Alþýðublaðið - 27.07.1958, Blaðsíða 7

Sunnudagur 27. júlí 1958
AlþýSublaSið
7
Leiöir allra, sem ætla aS
kaupa eSa selja
B I L
liggja til okkar
Bílasalas
Klapparstíg 37. Síml 19032
önnuiost allskonar vatns-
og hitalagnir.
HltalagnSr s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Lokað
vegaa
sumarleyfis
Húsnæðismiðlimm
Vitastíg 8a.
KAUPUM
prjónatuskur og va8-
málstuskur
hæsta verði.
Aiafoss,
Þángholtstræti 2.
SKiNFAXi K.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytimgar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllum heimilis—
tækjum.
Minnilngarspjölil
0. S.
fáat hjó Happdræiíi DÁS,
Vesturveri. sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðanda,
eíml 13736 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
verzl. Fróða, Leifsgötu 4,
BÍml 12037 — Ólafi Jóhanns
«ynl, Rauðagerði 15, sími
33996 — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Andréssyni gull
smlð, Laugavegi 80, sími
13709 — í Hafnarfiröi í Fóst
MWbu, «fml 00267.
áil Mobsson
•i
KrSsfjáis Eiríksson
hæstaréttar- og héraSs
dómslögmena.
Málflutningur, innheimta,
samningageirðir, fasteigns
og skipasala.
Laugaveg 27. Síml 1-14-53.
Samáiarkori
Slysavarnafélag Islands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
1 Reykjavík í Hanny'j’ðaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd f síma
14897. Heitið á Slysavamafé
lagið. — Það bregst ekki. —
Sigurður Óiason
hæstaréttarl ögmaður
Þorvaidur
Harry Carmichael:
Nr. 28
Greiðsla fyrir morð
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
'O
>■
03
"E. <=>0
fc= r-J
03
et 18-2-18
#■
4 a B<ð
Vasadagbókln
Strandgötu 31.
(Beint á móti Hafnar-
fjarðarbíói).
héraðsdómslögmaður
Austurstræti 14
Sími 155 35
Árnesingar.
Get bætt við mig verk-
um.
HILMAR JÓN
pípulagningam.
Sími 63 — Selfossi.
KEFLVIKINGAR’
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval af
kvenfahtaði.
hann mundi veita einhverjar
upplýsingar, sem komið gætu
þeim illa. Það undrar mig að
enginn skuli hafa orðið til að
rannsaka banamál hans frá
því sjónarmiði.
Hún roðnaði, greip annarri
hendi að kverkum sér; starði
á hann opinmynt, lét hendina
renna niður 'brjóstið unz hún
spennti greipar, mælti hásum
rómi: Eg hef alltaf' þótzt vita
að ekki hafi verið um sjálfs-
morð að ræða. En hins vegar
hefur mér aldrei komið annað
til hugar en það hafi verið
slys. Nú . . hún vafði að sér
sloppnum- og það var eins og
hún ræddi við sjálfa sig. Nú
skil ég hvernig þetta hefur í
rauninni verið. Hvað er hægt
að gera.
— Ekkert, svaraði Piper. Eg
hefði alls ekki átt að vera að
minnast á þetta. Ef það hefði
ekki verið fyrir það, sem þér
sögðuð við réttarhöldin, þá
mundi ég alls ekki hafa hreyft
þessu. En hugsunin hefur á-
sótt mig síðan ég tók að
kynna mér alla málavöxtu.
-—- Það hlýtur að vera hægt
að gera eitthvað. Hvers vegna
segið þér ekki lögreglunni
hvað yður hefur dottið í hug?
— Venjulega fellur þeim
ekki sem bezt þar að aðrir
gerist til að leiðbeina þeim í
starfinu. Og það er auk þess
alls ekki ólíklegt að þeim
hafi sjálfum komið það til
hugar.
— Eg get ekki látið þetta
liggja á milli hluta. Ef þér
viljið ekki segia þeim það, þá
geri ég það.
— Segia þeim hvað? Hann
strauk kjálkabarðið. Þetta er
ekki annað en hugdetta mín.
HÚer veit ,Ií'ka inema jþadr
héldu yðúr hálfbrjálaða, eins
og þessa stelpu, Ohristinu
Howard. Hann horfði fast á
hana og athugaði viðbrögð
hennar gaumgæfilega. Og það
er áreiðanlegt að hún hefur
meira en eina skrúfu lausa.
Frú Barrett strauk mittis-
lindann og hnyklaði brúnir.
Það var sem hún biði þess að
hann segði eitthvað meira. Svo
spurði hún. Og. hver er þessi ;
Christina Howard. 'j’
Og nú vissi b.ann eitt. sem
hann mundi aldrei framar eí-
ast um, hveriu' sem hún kunni :
að ljúga upp, eða leitast v-ið ■:
að lj-úga, þá var það eitt víst.
að hún skrökvaði ekki í þetta : -
skiptið, hún hafði aldrei, heyrt :'
nafn þe1,ta áður nefnt. Hugboð
hans hafði þar með reynzt
rangt — það hlaut að hafa ver- ‘ :
ið einhver önnur kona, sem;
Christina hafði talað við í sím '
ann um morguninn, daginn
sem hún hélt að heiman og
hafði ekki sést síðan. Eða þá ■
að hin ástsjúka Oddy hafði
logið að Quinn, eftir því sem
hann lýstl henni var hún lík- ,
leg til flestra hluta.
Píper svaraði því. Þér1
kannist ekkert við hana . . það
var stúlka nokkur, sem vinn-
ur við blaðamennsku, sem var é
að segia mér af henni. Hann
hneppti að sér frakkanum, tök I:
hatt sinn, hrlsti höfuðið. Nei, -,|
frú Barrett, ég ráðlegg yður
alls ekki að leita til lögregl- j
unnar og segia henni jafn J
heimskulega tÚgátu og þetta, " '
sem ég var að minnast á. Þeir
þar mundu að vísu hlusta á
yður, en þér hefðuð heldur
ekki meira uPP úr því. Lækn-
irinn vðar hefur lög að mæla.
— þér skuluð reyna að' hugsa j
sem alÞa minnst um þetta alls1' j
saman. Og mér þykir fyrir þvf ■
að ég skuli hafa orðið til aðj
ónáða yður.
Og honum þótti í raun og;;
veru miður. Hann spurði
sjálfan sig hvað hann hefði ...
eiginlega gert sér vonir um í
sambandi við þessa heimsókn
sína, þegar þeim féll ekki leng- '
ur vð þá, og beita til þess ýms- .
um ráðum. En þó ekki þeim
ráðum. sem orðið höfðu Ray- , ,:
mond sáluga Barrett að fjör- ,
tjóni. ' i j;
Þorvaldur árl Arason, Ml
LÖGMANNSSKKIFSTOFA
SkóUvörSuatÍK 38
c/o Pðll /ðh. ÞorUilsson h.J. - Pósth. 631
lÍM, IUI* og 1141/ - Slmne/nl.' /ist