Alþýðublaðið - 18.10.1958, Síða 4

A I þ ý ð u b 1 a 8 J ð
Laugardagur 18. októbe,. 1958
VErTVA#6UR B46S/6&
UNDANFARNAR VIKUR hef
ur verkalýffshreyfingin í land-
inu verið einn allsherjar vígvöll
»r. .Engum þarf aff blandast hug-
ur um það, hvað þaff er, sem hef-
»r valdið þessu. Það er klofn-
ings- og sundrungarstarf komm-
únista allt frá 1930. — Næstum
því tveir áratugir hafa eyffst í
innbyrffis vígaferli. Þaff hefur
ekki affeins skaffað verkafólkið
og samtök þess heldur einnig
valdiff þjóðinni í heild óbætan-
legu tjóni.
ÞA® er enginn vandi að rekja
hið ótrygga fjárhagsástand þjóð-
arinnar til þessará atburða. —
Hefði eining verið í verkalýðs-
hreyfingunni, þá væri afkoma
fólksins öruggari ,atvinnuvegirn
ir á fastari grunni og fjárhagur
þjóðarinnar í föstum skorðum.
Keppnin og baráttan um yfir-
ráðin í verkalýðshreyfingunni,
stækkuðu samtakaheild þjóðar-
innar, hefur Jeitt okkur út í
kviksyndið.
EINA LAUSININ er eining í
Alþýðusambandi íslands. Hún
gæti valdið því að snúið væri
við á þessari óheillabraut, en
hún getur ekki bjargað við því,
sem eyðilagst. hefur. Það er eins
,og maður eygi nú lausn, og þó
er langt frá því, að vonin um
þana sfcyðjist við sterk rök. —
Kommúnistar hafa stórtapað í
' kosningunum til Alþýðusam-
bandsþings. Þeir hafa algjörlega
Getur íslenzkur verkalýð-
ur nú hafið nýtt starf.
Enginn flokkur í meiri-
hluta.
Kommúnistar hafa stór-
tapað.
Þaðan liggja þræðirnir
tapað meirihlutanum í Fulltrúa-
ráði verkalýðsfélaganna í
Reykjavík.
í SJÁLFU Alþýðusambandinu
hefur enginn einn flokkur hrein
an meirihíuta og heldur ekki
neinir tveir flokkar eftir því,
seni komist hefur næst: Hver er
þá lausnin fyrir þá, sem eiga nú
í næsta mánuði að skapa sam-
bandinu starfshæfa stjórn? Rök
hníga að því, að menn úr fleiri
en tveimur flokkum taki við
stjórn þess og þeir séu um leið
fulltrúar stærstu og öflugustu
verkalýðsfélaganna. Um leið
ætti að vera hægt að tryggja
það, að sambandið snúi sér meir
að faglegum málurn og minna
af stjórnmálum. Þetta er mikils
virði fyrir alþýðusamtökin, en
.það er um leið lífsspursmál fyr-
ir þjóðina.
ANNA.RS er það og aðkallandi
nauðsyn að í landinu myndist
heilsteyptur verkalýðsflokkur,
flokkur með frjálslynda social-
aemokratiska stefnuskrá, laus
við oftrú á aðferðir einstakra
þjóða og óháður þeim átökum,
sem nú eiga sér stað um yfir-
ráðin í heiminum. Hygg ég að
sækja ætti fyrirmyndina til
brezka verkamannaflokksins og
alþýðuflokkanna á Norðurlönd-
um.
ÞETTA mun þó ekki takast,
nema með því að grundvöllúr
slíks flokks sé byggður á sam-
stöðu með vestrænum þjóðum,
það er lífsnauðsyn ísiands og
þjóðarinnar sem byggir landið.
Mér virðist, sem í hita landhelg-
ismálsins, gleymi einstaka merrn
þessu aðalatriði, en þéir menn
eru haettir að hugsa.
ÍSLENZKUR verkalýður er
búinn að vinná sjálfum sér ó-
bætanlega tjón á undanförnum
tveimur áratugum með því að
leyfa sér ævintýraleik hinna.
kommúnistisku aevintýra. Hans
er sökin og engra annarra. Ef
til vill tekst nú að fara að byggja
upp að nýju. Það er ekki of
séint.
Hannes á horninu.
M inninga rorð:
Æfingar sfúdenfakórsins hefjasf á ný
HELZTA nýmælið í félagslífi
stúdenta á síðastliðnu ári var
sennilega stofnun stúdenta-
kórsirts. Hann lét að vísu ekki
mikið yfir sér framan af vetri,
en þegar hann kom fram að
loknu vetrarstarfi á sumar-
fagnaði stúdenta að Hótel Borg
fundu allir stúdentar til þess,
að margra ára draumur hafði
rætzt. Stúdentakórinn var
kominn á legg og hlaut af-
bragðs góðar viðtökur.
Hann söng einnig nokkur
lög í útvarpsdagskránni sama
kvöld og hafði áður sungið
ríkisútvarpinu, og voru þau
síðan tekin upp á hljómplötur.
Sérfróðir menn, sem hlustuðu
á söng kórsins í útvarpinu létu
svo um mælt, að vel hafi tek-
. izt og dáðust að þeim árangri,
sem Hallgrími Helgasyni söng-
stjóra tókst að ná eftir jafn
skamman tíma með jafn fáa
söngmenn, en þegar kórinn
kom fram í vor sungu í hon-
um aðeins sextán stúdentar
eða fjórir-í hverri rödd.
Nokkru fleiri stúdentar höfðu
. þó tekið þátt í söngæfingum
kórsins um veturinn, en hitt
er þó öllum Ijóst, að kórinn er
of fáliðaður. Það var að ýmsu
leyti eðlilegt, að stúdentar hik-
uðu við að ganga í kórinn í
fyrstu. Byrjunaræfingar kórs
eru alltaf erfiðar og leiðinleg-
ar méðan ekki hefur tekizt að
æfa saman lag með árangri.
Margar tilraunir hafa verið
gerðar til að halda uppi söng-
kór í háskólanum, en allar end
að á sömu lund. Um nokkurra
, ára bil hafði engin viðleitni
verið gerð til að endurvekja
•kórinn. Það var orðin almenn
skoðun að endurreisn kórsins
væri vonlaust verk og þeir sem
hreyfðu málinu á ný voru jafn
vel á prenti kallaðir „misskild-
ír hugsjónamenn." Þess vegna
! þpgsL'V.í^ «ð‘ vjð„ érfjð-
# etjá; í löhávérðu
og að margir stúdentar gæfu
sér ekki tíma til að sækja æf-
ingar fyrr en þeir sæju svart
á hvítu hvort tilraunin heppn-
aðist eða ekki.
Tilraunin tókst. Hún tókst
vegna þess að nógu margir stú
dentar höfðu brennandi áhuga
og sterkan vilja, og vegna þess
að söngstjórinn hefur óbilandi
trú á að takast megi að gera
góðan ■ kór úr þeim söngkröft-
um, sem fyrir eru. Nú er vitað
um marga góða söngmenn í
hópi stúdenta, sem ekki sáu
sér -fært að taka þátt í æfing-
nokkur lög inn á segulband hjá U1£ 1 S^r Þeirra
..... æiðu með oðrum korum, og
einn sör.gfélaganna æfði sam-
tímis í Fóstbræðrum og Stú-
dentakórnum,
Stúdentakórinn er um þessar
mundir að taka til starfa á ný
og. allir þeir, sem voru í kórn-
um í fyrra og hafa aðstöðu til,
ætla.sér að syngja saman á-
fram í vetur. Þeir treysta því,
að nýstúdentar og allir þeir,
sem telja sig geta tekið lagið
í góðum hópi komi til liðs við
sig strax á fyrstu æfingu. —
Söngkór verður ekki haldið
uppi af einum manni eða einni
stjórn— ekki einu sinni af fá-
um áhugamönnum. — Honum
verður aðeins haldið uppi ,af
mörgum áhugamönnum, sem
vilja koma saman á æfingu einu
sinni í viku og leggja sig fram
um að gera kvöldstundirnar
sem ánægjulegastar. Ef sá hóp-
ur verður nógu stór strax í
haust mun kórinn geta komið
fram aðalhátíðisdag stúdenta,
1. desember og ávallt upp frá
því þegar slíkt Þykir hlýða. Þá
mun hann ekki aðeins verða
kórfélögum til ánægju heldur
öllum stúdentum og öðrum, —
sem yndi hafa af söng. Og þá
mun kórinn geta sett skemmti-
legan blaé á skólabraginn i há-
skólanum.
Frh. af 7. síffu.
Olðfur Finsen læknir
i léika :
Stúdentakórinn á upptöku í útvarpssal: Talið frá vinstri: BoIH
Þórir Gústavsson, Kjartan Pálsson, Loftur Magnússon, Jón
Guðmundsson, Jakob Möller, Hreinn Hjartarson, Unnar Stef-
dl. Hallgrímur Helgason, Hilmar Sigurðsson, Rudolt
','U
1
ansson,
OLAFUR FINSEN, fyrrver-
andi héraðslæknir í Skipaskaga
héraði, andaðist að heimili sínu
Vesturgötu 40 á Akranesi, 10.
október, og fer jarðarför har.s
fram í dag.
Hann var fæddur í Reykja-
vík 17. september 1867, og þvi
91 árs er hann lézt. Hann tók
stúdentspróf í Reykjavík 1888,
varð kandídat í læknisfræði
1892, ,varð læknir á Akranesi
1894 og skipaður héraðslækmr
í Skipaskagahéraði 1900, fékk
lausn frá embætti 1937. Kvænl
ur var hann ágætiskonunn
Ingibjörgu ísleifsdóttur, hún
andaðist 16. febrúar 1936. Þeim
varð 8 barna auðið, og eru 5
þeirra á lífi,
F'insen læknir tók mikinn
þátt í opinberum málum á Akra
nesi, var hreppsnefndarmaður
í -6. ár.jí.skólanefnd í 40 ár, —
Safnaðarfulltrúi í 6 ár, stöðvar.
stjóri LandsSÍmans í 10 ár. —
1934 var hann heiðraður af því
op;nbera með veitingu fálka-
orðunnar, og kosinn var hann
heiðursborgari Akranesbæjar
16. febrúar 1947.
Ég kom tíl Akraness 1906 og
hafði því löng kynni af honum,
bæði almenn kynni og kynni af
honum sem lækni.
í dagfari var* hann glaður
og prúður og sem læknir hafði
hann brenhandi áhuga fyrir
því ,að veita’hjálp, sem honum
var mögulegt, enda var skyldu.
rækni hans takmarkalaus. Ég
minnist þess, er ég vitjaði hans
að næturlagi, hversu óskiljan-
lega fljótur hann var, að koma
full klæddur til dyra og búa
sig af stað, ef um það var að
ræða, að hann þyrfti að fara
til sjúklings. Lengst af hans
læknistíð voru lagðir vegir ekki
í héraðinu, lá leiðin því víða
um illfærar mýrar, og eftir fjör
um undir bökkum og á leirum,
sem var vond leið til að ferð-
ast eftir, sérstaklega að nætur.
lagi, en Finsen læknir var mjög
duglegur ferðamaður, og nokkr
um sinnum var um; það talað,
að fylgdarmaðurinn hefði ekki
getað orðið honum samferða.
Hann var mjög g'óður fæðingar
læknir ,og að allra áliti mjög
lipur við tangafæðingu. Lækn-
ingaáhugi hans var mjög mik-
ill’ Mér var það persónulega
kunnugt, að hann las af áhuga
það sem ha'nn komst yfir og rit
að var um nýjungar í læknavís
indum. Hann keypti tímarit og
bækur í því skyni.
Þegar það kom til tals, að
sjúkraskýli yrðj reist á Akra-
nesi; fylgdi hann því máli eftir
af- brennandí áhuga, og þegar
sjúkrahús háfði verið reist á
Akranesi, og það tekið til starfa,
leið varla dagur, syo að hann
færi ekki í sjúkrahúsið til að
fylgjast með sjúklihgunum, —
sem margir voru einnig hans
sjúklingar frá Því hann var hér.
aðslæknir. Ennfremur var hann
nærstaddur við marga upp-
skurði. Hann var með svo brenn
andí áhuga fyrir læknisstarf-
inu, og bata sjúklinganna, að
hann hafði ekki þol til að vera
heima, ef .hann vissi. að. eitt-
hvað mikilsvert var að gerast
á sjúkrahúsinu.
Ólafur Finsen var læknir á
þeim tíma, þegar læknavísindin
voru langt frá því að vera kom.
in á það stig, sem þau nú eru,
og þá voru aðstæður héraðs-
lækna mjög erfiðar. Aðstoð
enga að fá, og ófullkomin á-

Ólafur Finsen
arnauð, var læknir'nn bókstaf-
lega í vandræðum, og varð þá
að grípa til næsta manns, til
þess að notast við hann, þann-
ig var ég einu sinni hotaður til
að svæfa konu við tangafæð-
ingu, svo var neyð læknisins
mikil í það sinn.
Ég þekkti.Ólaf Finsen tölu-
vert náið. Mér var því vel. kunn
vgt um það, hver mannkosta-
maður og góðmenni hann var.
Mér var það vel kunnugt að
honum var ekki síður ljúft, að
láta hjálp sína í té, við þá sem
lítils voru um komnir enda
bendir sjóðsstofnun hans, til
hjálpar fátækum sjúklingum í
héraðinu, til þess.
Hann var glaður í vinahópi,
söngelskur, enda söngmaður
góður. Hann átti marga vini,
eða ef til vill væri réttara að
segja, að hann leit á alla sem
vini sína. Hann var trúmaður
enda kirkjurækinn. Hann lét
sér annt um, að unglingar nvtu
fræðslu og temdu sér góða
hegðun. Hann tók ekki þátf í
bindindisboðun, en honum leið
ekki vel i návist við ölvaða
menn, og sérstaklega fann hann
sárast til, þegar hann vissi, að
unglingar voru að leiðast út á
vínnautnar braut eða til óreglu.
Ólafur Finsen, var einn alíra
heilsteyptasti og bezti borgari
sem verið hefur á Akranesi á
Þeirri tíð, sem ég hef verið þar.
Persónulega stend ég í þakk
arskuld við Ólaf Finsen, fyrir
svo margt sem hann var mér,
og Akurnesingar allir. s.em voru
honum samtíða, meðan hann
var í starfi býst ég við að taki
undir. það með mér, að með
Ólafi Finsen, er góður maður
gepg’nn.
Ég kveð þig, um sinn, Ólaf-
ur Finsen.
Sveinbj. Oddsson.
Glímumenn Ármanns.
Glímuæfingar í vetur verða
á miðvikudögum og laugar-
-dögum-kl. 7—8 síðd. í stóra
salnum í íþróttahúsi Jóns
Þorsteinssonar. Glímukenn-
ari er. Kjartan Bergmann.
Fjölmennið á æfinguna í
kvöld og' mætið réttstundis.
Stjórnin.'
í kringlukasti mánu-
í*'' d»rtíri»cÁáki1 i'ii