Morgunblaðið - 26.06.1973, Side 3

MORGUNRLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGU'R 26. JÚNl 1973
3
Góð markvarzla Mag núsar
Magnús GiiAnminlsson, markvöriTiur KR-in/fa bjargaöi liöi sinú frá stírrra tapi í Keflavík. Þarna gripur hann knöttinn, rétt áður
en Steinar nær til hans. Jón Ólafur, Gísll Torfason, Sigurðwr Sævar, Ólafur Ólafsson og Gunnar Jónsson fylgjast nieð fram-
vindu máki.
Fjórir
undir 14 mín.
Fjórir Norðmenn hlupu 5000
metra hlaup á betri tóma en 14
mínútum á móti sem fram fóir i
Urándheimi fyrir skömrmu. Sig-
urvegairi i hlaupinu varð Arne
Kvatheim á 13:53,8 min., anmar
varð Knut Börö á 13:55,2 míoi.,
þriðji Per Halle á 13:55,4 mta
og fjórðd varð Arne Ri.sa
á 13:59,2 mnin.
FALLEGT MARK
Fyrsta mark le ksins lét ekki
standa á sér, þar sem það kom
þegar á 8. mínútu. Það var lika
gúMfallegt mark — raunar það
íallegasta sem sást í þessum leik.
Sending kom í mittishæð út á
kant valierins við vitateigslínu
Karl Herniannsson (nr. 8) skoraði mjög fallegt mark í leiknum. Magnús Guðmundsson gerir til-
raun til varnar, en án árangurs.
— og fallegt mark Karls Hermannssonar voru nær
einu Ijósu punktarnir í leik ÍBK og KR
KEFLVÍKINGAR halda enn
fullu húsi stiga í 1. deildar
keppni Islandsmótsins i knatt-
spyrnu. Á sunnudagskvöldið var
KR fórnarlamb þeirra. Úrslit
leiksins, sem fram fór í Kefla-
vik, var 2:0 sigur heimamanna,
— sanngjarn sigur, sem hefði
getað orðið enn stærri, hefði
Magnús Guðmundsson ekki stað
ið sig með mikilli prýði í KR-
markinu og bjargað hvað eftir
annað er Keflvíkingar voru komn
ir í færi, sem áttu að gefa mörk.
Keflavíkursigur í þessum leik
orsakaðist þó ekki af því að þeir
ættu góðan leik, heldur fyrst og
fremst a.f því að KR-liðið var
ákaflega dauft og auðvelt við-
fangs. Mátti segja, að KR-ingar
ættu ekki eitt einasta hættulegt
tækifæri í leiknum, og sárasjald
an tókst þeim að ógna Keflavík-
urvöminni hvað þá meira. „I>að
eru fleiri ljón en það brezka,
sem eru með slitnar tennur“
varð einum áhorfendanna að
orði, og víst er að tennur KR-
Ijónsins voru óneitanlega skörð-
óttar í þessum leik, og þurfa
lagfæringar við, ef liðið á ekki
að vera að berjast á botninum í
snmar, jafnvel alvarlegri baráttu
en undanfarin sumur.
Að víisu virtust aðstæðurnar,
blautur og háll vöíilur og knött-
ur, koma meira niðu-r á KR-ing-
unum en Keflvíkingunum og
hvað eftir annað sá maður að
leitemenn KR-lið.sins áttu erfitt
með að fóta sig. Þetta kann að
vera nokteur afsökun fyrir slæ-
legri frammistöðu liðsins, en
hitt er eigi að síður staðreynd
að það er ekki nánda nærri nógu
gott leikskipulag hjá liðinu og
einstaklingarnir eru heldur ekki
nógu sterkir.
KR inga. Þar var Karl Hermanns
son fyrir, stökk upp og sendi
knöttinn í KR-markið með
hreinni og fallegri spyrnu. Sl':k
mörk sem þessi eru mjög óvið-
ráðanleg bæði fyrir vörn og mark
verði.
ÞÓF
Eftir að markið var skorað
upphófst svo mikið þóí á vellin-
um, þar sem knötturinn gekk
langtimum saman mótherjanna
á milli. KR-ingar reyndu mest
að sækja upp miðjuna, þar sem
Keflavíkurvörnin er sterkust fyr
ir og voru þau sk'pti ótailin sem
Guðni og Einar kæfðu þessa
sóknartilburði í fæðingu.
Sóknarlotur Keflvíknganna
i voru einnig óvenjulega linar og
réð þar mestu um að Steinar
Jóhannsson virtist ekki í sínum
gamalkunna ham, og misnotaði
færi sem fátitt er að sjá hann
láta ónotuð. Þannig komst hann
t.d. einn inn fyrir KR-vörnina á
37. minútu, en Magnús kom út
á móti honum og tókst að bjarga
í horn.
Skömmu fyrir lok hálfleiksins
fékk KR sitt hættulegasta
tækifæri í leiknum, en þá skall-
aði Atl: Þór hátt yfir eftir auka-
spyrnu að marki Keflavíkur.
RANGSTÖÐUMARK
Það var ekki eins mikilJ gleesi-
bragur yfir öðru marki Keflvík-
inga í þessum leik og þv: fyrra.
Snemma- í síðari háifleik sóttu
Keflvíkingar og sending kom inn
LIÐ IBK: I>orsteinn Ólafsson 2, Gunnar Jónsson 2,
Hjörtur Zakaríasson 2, Einar Gunnai-sson 3, Guðni
Kjartansson 3, Albert Hjálmarsson 2, Ólafur Jiilíusson
2, Karl Hermannsson 2, Steinar Jóhannsson 1, Gisli
Torfason 2, Jón Ólafur Jónsson 2, Friðrik Ragnarsson 1
(kom inn á fyrir Steinar Jóhannsson), Grétar Magnús-
son 1 (kom inn á fyrir Friðrik Ragnarsson).
LIÐ KR: Magnús Guðmundsson 4, Árni Steinsen 2,
Þorvarður Höskuldsson 2, Sigurður Sævar Sigurðsson 1,
Ólafur Ólafsson 2, Halldór Björnsson 2, Björn Péturs-
son 1, Ottó Guðmundsson I, Atli Þór Héðinsson 1,
Baldvin Elíasson 2, Gunnar Gunnarsson 1, Sigþór Sig-
urjónsson 2 (kom inn á fyrir Gunnar Gunnarsson),
Jóhann Torfason 1 (kom inn á fyrir Árna Steinsen).
DÓMARI: Eysteinn Guðmundsson 2.
fyrir vörn KR. Þar voru þá tveir
Keflavíkurleikmenn rangstæðir.
Jón Ólafur fékk knöttinn, eftir
að KRvömin var hætt að hugsa
um hann og virtist svo sem Jón
Ólafur ætlaði að hætta, enda
gerði hann sér sjálfsagt grein
fyrir því að hann var rangstæð-
ur. Línuvörðurinn, Guðmundur
Guðimundsson, virtist vera eini
maðurlnn á vellinum sem ekki
sá hvað var að gerast, og þegar
Jón áttaði sig á því að ekki
myndi verða flautað átti hann
auðvelt með að renna knettinum
í netið. 2:0 fyrir Keflavík.
Síðari hálfleikur var svo hin-
uim fyrri keimlikur. Keflvíking-
ar sóttu meira, en sköpuðu sér
sjaldan tækifæri. Helzt var það
á 18. mínútu hálfleiksins er Óíaf-
ur Júliusson komst einn inn íyr-
ir, en átti síðan skot framhjá og
á 30. mínútu er Ólafur átti fallegt
skot af fremur stuttu færi, sem
smaug framhjá KR-markinu.
Kæmust Keflvíkingar i þannig
færi að þeir reyndu að skjóta þá
varði Magnús Guðmundsson, en
hann bar höfuð og herðar yfir
félaga sína í þessum le'k og forð
aði KR ingum frá stærra tapd.
I STUTTU MÁLI:
Knattspyrnuvöllurinn i Keflavák
Isr.iandsmótið 1. deild:
Úrslit: IBK — KR 2:0 (1:0).
Mörk ÍBK: Karl Hermannsson á
8. mín. og Jón Ólafur Jónsson á
48. mín.
Áminning: Engin.
Áhorfendur: 1512.
Hvað
á barnið
að heita?
ÞAÐ var ekki nema eði:aegt
að blessaður presturinn ræki
upp stór augu þegar hann
spurði hvað barmð ætti að
heita. Svarið sem hann fékk
var Lee Keegan Heighway
Cormack Toshack Hughes
Callaghan Hall Loyd Smith
Lindsay Lawler Ciemence
Shankly Sutton. Sá sem var
þarna að láta skira son srn
er einn af íbúum borgarinnar
Liverpool í Eng'andi. Eins og
mang r aðrir sam'borgarar
hans er hann vitOaus i fótbolta
og fannst það ofur eðlilegt að
skíra son sinn í höfuð ð á upp
áhaidsliðinu sínu.
Texti: Steinar J. Lúðvíksson
Myndir: Sveinn Þomióðsseii