Alþýðublaðið - 16.07.1958, Blaðsíða 7

Míðvikudagur 16. júlí 1958
Alþýðublaðið
7
LeiBir alira, sem æila
kaupa eða selja
BiL
liggja tll okkar
Bílaiilaii
Klapparstíg 37. Síraí 19033
önnumat allskonar vatnjs-
og hitalagnir.
HitaSagnIr s.f«
Símar: 33712 og 1289S.
Lokað
végita
sumariéyfis
IlúsnæSismiðlunin
Vitastíg 8a.
£11 iakobssoit
•*
Krisf |án Elrteðis
bæstaréttar- og béraSs
dómslögmeBn.
Málfiutmngur, innheimta,
samriingagerðir, íasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Slysavamafélag Islands
kaupa fiestir. Fást fejá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannyi’Baverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — ÞaB bregst ekki —
KAUPUi
prjónatuskur og vaB-
málstuskur
faæsta verði.
ÁlafosSj
Þángholtstræti 2.
SKINFAXi h|
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
. Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og viB
geðir á öllum faeimilis—
tækjmn.

Ba S,
fást hjá Happdrætti DA3,
Vesturveri, sími 17757 —
Velðarfæraverzl. Verðanda,
eími 13786 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
?«rzl. Fróða, Leifsgötu 4,
símí 12037 — Ólaíi Jóhanns
srynl, RauðagerBI 15, sími
33GSKÍ — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Anáréssyni gull
smlð, Laugavegi 50, sími
1S7&S — í HafnaríirBi, í Fórt
káafam, Bimi 89t87.
WíMw Ari Arasön, hdj.
lögmannsskrifstofa
Skóiavörðustíg 38
c/o PAU fóh. Þorlcifsson h.f. - Pósth. 621
Umstr 1*411 og 1*417 - Sirnnefni; AU
t í i
'{• f f 1 I I S ! 8 I I * a ! J 1 5 í 1 ‘ B i I f.l I 1
Carmichael
sinni, stundarkorni síðar þótt-
ist hann þess fullviss. Hann
var staddur inni hjá fréttarit-
stjóranum, Chapman, þegar
sendillinn qpnaði dyrnar og
kvað spurt eftir Quinn í síma.
— Láttu stilla sambandið
'hmgað inn, varð Chapman að
orði.
— ÞaS getur átt sér stað að
þetta sé einkasamtal, svo ég
vil heldur tala frammi í klef-
anum, mælti Quinn
■— Og hvers virði mundi það
eir.kasamtal vera?
■—• Eg kann svar við slíkri
spurningu, en það er dálítið
ruddalegt.
—• Hefurðu nokkru sinni
sett slíka smámuni fyrir þig?
— Mér fellur það bezt við
þig, mælti Quinn, að þú. ert
flestum mönnum háttvísari.
Og kæmist maður að þér fyrir
þessu nefspjóti, er ég ekki frá
því, að ég reyndi að endur-
gjalda þér háttvísina.
KEFLVÍKINGAR!
SUÐLJRNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðumesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval af
bamafalnaði og
kvenfalnaði.
Strandgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
j . | | | i .. a : t I 'i 1 ( I I I ■ > »
Chapman brosti, en ekki
blíðlega. ■— Sennilega kemst
ég einhverntíma að raun um
það, mælti hann, hvað veldur
því að ég hef ekki fyrir löngu
mælt mér mót við þig á af-
viknum stað og barið líftór-
una úr skrokknum á þér. Þig
virðist að minnsta kosti lengi
hafa langað til þess.
Quinn svaraði. — Það er
alltaf ánægjulegt að spjalla
við góðkunningja. Eg kem hing
að inn aftur strax og símtal-
inu er lokið, og þá verðum við
að ræoast við af sömu ein-
lægni. En nú verður þú því
miður að hafa mig afsakaðan
eitt andartak. Hann gekk fram
og iokaði á eftir sér af ýktri
varúð og hæversku.
Og þetta andartak sem sam
talið hafði staðið, hafði hann
spurt sjálfan sig í sífellu
hvort það gæti verið Christ-
ina Howard, sem beið hans í
símanum. í rauninni gat alls
ekki verið um neina aðra að
ræða . . og þó, — hvaða er-
indi gat hún- átt við hann?
Nema hún væri farin að svip-
ast um eftir nýrri fyrirvínnu,
er hún naut ekki lengur styrks
frá bernskuvini sínum, herra
Barrett .. en ef hún gerði sér
það í hugarlund að henni væri
nóg að setja upp sakleysis-
svip.
Hann var reiður með sjálf-
um sér .. og fyrst og fremst
sjálfum sér fyrir það, að orð-
m á seðlinum höfðu ýtt við
einhverju. Hann leit á klukk-
una og reyndi að telja sjálfum
sér trú um að vitanlega stæði
sér algerlega á sama. .. Hún
hafði látið Barrett, duglausan
og dáðlausan ræfilinn, hafa af
sér allt. er hann vildi, útlit
hennar og sársaukinn í augna-
tillitinu gerði engan mun ....
breytti alls engu. Ef hún í-
myndaði sér að hún gæti haft
hann að leiksoppi .. þá var
bezt báðum að hann segði við
hana nokkur orð í fullri mein-
ingu áður en henni tækist að
flækja !ha!nn í einhverja vit-
leysuna.
Og svo heyrði hann konu-
rödd ávarpa sig í símanum: Er
þetta herra Quinn? Eruð þér
sá rnaður, sem rædduð við
stúlku nokkra stund í
knæpunni í grennd við réttar-
salinn?
Honum rann samstundis öll
reiði, en fann þess í stað til
sárra vonbrigða. Þessi konu-
rödd var að vísu mjög við-
felidin í eyrum, en það var
ekki rödd Christinu; hann
vissi að sér gat aldrei skjátl-
azt hvað rödd hennar snerti.
Hann svaraði: — Nú, hvað
fýsir yður að vitá um það?
— Eg hef verið beðin fyrir
skilaboð til yðar. Er það áreið-
anlegt að þér séuð herra
Quinn?
— Já. ég er hann. Og hver
eru þessi skilaboð?
— Eg hei.ti Oddy. Við bú-
um saman, Christina Howard
og ég . . ég geri ráð fyrir að
þér þekkið hana. Þér hittuð
hana í kránni um morguninn,
þegar réttarhöldin fóru fram,
er ekki svo?
— Jú, svaraði Quinn enn.
- Eg drakk bjór og hún gyn.
Hvort um sig greiddi fyrir sig
— nægir yður þetta til að
sannfærast um, að ég sé þessi
umræddi Quinn?
— Yður er óþarft að vera
með slíka glettni. Eg vildi að
eins vita fyrir víst, að ég væri
að tala við réttan mann. Og
ég geri það eitt er hún bað
mig.
— Og það var . .. . ?
— Að láta yður vita, ef eitt
hvað óvænt kæmi fyrir haffe.
Og þetta er í þriðja skiptið
sem ég hringi. Þeir svöruðu
mér áður í bæði skipt.in að
þér hefðuð farið úr borginni
og þóttust ekki vita hvenær
yðar vær; von heim aftur, og
ég þóttist því heppin nú, þegar
mér var sagt að þér væruð
kominn aftur. . . Ef til vill er
ég ekki að gera rétt. en hún
lagði svo ríkt á við mig að ég
léti það ekki bregðast. Þannig
lét hún dæluna ganga, en
Q.uinn starði niður í talnem-
ann eins og fábjáni og spurði
sjálfan sig, hvað mætti valda
er hann skalf eins og af kulda-
hrolli. Þessi Christina Howard
var orðin allt of snar þáttur í
tilfinningalífi hans. Hvern
fjandann sjálfan kom honum
það við, þótt hún hefði lent í
einhverju? Þau höfðu hitzt
aðeins einu sinni og hann
hafði verið ruddalegur við
þana . . eða það var öllu held-
ur hún, sem verið hafði rudda-
leg í framkomu við hann ..
gilti einu hvort heldur var.
Varla gat það tengt þau nein-
um böndum. ..
Og þessi Oddy hélt áfram
masi sínu. Og nú eru þrír dag-
ar liðnir síðan hún fór. Þér
hljótið að fai’a nærri um það
að til þess hljóta að liggja ein-
hverjar orsakír, jafnvel þó.
— Eru þrír dagar liðnir síð-
an hvað? Hans eigin rödd lét
honum kynlega í eyrum, rétt
eins og það væri einhver ann-
ar sem talaði í orðastað hans.
Og hann sá Chapman standa
í ski’ifstofudyrunum og hlusta.
— Síðan hún skrapp út í
verzlunina, svaraði Oddy, það
var á laugardaginn og hún er
ókomin enn. ....
SJÖTTI KAFLI.
Húsið 48 við Kingstongötu
hafði einu sinni vexið veglegt
setur með eldhús í kjallara og
marga kvistglugga á milli
reykháfa á þaki. Nú var ekki
langt síðan einhver hafði
helming neðri hæðarinnar á
leigu og hafði xafmagnstæki
þar til sýnis, og fyrir skömmu,
ef marka mátti nýja gljáann
á auglýsingaspjöldunuin,
hafði Jeanette — verðlaunuð
hárgreiðslukona -— verðið
sanngjarnt — nýtízku áhöld
og aðferð — tekið hinn helm-
inginn á leigu.
Tvær næstu hæðir voru
leigðar til íbúðar. Lá þang'að
upp breiður tréstigi þakinn
með mjúkum dregli til að
deyfa sporhijóðið og brakið í
þreipunum. Oddy bjó á ann-
arri hæð.
Hún var rauðhærð og blá-
eyg og nokkuð feitlagin og
þegar hún gekk, hristust
i < i a i <i i » ■ i HííUlU f. | • u 1,£) « ii • • »:* 111 > » • *