Morgunblaðið - 12.10.1972, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. OKTÓBER 1972
7
Bridge
HÉR fer á eftir spil frá leiknuan
milli Vestur-ÞýzfeaLandis og ítial
íu á Oiyimpiiuikeppnmni 1972.
Nor@«r:
S 4
H Á-10-8-3
T G 4 3-2
L 7 6-5-3
Vestur:
S Á 9-7
H K-7-4
T Á-K-8
L K-D-4-2
Austur:
S K-G-10-8-5-3
H D-6-5-2
T 9-7
L 10
Suður:
S D-6-2
H G 9
T D 10-6*5
L Á G 9 8
ítölskiu spiiiararnir Belladonna
og AvareBi sátu A-V og sögðu
þannig:
Vestar:
1 Lauf
1 Grand
2 Spaðar
4 Spaðar
Austur:
1 Spaði
2 Lauf
3 Hjörtu
PASS
Saiðtur lét út hjarta gosa, saign
hafi (Belladonna) gaf í borði og
drap beiima með drottningu. —
Næst léf sagnhaíi út spaða 3,
drap í boröi með kóngi, lét út
spaða 7, en þeigar norðiur átti
ekki fléiri spaða drap sagnhafi
með ás. Næst lét hann út laufa
10, siuðfur drap með ás, tók spaða
drottmingiu, lét út hjarta og norð
ur tók 2 slagi á hjarta og þar með
tapaðist spiiið.
■ Við hitt borðið var Jokasögnin
sú sama og þar lét suðiutr einniig
út hjarta gosa, seun einnig var
dr-epinn heima með dnottninig-
unni. Sagnhafi (Goran Mattson)
lét nú út-laufa 10, suöur drap
með ás, lét út hjarta og ncrður
tók 2 slagi á hjarta. Norður lét
nú út hjarta, suður lét tígul oig
trompað var í borði. Sagnhafi á
leit réttilega að þar sem siuður
vildi ekki trompa hjartað, þá
hefoi hann tromp drottninguna.
Sagnhafi iét þvi út laiuf, troanp-
aði heiima, iét út spa-ða gosa, svin
aði og vann þar með spiiið. Vest-
ur-Þýzkaland fékk 10 stig fyrir
spílið.
Gangið
úti í góða
veðrinu
Svar við mynda-
gátu
DAGBÓK
BAKWWA..
Happdrættismiðinn
Eftir Einar Loga Einarsson
einhvers konar mók, og
gleymdi sjálfum sér um
stund. Hann sefaðist ör-
lítið, og fannst, sem ein-
hver stryki blítt yfir koll-
inn á honúm. í fyrstu vissi
hann ekki hvort þetta var
draumur eða veruleiki. En
eftir því sem hann komst
betur til sjáifs sín, fann
hann að þetta var veru-
leikinn, og sú hönd, sem
strauk honum um koilinn
vacr blíðuist allra handa hér
á þessari jörð. Það var sú
hönd, sem huggar og græð
ir sárin. Það var hönd
móður hans.
„Elsku drengurinn
minn,“ sagði hún, þegar
hún fann að hann var
vaknaður. „Segðu nú
mömmu allt, sem gerðist.“
Hún tók hann í fangið og
hann leyfði sér að gráta
smástund við barm henn-
ar. Þegar honum hægðist
um, tók hann að tala,
fyrst slitrótt og samheng-
islaust, en að lokum skýrð
ist hugur hans, svo að hún
skildi hanin, og fékk að
vita hvernig þetta hafði
allt gengið fyrir sig.
„Siggi minn,“ sagði hún
biíðlega. „Þetta var nú
ljóti klaufaskapurinn. En
nú skalt þú fa.ra að hátta
og reyndu að sofna, vin-
urinn minn. Pabbi þinn er
í dálítið æstu skapi núna,
en á morgun er ég viss um
að allt feliur í samt Jag.“
1 JVJeð það kyssti hún hann
' á kinnina, og fór út úr her
berginu.
Sigga Jitla varð strax
hugarhægra, eftir að hafa
létt af hjartanu. Hann
háttaði sig þegjandi og
lagðdst svo til svefns. En
áður en hann sofnaði,
gleymdi bann ekki að
biðja algóðan guð um að
fyrirgefa sér, og að láta
pabba ekki verða reiðan
lengi.
JVJorgundagurinn rann
upp, heiður og bjartur.
SóJin skein af heiðum
himni og bellti geislaflóði
sínu yfir láð og lög, rétt-
láta og rangláta, og lóan
söng sitt „dirrindí“ fyrir
utan gluggann. En Siggi
litli var í döpru skapi.
Hann hafði dreymt illa um
nóttina. Stöðugt sá hann
fyrir sér andlitssvip föður
síns þegar hann hafði
sagt: „Á ég að trúa því, að
ekld sé hægt að treysta
þér til að endurnýja einn
happdrættismiða, þér —
10 ára drengnum?“ Þessi
hugsun Irv’aldi hann meira
beldur en nokkuð annað
þessa stundina.
Hann klæddi sig hægt
og hugsaði ráð sitt. Væri
eldd langbezt að fara bara
beint til pabba og segja
honum að hann skammað-
ist sín, og biðja pabba að
fyrirgefa sér. — Jú, það
ætlaði hann að gera. Haun
fann að hann mundi ekki
fá frið í sálinni, fyrr en
pabbi væri búinn að fyrir-
gefa honum. Hann ætlaði
að gera það strax í dag;
þegar pabbi kæmi heim í
hádegismatinn.
Honum létti strax, þeg-
ar hann hafði tekið þessa
ákvörðun. Kannski var
lífið og tilveran ekki svo
slæm eftir allt saman, því
hann þóttist viss um að
pabbi mundi fyrirgefa sér.
Hann mundi örugglega
gera það fyrir drenginn
FRRMbfRLÐS
Sfl&fl
BflRNflNNfl
Maðuríim í bíbium er að ffaia í veWu. í húsið rnieS flagginu, en hann þarf að komast í gegn
um þorpið og þar er irniMð af elnBtefniimkstarsgötam. Hjálpaðu Dionnm, en mtjnið að fara
ttUrei á móti örvunum. La«sn neðst á síðunni.
SMAFOLK
PEAMJTS
t-JS
A WORMTWOFEET LON6?)
.THAT'5 RIPICUL0U5Í

1.
2.---------
3.
4. Tveggja ffeta langur orm-
ur? Það er fáránlegt!
FERDINAND