita og mypstra —
með kögri eða án.
Stærð 2,10 x 2,40 Og verðið er hagstætt.
eftir að hann brautskráðist frá
Verzhinarskóla Islands árið
1912. Hann gerðist sparisjóðs-
stjóri 1. marz 1913, þegar Spari-
sjóður Rauðasandsihrepps var
stofnaður og hefir veitt þeirri
merku peningastofnun forustu
óslitið fram á þennan dag eða í
nær 60 ár. Hygg ég vera með
eindæmum, að sami maður hafi
gegnt slíku starfi svo langan
tima. Snæbjörn var í hrepps-
nefnd Rauðasandishrepps í yfir
30 ár og var oddviti hreppsins
frá 1943 til 1970, þegar hann gaf
ekki kost á sér lengur. 1 yfir-
skattanefnd Barðastrandarsýslu
var hann 1940—1951. Sýslunefnd
armaður hefir hann verið lengst
af frá 1943. AUa tíð hefir hann
látið álmenn félagsmál sig
miklu skipta. Þannig var hann
einn af s'tofnendum slysavarna-
deildarinnar Bræðrabandið og i
stjöm fyrstu 15 árin. Heiðurs-
félagi Slysavarnafélags Islands
var hann gerður árið 1958.
Hér er aðeins stiklað á stóru.
Það hlaðast lika oft trúnaðar-
störf á einstaka menn. En það
segir ekki alit, heldur hitt,
hvernig störfin eru rækt. Mín
fyrstu kynni af Snæbimi J.
Thoroddsen gáfu mér strax til
kynna, hvernig hann rækti for-
ustuhlutverk sitt fyrir sveitunga
sina og hreppsfélaga. Hann var
þá sem oddviti og formaður
skólanefndar að vinna að því,
að reistur yrði Bamaskóli
Rauðasandshrepps. Málið var
ekki að öllu leyti auðsótt. Menn
igeta meira að segja álitið að
leysa eigi fræðslumál íámenns
VIÐ BJÓÐUM
YÐUR
CÖMBI
POTTII
afskiekkts byggðarlags á annan
hátt en að reisa myndarlegt
skólahús fyrir bamafræðslu og
félagslega miðstöð sfiikrar sveit-
ar. En Snæbjörn var ekki í vafa
um, hvað gera þyrfti. Eramtíð
sveitarfélagsins var í húifi, ef
ekki yrði reistur skóli við hæfi
byggðarlagsins, fullkomið hús til
frambúðar. Annað tók hann
ekki í mál og þannig var það
framkvæmt.
Þessi fjrrstu kynni af Snæ-
bimi sýndu mér strax, hve mik-
ill málatfylgjumaður hann er.
Far hans mótast í serun af hátt-
vísi og fiestu. Stóryrði liggja
honum ekki á vörum, en rök hans
eru sterk. Það er margur stór
í munninum en litill inn við bein
ið. Stjómmálamanni, sem var tal
inn meiri í orði en á borði, var
eitt sinn lýst svo, að hann hefði
silkihnefa í stálhanzka. Ef nota
mætti þetta llkingarmál, þá væri
réttmæli að segja, að Snæbjörn
í Kvtígindisdaa hefði stálhnetfa í
silikihanzka.
Það er að vonum, að slíkur
maður sem Snæbjörn skuli hafa
haft forustu í sinni sveit í heil-
ain mannsaldur. Það er líka mik-
iisvert fjrrir sveitarfélag að slíik-
ur maður veljist til forustu. Snæ
björn J. Thoroddsen hefði reynd
ar vaiizt til forustu, hvar sem
hann hefði haslað sér völl. En
það er ekki hægt að verjast
þeirri hugsun, hve mikilvægir
slikir menn eru fámennum byggð
arlögum, þar sem á öllu þarf að
halda til að byggð haldist. Með
slikum forustumönnum er ekki
75 ára í gær;
FRÚ Anna Halldórsdóttir, Efsta
sundi 9 er orðin 75 ára. Okkur
sem sjáum hana daglega, finnst
það heldur ótrúlegt. Hún er svo
létt á fæti og kvik í öllum hreyf-
ingum og röskari til vinnu, en
þær sem eru um tvítugt.
Anna er fædd að Viðvík við
Bakkafjörð 13. nóvember 1896.
Fluttist ung með foreldrum og
systkinum í Miðfjörð í sömu
sveit, og síðar um ellefu ára ald
ur að Sóleyjarvöllum þar í sveit,
og dvaldist þar til fullorðinsára.
Þegar Anna giftist manni sín-
um Tryggva Hjartansyni fluttust
þau að Miðfjarðamesi sem einnig
er við Bakkafjörð. Bjuggu þau
að ör^tenta um framtíð lands-
byggðarinnar.
Enginn tfær neinu áorkað,
hversu miklir sem hæfileikar og
mannkostir eru, nema með stuðn
ingi annarra og svo er að sjáltf-
sögðu með Snæbjöm í Kvigind-
isdal. Það er hans gifta að hafa
notið trausts og virðingar sam-
ferðamánna sinna í óvenju ríkum
mæli. En það ætla ég, að mesta
gæfa Snæbjamar sé að hafa
hatft að lífsförunaut í nær háifa
ö'ld slíka eiginkonu sem Þórdisi
Magnúsdóttur. Með þeim hjón-
um er slíkt jafniræði, að frú Þór-
dis hefur verið hans stoð og
stytta á lífsins leið. Hún hefur
ekki einungis búið manni sínum
og börnum þeirra hjóna gott
heimili, hún hefir verið manni
sínum eiginkona og félagi, sem
Snæbjöm hefir haft traust og
hald af í öllu hans miMa ævi-
starfi.
Snæbjörn í Kvígindisdal hef-
ir alltaf tfylgt Sjálfstæðisflokkn-
um að málum. Hann hefir gert
það með þeirri einbeitni, sem
honum er eiginleg. Og ekki hefi
ég annan reyint betur að því að
hafa í heiðri kjörorð flokksins,
„Gjör rétt, þol ei órétt". En
styrkleiki Snæbjarnar er einnig
sá, að 'honum er tamt að meta
menn að verðleikum án tillits til
þess, hvar í flokki þeir standa.
Það verður líka viða að, sem
honum berast ámaðaróskir og
kveðjur á áttræð’isafimaalinu.
Slíka kveðju sendi ég Snæ-
birni nú með þökkum fjrrir ómet
anlega vináttu.
Þorv. Garðar Kristjánsson.
þar til árisinis 1955, er þau urðu
að bregða búi vegna langvarandi
veikinda Tryggva. Fluttust þau
þá til Reykjavíkur. Það getur
nærri að það hafa verið erfið
spor að yfirgefa sína kæru sveit
og sjá á bak öllu sem búið var
að starfa að og byggja upp, og
fara út í óvissuna í Reykjavík.
En Anna réð fram úr öllu, með
sínum einstaka dugnaði og elju
tókst henmi að skapa þeim heim
ili á ný. Þar sem hún vann og
hjúkraði manni sínum með þeirri
einstöku fómfýsi og trúmennsku
sem henni er lagin, unz hanin lézt
hausiið 1962. Nú munu vera um
sjö ár síðan Anna réðst 'til starfa
á Vöggustofu Thorvaldsensfél.
Hún hefir ekkert beytzt, alltaf
svo glaðleg og rösk. Barnavinur
er hún svo einstakur að öll börn-
in iaðast strax að henni, og margt
kann hún failegt að fara með fyr
ir þau.
Nothælur ulls stuðor: Yfir
gosi, opnum eldi, rufmugnio.ll.
Hinn vel þekkta, baeði innanlands og utan og óviðjafnanlega
Combi-pott hafið þér nú einnig tækifæri til að kynnast.
Starfsmaður okkar heimsækir nú island til að bjóða yður; án
kostnaðar eða skuldbindinga til að vera við eina af sýningum
okkar. þar sem við sýnum hvernig hægt er að matreiða 6
smekklega rétti samtímis á 15 minútum og þar með spara
157—350 kr. vikulega. öllum sýningargestum er gefinn kostur
á að bragða réttina. Aðeins nokkra daga. Aðgangur ókeypis.
Allar húsmæður og menn þeirra eru velkomin ð sýningu okkar.
Anna Halldórsdóttir
Reykjavík: Matstofa Café terían
við Gamla garð. Hringbraut.
Sunnudagur 14/11 frá kl. 3
og frá kl. 21
Mánudagur 15/11 frá kl. 21
Þriðjudagur 16/11 frá kl. 21

Við samstarfskonur hennar
þökkum liðna tíð, og óskum henni
heilla á þessum merkilegu tíma-
mótum.
Trúmennskan þitt aðalsmerki er
þó eiginleikar fleiri skjöld
þinn prýði.
Megi guð og gæfan fylgja þér
hvert gengið spor, þó ár og
dagar líði.
Vestmannaeyjar:
Fimmtudagur 18/11 frá kl. 21.00
Samstarfskonur
á Vöggustofu Thorvaldsensfél.