Alþýðublaðið - 02.09.1958, Blaðsíða 11

JÞriðjudagur 2. september 1958
Alþýíuht*#
11

SKIPAUTGCRÐ RIKlSINS
Harry Carmichael:
Nr.SS
Leiöir allra, sem setla aS
kaupa efia seljs
ei l
liggja til okkar
Bílasalan
Klapparstíg 37 Bími 1&C-32
íit Jskobssoa
»*
Krisilán Elríksson
bæstaréttar- og héraSe
dómslögmeaK.
Málflutnirgur, tenheimta,
samningageiröir, íasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Esja
Sbjaldbreið
önnumst arskonar vatn*-
og hitalagnir.

Símar: 33712 og 1289®.
Húsnæðismiðlunin
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
KAUFUm
prjónatuskur og vaö-
málstuskur
hæsta verÖL
Álafoss,
Þingholtstræti 2.
Slysavamafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
vamadeildum um land allt.
1 Reykjavík í Hanny^öaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþómnnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1 Afgreidd í síma
14897. Heitiö á Slysavaraafé
lagið. — T>aö bregst ekM. —
SKINFAXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geöir á öllum heimilis—
tsekjaœ.
■ 18-2-18 *
a,
iást hjjá Happdrættl DAS,
Vesturveri, slmi 17757 —
VeiðarfæravemL Veröanda,
ními 13788 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 Bóka
?ersl. Fj-óða, Leifsgötu 4,
eími 12037 — Ölafi Jóhanns
I syni, RatiöagerSi 15, sími
33096 — ffesbúð, Nesvegi 29
----Guöm. Andréssyni gull
emiö, Laugavegi 50, sími
13769 — í Hafnarfiröi í Póst j
M&sm, simi BOSð't
PILTAR
EFÞlO ÍKHpuNNUSrDNAv
ÞA.Á EC H8II.JSNA /.
'fór/j/? tísuw>V2S()r<.
Þorvaldur ArS Árason, iidl.
LÖGMANNSSKR1FST0F4
Skólavörðustifi 23
c/o Pill föh. Þorlcifison h f - Pöslh. «»
Ussttr IMltoglfHI - Slmnflol.
til
Snæfellsneshafna,
Flateyjar — og
Vestfjarðahafna
hinn 6. þ. m.
Vörumóttaka á morgun,
Farseðlar seldir á fimmtu-
dag.
Bíll óskast
Óska eftir 4—5 manna
híl. Eldría model en ’53
kemur ekk; til greina. —
Mikil útboir,gun. Tilboð
er greini tegund, verð og
Sleira sendiBt Ayjbýðublað-
inu fyrir kl. 6 nk. fimmtu-
dag merkt: ;G-633.‘
KEFLVÍKINGAK!
S LÐURNES J AMENN’
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
hæstu fáanlega vexti af
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Vasadagbókhi
Fæst f öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Greiðsla fyrir morð
austur um land í hringferð
hinn 5. þ. m.
Tekið á móti flutningi til
Fáskrúðsfjarðar
Reyðarfjarðar
Eskifjarðar
Norðfjarðar
Seyðisfjarðar
Raufarhafnar
Kópaskers
og Húsavíkur
í dag og árdegis á morgun. —
Farseðlar seldir á miðvikudag.
Leeds? Varla hafði hann ver
ið í slíkum peningavandræð-
um að hann færi þangað ein-
göngu til að selja skartgripi
konu sinnar, og það þegar
hann hafði fyrir skemmstu
selt bifreiðina fyrir fjögur
hundruð og fimmtíu sterlings
[pund. Og auk þess átti hann í
vændum nokkurn hagnað af
braskinu með Savilleskart-
gripina.
Frú Barrett hafði látið svo
ummælt fyrir réttinum að
eiginmaður hennar hefði á
allan hátt komið fram eins og
hann átti að sér morguninn
sem hann lagði af stað, en
Seaward hafði sagt að
hann hefði verið í versta skapi
og læst að sér dyrum. Hvort
þeirra laug?
Ekki gat hjá því farið að
Barreett hefði haft skartgripi
konu sinnar með sér að heim
an; hann hlaut því þá þegar að
hafa ákveðið hvað hann ætlaði
sér . . . gat 'hugsazt að hann
hefði hagað viðmóti sínu með
tilliti til þess að konu hans
mætti ekki gruna að neitt ó-
venjulegt væri á seyði?
Bonum mátti þó í rauninni
hugsað sér það. Ef til vill
hennar vaknaði, hann ætlaði
sér hvort eð var ékki að koma
heim aftur. . . eða hafði hann
hugsað sér þaðþ Ef til vili
hafði hann alls ekki hugsað sér
að hitta konu sína aftur, en
hann átti stefnumót við Christ
inu Howard ... ef trúa mátti
orðum hennar. Hvað hefði
henni getað gengið til að vilja
blekkja Quinn? Ef gera mátti
ráð fyrir að hún hefði sagt
satt, höfðu þau mælt sér þetta
mót áður en hann lagði af stað
í þessa ferð, — hann hafði því
verið á leiðinni til hennar þeg
ar. . en hvers vegna ha’fði
hann litið á úrið sitt hvað eftir
annað, þar sem hann sat í járn
bi’autarklefanum? Við hvern
eða hverja hafði hann mælt
sér mót, þegar hann fór fram
á lestarganginn? En þó fyrst
og fremst. — hvernig mátti
það vera að hann gætti skjala
tösku sinnar svo vandlega, þeg
ar honum var Ijóst að innihald
hennar var svo að segja einsk
is virði?
Ef þau Seaward og Ohristina
Howard höfðu sagt sannleik-
ann, þá hafði frú Barrett log-
ið, — og lygnum má aldrei
treysta... aldrei. Og þetta sím
tal hennar varðandj bílhitar-
ann, — hafði það líka verið
lygi? Væri svo, þá hlaut ein-
hver viss merking að búa und
ir þeirri lygi, en har.n gat ekki
fundið hana.
Þannig hugsaði hann í hring.
og enn sá hann Picken lögreglu
foringja fyrir hugskotssjónum
sínum' o-g heyrði rödd hans,
hlutlausa og einhljóma. „Ein-
kennilegt að það skyldi hvorki
finnast á honum sjálfblekmíg
ur né biýantur ... einkenni-
legt hve svona smáhlutir geta
valdið manni heilabrotum.. . ‘
Hann heyrðj þetta í eyrum sér
hvað eftir annað... svona smá
hlutir... smáhlutir. . smáhlut
ir • . . smáhlutir.
Og þá rann alh í einu upp
Ijós fyrir honum. I rauninni
hafði hann alltaf vitað þetta.
Blekking sú er frú Barrett
beitti var fólgin í enn áhrifa
meira atriði en fjarvistarsönn
uninni, — áhrifameira og um
leið einfaldara. Hún gat þurf
að fjarvistarsönnunar við, og
þess vegna hafði faún hana und
irbúna og á reiðum höndum.
Vegna þess að hún vildi ekki
eiga neitt undir hendingu, ekk-
ert mátti mistakast. — hvert
smáatr.ði hafði hún þaulhugsaö
fyrirfram og séð allt fyrir.
nema það að stúlka nokkur
mundi gefa sig á tal við blaða
mann inni í ölknæpu, og þar
varð misgáningi frú Barrett
ekki um kennt, þar sem hún
hafði ekkj hugmynd um að
Christina Howert væri til. Og
henni hafði skjátlazt í öðru
— hún hafði ekk; reiloiað
með þessu varðandi sjálfblek-
unginn. Kona, sem undirbýr
morð má engu gleyma. Það eru
einmitt smáhlutirnir, sem
koma sekum í gálgann.
Nú þurftj hann ekki annars
við en gera lögreglunni við-
vart, og þá ... þá hvað.. Þá
mundu foringjarnir þar að öll
um líkindum hlæja að honum.
Eða Picken mundi segja að
þetta vær; svo sem mjög skarp
lega athugað, það vantaði ekki,
en það vantaði bara sannanirn
ar. Og gallinn var sá, að þetta
.íVarð ekki sannað. Það gat
meira að segja átt sér stað
að ekki vær; fótur fyrir þess
ari skarpskyggni, Það gat átt
sér, stað að frú Barrett væri í
rauninni utan við sig af harmi
og sjálfsaumkun. Það gat átt
sér stað að það væi'u atvikin,
sem myndað hefði samsæri
gegn henni. Og þó var þama.
Hann minntist þess hver orð-
ið höfðu örlög Christinu .. . og
Pat Oddy.. . og hann varð allt
í einu gripinn óþol; og eirðar
leysi.
Klukkan var að verða eitt og
enn hafði 0‘Connell lögreglu-
foringi ekk; hringt. Piper dró
símatækið nær sér og var í
þann veginn að hringja til hans
þegar hann breytti skyndilega
ákvörðun. Bréfið frá Hobson
tryggingafulltrúa lá opið á
borðinu fyrir framan hann.
Það var ekki ómöguV-gt, ef
lánið væri með honum, að hann
gæt; fengið Hohson til að
draga greiðslu vátryggingar-
fjárins nokkuð enn. Og hann
hringdi til skrifstofunnar í
staðinn fyrir að hringja til
þeirra í lögreglustöðinni.
Stúlka svaraði með mál-
hreim sem gaf til kynna að
hún væri ekkj með öllu ókunn
í kvikmyndahúsum, kvaðst
ekki vita hvort fulltrúinn
væri við, bað P!per að segja
til nafns síns og svo framveg
is, bað hann síðan bíða stund
arkorn, talaði síðan við Hob
son fulltrúa án þess að hirða
IEIGUBÍLAR -
SifxuiðasíoS Steindóra
Sími 1-15-80
BifreiSastöð Reykjavíkui
Sími 1-17-20