Morgunblaðið - 16.10.1979, Blaðsíða 36
44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. OKTÓBER 1979
vtEP
MORö-dKí-
KAff/nu 1
Blessaöur láttu þetta ekki á þig
fá. — Eftir 10 ár hlæjum við að
þessu!
Auðvitað er mikiu rómantísk-
ara að vera trúlofuð. en se/íðu
bara til: Viltu triftast cða ekki?
Er þetta á neðri hæðinni? —
Eru nokkrar batahorfur að sjá
á viðskiptalinuritinu, í da«?
„Núer þörf kjark-
mikillar forystu”
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Dobl hafði mikil áhrif á úrspil
suðurs í spilinu að neðan. Eftir
nokkuð margar sagnir norðurs
og suðurs doblaði vestur þrjú
grönd. Alls ekki óeðlilegt en
norður hafði gefið spilið og allir
voru á hættu.
Norður
S. 87
H. 64
T. ÁG64
L. D10972
COSPER
Vestur
S. ÁG5
H. KDG82
T. K93
L. 64
Austur
S. 9432
H. 753
T. 1072
L. G53
Suður
S. KD105
H. Á109
T. D85
L. ÁK8
Gegn gröndunum þrem spilaði
vestur út hjartakóng, fékk að eiga
slaginn og drottningin þann
næsta. En þriðja hjartað tók
suður og þegar báðir fylgdu í
laufás og kóng kom í ljós, að þar
voru fimm slagir öruggir og suður
varð heldur vonbetri.
Þessu næst svínaði suður lauf-
gosa og þegar það tókst var spilið
skyndilega orðið upplagt. Suður
tók laufslagina í blindum og til að
geta haldið valdi á tíglinum og
spaðaásnum varð vestur að láta
hjarta. Þar með var staðan orðin
þessi. '■
Norður
S. 8
H. -
T. Á84
L. -
^ cosper
Ósamstilltu og gæfusnauðu
stjórnartímabili vinstri stjórnar á
Islandi er nú loks lokið með lítilli
sæmd eftir 13 mánaða pólitískt
dauðastríð. Reyndar var það ekki
vonum fyrr að slík staða kæmi
upp á þessu óróasama stjórnar-
heimili en allur meginþorri lands-
manna fagnar innilega þessum
málalokum og eygir nú bjartari
tíma framundan.
En vissulega er þó enginn rósa-
dans í sjónmáli í þjóðmálum,
sjálfstæðismönnum munu mæta
mörg erfið verkefni að glíma við á
komandi mánuðum. Allt efna-
hagskerfið í rústum og reiðuleysi
eftir eyðimerkurgöngu vinstri afl-
anna og með Gvend jaka að
leiðarljósi reiðandi bannkylfuna
hátt á loft.
Það mun vera samdóma álit
allra dómbærra manna er við
stjórnmál fást í þessu landi í dag
að aldrei hafi meira stjórnleysi
verið ríkjandi en á þessum 13
mánuðum sem ráðherrarnir 9 áttu
að heita að hanga við völd. Af einu
geta þó stjórnarherrarnir stært
sig, sum sé því að hafa stýrt
þjóðarskútunni í strand og brot-
lent henni á skeri og brimsjóum
Vestur
S. Á
H. 8
T. K9
L. -
Austur
S. 94
H. -
T. 107
L. -
Suður
S. KD
H. -
T. D8
Auðvitað hafði suður fylgst náið
með afköstum vesturs og var
öruggur með vald sitt á stöðunni.
Vestur fékk næsta slag á spaðaás
og þegar hann tók á hjartaáttuna
lét suður spaðakónginn. Og þá
varð vestur að spila frá tígul-
kóngnum — níu slagir takk.
■
Lausnargjald í Persíu
88
Eftir Evelyn Anthony
Jóhanna kristjónsdóttir
sneri á fslenzku
undan kröfum þeirra varðandi
Imshan, haldi þeir ekki sinn
hluta samningsins. Þeir hafa þá
fengið það sem fyrir þelm vakti
og það verður ekkert vitni sem
getur risið upp og sagt hvað
hefur gerzt. Né sagt til um
hverjir þeir eru. Það er það sem
skelfir mig mest.
Hún hallaði sér i áttina til
hans.
— Ég myndi gera allt sem ég
gæti Eileen til hjálpar, sagði
hún — en ég kem ekki auga á
hvernig það yrði gert, þvi að
þeir færu aldrei að sleppa henni
— þú athugar það að hún að
minnsta kosti gæti sagt hverjir
þeir eru.
— Það sem þú ert sem sagt
að reyna að segja, tautaði
Logan niðurlútur — er að ég
myndi kasta Imshan á glæ og fá
ekkert í staðinn — að ég gæti
leikið af mér í hendurnar á
arabískum öfgamönnum og
varpað fyrir róða evrópskum
hagsmunum, ég myndi með þvi
svikja fyrirtæki mitt, ferill
minn sem slikur væri á enda og
Eileen yrði drepin hvort sem ég
fellist á kröfurnar eða ekki. Er
það þín raunverulega skoðun?
— Já, sagði hún. — Ef ég á
að vera hreinskilin, þá er það
skoðun mín. Ég held að málið sé
glataö, Logan. Það er það
hræðilegasta sem ég hef þurft
að segja á ævi minni, en ég held
ekki þú sjáir haha nokkurn
tima framar.
Siminn hringdi. Hún stóð upp
og tók tólið.
— Já, sagði hún. — Halió,
James — já, hann er hér. Hún
Iagði höndina yfir tólið. —
Hann vill tala við þig.
— Segðu honum að koma
upp, sagði Logan. — Hann
verður að vita hvernig málið
stendur. Hann verður að eiga
um þetta við Homsa meðan ég
er i Japan.
Hún hélt enn hendinni yfir
tólinu.
— Þú ætlar þá að fara?
— Já, sagði Logan.
Hún talaði við Kelly.
— Logan vill gjarnan hitta
þig. Komdu upp á hótel.
Svo sagði hún við hann.
— Hvað hefurðu þá hugsað
þér að segja honum?
— Sannleikann, svaraði Log-
an. — Að lausnargjaldið sé
Imshan. Og að hann verði að
tef ja málið meðan ég sé í burtu.
Þetta verður engin skyndi-
ákvörðun. Það er of mikið i
húfi. Burt séð frá Eileen.
— Nú skaltu vera sæt við
mig, hvislaði Resnais. — Eins
sæt og þú ert við Amerikanann.
Konan var svo skelfd að hún
mælti ekki orð af vörum. Hann
tók höndina af vörum hennar
og reif kjólinn i einni sviptingu.
Madeleine hafði farið á móti
Peters út á veröndina. Hann
hafði verið argur, en reyndi að
dylja það. Hann sá að hún leit á
bögglana, en hún sagði ekkert.
Hún lagði höndina á arm hans
og hann ákvað að hrista hana
ekki af sér. Hann hafði lofað að
vera almenniiegur.
— Vertu ekki reiður mér,
sagði hún. — Mér þykir leitt
hvernig þetta var í gær. Og í
dag. Ég vil ekki rífast við þig.
Komdu i herbergið okkar.
Leyfðu mér að bæta þér þetta
upp.
Þau voru komin inn i húsið,
þar var þægilegur svali af
loftkælingunni.
— Við verðum að tala saman,
sagði Peters. — Hvar er Resn-
ais?
— Ég veit það ekki, ansaði
hún. — Ætli hann hafi ekki
farið að sofa i skugganum...
ópið var dauft, en greinilegt.
Það hækkaði augnablik og i því
svo óblandin skelfing að skar i
eyrun. Siðan þögn. Peters ýtti
henni harkalega frá sér og
stökk upp stigann. Hann fann
samstundis að dyrnar voru
læstar. Hann hafði engar vöflur
á heldur beitti öllum sinum
þunga og hurðin hrökk upp.
Hann sá Resnais stökkva upp af