Morgunblaðið - 21.03.1982, Qupperneq 16

64
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MARZ 1982
tíötulíísmynd frá Bangkok: Sumir fjárfesta / veaöldinni.
VER<j>LD
FORNARLOMB
Allslausu
börnin tæld
út í vændi
Jankaew er lagleg þrettán ára
stúlka, ættuð frá fátæku og af-
skekktu sveitaþorpi um 500 míl-
ur norður af Bangkok, höfuð-
borg Thailands.
Fyrir þremur mánuðum kom
velklæddur maður að sunnan í
heimsókn í þorpið og bauðst til
að ráða Jankaew og tvær vin-
stúlkur hennar til uppþvotta á
hóteli í Bankok. Foreldrar barn-
anna, sem höfðu ekki grun um
neitt óeðlilegt, þáðu eitt þúsund
baht (kr. 550) sem greiðslu fyrir
ráðningarheimildina og þeim
var sagt, að þeim yrðu sendar
greiðslur reglulega til að hjálpa
við framfærslu bræðra og
systra stúlknanna þriggja.
Jankaew og vinstúlkur henn-
ar tvær úr þorpinu stunduðu
diskaþvott fyrstu yikuna í
Bangkok. En þær komust fljót-
lega að því, að „hótelið" var
vændishús. Hótelstjórinn svo
nefndi seldi blíðu um 90
stúlkna, sem langflestar voru
táningar, fyrir 150—200 baht
(90—110 krónur). Hann var yfir
sig hrifinn af þessum nýju
stúlkum að norðan, því hann
mat hreina mey á 3.000 til 5.000
baht.
Janakaew var lúbarinn af
melludólgum þegar hún neitaði
að samrekkja viðskiptavini.
Henni var holað niður í her-
bergi á fimmtu hæð, þar sem tíu
stúlkur urðu að láta sér nægja
aðeins eitt rúm. Þær fengu
hrisgrjón og grænmeti tvisvar á
dag og 20 bakt (11 krónur) í
vasapeninga á viku. Bréf, sem
þær rituðu heim til sín, voru
rifin. Útkastarar „hótelsins"
vísuðu ættingjum stúlknanna á
dyr, ef einhver þeirra lét sjá sig.
Hjálp barst stúlkunum í „hót-
eli“ Janakaews í síðasta mán-
uði. Lögreglan réðst inn í það og
flutti 90 stúlkur og 12 mellu-
dólga á lögreglustöðina. Jana-
kaew og vinkonum hennar var
bjargað af mannréttindahópi,
sem nefnir sig „Neyðarhjálp
fyrir konur og börn“, og veitti
þessi hópur þeim húsaskjól til
bráðabirgða.
En næsta dag voru sumar
stúlknanna 90 komnar á annað
„hótel" sem gamli „hótelstjór-
inn“ þeirra hafði flutt þær á.
Sumar stúlknanna hafa horfið
sporlaust.
Mannréttindahópurinn hefur
ákært lögregluna fyrir að hafa
neytt stúlkurnar til vændis á
ný. Sumar þeirra höfðu haldið
því fram, að „hótelstjórinn"
greiddi lögreglunni 40 þúsund
baht á mánuði fyrir vernd og
leyfði að auki lögregluþjónun-
um að samrekkja stúlkunum
ókeypis.
Það var ekki fyrr en blöðin
birtu fréttir um hneykslið að
„hótelstjórinn" var handtekinn
og húsi hans lokað. Rannsókn
var hafin á afskiptum lögregl-
unnar í málinu, en niðurstöður
hafa ekki verið birtar.
Barnavændi er algengt í
Bangkok, en um eitt þúsund
vændishús eru í borginni og um
eitt hundrað þúsund „borgar-
dömur", ei'ns og þær eru kallað-
ar.
í fátækum héruðum til sveita,
einkum þó í norðurhluta lands-
ins, verða barnmargar fjöl-
skyldur iðulega að sætta sig við
það hlutskipti að horfa á eftir
dætrunum í vændið vegna þess
hversu sárlega peninganna er
þörf. — DELLA DENMAN
Hryðjuverka-
manna minnst
\ Israel
Meðal þeirra píslarvotta zíonista-
hreyfingarinnar, sem ísraelar ætla
að heiðra sérstaklega með nýrri frí-
merkjaútgáfu, eru tveir hryðju-
verkamenn úr Stern-samtökunum,
sem teknir voru af lífi í Kairó árið
1945 fyrir morðið á Moyne lávarði.
Á þessum tíma var Moyne lá-
varður breskur ráðherra með að-
setri í Mið-Austurlöndum og æðsti
sendimaður Breta í þessum
heimshluta. Hann var drepinn
1944 en þá börðust margir Gyð-
ingar gegn Þjóðverjum með 8.
breska hernum á Ítalíu og olli
morðið nokkurri úlfúð milli
skæruliðahreyfinganna þriggja,
sem börðust fyrir endurreisn Gyð-
ingaríkisins í Palestínu.
Stern-samtökin vissu hins veg-
ar sem var, að brátt færi stríðinu
að ljúka og að þá væri von á mikl-
um fjölda Gyðinga, sem lifað
hefði af helför nasistanna. Þess
vegna vildu þau vekja athygli á
því, að Bretar ætluðu að halda
áfram stefnu sinni frá því fyrir
stríð og hindra Gyðinga í að flytj-
ast til Palestínu.
Líkamsleifar hryðjuverka-
mannanna tveggja, Eliahu Hakim
og Eliahu Betzuri, voru í Kairó í
27 ár en í júlí 1975, í fyrsta sinn
sem Sadat heitinn sýndi nokkra
sáttfýsi eftir átökin 1973, var leyft
að líkkisturnar væru grafnar upp
og þær sendar til Israels. Þar voru
þær svo grafnar með hernaðar-
legri viðhöfn og var Golda Meir,
þáverandi forsætisráðherra við-
stödd.
Með frímerkjaútgáfunni fyrir-
huguðu ætla Israeelar að heiðra
minningu alls 20 manna, sem létu
lífið fyrir málstað zíonismans á
árunum 1917—1967. Þar á meðal
VALDADRAUMAR
— Það þarf að gera byltingu í
Japan, — segir Bin Akao. Hann er
83ja ára að aldri og leiðtogi Aik-
oku-To eða Föðurlandsflokksins,
en það eru mest áberandi og há-
værustu samtök hægri manna,
sem starfa í Japan. Bin Akao segir
að Japanir þurfi að koma sér upp
mikium herafla, og þeir geti einn-
ig orðið sér úti um kjarnorku-
sprengjur.
Akao er nú alhvítur fyrir hær-
um, en rúm 20 ár eru Iiðin síðan
hann tók að flytja þennan boðskap
sinn á strætum úti. Að undan-
förnu hafa aðrir hópar tekið upp
svipaðar kenningar og flytja þær í
kapp við gamla manninn í gjallar-
horn á götum Tókýó og víðar.
Að áliti hægri manna keppa nú
þúsund hægrisinnuð samtök um
athygli almennings og hylli. Mörg
þeirra njóta fjárstuðnings frá
Yakuza, en það eru illræmdir
glæpamannahópar, sem tengjast á
ýmsan hátt aðilum í stjórnmála-
og atvinnulífi Japans.
Sumsumu Fukuda, forvígismað-
ur Árásarfylkingar andkommún-
ista, situr á skrifstofu sinni
skammt frá Heimsviðskiptamið-
stöðinni í Tókýó. Hann segir að í
samtökum sínum séu menn, sem
áður hafi starfað í Yakuza. — En
þegar þeir eru með okkur starfa
þeir ekki í anda Yakuza, enda þótt
sumir þeirra hafi ennþá húðflúr.
Eitt stykki
Hitler, takk
sem er tákn um aðild þeirra að
samtökunum.
Fylgismenn Fukuda reka dálít-
inn skóla í úthverfi borgarinnar.
Þar eru menn þjálfaðir undir víg-
orðinu: — Drepið einn mann og
látið marga lifa. Hann segir, að
óhjákvæmilegt sé að drepa ein-
hvern í átökum, eins og ekkert sé
eðlilegra.
Samtök Fukuda eiga 40—50 bíla
með gjallarhornum og áhangend-
ur þeirra eru um 5.000. Þeir eru
helmingi fleiri en félagar í Föður-
landsflokki Akao og líklega fjöl-
mennari og öflugri en aðrir sem
slík samtök hafa myndað. Rauði
þráðurinn í boðskap þessara sam-
taka er hvatning til Japana um að
vígbúast í blóra við ákvæði í
stjórnarskrá landsins, þar sem
þjóðin er skuldbundin til að varð-
veita frið.
Otoya Yamaguchi, 17 ára gam-
all stuðningsmaður Akao, myrti
sósíalistaleiðtoga árið 1980. Að því
undanskildu hafa hægri menn
Kjörorðid er einfait: Drepið einn
mann og látið marga lifa.
sneitt hjá ofbeldisverkum, sem
mjög þóttu einkenna hinn róttæka
Rauða her á blómaskeiði hans
fyrir nokkrum árum. Eigi að síður
segja áhangendur Akao, að þeir
þrái þann dag, er „gneistandi for-
ingi á borð við Hitler" ráði lögum
og lofum í Japan. Og hinn hæru-
grái öldungur segir sjálfur, að
ekki verði unnt að sameina Japan
nema sterkur maður komi fram á
sjónarsviðið.
— DONALD KIRK
DYRARiKIÐ
Aparnir apa
mannfólkið
Brottnám sabínsku kvennanna,
sem skáld og listamenn hafa gert
frægt í verkum sínum, er eitt fyrsta
mannránið, sem sögur fara af.
Ástæðurnar fyrir því voru kynferð-
islegar. Frumbyggjar Rómar voru í
kvennahraki og réðust þess vegna á
fjallaríki Sabínanna, drápu karl-
mennina en tóku sér konur þeirra til
eignar.
Babún-apar af Hamadryas-ætt
taka sér í sumu hina fornu Rómverja
til fyrirmyndar. Þessir apar lifa í
stórum flokkum og hefur hver karl-
api, sem má sín nokkurs, um sig hirð
þriggja eða fleiri apynja og gætir
þeirra eins og sjáldurs auga síns. Ef
einhver kvennanna gerir sig líklega
til að láta fallerast fyrir öðrum apa
er henni refsað rækilega með bar-
smíðum. Af þessum sökum eru ungir
apar í vandræðum með að ná í maka
og ef þeir eru ekki nógu sterkir til að
velta úr sessi einhverjum kvenna-
búrseigandanum, þá eiga þeir aðeins
um eitt að velja: brúðarrán. Stund-
um ræna þeir jafnvel ungum apynj-
um, sem mæðurnar eru nýhættar að
hafa á brjósti, og ala þær upp þar til
þær eru orðnar fullþroska.
Vandinn er al brjóu sér leið inn í
valdaklíkuna.
Meðal apa af Alpha-ætt, þar sem
einn karlapi ríkir yfir öllum hópn-
um, er annar háttur hafður á við að
ræna sér lífsförunaut. Konungurinn,
sem svo má kalla, og nokkrir „hirð-
gæðingar" hans sitja næstum einir
að konunum og besta matnum og
þeir ungu apanna, sem vilja njóta
þessara gæða líka, eiga svo sannar-
lega undir högg að sækja. Höfðingj-
arnir kæra sig nefnilega ekkert um
að aðrir komist að og eru tilbúnir til
að verja þessi forréttindi sín með
kjafti og klóm. Af þessum sökum
grípa ungir apar stundum til þess
ráðs að ræna ungabarni frá ein-
hverri móðurinni og hafa það síðan í
fangi sér næst þegar þeir reyna að
komast inn i klíkuna.
Þetta herbragð tekst vanalega vel
því að karlaparnir ráðast ógjarna á
annan apa, sem hefur unga í fang-