Morgunblaðið - 07.09.1972, Page 28

28 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. SEPTEMBER 1972
SAI EAI N | í frjálsu riki eftir V. S. Naipaul
andi „innfæddra skyrtunini“, með
píslarvættissiváp leit hvorki til
hægri né vinstri, armar hand-
Beggurinn beint niður með síð-
unni en hinn olnboginn sveifl-
aðist í takt við gangulagið.
Zulunegrinn lét faliast dýpra
í stólinn. Hann setti á sig húf-
una og tók hana ofan aftur.
Hann rak hökuna ofan á
bringu sér, opnaði munninn,
lokaði munninum. Andlitsdrætt-
imir höfðu verið strengdir. Nú
færðist barnsleg ró yfir svip-
inn. Þetta var það sem eftir lifði
af byltingarhugarfarinu: heim-
sókn á New Shropshire-barinn
til að egna hvita. Zuluniegrinn
var einstæðingur í þessari borg,
atvinnulaus og lifði á styrk frá
HELLESENS
HLAÐIÐ
ORKU.....
einhverri bandarískri gjafa-
stofnun. 1 þessum hluta Afriku
nutu allir styrks frá Bandarikj-
unum eða einhverjum Banda-
ríkjamönnum.
Einkennisklæddi vikapiltur-
inn við barimn hljóp á eft-
ir Bobby með reikninginn.
Hann náði honum við dymar,
þar sem stóð sitór afrísk trumba
til skrauts, hluti af nýju skreyt-
ingunni. í fyrstu heyrði Bobby
ekki ködlin, en svo iétti honum
þegar hann sá að þetta var bara
vikapilturinn. Hann þreifaði
undir síðu skyrtuna eftir pen-
ingaveskinu í buxnavasanum og
brosti með sjálfum sér eins og
að einhverri laumiutegri eánka-
fyndni, en leit ekki flraman í
drengimn. Hann rétti hon-
um tuttugu shiOlinga seðil og af
eimhverju bjánalegu öriæti rébti
hann honum annan seðil til þess
að borga fyrir drykk Zulunegr-
ans. Og hann beið ekki eftir
skiptimyntinni.
í anddyrinu hékk hin nýja
opinbera ljósmynd af forsetam-
um. Henmi hafði verið dreift um
borgina um síðustu helgi. Á
gömlu myndinni hafði forsetinn
borið höfuðfat það, sem ein-
kenndi ættfilokk konunigsins,
Höfuðfatið hafði hann fengið að
gjöf frá konunginum þegar rik-
ið hlauit sjálfstæði og átti að
vera tákn um sameinimgu ætt-
flokkanma. Á nýju mynd-
inni bar forsetinn enigan höfuð-
búnað. Hann var í jakka og
skyrtu með hálsbindi og hárið
var greitt á enska visu. Það
giampaði á úttútnaðar kinn-
amar af ljósumum á ljósmynda-
stofunni. Myrk auigun horfðu
beint í Jjósopin á vélinni. Sagt
var að Afrífcumenn tryðu því,
að töframáttur byggii í augum
hans. Og það var eins og amgun
vissu, hvaða orð færi af þeim.
Fyrir framan New Shorpshire
barinn var steinl'agður garður
með hvítri flaggsitöng. Á sitiömig-
inni hékfc þjóðfáminn í felling-
um og bærðist ekki í kyrrðinni.
Bobby ók niður hæðina og út á
dimman þjóðveginn. Um leið og
kvölda tók, færðist frumskögur
inn inn í rumnagróðurimm með-
Dilkakjöt
Seljum dilkakjöt í heilum skrokkum á aðeins 129,10
kr. hvert kg og í hálfum skrokkum á 142,60 kr. með-
an birgðir endast.
GRENSÁSKJÖR,
Grensásvegi 46, sími 36740.
velvakandi
0 Ölvun í miðbænum
Vegfarandi sikrifar:
,,Um margra ára bil hefur
verið mikið um, að svokaliaðir
rónar séu á ferli í miðbænum.
Oftast eru þetta sömu menn-
irnir, þó mismunandi margir,
en það virðist fara nokkuð eft-
ir veðri.
Nú er það svo, að ölvun á
almannafæri er bönnuð, en þvi
banni virðist vera fylgt litt eft
ir, hvernig sem á því stendur.
Til að forðast missfcilning,
skal tekið fram að sá, sem þetta
skrifar, hefur mikla samúð með
þesgum mönnum, sem hafa orð-
ið útundan í lífinu. En þeir
eiga bara alis ekki heima á ai-
mannafæri. Að vísu gera þeir
ekki fluigu mein, en eru til mik
illa leiðinda; abbast upp á fólfc
með snikjum og röfli. Oftar en
einu sinni hefi ég t.d. verið á
gangi með bamabörn min niðri
við tjöm á góðviðrisdögum, en
orðið að hrökklast þaðán und-
an ágangi þessara auðnuleys-
ingja og vegna þess, að ég hefi
ekki viljað láta börnin verða
vitni að þessari eymd. Það er
ekki nóg að veita þessum
mönnum húsaskjól um nætu»-
og gefa þeim súpu þegar þeir
eru svangir. Meðan ekki er
hægt að sjá þeim fyrir fullkom
inni hælisvist, verður a.m.k. að
sjá svo um, að þeir séu efcki
til stórskammar og leiðinda á
almannafæri.
Vegfarandi".
0 Skemmtanir
í framhaldsskólum
Móðir skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Viltu koma þessum lín-
um áleiðis fyrir mig. Nú í upp-
TÍZKTJSÝNINGAB
AÐ
HOTEL
LOFTLEIÐUM
ALLA FÖSTUDAGA KL. 12:30—13:00.
Hinir vinsælu íslenzku hádegisréttir verSa enn Ijúf-
fengari, þegar gestir eiga þess kost aS sjá tízku-
sýningar, sem fslenzkur Heimilisiðnaður, Módel-
samtökin og Rammagerðin halda alla föstudaga,
til þess að kynna sérstæða skartgripi og nýjustu
gerðir fatnaðar, sem unninn er úr íslenzkum ullar-
og skinnavörum.
fram þjóðvegunum i úthverflun
um. 1 hverri vifcu þyrptist fjöldi
frumiskógabúa til þessarar borg-
ar. Þeir þefcfctu aðeins frum-
skógalif, fengu hvergi irmi og
um nætur fóru þeir ránshendi
um óvarða borgarhiluta. Margar
hryffllimgssögur voru á kreiki.
Bobby igerði lítið úr þeim, eins
og mönnunum sem þær sögðu.
En nú jók hann hraðann þar
sem hann ók þjóðveginn með
þéttum runnagróðri á báða
vegu, krókóttar götur og holótt
ar um indverska söluhverfið,
fram hjá húsiuim, verzlunum og
vöruskemmum — og inn í máð-
borgina, þar sem var flókið ein
stefnuaksturskerfi og nokk-
uir háhýsi eins og drungalegir
skuggar yfiir björtum torgum.
1 litla anddyrinu á hótelinu
þar sem hann bjó, var iika bú-
ið að hengja upp nýju myndina
af forsetanum. Hún hékk þar á
milli tveggja enskra mynda af
refavedðum. Hótelið hafði verið
byggt á nýlendutímanum en virt
ist eldra en það var í raun. Þar
bjuggu starfsmenn og fulltrúar
ríifcisstjórnarinnar, þegar þeir
komu t:d að reka erindi sin í
höfuðtoorginni. Þetta var timb-
urhús og ati'llinn á því sam-
bland af Tudor-Æruimbyggj'a- og
enskuim úthverfastíl. Bobby féll
ekki þetta hótel. í herbergi
hans var opinn arinn, veggim-
ir hvítmálaðir, gæruskinn á góitf
inu, hvítt flosteppi á rúminu oig
zebra-áfclæði á stólnum.
Kvöldið var liðið. Vikan var
liðin. Þetta var síðasta nóttin
hans í höfuðtoorginni. Snemma
næsta morgum færi hann aftur
í sitrt samtoandshérað. Hann var
búinn að ganga frá faranigir'i sín
um. Hann setti dryfckjupeninga
hafi skólaársins kann ýmsum
að finnast ótímabært að ræða
þetta mál, en það, sem vakir
fyrir mér er að koma af stað
umræðum, sem verða kynnu til
úrbóta.
Tilefnið er sfcemmtanaiíf
unglinga í framhaldsskólum
Ég á tvö börn í gagnfræða-
skóla og það þriðja í raennfa-
skóla. Nú er það svo, að bæði
i menntaskólum og gagnfræða-
skóium hefur aukizt mjög
skemmtanahald undanfarin ár
og í kjölfarið hefur fylgt auk-
in ölvun skólabama. Þess eru
dæmi, að tugir bama hafa haft
vín um hönd á þessum skemmt-
unum, foreldrar hafa verið
kvaddir á vettvang til þess að
sækja börnin, ellegar þá að lög
reglan hefur þurft að hafa
hönd í bagga.
Þetta er sama sagan ár eftir
ár, en al'ltaf er haldið áfram
að halda þessar skemmtanir. 1
sumum skólum, ef ekki flestum,
er efcki látið nægja að halda
eina árshátíð, heldur margar,
þ.e. skólafélagið hefur eina árs
hátið, málfundafélagið aðra og
svo framvegis; auk þess eru
svo dansæfingar, jólaskemmt-
anir og fleira. Alltaf virðast
þessar skemmtanir enda á einn
og sama veg; með ölvun og
margvíslegum leiðindum.
0 Margra kosta völ
Öllum ber saman um,
að ástandið sé óviðunandi og
að eitthvað þurfi að gera. En
hvað á þá að gera? Fyrir mitt
leyti, finnst mér, að það eigi
efcki að vera að stefna þessum
fjöida, sem engan veginn kann
fótum sínum forráð, saman
á einn stað. Þetta kann ýms-
um að þykja „afturhaldssam-
ur hugsunarháttur", en ég held
efcki að bömin séu svo þurf-
andi fýrir afþreyingu, að þess
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
í uimslag handa herbergisþjóai-
inuim. Innam gtumdar var hann
kominn. í rúmið. Hamn var hinn
rólegasiti.
í auigum Bobbys var Afrifca
ímynd víðáttunnar. Hún bauð
upp á ævintýri sem óhætt var
að leggja í á löngutm þreytandi
öfcuferðum um þjóðvegii lamds
ims, kynni við Afrifcubúa,
drengi sem höfðu karimanns-
vöxt: „Vdltu sitja í? Þú stór
drengur, þú ekki fara í skóla?
Nei, nei, e'kki vera hræddur.
Sjáðu, ég gefa shilling, þú
halda í höndina á mér, sjáðu,
minn Oliit, þ:nn lit. Ég gefa þér
shiUing, þú fcaupa skólabækur,
þú fcaupa bætaur, læra að lesa,
fá góða stöðu. Þegar ég fæðast
aftur, ég vilja fá þinn litt. Efcki
vera hræddur. Þú vilja fimm
shilliniga?"
Indæll smábarnasikapur, varia
nokkrar samræður. Samræð-
ur ólu af sér háð og sjálfsfyrir-
litninigu.
MÁLASKÓLINN
IVIíMIR
ar skemmtanir séu nauðsynleg
ar, a.m.k. ekki hér í höfuðborg
inni. Hér er margra kosta völ:
Mörg kvikmyndahús, leik-
hús, tónleikahald og margt
fleira. Ég vil heita á forráða-
menn skólanna að koma til liðs
við ofckur foreldra og leyfa
ekki þessar skemmtanir, eða
a.m.k. draga stórlega úr þeim.
í von um, að eitthvað verði að
gert, þakka ég fyrir birting-
una.
Móðir“.
0 Pennavinkona
18 ára sænsk stúlka, Ewa-
Maj Palevik að nafni vill skrif
ast á við Islenzkan jafnaldra
sinn, pilt eða stúlku. Hún hef-
ur áhuga á „öllu í heiminum,
nema pólitík". Nafn og heim-
ilisfang:
Ewa-Máj Pailevifc,
Götavágen 3,
S — 73500 Surahammar,
Sverige.