Morgunblaðið - 01.03.1974, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MARZ 1974 23
hálfu til hjálpar og margir sigr-
ar eru unnir í þeirri baráttu, en
lokasigur vinst seint.
Þessu stórkostlega vandamáli
verSur aS gefa sívaxandi gaum
og leita allra ráSatil úrbóta.
Heilsugæzla og læknavísindi
gefa mönnum von um stöSugt
lengri og betri ævi. ViS þaS
hækkar meSalaldur borgar-
anna og „gömlu“ fólki fjölgar.
Á siSustu árum hefur bæjar-
félagiS eflt mjög starf sitt 1
þágu þessa fólks, starf sem
áSur var óþarft og óþekkt. Eigi
aS siSur eru vandamál eldri
borgaranna mörg og af ýmsum
toga spunnin. Flest hefur þetta
fólk unniS langan starfsdag í
þágu samborgaranna, margt
greitt drjúgan sjóS til borgar-
málefna og átt mikinn þátt i
sköpun þeirra lífsþæginda, sem
borgin býSur okkar.
Þetta fólk hefur þvi vissulega
verSskuldaS aS málefnum þess
sé gaumur gefinn og reynt eftir
föngum aS gera ellina þeim
sem léttbærasta.
Ég nefni þessi tvö málefni,
áfengisvandamáliS og málefni
eldri borgara. MeS því aS leggja
rækt viS þau getum viS gert
góSa borg betri.
ValgarS Briem
lögfræðingur.
Valur Lárusson:
Greið umferð
Mér er þaS ánægjuefni að
greina frá áhugamálum mínum
á sviSi borgarmála.
Ég hef stundað akstur hér í
borginni yfir þrjátíu ára skeiS,
aSallega á vörubifreið, og eru
mér því umferSarmál, svo og
allar framkvæmdir, sem lúta aS
gatna- og vegagerS, mjög hug-
stæS.
GreiS umferS hlýtur ætíð aS
vera ein meginforsenda þess að
borg geti starfaS vel og má ef til
vill segja, aS bylting sú í
umferSartækni, sem orðið
hefur, þ.e. bifreiSin, haf i mótaS
nútima borgarsamfélag. —Enn
erum viS þó í miSri ,,byltingu“,
því bifreiðaaukning heldur
stöðugt áfram, og hefur bif-
reiSum hér í Reykjavík t.d.
fjölgaS um 17% á síSastliðnum
tíu árum.
Til stórkostlegra vandræSa
horfir vegna þessarar þróunar,
þvi aS gatna- og vegakerfi
hefur ekki getaS tekiS við
henni. Má likja gatnakerfi
höfuSborgarinnar viS krans-
æSasjúkling, þar sem eilífir
tappar og þrengsli hindra eSli-
lega rás umferSar. Þarna er að
verSa og reyndar þegar orSiS
alvarlegt ástand, eins og t.d. má
sjá af þvi, aS fólk er fariS aS
slást um bílastæði. — Hér
kemur til kasta læknanna, sem
í þessu tilfelli eru tæknimenn,
skipulagsfrömuSir i þjóSfélag-
inu.
Alvarlegustu umferSarvand-
kvæSin hér á höfuSborgar-
svæðinu eru þá aS mínu mati
annars vegar að komast milli
hinna ýmsu borgarhluta, og þar
á ég ekki sizt viS HafnarfjarSar-
veginn og hin erfiðu gatnamót
við Miklubraut. Hins vegar eru
það útakstursleiðirnar af
borgarsvæðinu; til norðurs út á
Vestur- og Suðurlandsveg og til
suðurs út á Reykjanesbraut um
áðurnefndan Hafnarfjarðar-
veg.
Það er skoðun mín, að „ofan-
byggðavegur“ fyrir ofan
Hafnarfjörð, Garðahrepp,
Köpavog og Reykjavik, mundi
leysa bæði þessi fyrmefndu
vandamál að verulegu leyti:
bifreiðar, sem ættu t.d. leiS á
milli Breiðholts, Kópavogs og
Hafnarfjarðar, gætu notað
þennan veg — þungaumferð-
inni á Haf narfjarðarvegi ámilli
nýbyggingasvæðanna mætti
beina upp á þennan veg — og
siðast en ekki sizt mundu hér
skapast nýjar tengingar út á
þjóðvegina í báðar áttir, en það
er einnig mikið öryggisatriði, ef
eitthvert óhapp yrði eða fram-
kvæmdir væru á hinum braut-
unum. — Þannig gætu t.d.
Breiðholtsbúar ekið beint út á
Suðurlandsveg og á heimleið
ekið beint fráRauðavatni niður
í Breiðholt og mundi þá léttast
mikið á Elliðaárvogshnútnum.
Þessi vegur þarf ekki að
verða dýr, hann gæti verið
malarvegur í fyrstu, sem síðan
mætti' malbika eða bæta eftir
því sem hann sannar ágæti sitt.
Valur Lárusson,
bifre iðastjöri.
Vigdís Pálsdóttir:
Búum öldruðum
betri aðstöðu
SEM kona í atvinnulifinu
finnst mér mjög skorta á að-
stöðu til barngæslu í borginni.
Sjónarmið mitt er, að þær kon-
ur, sem óska heldur að starfa
utan heimilis, eða vilja stunda
nám, eigi þess kost að koma
börnum sfnum fyrir á barna-
heimilum. Hins vegar finnst
mér ástæðulaust að þær fjöl-
skyldur, sem nægar tekjur
hafa, fái niðurgreidd gjöld
vegna barnagæslunnar, en
borgin styðji áfram við bakið á
þeim, sem á þurfa að halda. Af
sömu ástæðu er mjög brýnt að
skólar borgarinnar séu einsett-
ir, þannig að barnið og ungling-
urinn þurfi ekki að hlaupa úr
og í skólann mörgu sinnum á
dag.
Húsnæðismál ungs fólks er
mjög alvarlegt vandamál. Borg-
in ætti að byggja upp litlar
íbúðir til að leigja ungu fólki,
sem er að hefja búskap. íbúðir
þessar ættu að leigjast á sann-
gjörnu verði, og mundu á þann
hátt létta mjög erfiðleika þess
fólks, sem stundar nám og hef-
ur hafið búskap. Einnig tel ég,
að þetta mundi mjög stuðla að
því, að ungt fólk geti fljótt eign-
azt eigið húsnæði, því fyrir þá,
sem neyðast til að leigja íbúðir
á okurverði, er mjög erfitt að
leggja peninga til ibúðarkaupa.
Jafnframt ætti að gefa þessu
unga fólki kost á að kaupa íbúð-
irnar á kostnaðarverði ef það
óskar eftir því.
Auk þess ber borginni að
stuðla að því að gefa ungu fólki
kost á að kaupa íbúðir i eldri
hverfum borgarinnr í stað þess
að hópa því í nýju hverfið,
þannig að t.d. á sama tíma og
skólar nýju hverfanna eru
margsettnir, ern skólar gömlu
hverfanna hálftómir eða búið
að leggja þá niður.
Æskulýðs- og íþróttamál eru
málaflokkar, sem vert er að
veita meiri athygli en gert er.
Borgaryfirvöldum ber að sjá
frjálsum félögum fyrir hús-
næðisaðstöðu til að reka starf-
semi sína, og auk þess að halda
námskeið fyrir leiðtoga og leið
beinendur. En þó eru alltaf
málaf lokkar, sem hin frjálsa fé-
lagsstarfsemi nær ekki til og
ber þá Æskulýðsráði að sjá um
þá þætti.
Einnig ber að styðja betur við
bakið á hinum frjálsu íþróttafé-
lögum borgarinnar. Því vist er,
að á þann hátt er iþróttastarf-
semi rekin á heilbrigðasta og
ekki sfzt ódýrasta hátt.
Aður en ég lýk þessum vanga-
veltum, vil ég ekki láta hjá líða
að minnast á gamla fólkið. Mér
sem ungri konu finnst skamm-
arleg sú aðstaða, sem gamla
fólkið í borginni býr við. Það
fólk, sem lagt hefur grundvöll-
inn að þessari borg, sem býður
ungu fólki að búa í fallegri,
hreinni og mjög vistlegri borg,
á skilið annað og betra en þá
aðstöðu, sem það hefur í dag.
Sú aðstaða er þér og mér til
hreinnar skammar og við skul-
um sjá sóma okkar í þvi að
stórbæta aðstöðu þeirra.
Hugsjón mín er, að ibúar
borgarinnar geti búið við lifs-
öryggi, geti stundað áhugamál
sín við sem beztar aðstæður og
án tillits til aldurs, heimilis-
ástæðna, fjárhags og ekki sízt
fyrir þá, sem eiga við likamleg
eða andleg vandamál að striða.
Vigdís Pálsdóttir,
flugfreyja.
Þorbjörn
Jóhannesson;
Kjósum Sjálf-
stæðisflokkinn
ÞEXIAR Morgunblaðið ætlar að
sýna mér þann heiður að kynna
mig fyrir Reykvíkingum vegna
væntanlegs prófkjörs borgar-
stjórnrkosninganna að vori,
verð ég að lýsa þakklæti mínu
fyrir hugulsemina.
Helzta áhugamál mitt er að fá
sem allra flesta Reykvíkinga til
að kjósa Sjálfstæðisflokkinn,
svo að hann geti haldið áfram
tuga ára uppbyggingu i Reykja-
vík.
Við, sem erum komin á miðj-
an aldur, minnumst svo margs,
sem gert hefur verið til hags-
bóta fyrir íbúana. En það er
samt margt, sem þarf að gera og
framkvæma bæði vegna stór-
aukins íbúafjölda og örrar
tækniþróunar. Við finnum öll
fyrir því ef t.d. rafmagnslaust
verður í 1 til 2 klukkutima á
heimilum eða vinnustað, en
þess á milli tökum við það sem
sjálfsagðan hlut að hafa nægj-
anlega orku, svo að eitt dæmi sé
nefnt.
Bæði hita — og raforka
krefst endurbóta og áframhald-
andi uppbyggingar. Heil-
brigðisþjónustu þarf að stór-
auka, svo að viðhalda megi sem
mestri starfsorku meðal íbú-
anna. Skipulagsmál þurfa
áframhaldandi endurskoðunar
og endurnýjunar við með vænt-
anlega sameiningu nágranna-
byggðarkjarnanna í framtíð-
inni að leiðarljósi. Á þennan
hátt mætti tryggja betur at-
vinnumál, útgerð, verzlun og
iðnað auk allra annarra hags-
munamála íbúanna.
Þorb jörn Jóhannesson
kau pmaður.
Þorvaldur
Þorvaldsson;
Greiðar
akstursleiðir
1 ÖRT vaxandi borg eins og
Reykjavík hlýtur ávallt að vera
við mörg aðkallandi vandamál
að etja, fólksfjölgunin kallar á
auknar íðbúðabyggingar, og ný
og fjölmenn hverfi rísa upp á
skömmum tíma. Þessum hverf-
um þarf að sjá fyrir margs kon-
ar þjónustu, byggja þarf skóla,
barnaheimili og leikvelli.
Skapa þarf aðstöðu til margs
konar félagslegrar starfsemi og
má þar nefna gerð iþróttavalla,
sundlauga og félagsheimila til
að skapa skilyrði fyrir holl og
þroskandi viðfangsefni til
handa æsku borgarinnar.
Þá eru verkefni við gerð
gatna og gangstíga mjög mikil-
væg, svo og frágangur og upp-
græðsla auðra svæða, hinna
svokölluðu grænu belta. Vegna
tilkomu nýrra og stórra íbúða-
hverfa eins og Árbæjar og
Breiðholts er mjög nauðsynlegt
að gera sem fyrst greiðar og
öruggar akstursleiðir, sem
tengja þessi hverfi við umferð-
arnet borgarinnar á eðlilegan
hátt.
Einnig er það mjög aðkall-
andi að tengja gatnakerfi borg-
arinnar við þjóðvegakerfið,
þannig að umferð geti verið
greið og örugg. Með gerð nýju
brúnna á Elliðaár og lagningu
Vesturlandsvegar var stórt spor
stigið í átt að því að lagfæra
akstursleiðir út úr borginni, en
betur má. Tenging Suðurlands-
vegar er ófullnægjandi og skap-
ar óþægindi og hættu.
Lagning Reykjanesbrautar frá
Elliðaárvogi til Hafnarfjarðar
er orðin brýn nauðsyn og er
furðulegt tómlæti rikisvaldsins
í því máli, þar sem fjárveiting-
ar Alþingis til þessa vegar
nema einungis smá upphæðum
og sýnir þetta hug núverandi
stjórnvalda til fólksins, sem á
þessu svæði býr.
1 árslok 1973 nam bifreiða-
eign Reykvikinga rúmlega
26.000 bifreiðum og er ánægju-
legt til þess að vita, að svo
margir skulu eiga bifreið til eig
in nota. En miklum fjölda öku-
tækja fylgir mikil umferð og
slysahætta, sem hér er, því mið-
ur, miklu meiri en vera ætti.
Þrátt fyrir mikið og gott starf
margra aðila, svo sem Umferð-
arráðs, Umf erðarnefndar
Reykjavíkur, Slysavarnafélags
Islands, Lögreglunnar i Reykja-
vík og margra annarra aðila, er
ástandið í þessum málum ekki
sem skyldi. Því hefur oft verið
haldið fram, að umferðarmenn-
ing okkar íslendinga væri ekki
á háu stigi. Það kann vel að
vera og þá er að reyna að bæta
úr því. Beztu leiðina til þess tel
ég að gera umferðarfræðslu að
skyldunámsgrein í öllum
barna- og gagnfræðaskólum
landsins og sérmennta þarf
nægan fjölda kennara til að
sinnaþessu starfi.
Ekki sýnist samt áhugi yfir-
valda í menntamálum mikill í
þessa átt, því að i grunnskóla-
frumvarpi því, sem nú liggur
fyrir Alþingi, er ekki minnzt
einu orði á slíka fræðslu og má
það furðu sæta, þar sem þessi
mál eru snar þáttur í lífi hvers
manns.
Verkefnin í vaxandi borg eru
mörg og til þess að leysa þau,
þarf samhentan borgarstjórnar-
meirihluta. Eg bona, að Reyk-
víkingar beri gæfu til þess í
komandi borgarstjórnarkosn-
ingum að fela sjálfstæðismönn-
um það hlutverk. Þeir hafa sýnt
það, að þeir eru þess trausts
verðir.
Þorvaldur Þorvaldsson
bifreiðarstjóri.
Markús Örn
Antonsson;
Jafnvægi
í byggð borgar
Segja má, að prófkjörið um
næstu helgi marki upphaf
kosningabaráttunnar fyrir
borgarstjórnarkosningamar i
maí. Við sjálfstæðismenn höf-
um í samræmi við grundvallar-
hugsjónir okkar ákveðið að láta
atkvæði flokksmanna og annars
stuðningsfólks flokksins ráða
úrslitum um skipan sterks og
sigurstr^iglegs framboðslista. í
þvi vali verðum við úr fyrri
borgarstjórn og borgarráði
dæmdir með hliðsjón af eigin
verkum á liðnu kjörtimabili, en
nýjum og áhugasömum flokks-
systkinum jafnframt veitt tæki-
færi til beinnar aðildar að mót-
un og framkvæmd borgarmála-
stefnunnar.
Þetta kjörtimabil, sem senn á
að enda, hefur verið viðburða-
ríkt. Sá háttur hefur um langt
skeið verið hafður i starfi
borgarstjórnarmeirihluta Sjálf-
stæðisflokksins, að einstakir
borgarfulltrúar hafa gerzt tals-
menn hans i vissúm málaflokk-
um Þetta fyrirkomulag tryggir
yfirsýn okkar sem ábyrgs
meirihlutaflokks yfir margbrot-
ið starf nefnda og ráða í borgar-
Sjá nœstu I
síðu