Morgunblaðið - 03.07.1977, Blaðsíða 32
32
MORGUNBLAÐIÐ. SUNNUDAGUR 3. JOLI 1977
mo
HITTIR
FÓLK:
„EKKI FARA... EKKIFARA
...KOMIÐ MÐ AFTUR..."
Þetta voru hræSileg mistök me8 auglýsingaspjöldin, um það voru félagarnir I Ríó sammála. Þeir höfBu ekiS hring
um KeflavFk og NjarSvlk og aSeins séS tvær vegauglýsingar um hljómleikana f Stapa þetta kvöld og þaS setti þeim
mikinn ugg um aS kannski vissu SuSurnesjamenn ekki af hljómleikunum og kæmu þess vegna ekki.
Og sá ótti reyndist ekki ástæðulaus
Aðeins um hundrað manns sóttu
hljómleikana og það var dauft hljóðið í
félögunum, þegar þeir gægðust fram f
hálftóman salinn. En það sannaðist
sem vis maður hefur sagt um atvinnu-
mennskuna Atvinnumennska er að
standa sig vel einnig þá daga þegar
maður er illa upplagður Og þeir i Rió
sviku engan hljómleikagest Þeir kunna
sitt fag, piltarnir. og það var ekki að sjá
að þeir legðu sig neitt minna fram
þetta kvöld en önnur kvöld. þegar þeir
hafa skemmt i troðfullum húsum.
Og Suðurnesjamenn kunnu svo
sannarlega að meta framlag piltanna
Klappið, stappið og hláturinn bar því
vitni Og það var ekki laust við að
sumir táruðust — af hlátri auðvitað —
þegar Rió reytti af sér brandarana i
vinsælasta atriði kvöldsins. atriðinu
um Mánablómin, sem áður hafa komið
við sögu Ríó.
Nú eru um fimm ár liðin siðan Rió
kom síðast fram á hljómleikum Það
voru kveðjuhljómleikarnir eftirminni-
legu I Austurbæjarbiói sem voru hljóð-
ritaðir og seinna sendir landsmönnum
á hljómplötum Það eru lika fimm ár
siðan Rfó söng síðast fyrir ibúa lands-
byggðarinnar Þá fóru þeir i hljómleika-
ferð á vegum Ámunda Ámundasonar
og hafa nýlega sagt um þá ferð: „Með
fullri virðmgu fyrir Áma var skipulagið
I þeirri ferð byggt upp á þvl, að við
áttum að hlusta á auglýsingar eftir að
við vorum lagðir af stað Þá fyrst
vissum við hvar við áttum að koma
fram það kvöldið Að visu svolltið
spennandi aðferð, en þreytandi.”
í þetta skiptið ætlar Rió sér að gera
betur Hljómleikaferðin um landið sem
nú er sigið á seinni hlutann á var
undirbúin i þaula og allur undirbúning-
ur vandaður eftir fremsta megni. Ekk-
ert átti að bregðast, allt byggt með
eintómum krosstrjám.
En svo bregðast krosstré . . .
Fyrsta stóráfallið gerði vart við sig
rétt áður en hljómleikarnir áttu að
Æmm
RIÓ
FÓLK’
RÍÓ: „Fólk" (Fálkinn FA 002).
Ágúst Atlason: söngur. Helgi Pét-
ursson: söngur. Ólafur Þórðarson:
söngur. Gunnar Þórðarson: gítar,
moog, marimba. klukkuspil,
flauta, pianó. Aðstoð: Terry Doe
(trommur), Tómas Tómasson
(bassi), Jakob Magnússon (píanó,
orgel, rafmagnspíanó, klavinett),
Viðar Alfreðsson (horn, trompett,
básúna), Gunnar Egilson (klari-
nett), Sigurður Karlsson (tromm-
ur). Útsetningar og stjórn upp-
töku: Gunnar Þórðarson. Upp-
tökumaður: Richard Ashley. Upp-
taka gerð f Hljóðrita hf. f Hafnar
firði.
Skömmu áður en félagarir í Rió
komu saman til að velja og undirbúa
efni á þessa plötu. höfðu þeir hitzt á
blaðamannafundi, þar sem Fálkinn
hf heiðraði þá fyrir meira en tiu
þúsund eintaka sölu tveggja stórra
platna Og gullplöturnar á stofu-
veggjunum minna þá síðan á. að
fólkið kann að meta plöturnar þeirra
— og vill sjálfsagt fá meira
En meira af hverju? Óskar fólki
þess, að Ríó haldi áfram á nákvæm-
lega sömu braut og að undanförnu,
eða má líta á þessa miklu sölu sem
yfirlýsingu til Rió um að þeir skuli
bara gera hvað sem þá lystir —
fólkið treysti þeim til að gera góðar
plötur?
RÍÓ FÓIK i ? í
Þessi plata sýnir, að Ríó hefur
talið eðlilegast að víkja ekki langt út
af hraðbraut velgengninnar til að
feta torfærar slóðir eigin tjáningar
og tónlistarsköpunar í raun og veru
hefði nánast hvaða lag sem er á
plötunni getað verið á plötunni sem
kom út fyrir ári og mörg laganna
hefðu einnig átt heima á næstu
plötu þar á undan Framfarirnar birt-
ast einkum í betri hljóðfæraleik og
útsetningum en áður, enda gafst
rýmri tími til vinnslu plötunnar suð-
ur í Hafnarfirði en áður í skotferðun-
um til útlanda
Platan er sérlega fagmannslega
gerð og vart hægt að finna veikan
punkt f flutningnum Á Gunnar
Þórðarson þar stærstan hlut að máli
og sýnir og sannar enn einu sinni
afburðahæfni sína í útsetningum og
hljóðfæraleik Þá eru textarnir hans
Jónasar Friðriks einnig prýðilega
gerðir, enda þótt flest fólkið, sem
Framhald á bls. 30.
hefjast á laugardagskvöldið fyrir viku í
Miðgarði í Skagafirði. Upp kom deila
milli húsvarðarins og Rfó um aðgöngu-
miðaverð. Húsvörðurinn kvaðst ekki
geta samþykkt að Rfó tæki hærri að-
gangseyri en 1500 krónur fyrir
skemmtun sem þessa, en Rfó hafði alls
staðar annars staðar látið menn greiða
2.000 krónur Deilan leystist ekki með
samkomulagi, heldur varð endirinn sá,
að Ríó pakkaði niður sfnu dóti og fór
og þeir hljómleikagestir sem komnir
voru á staðinn urðu að hverfa á braut
með sárt ennið (Nei, það var enginn
barinn;)
„Við vorum með húsið á leigu og
það er ekki húsvarðarins að ákveða
miðaverðið í slfkum tilvikum," segja
þeir í Ríó um þetta mál. „Ef við hefðum
farið að slá af þarna, þá hefðum við
orðið að lækka miðaverðið alls staðar
annars staðar — og helzt endurgreiða
því fólki sem hafði komið á fyrri hljóm-
leikana."
En hvað um þjónustuna við fólkið,
spurði Slagbrandur. Hvað um
aumingja áheyrendurna sem stóðu fyr-
ir utan húsið og vildu fá að komast á
hljómleika hjá Ríó? Var ykkur alveg
sama að skella hurðinni á þá?
„Nei svo sannarlega ekki," svöruðu
þeir Ríó-bræður „Þetta var leiðinda-
mál að lenda í og voðalegt að þetta
skyldi koma fyrir En það merkilega
var, að þeir stóðu með okkur. Þeir
sögðu við húsvörðinn, að þeir vildu
alveg borga þessar 2.000 krónur og
þeir vildu bara fá að komast á hljóm-
leikana Hann var bara í einkastríði við
okkur "
„Maður verður líka að fá að hafa
smásnefil af stolti," sagði Helgi Péturs-
son „Það kostar 2 000 eða 2.500
krónur á sveitaböllin og þarna höfðu
bæði Skagfirzka söngsveitin og leikfél-
ag af Sauðárkróki haldið sýningar og
skemmtanir og selt inn á 2.000 krón-
ur En bara af því að við komum að
sunnan. þá voru viðbrögðin önnur
Þeir Ríó-félagar bentu á, að svona
hljómleikaferð væri miklu meira fyrir-
tæki en menn almennt gerðu sér grein
fyrir . Þannig eru ellefu menn i hópn-
um sem ferðast um landið Piltarnir
fjórir sem skipa Ríó, fjórir aðstoðar-
hljóðfæraleikarar, rótari sem einnig
annast hljóðstjórn, bílstjóri og svo fjár-
málastjóri, sem sér um miðasölu og
útvegun gistingar og þjónustu. Það
kostar ekki svo lítið að borga hótelgist-
ingu og fæði fyrir ellefu menn dögum
saman. Og til að gefa hugmynd um
kostnaðinn má benda á, að einungis
prentun auglýsingaspjalda. leikskrár
og aðgöngumiða kostar 350 þúsund
krónur.
Og þá mega áföllin ekki verða mörg,
ef endar eiga að nást saman. En næsta
stóráfall voru hljómleikarnir í Stapa
Víðast hvar annars staðar höfðu þeir
skemmt fyrir fullu húsi og það var
athyglisvert, að hljómleikarnir f heild
stóðu 15—20 mfnútum skemur f
Stapa en á hinum stöðunum. Samt
voru öll sömu lögin leikin og kynningar
voru svipaðar En klappið og fagnaðar-
lætin deyja fyrr út í hálftómum sai en í
troðfullu húsi og því var svona mikill
munur á tímalengdinni.
„En við erum f banastuði, láttu það
koma fram," sögðu þeir félagar f lokin.
„Þetta hefur yfirleitt allt gengið stór-
kostlega vel og undirtektirnar hafa alls
staðar verið mjög góðar Svo er þetta
svo góður hópur og samstilltur, sem
hér er á ferð "
Og Helgi P. getur ekki á sér setið:
„Þetta er fyrirmyndarlið f allri hegðun.
Aldrei neitt partístand, alltaf snemma í
háttinn, og mjög uppbyggilegar sam-
ræður á ferðalögum. Það hafa verið
haldin fjögur hraðskákmót, borðtennis
iðkað af kappi, mikið sungið og jafnvel
dansað . . ."
Með Rfó í ferðinni eru hljóðfæra-
leikararnir Terry Doe frá Englandi,
trommuleikari, Tómas Tómasson,
bassaleikari, og hljómborðsleikararnir
Guðmundur Haukur og Nikulás
Róbertsson. Á hljómleikunum eru flutt
ný og gömul Rfó-lög, sem vinsæl hafa
orðið á hljómplötum þeirra félaga, og
einnig ýmis önnur lög Þetta er
skemmtun fyrir alla fjölskylduna og
þess sáust glögg merki í Stapanum,
fólk á öllum aldri virtist skemmta sér
hið bezta, smáir sem stórir. Þeir í Ríó
eru þó sammála um að skemmtilegasti
hljómleikagesturinn til þessa hafi veri(5
gamla konan í Siglufirði. „Hún var
áreiðanlega yfir áttrætt," segja þeir.
„Hún sat á öðrum bekk og skemmti sér
alveg stórkostlega . . ."
Slag.brandur getur vel skilið gömlu
konuna — og alla hina. Hljómleikar
Rfó eru með skemmtilegustu hljómleik-
um sem hann hefur lent á og fram-
kvæmd þeirra f alla staði til fyrirmynd-
ar Engar tafir, ekkert hik.
En lokaorðin eru frá unglings-
stúlkunum á fremsta bekk f Stapanum
Þegar hljómleikunum lauk, stóðu þær
upp og hrópuðu
„Ekki fara . ekki fara . . komið
þið aftur . . ." ___
Brimkló:
99
nálinni
BRIMKLÓ: „Undir nálinni"
(F—001). Björgvin Halldórsson:
söngur, gftar. munnharpa, strok-
bretti, Ragnar Sigurjónsson:
trommur, tamborfna. bongo,
stokkur, stáltrommur. Sigurjón
Sighvatsson: bassi. Hannes Jón
Hannesson: söngur, gftar banjó.
klukkuspil. Arnar Sigurbjörnsson:
Gftar, söngur og Olivetti ritvél.
ASstoð: B.J. Cole (fetilgftar, dobro
og pfanó), ViSar AlfreSsson
(trompet). Jakob Magnússon
(pianó. marimba). Tómas Tómas-
son (bassi). Halldór Pálsson (saxó-
fónn) og strengjakvntett úr Sin-
fónluhljómsveit íslands (útsetning
Björgvin og Gunnar ÞórSarson).
Útsetningar aS öSru leyti: LiSs-
menn Brimklóar. HljóSritun: Jón-
as R. Jónsson f stúdfói HljóSrita
hf. f HafnarfirSi.
Brimkló varð fyrst islenzkra hljóm-
sveita til að fást við „country'-tónlist
að einhverju marki Þessi tónlist
sem upprunnin er i Eandarikjunum
er fremur einföld að gerð. lagræn og
þægileg áheyrnar og hlaut því góðar
undirtektir hjá áheyrendum Brimkló-
ar á dansleikjum Þegar hljómsxveit-
in lagði svo upp laupana siðla árs
1975, þótti liðsmönnum hennar
ástæða til að setja á plötu nokkur
þessara laga sem orðið höfðu svo
vinsæl hjá áheyrendum I samræmi
við einfaldleika laganna voru gerðir
einfaldir textar við þau og slðan
flutti Brimkló þetta á plötu — á
einfaldan hátt Hélt hljómsveitin sig
við upprunalegar útsetningar lag-
anna að langmestu leyti og lagði
lítið frá eigin brjósti i spilið
Plata þessi varð ein af þeim vin-
sælustu á siðasta ári og „Siðasta
sjóferðin" gekk i óskalagaþáttum
langt fram á þettta ár. En þetta varð
ekki siðasta sjóferð Brimklóar. Vel-
gengni plötunnar varð til þess, að
ástæða þótti til að ýta fleyinu á flot á
ný á næstu plötuvertíð i von um
jafngóðan eða betri afla
En nú var ekkert gert með hang-
andi hendi (nema flestir textarnir).
Brimkló lagði sig fram um að gæða
flutning sinn lifi og útsetningarnar
voru þeirra eigið verk Útkoman er
lika allt önnur og betri en áður Er
Framhald á bls. 30.