Morgunblaðið - 17.08.1974, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. AGUST 1974
15
Gunnar Vilhjálmsson,
vélstjóri — Minning
Fæddur 14. júnf 1905
Dáinn 15. júlf 1974.
Örlög höguðu því þannig, að ég
gat ekki fylgt vini mínum,
Gunnari, síðasta spölin. Hér er
þvi sfðbúin kveðja, en hugur sá
sami, sem fylgir.
Gunnar heitinn varð
bráðkvaddur á heimili sonar síns
og tengdadóttur í Kaliforníu f
Bandaríkjunum, er hann var
staddur þar ásamt eiginkonu
sinni, Guðlaugu Guðlaugsdóttur.
Jarðarför hans fór fram í
Reykjavík 23. júlí s.l.
Hann hafði um mörg ár þjáðst
af vöðva- og liðasjúkdómi og þess
vegna þurft á spítalavist og eftir-
liti að halda. Með sjálfsæfingum,
sem hann stundaði af mikilli kost-
gæfni, hélt hann sér í það góðu
formi, að fáir vissu, hve sjúkur
hann var, enda litt um það gefið
að kvarta eða æðrast. Komu þar
fram góðar lyndiseinkunnir hans,
dugnaður og seigla, jafnframt
mikilli prúðmennsku og kurteisi í
öllum háttum.
Gunnar var af sunnlenzku
dugnaðarfölki kominn. Foreldrar
hans voru Anna Magnea Egils-
dóttir og Vilhjálmur Gunnar
Gunnarsson, sem rétt eftir alda-
mótin fluttu frá Hafnarfirði til
Bfldudals á Thorsteinssons tíman-
um þar. Gunnar fæddist á Bíldu-
dal, en flutti 6—7 ára gamall til
Hafnarfjarðar með foreldrum
sínum og ólst þar upp. Hann lauk
prófi frá Vélstjóraskóla Islands
1927 og var eftir það vélstjóri á
ýmsum togveiðiskipum, m.a. á
„Sindra" hjá mági sínum Jóni
Eirikssyni, skipstjóra í Hafnar-
firði. Mér er ætfð í minni, þegar
„Sindri“ kom í heimsókn á Bíldu-
dal á unglingsárum mínum, því að
margir þeirrar glæsilegu skips-
hafnar voru ættaðir frá Bíldudal
og Vestfjörðum.
Skömmu eftir að Egill
Vilhjálmsson, bróðir Gunnars,
hóf hina umfangsmiklu bila-
verzlun sína, réðist Gunnar að því
fyrirtæki 1932, og vann þar til
ársins 1958, er hann tók að sér
rekstur Matstofu Austurbæjar,
sem hann rak ásamt syni sínum
Ragnari fram á síðustu ár, er
heilsan fór að bila. og hann varð
að draga sig í hlé, þótt hann starf-
aði þar, unz yfirlauk.
Hjá Agli Vilhjálmssyni unnu
tveir bræður hans, Gunnar, sem
hafði umsjón með bílaverzlun-
inni, og Georg sem málara-
meistari. Oft sagði Egill mér frá,
hve þessir bræður hans tveir
+
Konan mín,
KRISTBJÖRG
DÚADÓTTIR,
LÉZT Á Fjórðungssjúkrahúsinu á
Akureyri föstudaginn 16. ágúst.
Steindór Steindórsson
frá Hlöðum.
t
UNA GOTTSKÁLKSDÓTTIR
andaðist 1 5. ágúst.
Börn og barnabörn.
+
Eiginkona mín,
SIGRÚN SIGURJÓNSDÓTTIR,
Goðheimum 14,
andaðist 1 5. þ.m. á Borgarspítalanum. Fyrir hönd aðstandenda,
Guðjón Sigurðsson.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og sonur,
GUÐMUNDUR H. KRISTJÁNSSON,
Básenda 6,
andaðist aðfaranótt 14. ágúst.
Elin Guðjónsdóttir,
börn, tengdadætur og Kristján Guðmundsson.
+
Eiginmaður minn faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÁRMANN GUOMUNDSSON,
húsasmiðameistari,
Grettisgötu 56.
andaðist aðfararnótt 1 6. ágúst.
Ásta Bjarnadóttir,
Anna, Halldóra, Valgerður, Ármann Öm og
Guðmundur, tengdabörn og barnabörn.
+
Eiginkona min, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNA STEFANÍA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Vesturbraut 11, Keflavík,
verður jarðsungin þriðjudaginn, 20. ágúst frá Keflavikurkirkju, kl. 2
e.h.
Steinþór Sveinbjörnsson,
Finnur S. Steinþórsson, Margrét Hjartardóttir,
Hreinn Steinþórsson, Kristín Sigurvinsdóttir,
og barnabörn.
Friðrik Sigurðsson,
vélstjóri — Minning
-
heföu reynzt honum traustir og
farsælir í starfi á byrjunarárum
fyrirtækis hans, og ekki skorið við
nögl sér vinnudaginn.
Þegar gengið er á vit minning-
anna, standa upp úr einstaka at-
vik. Svo æxlaðist, að við Gunnar
urðum töluverðir veiðifélagar,
hvað laxveiði snerti, og áttum þar
margar ógleymanlegar ánægju-
stundir. Llt ég á hann sem einn af
kennurum mínum I þeirri íþrótt
og leyfi mér því að tilfæra atvik
úr fyrstu veiðiferð okkar. Sem
byrjandi var ég settur á þægi-
legan veiðistað. Eftir nokkurn
tlma kemur Gunnar til mín, horf-
ir snöggt á færið kómir og segir:
„Ætli sér ekki rétt að þú kippir I,
mér sýnist línan liggja öll upp I
móti straumnum". Ég brá við, og
eftir snarpa viðureign lá 16
punda lax á bakkanum. Það lætur
að llkum, að oft var ég minntur á
þetta atvik.
Þegar leiðir skilur, er margs að
minnast og þakka eftir áratuga
vináttu og samferð. Dagfarsprútt
fas Gunnars og framkoma veitti
honum vini, en óvildarmenn fáa.
Vegna vingjarnleiks hans og
alúðar var gott til hans að leita
með allan greiða, og þvl var sífellt
leitað á þau mið. — Fyrir það allt
færi ég honum látnum alúðar-
fyllstu þakkir okkar hjóna.
Við færum eiginkonu hans og
börnum innilegustu samúðar-
kveðjur, um leið og við þökkum
mæt kynni á langri samleið.
Síðasta veiðiför okkar var fyrir
nokkrum árum síðsumars I Vlði-
dalsá og okkur mikið ánægjuefni
alla tíð vegna aflasældar og
annarra skemmtilegra atvika.
Þykir mér hlýða að kveðja
þennan góðvin minn með rösk-
lega 200 ára gamalli vísu ættaðri
úr Víðidal, sem sé eftir Pál lög-
mann Vidalín frá Víðidalstungu:
Nú er ég orðinn f rí og frjáls
fyrir mér dvelur engi.
Leggi þér Kristur hendi um háls
hann sé vin þinn lengi.
Sig. Samúelsson.
F. 25.11. 1920.
D. 10.8. 1974.
Þegar maður fréttir lát góðs
vinar og félaga, er sem eitthvað
bresti innra með manni, svo fór
um mig er ég frétti, að Friðrik
hefði oröið bráðkvaddur þar sem
hann var við skyldustörf sln.
Ég hafði tveimur dögum áður
hitt Friðrik hressan og glaðan, og
hafði mér þá ekki dottið I hug, að
svo stutt yrði I að leiðir skildi með
þessum hætti. En við lútum þvl
lögmáli öll, sem okkur er búið.
Hvenær kallið kemur veit enginn
fyrir, og er það ef til vill ágætt að
svo er, en þeir, sem eftir standa,
hljóta þó að fyllast söknuði þegar
mannkostamaður sem Friðrik var
hverfur af sjónarsviðinu á besta
aldri. Þá vilja gjarnan sækja á
hugann spurningar um tilgang
lífsins. Maðurinn hefur barist
harðri baráttu fyrir lífsgengi sinu
og sinna, en þá, er hann loksins
eygir möguleika til að geta dregið
úr vinnuálaginu, og eytt meiri
tíma með ástvinum sinum, er
hann kallaður burt.
Friðrik var fæddur á Blönduósi,
móðir hans er Ólína Jónsdóttir.
En hún missti mann sinn áður
en Friðrik fæddist. Var honum
þá komið I fóstur til Sigríðar
Jónatansdóttur og Sigurðar Árna-
sonar að Kleifum I Seyðisfirði
vestra, þar sem hann ólst upp til 8
ára aldurs, að Sigurður fósturfað-
ir hans lést. Fór hann þá I fóstur
til Guðlaugar Pálsdóttur og
Sæmundar Jóhannessonar I
Hjarðardal við Önundarfjörð, þar
sem hann ólst upp við mikið ást-
ríki fósturforeldra sinna, sem
hann bar sonarlegar tilfinningar
til alla tlð slðan. Börn þeirra Guð-
laugar og Sæmundar, Pál og
Eirnýju, leit hann á sem systkini
sln, enda hefur alla tlð verið náið
og gott samband á milli þeirra
fóstursystkinanna sem og fóstur-
móður hans, sem býr nú hjá dótt-
ur sinni, en þau eru öll búsett I
Reykjavík.
Friðrik átti fjögur hálfsystkini,
Ingibjörgu, sem er búsett I
Reykjavík, Ara, sem lést 1970,
Magneu og Karl Einarsson út-
gerðarmann, sem búa I Sand-
gerði. Einn af hinum góðu eigin-
leikum Friðriks var ættræknin,
hafði hann ávallt mikið og gott
samband við systkini sfn öll og
fósturmóður sína.
Friðrik átti þvl láni að fagna að
eignast góðan lífsförunaut,
Jóhönnu Rósu Guðmundsdóttur,
ættaða frá Þingeyri við Dýra-
fjörð. Þau opinberuðu trúlofun
slna 17. júní á Hrafnseyri við
Arnarfjörð, lýðveldishátíðarárið
1944. Þau gengu I hjónaband 24.
apríl 1947.
Friðrik og Jóhanna fluttust til
Sandgerðis 1944, þar sem þau
hafa átt heim alla tíð slðan.
Friðrik valdi sér sjómannsstarfið
að atvinnu, sem hann stundaði
alla tíð sem vélstjóri á fiskiskip-
um, þó með smá hvíldum hin síð-
ari ár að hann vann I landi nokkra
mánuði ár hvert.
Friðrik lauk vélstjóraprófi 1.
stigs 1943 með 1. einkunn og 2.
stigi frá Vélskóla íslands 1968.
Friðrik þótti traustur og góður
starfsmaður, ósérhlífinn svo orð
var á haft. Hann vann störf sín af
einstakri ósérplægni og alúð,
enda vel látinn af öllum, sem með
honum hafa unnið, og var hvert
það rúm, sem hann skipaði, talið
vel skipað. Friðrik og Jóhanna
eignuðust sjö börn, Guðmund Er-
lend, málarameistara, sem er bú-
settur I Noregi, Sigurð, skip-
stjóra, sem enn er I foreldrahús-
um, Sæmund Guðlaug, sem býr I
Keflavík, Einar Kristin, bifreiða-
stjóra, býr I Keflavik, Erlend, bif-
reiðastjóra, býr I Keflavfk, Guð-
laugu og Hafdisi Huldu, sem enn
búa I foreldrahúsum.
Mér, sem þessar línur rita, er
óhætt að fullyrða, að barnalán
hafa þau hlotið I ríkum mæli.
Friðrik var góður og ástríkur fað-
ir, og hugulsamur um hag barna
heimilis. Friðrik og Jóhanna
höfðu þrátt fyrir stóra fjölskyldu
búið sér og börnum sínum gott
heimili að Vallargötu 14 I Sand-
gerði, þar sem ríkti friður og ást-
riki milli allra fjöslskyldumeð-
lima.
Friðrik var félagi I Vélstjóra-
félagi Suðurnesja. Hann bar hag
þess félags mjög fyrir brjósti og
vildi framgang þess sem mestan.
Hann var einlægur félagshyggju-
maður, og munum við I Vélstjóra-
félaginu sakna hans á fundum
okkar, þvl alltaf þegar hann gat
því mögulega við komið mætti
hann á fundum I félagi sinu, og
var ekki ósjaldan sem hann gerði
viðvart um, að hann gæti ekki
mætt á fundi vegna starfa, og
sýnir það kannski best áhuga
hana á málefnum félagsins og
hug hans til alls þess, sem félag-
inu viðkom.
Fyrir hönd allra I Vélstjóra-
félagi Suðurnesja færi ég Friðriki
þakkir fyrir störf hans i félaginu,
persónulega vil ég þakka honum
fyrir góða viðkynningu.
Jóhanna, missir þinn, barna
þinna og annarra ættingja
Friðriks heitins er mikill, en ég
vona og veit, að minningin um
góðan dreng mun ylja og milda
þann söknuð, sem þið berið I
brjósti.
Guð blessi ykkur minningu
hans.
Jón Kr. Ólsen
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð vegna andláts og jarðarfarar föður
okkar, tengdaföðurs og afa,
SIGURÐAR EINVARÐSSONAR,
Meistaravöllum 35,
Guðfinna Sigurðardóttir Guðmundur Haraldsson,
Jón Sigurðsson, Guðrún Gunnarsdóttir,
og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KRISTJÁNS BENEDIKTSSONAR,
bifreiðastjóra frá Þorbergsstöðum.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarliðs Elli- og hjúkrunarheimilisins
Sólvangs, Hafnarfirði.
Svala Kristjánsdóttir,
Margrét Kristjánsdóttir, Einar Jónsson,
Jón Kristjánsson, Rósa Jafetsdóttir.
+
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda
samúð og hlýhug við andlát og
jarðarför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa,
ENOKS INGIMARSSONAR.
Kristín Björnsdóttir.
börn, tengdabörn og
barnabörn.