Alþýðublaðið - 07.08.1958, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 7. ágúst 1958
A 1 þ ý ð u b 1 a ð i 9
>5
S
S
S
s
V
s
t
s
s
\
. ;S
s
s
S
S
s
5
s
s
s
s
V
$
s
s
s
S
$
5
s
$
s
S
I
fc.
*
§
s
s
s
s
s
§
S
s
s
s
§
$
N
y
s
'
„Víkinffarnir“
Víkingarnir hans Kirk
Douglas hafa fengið mjög
góðar viðtökur þar sem þeir
'hafa enn verið sýndir, m. a.
fengið fjórar stjörnur víðast
hvar.
Gagnrýnandi Picturgoer
segir m. a. um myndina ,,Ö11
myndin ber þess merki að
vera gerð af mönnum sem
ekki taka allt hátíðlega sem
sagt Var eða gert í þá gömlu
góðu daga þegar víkingarnir
voru á ferli, en þó hefir
þeim tekizt meistaralega að
ná því sem telja verður rétta
útkomu“.
Víkingarnir eru sýndir all
harðneskjulegir í þessari
mynd. T. d. er það ein af
uppáhaldsiðju þeirrá, að
drekkja þraelum á þann hátt
að þeir eru bundnir við staur
þegar lágfjara er og síðan er
sjórinn látinn flæða yfir þá.
Krabbar háfa þá sér til mat-
ar meðan sjórinn sevtiar yf
ir þá og séu þeir ekki dauðir
áður en fallið er alveg að,
þá sér sjórinn fyrir þeim,
því að hann fellur yfir höf-
uð beirra.
Vilji þeir reyna trúnað
eiginkvenna sinna, þá stilla
þeir þeim upp við þil og
reyna að negla hár þeirra
fast við þilið með því að
henda öxi í það. Takist þetta
er konan trú, ef það tekst
ekki, þá fær hún vitanlega
um leið maklég málagjöld.
„The Wind Cannot Read“
Önnur mynd, sem tekin
hefir verið til sýninga er-
lendis nýlega er „The Wind
Cannot Read-“ með Dirk Bor
garde og Yoko Tani.
Austur og vestur hittast á
ný og útkoman er sögð vera
betri en í myndinni
,,Sayonara“, sem þó var góð.
Myndin fékk geysigóðar
viðtökur og dóma eftir því.
Fjórar stjörnur eru sagðar
vera lágmarkið fyrir hana.
Þessi ástarsaga Quinn og
Sabby er átakanleg, og svo
vel leikin í myndinni, að er-
lendis heyrast grátstunur,
hvað þá þegar hún kemur
hingað.
— o —
Þakkír

FiÉLAG íslenzkra bifreiða,-
eígenda fór með vistmenn frá
Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund og Elli- og dvalarheim-
ilinu Ási, Hveragerði í
skemmtiferð til Keflavíkurflug
vallar fyrra.laugardag. Félagið
Siefur árum saman boðið vist
fólkinu á hverju sumri í
skemmtiferð, veitt kaffi og
alls konar sælgæti, gosdrykki
og öl og haft ýmis skemmtiat-
riði fyrir það. Er bæði ljúft og
skylt að þakka þetta allt sam-
an og alla þá miklu vinnu sem
þetta hefur kostað forgöngu-
mennina, sem og alla bifreið-
arstjóranna.
Að þessu sinni var farið til
Kejflav'íkurflugvallar og tóku
lögregustjóri, fulltrúar vam-
arliðsins og forstjóri Aðalverk
taka á móti fólkinu. Síðan var
íarið um Jlugvöllinn og ýmis-
i5 tegt' í nýstá-rlégtí $kfoSá&. > -M.> <ái
Þetta var aðeins kynning
á tveim nýjum myndum,
sem teknar hafa verið til sýn
ingar úti núna nýlega. Auk
þessara mynda hafa margar
fleiri einnig verið frumsýnd
ar nýlega svo sem „A Night
to Remember" eða hin nýja
Titanic mynd Rank félags-
ins. Er mynd sú gerð eftir
sannri frásögn af atburðun-
urn og því sú fyrsta af bví
tagi er skýrir allt það er
skeði í réttu ljósi.
Þá hefi-r einnig nýlega ver
ið frumsýnd mynd sem nefn
ist „Too Much, too Soon“ og
segir frá því hvernig ung
stúlka fær að rsyna of mik-
jð af forboðnum ávöxtum' of
snemma (nokkuð sem gerist
of mikið af nú á tímum).
Um þessar myndir og aðr-
S
S
hættúl "Eva Bár'tok’hefir ver ^
ið ráðin þangað og nú spyrja ^
blöði'n í Enlandi, „Nser Pine- ^
wood sér nokkurn tíma ^
aftur?“ Hún er nefnilega S
þekkt að því að breyta öllu S
í kringum sig eftir sínu
höfði. Hún er víst einhver
mesta kynbomban sem til
Pinewood hefir komið og
auk þessa er hún persónu-
leiki, sem flestir hafa gefizt
upp á að aðlaga þeim að-
stæðum er verið hafa fyrir
hendi hverju sinni.
Hún fer sínar eigin leiðir
og ekki nóg með það, hún s
krefst þess að aðrir verði s
samferða. S
James Mac Arthur leikari, ^
er alveg í vandræðum sök- ^
um þess hve honmn er rugl- s
að saman við hinn fræga s
c
i nr»
3
Skatfar og álögur
ÞEGAR ég á dögunum kom 1 ag spila. En það er nú eitthvað
heim úr sumarleyfinu gaukaði
kona nokkur að mér Alþýðu-
blaðinu, dags 29. sl. (á Ól-
annað. Dæmið lítur þannig ú.t,
miðáð við skattárið 1958. Hjón
in A. og B. teljast hvort um
afsmessu hinni fyrri) og benti I sig hafa brúttó tekjur á heim-
mér á grein, sem blaðamaður- j ni 100 þúsund kr., en þar sem
inn „Vöggur“ helgar laugar- , konurnar hafa aflað 40 þúsund
degi sínum í Vasabók vikunn- kr af þeirri upþhæð fá þær
ar, 0g hefst á þessum orðum: heiminginn skattfrjálsan eða
„Nú tala margir um skatta og 20 þúsund kr. Þá yrði heimiJ-
álögur“. | Unum hvoru um sig gert - áð
Konan, sem ekki var ánægð greiga skatt af brúttótekjum
með hversu herfilega Vöggur 80 þúsund kr. eða nánar út-
virtist misskilja nýju breyting- ' reiknað 5181 kr. En hver yrði
arnar á skattalögunum, spurði | þa skattur hjónanna C. Þau
'hvort ég vildi ekki leiða hann þyrftu ekki að telja fram
í nokkurn sannleika í því máli. | nem.a 60 þúsund kr. og greiddu
Og þar sem ég trúi því að Vögg þá { skatt 2151 ki'. Mismunur
ur eins og allir góðir blaða- 3(13q kr>
menn vilji hafa það sem sann- j ^.uk þess þyrftu. A. og B. að
ara reynist vil ég leitast við að ' greiga tryggingagjöld af
,,vinnukonum“ sínum. En nú
myndi einhver spyrja, af
hverj.u fer þetta misræmi 1 í
verða við tilmælum konunnar.
Vöggur telur það góÖa skrítlu.
Vöggur heldur því fram að ^ skatti, þar sem allar konurnar
konan, sem vinnur á eigin ' stUnda sams konar vinnu. Svar
Yoko Tani og Dirk Borgard í kvikmyndiimi
The Wind Cannot Read
ar fleiri mun svo verða rætt
í þáttunum á næstunni.
— o —
Pinewood kvikmyndaver-
ið hefir hingað til verið
þekkt víða fyrir hið sérstaka
andrúmsloft er þar ríkir með
al fólks þess er vinnur þar.
En nú er fyrirtækið í
segir
fyrir
vera
hershöfðingja. Hann
að það sé óþolandi
Ifeikara að til skuli
persóna með sama nafni,
sem er svo fræg að leikarinn
hverfur í skuggann. Því vil
ég framvegis láta kalla mig
James MacArthur, leikara,
segir hann.
þyrilþota (helikopter) og síðan '
sezt að kaffiborði hjá Aðal-
verktökum.
Ferðin tókst ágætlega, allar j
viðtökur hj artanlegar og veit- |
ingar rausnarlegar. Færi ég
þvf öllum, sem að þessari för
stóðu innilegt þakklæti allra
vistmanna og annarra, sem í
ferðinni tóku þátt.
Gísli Sigurbjörnsson.
Efsenhower
Framhald af 1. bIBu.
andi, að hægt væri að ein-
skorða fundi allsherjarþings-
ins við Líbanonsmálið eitt
saman og gerði það ljóst, að
Bandaríkjmenn mundu hall-
ast að því að taka fyrir allt
vandamálið í sambandi við
Austurlönd nær. Veigamesta
takmark Bandaríkjamanna í
þéim úmræðum mundi verða
að sýna fram á, að þeir hefðu
hegðað sér í samræmi við sátt
mála SÞ og því næst að
leg-gja megináherzlu á að
koma fram jákvæðum ráð-
stöfunum til hjálpar þjóðum
Austurlanda nær. Ekki vildi
hann ræða hverjar hinar já-
kvæðui ráðstafanir væru, er
hann hefði í huga. Kvað
hann Bandaríkjastjórn fúsa
til að vinna með bverju landi
fyrir sig eða Arabaríkjunum
sem heild.
fundur æðstu manna
EKKI ÚTILOKAÐUR
Eisenhower kvaðst ekki sam-
mála því, að þróun mála síðasta
sólarhringinn hefði komið í
veg fyrir fund æðstu manna,
sem hann þó lagði áherzlu á,
að yrði að vera vándlega und-
irbúinn. Loks benti hann á, að
líklega hefði Mao Tse Tung,
forseti kínverska „alþýðulýð-
veldisins'V haft mikil áhrif á
breýttas aÍ6töðu 5 Sovétl'íkáít>mia.*
heimili og annast bú og börn,
sé réttlaus gagnvart skattalög-
unum, þar sem konan sem vinn
ur úti fái skattfríðindi, en bæt-
ir svo við, að húsfrej>-ja, sem
vinnur heima sé af skattayfir-
völdunum talin vinna kaup-
laust. Þetta stangast nú illa hjá.
honum blessuðum. Eru það
ekki töluverð skattfríðindi að
teljast vinna kauplaust í eig-
in þágu? Sá sem þannig er sett
ur greiðir nefnilega alls engan
skatt. En svo kemur hin dæma
lausa rúsína í vikulokin. Orð-
rétt þannig:
„Tvenn hjón voru að tala
saman um hina gríðarlegu
skatta. Þá sagði önnur konan,
við hina: Ég hef fundið ráð við
þe&srn. Við förum báðar að
vmna úti. Þú verður vinnu-
kona hjá manninum mínum og
ég verð vinnukona hjá mannin
um þínum. Þannig vinnum við
báðar utan heimilis og tekjur
okkar verða skattfrjálsar, en,
mennirnir fá að draga frá til
skatts kaup „vinnukvenna“, af,
því að við vinnum úti“. Vöggur
telur þetta góða skrítlu. Það
er máske skrítla, en góð er
hún ekki.
Ríflega þrjú þúsund króna
skattatap á fyrirtækinu.
En tökuin dæmið til athug-
unar. Þrenn hjón A. B. og C.
hafa sömu peningatekjur. Við
skulum t. d. segja 60 þúsund
kr. og heimilisfeðurnir vinna
fyrir þessum launum.
Hjónin A; 0g B. taka heil-
ræði Vöggs bókstaflega og ætla
sér að njóta skattfríðinda og
konurnar ráða sig sem vinnu-
konur á víxl, en hiónin C hafa
gamla lagið og konan sýslar
sjálf um sín hússtörf. Ef kon-
urnar vinna 48 stundir á viku
myndu árslaun þeirra verða
um 40 þúsund kr. miðað við
núverandi tímakaup. En bar
sem konurnar væru vinnukon-
ur á víxl myndu tekj.ur þessar
étast alveg upp, þar sem þær
aðeins jöfnuðu vinnukonukaup
ið. En það er ennfremur rétt
að benda á það, að það er eng-
inn frádráttur leyfður vegna
aðkeyptrar vinnu á heimili. Sú
fiárhæð, sem hvort þessara
heimila hefðu í raun og veru
t.il afnota væru því aðeins 60
þúsund krónur. En hvað með
skattinn? Vöggur heldur að
hjónin A. og B. hafi einhver
skattfríðindí • UMffám’ C., sem
Kafá'úf' Hákváfltófegá 'Jáffltiitldtf
ið er einfaldlega það, að kon-
umar A. og B. hafa einungis
helming vinnulauna sinna
skattfrjálsan, en vinna C. er
ekki framtalsskyld og þess
vegna skattfrjáls. Nú myndi
engum, detta í hug að vinna C.
væri minna virði en vinna
hinna kvennanna og vart
myndi vinna hennar vera .
minni en 48 stundir á viku.
'Ekki myndi álagt útsvar
verða þessu fólki hagstæðara
að tiltölu, og færi þeim vissu-
lega illa, sem tækju heilrseði
Vöggs bókstaflega.
Það er betra að kynna sét
málin.
Dæmið, sem Vöggur leggtrr
til, sýnir éf til vill betur en
nokkuð annað, að konan, sem
vinnur úti hefur vissulega ekki
skattfríðindi umfram þá konu,
sem vinnur heima. Sú breyt-
ing, sem á síðasta þingi var
gerð á skattalöggjöfinni, var
aðallega sú, að nú greiða kon-
ur ekki hærrj skatt af launa-
tekjum sínum giftar en ógift-
ar. Og þótti flestum tími til
þess kominn að afnema þann
blett á skattalögunum, að þáð
varðaði „sektum“ að gifta sig.
Það er illa farið að menn
skuli vera að túlka þessa laga-
breytingu án þess að kvnna sér
hana, og leitast við að gera.
hana óvinsæla af vanþekking
einni saman.
- - . i*
líeimavinna húsmóður hltirú
af þjóðartekjunum.
Hitt er svo annað mál, áð
öU sú vinna, sem duglegar Og
notinvirkar húsmæður leggia
fram er hvergi metin í hag-
skýrslum og því ekki talin
með tekjum þjóðarinnar. Mösg
um konum gremst að vonum,
þetta vanmat á mikiisveröu
starfi húsmóðurinnar og mættí
gjarnan þar um bæta. En þáð
er önnur saga og kemur skatt-
lögum ekki við.
Skrifað á Ólafsmessu hinni.
síðari 1958,
Valborg Bentsdóttir.
'jiöÍJ;
finn intjarópjoi
SJ.ES.