Morgunblaðið - 27.04.1972, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐEE), FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 1972
® 22*0*22*
RAUOARÁRSTÍG 31
14444 *** 25555
[Ý
iBI
BIIAIEIGAJVÍ£SGÖ1ÚH>3Æ
14444 S'25555
BILALEIGA
CAR RENTAL
T2 21190 21188
Odýrairi
en aárir!
Shodr
LE/GAft
AUÐBREKKU 44 - 46.
SlMt 42600.
Hópíerðir
“il feigu í lengri og skemmri
ferðir S—20 farþega bílar.
ICjartan ingimarsson
sími 32716.
^MiiiiiiiRiiiiiimiii^
5 BÚIÐ VEL OG ÓDÝRT
“ I KAUPMANNAHÖFN
5 2 mínútur frá Amatienborg. •
S Laegsta verð eftir gæðum.
5 Öll nýtízku þaegindi.
m Herbergín eru ný og nýtízku- m
5 leg.
Sími á öllum herbergjum. ~
■ Ágaet matstofa og bar með »
JjJ sjónvarpi.
| HOTEL VKKING |
m Bredgade 65, 1260 Kebenhavn K m
S TW. (01) 12 45 50. Telex 19590. S
S Sendið eftir bækling.
Fólkið — húsdýr
ríkis-
stjórnarinnar
í forystugTein Alþýðublaðs
ins í gær er fjallað um af-
stöðu ríkisstjórnarinnar til
fólksins í Iandinu. I>ar segir
ni.a.:
„Skömmu siðar fiutti
bankastjóri Seðlabanka Is-
lands, .íóhannes Nordal, ræðu
á ársfundi bankans, þar sem
kom m.a. fram, að í samvinnu
við ríkisstjómina hyggst
Seðlabankinn draga úr mögu
leikum viðskiptabankanna til
þess að veita almenningi Iána
fyrirgreiðslur. Ríkisstjórnin
sjálf hyggst etja kappi við
Iiúsbyg-gjendur og aðra um
það takmarkaða lánsfé, sem
bankarnir hafa til ráðstöfun
ar og um mitt þetta ár hyggst
ríkisstjórnin vera búin að
seija bönkunum víxla fyrir
hundruð milljóna króna og
vitaskuld takmarkar það
möguieika bankanna til þess
að veita almenningi fyr-
irgreiðslti að sama skapi. Það
má búast við því, að það verði
ekki auðhlaupið fyrir smá-
fólkið að fá lánsfjárfyr-
irgreiðsiur í bönkumim í ár,
hversu mikið sem á ligg-
ur. Ólafía krækir í sparifé
almennings, hvar sem það er
að finna og henni er trúandi
tii þess, að skilja ekki mikið
eftir, hvort heidur hún þreif
ar um launaumslög fólksins
eða innistæður í bönkum.
Sá skilningur hefur venju
lega rikt hjá allflestum, að
rikisstjórn og rikisvaid eigi
að vera til fyrir fólkið. Rík-
isstjórn Óiafs .lóhannessonar
hefnr þveröfugan skiining á
þvi máli. Hún tehir, að fólk-
ið sé til fyrir ríkisstjórnina.
Þess vegna sé það aðeins
sjálfsagður og eðlilegur hlut
ur, að ríkisstjórnin kreppi að
fólkinu eins oft og eins mik-
ið og hún vilji. Fóikið sé
hvort eð er ekki annað en
húsdýr ríkisstjórnarinnar.“
Ríkisstjórnin
allt — almenn-
ingur ekkert
1 forystugrein Alþýðublaðs
ins segir enn fremur, að rík-
isstjórnin hafi að vísu meiri-
bluta alþingisnianna að baki
sér, en:
„Ríkisstjórnin HAFÐI einn
ig meiri hluta þjóðarinnar á
bak við sig. En hún hefnr
ástæðu til þess að ætla, að
hún hafi það ekki lengnr.
Þess vegna þótti silkihúfum
Framsóknarflokksins svo
nauðysnlegt að standa vörð
um rikisstjórnina að verja
hana gegn þjóðinni sjálfri, al
menningi í iandinu.
Þannig hefur rikisstjómin
öðlast sjálfstæðan tilverurétt
i augum stjórnarflokk-
anna. Hennar velferð skipt-
ir þá miklu meira máii, en
velferð þjóðarinnar. Þess
vegna ákveður miðstjórnar-
fnndur Framsóknarflokksins
ekki að standa vörð nm al-
mannahag á þessum umbrota-
og óvissutimum, heldur um
stjórnarhag. Ríkisstjórnin er
orðin þessum mönnum ailt al
menningur ekkert og þess
vegna slá nú silkihúfurnar í
Framsóknarflokknum, hvit-
flibbakommarnir í Alþýðu-
bandalaginu og forystuklík-
urnar í Sanitökum frjáls-
lyndra og vinstri manna
skjaldborg um þessa óvin
sælu og ráðalausu ríkisstjórn
til þess að verja hana fyrir
fólkimi í landinu.“
Óánægjan
byrgð inni
Engin ástæða er tii að ef-
ast um, að jafnvel með-
al þingmanna stjórnarflokk-
anna, einkum Framsóknar-
fiokksins, séu þeir einnig til,
sem finna, að traust þjóðar-
innar á ríkisstjórninni er ger
samlega þorrið. En þeir farn
vel með það og reyna að láta
á engu bera. Það er helzt í
góðra vina hópi, sem óánægj-
an brýzt út, en er byrgð inml
endranær.
Fyrir utan þá höfuðmein-
semd stjórnarstefnunnar, að
engin tilraun hefur ver-
ið gerð til þess að hamla
gegn verðbólgunni, hafa
óheilindi kommúnistaráðherr-
anna mest verið gagnrýnd af
hinum óbreyttu þingmönnum.
Þeir benda á það, að hvorki
I.úðvík né Magnús virða þær
sjálfsögðu reglur, sem við
gengist hafa í stjórnarsam-
starfi margra flokka, og láta
sig ofan í kaupið engu skipta,
hvort yfiriýsingar þeirra í;
það og það skiptið koma sam-
ráðherrunum vel eða illa.
Frægt dæmi þessa er ræða
Lúðvíks Jósepssonar á fundi
BSRB í Háskólabíó, þar sem
hann smjaðraði fyrir opinber
um starfsmönnum á kostnað
f jármálaráðherra.
En þótt þeim fari æ fækk-
andi, sem eru ánægðir með
ríkisstjórn Ólafs Jóhannes
sonar að undanteknum konim
únistuni og kliku Bjarna
Guðnasonar, er þó engin
ástæða til að ætla, að rikis-
stjórnin sé á förum. Ráðherr
unum líður þrátt fyrir alit
vei í stólunum og þeir munu
ekki vikja úr þeim nema sár-
nauðiignr.
EFTIR BJÖRN THORS,
blaðamann.
Ókunnugir, sem heirnsækja
Morgunblaöið, hafa oft lýst
furðu sinni yfir tveimur tækj
um, sem standa hlið við hlið
úti við glugga í herbergi einu
inn af ritstjóminni, og véírita
— hraðar en mannshöndin —
fréttir utan úr heimi á norsku
og ensku daginn út og daginn
inn.
Tæki þessi eru fjarritarar,
sem taka á móti erlendu frétt
unum frá norsku fréttastof-
unni NTB og bandarísku
fréttastofunni AP.
Bandaríska fréttastofan hef
ur þúsundir fréttamanna i
þjónustu sinni úti um allan
heim, sem skýna frá markverð
ustu atburðunum hver á sín
'Jm stað. Norska fréttastofan
styðst hins vegar aða/llega við
þær fréttir, sem hún safnar
frá öðrum fréttastofum. svo
sem Reuters í Bretl'andi, UPI
í Bandaríkjunium, AFP í
Frakklandi, norrænum frétta
stofum og fréttaistofum í A-
Evrópu.
Það er að sjálfsögðu mikið
fréttaimagn, sem streymir inn
til Morgunblaðsins daiglega
eftir þessum tveimur lieiðum,
enda eru fjarritararnir í
gamgi allia daga og nætur, og
efnið frá þeim uppistað-a allra
eníendra frétta blaðsins. Það
er svo hlutverk blaðamanns-
ins að vinna úr þessu frétta-
magni, dæma um það hver
eru merkustu tíðindi hvers
dags, og samrænm frásagnir
fjarritaranna hveTju sinni.
Ef allt efni fjarritaranna
væri tekið og þýtt, fyilti það
allar síður Morgunblaðsins,
og ríflega það. Þess vegna get
ur stundum reynzt erfitt að
dæma um það hvaða aáþjóða
mái skuli tekin inn á síður
blaðsins umfram önnur. —
Margt er það, sem hefur áhrif
á fréttaxnat blaðamannsins,
og þá ekki sízt staðsetninig at
burðarins. Atburður, sem ger
ist til dæmis á hinum Norður
löndunum eða öðrum ná-
grannalöndum, er líklagri til
að rýmast í blaðimu en svipað
ur atburður frá Afríku eða S-
Ameríku.
Við úrvinnsl'u á fi’éttum
fjarritaranna kemur fleira til
greina en fréttamatið eitt. —
Þeir eru til dæmis ekki alltaf
sammála. Minnist ég í þessu
sambandi smávægitegs atviks
fyrir nokkru varðandi frú Ed
ith Irving, konu rithöfundar-
ins, er þóttist. hafa skráð sögu
f j árrnálamarm.sins Howards
Hughes. Sagði AP að sviss-
nesk yfirvöld vildu fá frúna
fraimiselda frá Bandarikj un-
um, en NTB að bandarisk yfir
völd vildu fá hana framselda
frá Sviiss. Að þesisa sinni var
auðvelt að komast að því
sanna, þvi frúin var þá í
Bandaríkjunium. Stundum er
hins vegar erfiðara að komast
að samnleikanum, og koma þá
oft ertendar útvarpsstöðvar
tiil aðstoðar.
Erlendar fréttir Morgun-
blaðsins eru yfirleitt merktar
annaðhvort NTB eða AP, eða
þá báðum. Þýðir sú mevkinig
fréttanna að þær eru hafðar
beint eftir fréttastofunum, og
engu þar við bætt frá hendi
viðkomandi blaðamanns, sem
vinnur fréttina. Þegar fyrir
kemur að ertendar fréttir
þurfa skýringa við frá inn-
l'endum aðiilum, eru skýring-
arnar þá vandtega aðskildar,
svo ekki fari milli mála að
þær séu fréttastofunum óvið
komandi. Fylgir sú skylda
starfi blaðamanns, er skrifar
ertendar fréttir, að gæta þass
jafnan að gleyma sjál'fum sér,
og gefa fjarriturunum orðið
— láta fréttastofurnar segja
fréttirnar, en hteypa ekki ei.g
in skoðunum eða tilfinningum
að. Gæti hann þessa ekki, á
hann ekkert erindi á ritstjóm
arskrifstofu Morgunblaðsins.
með DC-8
PARPomun
bein líno í fQfskráfcfoikl
QSIOQ
L0FTLEIDIR
^Kaupmannahöfn ^Osló ^Stokkhólmui
sunnuddgd/ sunnuddgd/ mdnuddgd/
mánuddgd/ driðjuddgd/ (oriöjuddgd/ föstuddgd.
fimmtuddgd og föstuddgd. fimmtuddgd
^ GldSSOW
Idugdrddgd
^ London
Idugdrddgd