Morgunblaðið - 29.09.1979, Síða 11
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. SEPTEMBER 1979
11
ur er svo hrifinn af, að hann talaði
naumast um annað svo misserum
skipti eða áður en hann uppgötv-
aði raunvextina.
Svavar er eins og Guðrún
Helgadóttir þegar hann kemst í
fjölmiðla: Það talar á honum hver
tuska! — enda teóretískur öreigi
eins og hún, þótt hann vilji ekki
fara til Rússlands nema í prívat-
erindum og alls ekki til að lækka
olíuna. A þessum vinstri degi 19.
október sagði Svavar m.a.: „En
spurningunni um langlífi stjórn-
arinnar er hægt að svara svo frá
bæjardyrum Alþýðubandalagsins:
Stjórnin verður langlíf, ef allir
stjórnarflokkarnir gera sér í dag-
legum störfum grein fyrir for-
sendum stjórnarsamstarfsins, þ.e.
tryggingu kaupmáttar og atvinnu
og mótun nýrrar róttækrar efna-
hagsstefnu í samvinnu við launa-
fólk. Stjórnin verður ianglíf, ef
kjaraskerðingaröflunum verður
úthýst. Stjórnin verður langlíf, ef
hún markar sannfærandi framtíð-
arstefnu sem getur leitt þjóðina út
úr þeim ógöngum skulda og óða-
verðbólgu, sem fráfarandi rikis-
stjórn lét eftir sig. Stjórnin verður
langlíf, ef hún þorir að leggja
byrðarnar á þá, sem hafa rakað
saman verðbólgugróða. Stjórnin
verður langlíf ef hún í öllum
athöfnum sínum verður trú lífs-
hagsmunum alþýðunnar og þjóð-
frelsi íslendinga. Á þetta verður
látið reyna.“
„Kann vera, að þú hjalir helzt
til margt...,“ var einu sinni sagt,
þegar griðkonan lét „ganga af
kappi". Svavar Gestsson hvatti til
lögbrota vegna skerðingar kaup-
gjaldsvísitölunnar, meðan vonin
mændi öll á Alþingishúsið. Eftir
að hann hafði setzt í ráðherrastól-
inn, rétti hann aldrei upp höndina
á Alþingi í sambandi við kaup-
gjaldsmál nema til þess að ganga
á gerða kjarasamninga og m.a.
hafði hann lagt blessun sína yfir
hækkun á launum flugmanna,
áður en þeim var boðin hún. Ég
man ekki betur en laun Svavars
Gestssonar hafi hækkað um 118
þús. kr. um siðustu mánaðamót,
meðan laun verkamannsins hækk-
uðu um 18 þús. kr. Þar munar að
vísu ekki nema einum, — en einn
Þá sjáum við hann líka oft fara
úr jakkanum og bretta upp.
er hver einn, þegar tvö núll eru
fyrir aftan hann og síðan skamm-
stöfunin þús. kr. — Það vakti
athygli á sl. hausti, að svartur
leigubill, — sérhannaður fyrir
diplómata og hefði sómt sér vel á
þeim götum Moskvu, sem aðeins
eru fyrir meðlimi kommúnista-
flokksins í hæsta rank, — beið
einlægt fyrir utan Alþingishúsið
eftir þingfundi, unz ráðherrann
léti svo lítið að ganga út. Þetta var
áður en embættismaður, kontór-
i'sti í stjörnuráðinu, tók það upp
hjá sjálfum sér að panta bíl handa
viðskiptaráðherra, velja lit hans
og lögun, eins og ráðherrann
kvartaði undan í öðru síðdegis-
blaðanna, eftir að Ólafur Ragnar
Grímsson hafði gert bílakaup
ráðherranna að umtalsefni á Al-
þingi. Virðist þó fara bærilega um
Svávar í nýja bílnum æ síðan eins
og hann hafi pantað hann sjálfur.
Meðan Svavar Gestsson var
ritstjóri Þjóðviljans, þóttu engar
hetjur þjóðfrelsis og sósíalisma
nema Pol Pot og hans líkar í því
blaði, svo að skilyrði Alþýðu-
Ef mér tekst það ekki, — hvað
þá?
bandalagsins fyrir langlífi stjórn-
arinnar varðandi „lífshagsmuni
alþýðunnar og þjóðfrelsi Islend-
inga“ virðist bærilega fullnægt
eftir síðustu atkvæðagreiðslur hjá
Sameinuðu þjóðunum, — og skal
ekki í efa dregið, að þessi Pol Pot
hafi lagt sitt af mörkum til þess
að offjölgun mannkynsins ríði því
ekki að fullu!
En menn hljóta að efast um, að
hitt lífsskilyrðið, — að ríkisstjórn-
in hafi verið sérstaklega dugleg
við að tryggja kaupmáttinn og
marka „sannfærandi framtíðar-
stefnu sem getur leitt þjóðina út
úr ... ógöngum skulda og óðaverð-
bólgu" — sé enn fyrir hendi. Við
þekkjum það í spítölum, að þar
framlengist líf sumra sjúklinga,
löngu eftir að þeir eru í rauninni
dauðir. Á þeim er súrefnisgríma,
næringunni er spýtt í æð og
hjartað hnoðað með nýju tungli,
— sumir eru meira að segja með
gervihjarta, en lifa sjaldnast lengi
úr því.
I rauninni er engin ástæða til
þess að efast um, að hjartað í
ríkisstjórninni sé ekta, — það er
meira að segja margt sem bendir
til þess, að hjartalag ráðherranna
yfirleitt sé gott. Mér kæmi ekki á
óvart, þótt innst inni vildu þeir
þjóðinni vel, eins og ég trúi því, að
Svavar Gestsson langi til að skapa
innflutningsverzluninni heilbrigð-
an grundvöll um leið og hann býr
til hvern „töskuheildsalan“ á fæt-
ur öðrum, þótt Björgvin hafi
brugðið sér frá í vinnutímanum.
Hið mórauda hnoða
í þjóðsögunum eru mörg ævin-
týri um þennan undarlega hnykil,
hnoðað, sem rann á undan manni
og vísaðí veginn til kóngsdóttur-
innar, þar sem hún var í trölla-
höndum.
Steinn Steinarr talar í Tíman-
um og vatninu um hið „rauðgula
hnoða", sem „fylgir engri átt“,
vatnið rennur upp í móti og „hið
hvíta blóm dauðans" vex á þessum
slóðum. Þarna er hann að lýsa
hinum rammvillta manni, —
kunningi minn frá Kópaskeri
sagði að vísu, að hnoðað hefði
verið mórautt eins og sauður frá
Daðastöðum, — og við getum
ímyndað okkur, úr hverju þræð-
irnir eru ofnir: Samningarnir í
gildi; orð og efndir; niðurfærsla á
nauðsynjavörum eins og kjöti,
smjöri og mjólk fyrir ári og
uppfærsla á sömu vörum árið
eftir; raunvaxtapólitík þegar vísi-
tala byggingarkostnaðar hefur
hækkað um 65—74% á þremur
mánuðum eftir því hvernig hún er
reiknuð; stöðugt gengissig ofan í
15% gengisfellingu fyrir ári; víxl-
hækkun beinna og óbeinna skatta
samfara víxllækkun á kaupi vegna
þess arna á síðastliðnu ári; fjár-
skortur ungs fólks, sem er svo
vitlaust að halda að það geti
eignast þak yfir höfuðið undir
vinstri stjórn; maður sem sækir
um skólastjórastöðu og hefur rétt-
indi eða maður sem sækir um
sömu stöðu án réttinda og er
kommúnisti úr Kópavogi; fjár-
lagaár upp á 16 til 20 mánuði eftir
atvikum og samt halli.
Jóhannes úr Kötlum hefur lýst
hinum rammvillta manni, þar sem
feigðin kallaði hann til sín í
logndrífunni, betur en aðrir menn:
Hleðst niður
himinfiður
— iðandi er sviðið
allt um kring:
geng ég og geng
geng beint
geng í boga
geng í hring.
Ég hef verið að lesa um það, að
nýr stjórnarsáttmáli sé í burðar-
liðnum eins og lamb á haustdegi:
Verðbólgan á að detta ofan í 30%,
samningarnir eiga að taka gildi og
krónan að stækka ögn. Mér skilst,
að Vilmundur sé búinn að taka
upp hormónasprautuna handa
Benedikt, Guðmundur jaki standi
í vörinni á Skildinganesi reiðubú-
inn að flytja kóngsins mann yfir
Skerjafjörð, en Ólafur Jóhannes-
son sé að hugsa um að bíða þangað
til á gamlárskvöld. Þá sé hann
tilbúinn að fara í kapp við Albert
og segi við jakann, um leið og
hann bendir yfir um: Það er stutt
leið til Bessastaða.
í Hraunsrétt í Aðaldal urðu þau
tíðinrii í haust, að ær Kristjáns í
Hólmavaði bar í hríðarveðri. Ekki
þótti þvílíkt lamb á vetur setjandi.
Um Karl XI. Frakkakonung var
líka sagt forðum: Þegar hann
vaknaði um morguninn, fannst
hann dauður í rúmi sínu.
Islendingar geta vel skírt ríkis-
stjórn þessa Lífgjarn í höfuðið á
vesalingnum fyrir vestan, sem
hélt áfram að draga andann leng-
ur en nokkur skildi eins og flótta-
fólkið, sem hér hefur leitað skjóls,
af því að það vildi fremur deyja
fljótt en elta hið mórauða hnoða.
Svona getur orðið „lífgjarn" farið
misjafnlega í munni. Ríkisstjórn-
in varð eins árs 1. september, —
litli drengurinn frá Viet Nam
fjögurra ára nokkrum dögum síð-
ar. Naumast er til nokkur íslend-
ingur, sem óskar ríkisstjórninni
lengra lífs en til áramóta, hvað þá
langra lifdaga sem fjögur ár eru.
Hins vegar getum við vel hugsað
okkur, að litli drengurinn frá Viet
Nam verði ekki aðeins fjórum
sinnum fjögurra ára, heldur fjöru-
tíu sinnum fjögurra ára.
Halldór Blöndal.
miUjónir króna.
í þímnn hóndnm eftir
12 mármfti.
Dæmi 'um ix^kkmvalkosti afmörgum sem bjóöast.
SPARNAÐAR DÆMIUM SPARNAÐUR IÐNAÐARBANKINN RÁÐSTÖFUNAR- MÁNAÐARLEG ENDURGR.
TÍMABIL INNBORGUN í LOK TÍMABILS lAnar þér FÉ MEÐ VÖXTUM ENDURGREIÐSLA TÍMABIL
30.000 90.000 90.000 182.650 31.515
70.000 210.000 210.000 425.850 73.536
maii. 100.000 300.000 300.000 609.000 105.051 man.
40.000 240.000 240.000 495.000 43.579 B
70.000 420.000 420.000 866.375 76.264 ^ /
man. 100.000 600.000 600.000 1.238.350 108.948 lllfcLLl.
12 50.000 600.000 600.000 1.272.750 58.510 12.
70.000 840.000 840.000 1.781.950 81.914
man. 100.000 1.200.000 1.200.000 2.545.500 117.020 man.
Gerum ekki einfalt dæmi flókið:
Það býður enginn annar IB-lán.
Bankiþeiim sem hyggja aó framtiöinoi
lónaöaitankinn
Aöalbaiíki og utíbú