Morgunblaðið - 30.10.1980, Síða 30

3 0 MORGUNBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 30. OKTÓBER 1980
Flutningur Ráðningarstofunnar í Þverholt 15:
Ekki má torvelda öldruðum og öryrkj
um aðkomu að Ráðningarstofunni
DaviA OddsHon EkíH Skúli InKÍbrrKsson Kristján Benediktsson
— segir Hilmar
Guðlaugsson
Á borKarstjórnarfundi sem
haldinn var fyrir nokkru var
rætt um fyrirhugaóan flutninK
RáÓningarstofu Rcykjavíkur-
bortjar í húsnæói BorKarskipu-
laKs ok flutninK BorKarskipulaKs
í húsnæði RáðninKarstofunnar.
Ekkert réttlætir
flutninginn
Fyrstur tók til máls Hilmar
Guðlaugsson (S). Hilmar sagði að í
sumar hefði stjórn RáðninKarstof-
unnar mótmælt þessum fyrirhuK-
aða flutninKÍ ok hefði stjórnin fært
ýmis rök fyrir því. Meðan annars
hefði stjórnin minnst á það að
núverandi húsnæði væri heppileKt
fyrir RáðninKarstofuna ok einnÍK
væri staðsetninK hennar mjöK góð.
Nú hefði meirihluti Ráðningarstof-
unnar breytt áliti sínu. Hins vegar
sagði Hilmar að ekkert það hefði
breyst sem réttlætti þennan flutn-
ing. Þessu næst vék Hilmar máli
sínu að aðkomunni að Þverholti 15,
þ.e.a.s. þeim stað sem Ráðningar-
stofunni væri ætlaður og sagði að
það væri erfitt fyrir aldraða og
öryrkja að komast þar að. Fyrst
væri upp útiþrep að fára og síðan 19
þrepa brattan stiga og sagðist hann
efast um að það væri auðvelt
öldruðum og öryrkjum, hvað þá
þeim sem hreyfihamlaðir væru, að
komast þar að. Hilmar sagði að á
árinu 1978 hefði 91 öryrki þurft á
þjónustu Ráðningarstofunnar að
halda og á árinu 1979 hefðu þeir
verið 62. Og þetta fólk hefði þurft
að koma á hverjum einasta degi til
skráningar.
Hilmar sagði að ekkert mætti
gera til að torvelda þessu fólki
aðkomuna að Ráðningarstofunni.
Þá gat hann þess jafnframt að
hann hefði ekkert á móti Borgar-
skipulagi og að leyst yrði úr hús-
næðisvanda þeirrar stofnunar, en
það mætti ekki gera á kostnað
Ráðningarstofunnar.
Hagræðing fyrir
borgarkerfið
Sigurjón Pétursson (Abl) talaði
næstur. Hann kvað það rétt að uppi
væru hugmyndir um að Borgar-
skipulag og Ráðningarstofan víxl-
uðu á húsnæði. Rökin fyrir því
væru m.a. þau að stutt þyrfti að
vera á milli Borgarskipulags og
embættis Borgarverkfræðings.
Þetta væri því hagræðing fyrir allt
borgarkerfið. Sigurjón benti á að
Þverholt 15 væri ekki hugsað sem
framtíðarhúsnæði fyrir Ráðn-
ingarstofuna. Hann kvað það rétt
að fara þyrfti upp tröppur þegar
komið væri í Þverholt 15, en slíkt
ætti einnig við um núverandi hús-
næði Ráðningarstofunnar. Þá benti
Sigurjón á að Þverholt 15 lægi
betur við samgöngum en Borgartún
1, þar sem Ráðningarstofan væri nú
til húsa.
Ekki viðunandi lausn
Þá tók Elín Pálmadóttir (S) til
máls. Hún sagði að flutningur að
Þverholti 15 væri ekki viðunandi
lausn fyrir Ráðningarstofuna. Þar
væri erfitt uppgöngu. Einnig væri
lítið um bílastæði þar fyrir utan.
N Þá kom í ræðustól Davíð Oddsson
(S). Hann sagði að sjónarmið sjálf-
stæðismanna kæmu fram í bókun
sem gerð var á fundi borgarráðs
þann 30. septemher, en á þeim fundi
var fjallað um þetta mál. Bókunin
er svohljóðandi:
„Borgarráðsmenn Sjálfstæðis-
flokksins telja engar forsendur
hafa breytzt frá því, að stjórn
Ráðningarstofu gerði sína fyrri
ályktun varðandi flutning stofnun-
arinnar í ótryggt húsnæði. Mikil-
vægt er að stofnun sem þessi sé vel
staðsett í borginni og eigi tryggan
samastað, sem hinir fjölmörgu
viðskiptaaðilar hennar geti gengið
að vísum.
Það er ljóst að mjög margir
viðskiptaaðilar Ráðningarstofunn-
ar eru öryrkjar og aðrir þeir sem
myndu eiga mjög erfitt um aðgang
að fyrirhuguðu húsnæði og yrði þar
um stórlega afturför að ræða.
Augljóst er, að fulltrúar meiri-
hlutaflokkanna hafa beitt stjórn
Ráðningarstofunnar miklum þrýst-
ingi til að fallast á þann flutning,
sem virðist óhjákvæmileg afleiðing
af þessum samningi, sem hér er til
umræðu, en áður hafði stjórnin
mótmælt honum harðlega. Sjálf-
sagt er að tryggja Borgarskipulagi
hentugt húsnæði, en það má ekki
gerast jafn harkalega á kostnað
Ráðningarstofunnar. Með hliðsjón
af þessu greiðum við atkvæði gegn
leigusamningnum."
Síðan sagði Davíð að Sigurjón
Pétursson og borgarstjóri vissu að
Borgarskipulag hefði getað fengið
inni í Tónabæ. Miklu Iengra væri á
milli Tónabæjar og Borgarverk-
fræðings en á milli Þverholts 15
(núverandi húsnæðis Borgarskipu-
lags) og embættis Borgarverkfræð-
ings. Þá sagði Davíð að kannað
hefði verið hvort Borgarskipulag
gæti fengið inni á Fríkirkjuvegi 11.
Þegar þetta væri athugað væri ljóst
að röksemd Sigurjóns, um að stutt
þyrfti að vera á milli Borgarskipu-
lags og Borgarverkfræðings, ætti
ekki við. „Borgarfulltrúinn talaði
þarna gegn betri vitund, eins og
stundum áður,“ sagði Davíð. Þessu
næst talaði borgarstjóri og sagði að
hann hefði haft forgöngu að því að
Fríkirkjuvegur 11 ogTónabær væru
kannaðir sem hugsanlegt húsnæði
fyrir Borgarskipulag. Hann sagði
að niðurstaða þeirrar könnunar
hefði verið neikvæð.
Þá talaði Kristján Benediktsson
og sagði að fólk í hjólastólum
kæmist hvorki að Ráðningarstof-
unni, þar sem hún væri nú, né að
Þverholti 15.
Síðastur talaði Sigurjón Péturs-
son. Hann sagði að það hefði aldrei
verið höfuðröksemd að Borgar-
skipulag þyrfti að vera nálægt
Borgarverkfræðingi. Aðalatriðið
væri það að sameina þyrfti Borg-
arskipulag og Skipulagsskrifstof-
una að Skúlatúni 2, sem þá væri
næsta hús við Borgartún 1.
Þegar umræðum var lokið var
flutningur borinn undir atkvæði og
samþykktur með 8 atkvæðum
meirihlutans gegn 7 atkvæðum
sjálfstæðismanna. -
Frá
borgarstjórn
Hækkunarbeiðni Rafmagnsveitu Reykjavíkur:
Nauðsynlegt að fá vitneskju um hag áður
en hækkunarbeiðni verður samþykkt
— segir Magnús
L. Sveinsson
Á FUNDI borgarstjórnar nýlega
kom til umræðu beiðni frá Raf-
magnsveitu Reykjavíkur um
heimild til hækkunar á gjald-
skrá. Ilækkunarbeiðni þessi var
tvíþætt. annars vegar var farið
fram á 5% ha-kkun á gjaldskra
ok hins veKar bað Rafmagnsveit-
an um að fá hækkun sem leiða
myndi af hækkuðu heildsóluverði
frá Landsvirkjun.
Nokkrar umrseður urðu um
þessa beiðni Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og verða þær laus-
lega raktar hér á eftir.
5—600 milljóna
auknar álögur
Fyrstur tók til máls Albert Guð-
mundsson borgarfulltrúi Sjálfstæð-
isflokksins, en hann var á móti
hækkunarbeiðni Rafmagnsveitunn-
ar, þegar hún var afgreidd í borg-
arráði. Albert sagði að afstaða sín
til þessarar hækkunarbeiðnar væri
sú sama nú og hingað til. Hann
sagðist ekki vilja samþykkja neinar
hækkunarbeiðnir opinberra fyrir-
tækja, allra síst þegar fyrirtækin
hefðu svo mikið afgangs, að þau
gætu byggt sér lúxus byggingu fyrir
eigið fé, eins og Rafmagnsveitan
gerði. Albert kvaðst ekki vilja velta
þunganum af of mikilli fjárfestingu
fyrirtækisins á of skömmum tíma,
yfir á herðar borgaranna. Þá upp-
lýsti Albert það að ef umbeðin
hækkun fengist fram þá myndi það
þýða 5 — 600 milljóna króna auknar
álögur á borgarbúa.
Ekki nægjanlcg
rök íyrir hækkun
Næstur talaði Magnús L. Sveins-
son (S). Magnús sagði það nauðsyn-
legt að borgarfulltrúar fengju vitn-
eskju um hag Rafmagnsveitunnar
áður en þessi hækkunarbeiðni yrði
samþykkt. Magnús sagðist hafa þær
upplýsingar úr fjölmiðlum að tekjur
Rafmagnsveitu Reykjavíkur hefðu
verið meiri en hún hefði þurft á að
halda. Magnús taldi ekki nægjanleg
rök fram komin fyrir þessari hækk-
unarbeiðni og ekki hefðu slík rök
legið fyrir oft á tíðum þegar hækk-
unarbeiðnir hefðu verið samþykkt-
ar. Magnús sagði að svo virtist vera
að borgarfulltrúar kynnu ekki ann-
að en að ' samþykkja
hækkunarbeiðnir, aldrei virtist vera
hugsað um hvort hægt væri að
lækka.
í lok máls síns óskaði Magnús L.
Sveinsson eftir því að málinu yrði
frestað.
„Frestur jafn-
gildir synjun“
Þá tók til máls Sigurjón Péturs-
son (Abl). Hann sagði það skynsam-
legt að borgarfyrirtæki reyndu að
komast í eigið húsnæði, eins og
Rafmagnsveitan væri að gera. Síðan
sagði Sigurjón að bygging hússins
miðaðist við jafngóðan fjárhag Raf-
magnsveitunnar, en synjun á hækk-
unarbeiðni myndi ekki stuðla að því.
Sigurjón sagði að hér væri um
hógværa beiðni að ræða, en sagðist
jafnframt skilja að borgarfulltrúar
vildu kynna sér þetta mál betur.
Síðan sagði Sigurjón að nú væri
síðasti möguleikinn að samþykkja
þessa beiðni Rafmagnsveitunnar,
því að hækkunin ætti að taka gildi 1.
Magnús L. Sveinsson
Albert Guðmundsson
nóvember. Því væri of seint að fjalla
um þetta mál á næsta fundi borgar-
stjórnar og því myndi frestunar-
beiðni Magnúsar L. Sveinssonar
valda því að Rafmagnsveitan fengi
ekki umbeðna hækkun. „Frestun
jafngildir synjun," sagi Sigurjón.
Borgarstofnanir
framkvæmdaglaðar
Næstur kom í ræðustól Albert
Guðmundsson (S). Hann sagði að
ýmsar borgarstofnanir væru fram-
kvæmdaglaðar, þar væri eyðsla á
öllum sviðum. Nefndi Albert síðan
dæmi um slíka framkvæmdagleði.
Albert sagði að tími væri kominn til
þess að borgarfufltrúar færu að
gera sér ljóst að stofnanir og
fyrirtæki borgarinnar ætti að reka
sem næst núlli, þannig að ekki þurfi
sífellt að leggja hækkanir á herðar
borgaranna. Hann sagði að svo
virtist sem fólkið mætti ekki njóta
þess ef að fyrirtækin væru vel rekin.
Albert sagðist að lokum styðja
frestunartillögu Magnúsar L.
Sveinssonar og sagðist vona að hún
yrði samþykkt.
Ríður varla
R.R. að fullu
Síðan talaði Magnus L. Sveinsson
(S). Hann sagði að borgarbúar ættu
það inni aö fá ekki þessa hækkun
frá Rafmagnsveitunni yfir sig.
Hann sagðist vilja að málinu yrði
frestað um þrjá mánuði. Sagði
Magnús að það riði Rafmagnsveit-
unum varla að fullu.
Að máli Magnúsar loknu talaði
Kristján Benediktsson (F). Hann
sagði að sú beiðni Rafmagnsveit-
unnar sem nú væri til skoðunar
væri hófsöm og minnti Kristján
borgarfulltrúa á þá tíma þegar
Rafmagnsveitan þurfti að bjarga
sér á erlendum lánum. Kristján
sagði það ekki til skammar þó að
fyrirtæki fólksins væri í eigin hús-
næði. Hann sagði sig á móti því að
opinber fyrirtæki byggju við kot-
búskap. Kvað Kristján rétt að koma
Rafmagnsveitunum í eigið húsnæði.
Að lokum sagði Kristján að gjald-
skrár ýmissa opinberra fyrirtækja
hefðu ekki hækkað til jafns við
verðlag.
Er Kristján hafði lokið máli sínu
kom Albert Guðmundsson í pontu
og sagði m.a. að opinber fyrirtæki
ætti ekki að reka eins og einkafyr-
irtæki, þ.e. ekki með gróða fyrir
augum.
Á ábyrgð meirihlutans
Þá talaði Davíð Oddsson (S).
Hann vakti athygli á því að þarna
væri um tvennskonar hækkunar-
beiðni að ræða. Hann spurðist fyrir
um það hvort ekki væri hægt að
bera þessar hækkunarbeiðnir upp,
sitt í hvoru lagi! Davíð sagði að ekki
væri hægt að Rafmagnsveitan bæri
hækkun á heildsöluverði frá Lands-
virkjun óbætta. Hvað sig varðaði
sagðist Davíð ekki treysta sér til
þess að greiða atkvæði gegn þeirri
hækkunarbeiðni. Hins vegar sagði
hann að þetta mál allt væri alfarið á
ábyrgð meirihluta borgarstjórnar,
þeir bæru á þessu ábyrgðina hvern-
ig sem málin færu.
Síðastur talaði Magnús L.
Sveinsson (S). Hann sagðist bera
upp tillögu í þessu máli og las hann
síðan upp tillöguna. Hún var svo-
hljóðandi:
— Borgarstjórn samþykkir að
sótt verði um heimild fyrir gjald-
skrárhækkun frá 1. nóvember 1980,
sem leiðir af hækkun á heildsölu-
verði frá Landsvirkjun.—
Ekki tóku fleiri til má!s við þessa
umræðu og var síðan tillaga Magn-
úsar borin undir atkvæði og svo og
hækkunarbeiðni Rafmagnsveitunn-
ar.
Fyrst var borin upp hækkunar-
beiðnin og hlaut hún fimm atkvæði
og því ekki stuðning. Þá var borin
upp tillaga Magnúsar L. Sveinsson-
ar og var hún samþykkt með 15
samhljóða atkvæðum.
-ój
<---------------------------