Morgunblaðið - 02.06.1973, Qupperneq 13

MOEGUNBLAÐIÐ, LAliGAROAGUR 2. JÚNÍ 1S73
13
Auðlindir hafsins fá
alls ekki næga vernd
Rætt við fiskimálastjóra Massachusetts
FISKIMÁLASTJÓRI Massa-
chusetts fylkis í Bandaríkjun-
um, Frank Grice, kom hingað
til lands í gær á leið sinni á
fund Norðvestur-Atlantshafs-
fislc\'eiðinefndarinnar í Kaup-
mannahöfn. Hann hefur hér
nokkurra daga \iðdvöl og ætl
ar að fræðast um islenzkan
fiskiðnað. Morgnnblaðið not-
aði hins vegar tækifærið til
að f ra-ðast um fiskveiðar í
Massachusetts.
— Þið eigið llka i landhelgis
delliu í M assa ch usetjts ?
— Það er nú varla hægt að
kveða svo sterkt að orði, alla
vega erum við hvergi naarri
í svipaðri aðistöðu og Islend-
inigar. I>að er hiins vegar rétt
að við höfum miMar áhyggj-
■ur aí fiskstofnum uindain
ströndum okkar og við höfum
sérstiakair áhyg.gjur atf humr-
inuim.
— Reglur þær sem settfar
voru i Massachusetits miða
einkum að þvi að vemda hum
arirni og þær eru í raunirmi
ekki í fullu gildi emtþá. Okk-
ar eigiin skip verða að Mita
þeim, en við höfum ekki lög-
sögu yfir erlendum skipum
ennþá. Við viljum fá vemdar
svæði sem nær 200 milur út
frá sitrömdum Bamdarikjanna
eða þá að miða við 100 faðma
dýpi. Ef miðað yrði við dýpið
myndi lögsaga Massaohusetts
ná um 250 mál'UT út á hafið.
Þetta er í raumámmi ekM lamd-
helgi í þeim skilmingi, þar sem
við getum aðeins settf reglur
og nokkrar takmarkamir, en
efcki bammað veiðar, hvorki imm
iendum né erlemd'umri.
Á H YGG.TLFULI TR
Við erum okkur þesis vel
meðvitamdi að þetftfa gemgur
ekki nógu langt, en þetta er
þó slkretf i áttima, í baráttu.
sernr er og verður mjög erfið.
Fiskveiðar hafa ekki sömu
efnahagslegu þýðingu fyrir
Bandarikim og fyrir ykkur og
þess vegna hefur þvi miður
veiúð skortur á hvers konar
vermdaraðgerðum af hálfu
stjórnvalda. Ef ekki verður
einhver bót á þvi þá kynnum
við að ganga lengna upp á
okkar eimdæmá.
— Við höfum miklar á-
hyggjur af fiskstofnum und-
am ströndum okkar. Ég get
mefnt þér dæmi að fyrár að-
eins fáum árum var áriega
landað um 50 þúsumd tonnum
af ýsu I Massachusetts. Nú er
búið að setja 6000 tonna há-
markskvótfa, en það er samt
of mi'kið, við vá'ldum helzt láta
hættfa þeim veiðum alveg um
tíma. Ýsuaflimn var mjög góð
ur fram að 1965 en á þvá ári
og árið eftir sótftu sovézk
veiðiskip gifurlega á stofnimn
og honum hefur farið hrak-
andi æ síðan. Hanm er -eim að
minmka, þar sem harnn hefur
ekki fengið tíma tifl. að jafna
sig og það getur ekki emdað
með öðru em útrýmingu.
— Er milkið sótt á sjóimn
frá Massachusetts?
— Já, það er tföluvert þótt
ekM séu allir bátarm'ir stfórir.
Aflaverðmætin eru um 40-60
miljjón doMaraT á árd.
OFVEIHI
i— Fimnst þér yfirteitft nóg
gert af þvi að vemda auðiind-
ir hafsins?
— Nei; þvi miöur. Ég held
að því miður takist þeim ekM
aiþjóðasamtökum og stoíimin-
um sem uim þessi rnál fjalla
að rækja hhitverk sitt. Ég
vona að hafréttfarráðstefnan
hafi í för með sér breytingar
tffl hins betfra og að á hemmi
Frank Grioe.
verði lagðar einhverjar skýr-
ar límur sem fytgt verður í
reymd. En ég er ekki viss um
að við höfum tima til að bíða
eftir heirni. Mangir fiskstofm-
ar -eru þegar illa lefknir og
við erum ekki vi.ssir um hvað
þeir þola án þess a-ð skaðast
svo mikið að þeir geti a'Mrei
náð sér aítur.
AHGERÐIR ISLANDS
ÁBYRGAR
— Hvað ftnnst þér um
ákvörðum ísiands að færa út
fiskveiðilarwiheligi síma?
— Ég er persónulega þeirr-
ar skoðumar að Islamd hafi
tekið ábyrga oig yfirveg-
aða stefmi. f>að hvílir viss
ábyngð á Isiandi eins og raun
ar öllum strandrikjum og ég
faigna þvi sem Islendingar eru
mú að 'gera.
— Ég hef sMljamlega mik-
inm áhuga á að kynma mér
fiskiðmað ykkar og ég vomast
til að fá tækifæri til að skoða
íslenzk fiskveiöiskip og verk-
smiðjur.
LÍTID GERT í
BANDAKlRIlNtM
— Hvað líður annars al-
mennt lamdhelgismái um í
Baradaríkj umum?
— Það stenduT því miður
litill styTT rnm þau. Ég veit að
stjómendur mangra fylkja
hafa áliygigjur af þessum mál
um. Það liggja mú fyrir þó
nokkur óafgreidd lagafrum-
vörp um 200 máLna landhelgi
í þimginu, en það hefur ekki
veri.6 m'kil hreyfing á þeim.
En nú enu fylkin farim að takia
sig saman um viðræður um
þessi miál og þá kannski fer
að komaist skriður á þau.
kiirkju á heimsmældkvarða, tiil
m'mmdmgiar um skáld á heims-
mæM’kvairða, — og varðyeitfa
memmdmganerfðir á hed,msmæli-
kvarða, — og rækja knistfna trú
á mæliiíkvairða forfeðra okkar,
sam hreimtf og beimtf tórðu í þeissu
liaindii í eldetfu adidir vegna trúar
simmiar á guðlega forsjón.
Og gleymum því ekM á sjó-
manmadagdinn, að nú er HaiM-
grimsitumrinn orðTinm vitfi og imn-
sigl'ing'armerki þeirra er inn
Nixon o g
Sigurbjörg
ÞEGAR Nixon Bandarílkja-
forseti kom af ámdegisfundi
símum imeð Pompidou Fraikk-
landsforseta um hádegisbilið
í gær og sté út úr bifreið
simni við bandaríska sendi-
ráðið, hittfi hann þar fyrir
unga íslenzka stúlku og ung-
an Bandarikjamann, sem
bæði starfa við sendiráðið.
Bandaríkjamaðurinn, sem
heitir John J. Tkacik, var
með miymdavél og því varð
það úr að Nixom lét hann
taka mynd af sér framam við
sendiráðið mieð Ktúllkunni.
Sigur'björg Nielsen heitir
ísienzka stúlkan og hún
sagði í samtali váð Morguin-
blaðið í gær, að .svo hefði
miætfzrt miMi forseta-ns og Tka-
cik ,að hún yrði á myndinmi,
og á meðan á tökunmi stóð
„spuröi forsetinn mig hvort
ég væri íslenzlk, hvoirt ég
starfaði við sendiráðið og
hvort mér líkaði starfið vel“.
Sigurbjörg hefur vafalaust
svarað ön-u játandi, en hún
starfiar i semdiráðinu sem að-
stoðarmaður ræðismanns. Og
hér fyrir ofan sjáum við
mynd J. Tkacik af Nixon for-
seta og. Sigurbjörgu Nielsen.
Kaffisala Kvenfélags
Hallgrímskirk j u
ÞAÐ var sú tíð, að þegiar Kven-
félaig HaiMigríimsikirkju vildi etfna
itál kaffisöfliu, varð að leitfa tdd
góðra gramma, sem samnarlega
gerðu kvemifélagimu góðan gredða
með því að Ijá hús sím til þess-
ara hlutfa. Loks kom þó að því,
að norðurálima kirkjuturnsin,?
var tekin í notfikum. Þó að gleðin
yfir því væri mitoiil, reym<i:isit sal-
urirnn fuH-MitiiM, og því er það
sannariega ekki Jtítfið fa'gmaðar-
efrrn, að neesta summudiag, sem sé
á morgum 3. júmd, M. 3 e.h. verð-
ur su'ðurái'ma tumsins opnuð
ka'ffiiþyrstu fólki, sem vdíU
srtýrkja starf kveniféilagsims, sem
sáðan styrkir stfarf gaifnaðarims,
tfnil góðs fyrár aJtltf landdð.
Suðursaiurinm er jafmstór og
ÖM norðurállmam með þeiitm her-
bergjum, sem þar eru. — Gert
er ráð fyrir því, að lítiH hliutfi
sailarims i öði'um endamum verði
vígður tdjl notkunar við guðs-
þjómusitur, og þar sé fyrírkomið
afltfarí, predikumarsitód og stóæmar-
fomti. Alltf þetita á að vera ntýtt,
og gent úr stfeind, og að formi
rtál sem mest i samræmd við
srtuðllabergsflíniuæ kirkjunmar. Þeg
air þessu heiflir verið komið fyr-
ir, verður „kórimm" girfljur af, em
viö aimemnar messur verður for-
tjaiidið dregi'Jð frá, og er salrjr-
— Starfsfólkið
Framhald af bls. 11
riikisráðherra, féltok íbúðna til
aifnota.
„Það, sem vatkti mesta tfurðu
imíma, var, að við urðum hreim-
lega ekki varir við öryggisverð-
ima. Hér í amddyrinu voru irrofckr-
ir ísienzkir lögregluimeren á vakt
alflan sólarhringimn, til þess að
gæta þess að emgir óviakomaindi
legðu hingað leið sim,a. Það má
segja, að þeir hafi veriS eimiu
tögregl'uimenninnir, sem hægt
var að sjá hvaða hliutverki
gegmdiu, því þeir fröinsfcu hög-
uðu sér aiflir eins og „diplómat-
ar“.
Það er mikill mumir á þessu
inú eða þegar Jortimsom dvaldlst
liér eitt sinn þegar hamn var
varaförseti. Þá var varla hægt
að þvenfóta fyrir öryggisvörð-
um.“
imn þá orðdrnn að kirkju. Þess á
miiilli mega þar fram fara fumdir
af ýmsu tagi. Starf.srými kirkj-
umnar er þegar of lítáð.
Inmii í sjálifiri aiðail-kirkjunnii er
nú verið að byggja upp vinnu-
paMia af mikdiu kappi. En ég
voma, að Guð getfi, að þrátt fyr-
ir aifJar tiimbursitoðir, palltfa og
grindiur, verði unm,t að boða fólk
þar sanmn tifl guðöþjómustu sum-
arið 1974. -Þá eru, sem kunmugt
err 300 ár frá dauða séra Haflfl-
grímis og 1100 ár frá Isflamds-
byggð. Mér sfcUst, að afltfir séu
ásáitftfir -Jim að gera „eirtithvað" í
tfMefntí þessara timaflnóta. En
mér hefir -saitit að seigja ekki tfek-
izt að fá fuMia viiimeskju um,
hvað þertita biessað „eitthvað" á
að verða að lokum. — Og samt
hafa menm svarið fyn'ar alflria
augum. Fynsit og fremsit á að
komasit wo lamgt með HalM'grims-,
kirkju sem möguflegit er og flxafa
þar háttíðaihöld. Hvers vegna í
ósköpunum geta ekki aflfldr þess-
ir kiúbbar með símum furðuflegu
- Vtldi
Pompidou
Framhald af bls. 12
nokkur vel valin orð vtíð blaða-
menintíma. (Sjá tfrásögn á bls. 11).
Um leið og Nixon var úr aug-
sýn sflaknaði á öfllum öryggisráð-
stötfunum. Vafaflaust voru þarna
emhverjlr firanskir öryggisverð-
ir, en þeir höfðu si'g Mttf í frammi.
Um það bil er Pompidou gekk
upp stéttina að anddyri Kjarvals
staða heyrðist allhár skeMur á
móts við vesturhomn byggingar-
inmar. Þair hafði eim af langferða
bifreiðunum, sem flutfttí blaða-
menn Hvítfa hússims og aðstoðar-
fóllk forsetans, lent í fulí mifclu
i.ávigi viið varabifreáð forsetans,
sem jafnan ók í bílatestinni.
Menm stóðu sem stfeimi iostnir
amdartfak en bílarnir héidu von
bráðar áfram og ísienzikir lög-
regiumenn stfukku upp í næstfa
bíi og héldu á etftir. Sjómarvottar
sögðu, að bifreið forsetans hefði
tfengdð smádæld á anmað fram-
brettið. „Smámar til miimnimgar
um ferðina," sögðu menn og
hlógu og einhver bætti við:
„Þeim lá þessi ósköp á . .
komia i Reykjavíkuirhöfm. Séu
þeir atíi&r veikomriir .
Sem sagit: Kaiffisaáan er á
morgun í suðuráiimu turnsdms í
fyrsta skipti. Gestum gefisit um
leið kostfur á að koma upp í
tumimm, og þegar þangiað er
komið, fær höfuðborgúai nýtt
amdlitf, s©m ekk': gieymiistf.
Kærar þáktór til ailflra, sem
sityðja að því, að dagurinn verði
bæði skemmitiflegur og ábatasam-
ur.
•íakob Jónsson.
nötfnium, aflflír söfniuðttr liamdsims,
sýsfliur og hreppar og góðgerða-
félög og áttihagatfél'ög og siðast
en ekki stízrt söngfólög iátúð eitft-
hvað trtl sím taflca, svo landdð fái
aúmenmiiilegit sönghús fynir and-
lega músík.
Eiinm þjóðfrægur fegurð'ar-unn-
andi sa-gði mér um dag'mn, að
H'aflfligrí'mskiirkja yrði feguirstfa
tórkja i Evrópu. Hvað sem um
það er að segja, er nú þessd
kirkja orðim prófstfe'.inm á það,
hvont Islendimgar vifl'ja eiga