Alþýðublaðið - 14.09.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Aðvörun
til innflytjenda á vörum.
Hér með auglýsist þeim til aðvörunar, sem hlut
eiga að máli, að Viðskiftanefndin mun hér eftir án
undantekningar kæra alla þá til sekta samkvæmt 3.
gr. reglugerðar um innflutning á vörum frá 12.
marz þ. á., er flytja vörur hingað til landsins án
þess að hafa áður fengið leyfi þar til frá nefndinni.
Enn fremur eru allir ámintir um að tryggja sér
innflutningsleyfi áður en þeir panta vörur sínar, því
að hér eftir mun nefndin alls ekkert tillit taka til
yfirlýsinga hlutaðeigenda um, að þeir hafi þegar,
fyrir löngu eða skömmu, gert ráðstafanir til að
útvega vörurnar eða pantað þær.
Reykjavík 13. september 1920.
Viðskiftanefndin
L. Kaaber. Oddur Hermannsson.
Jes Zimsen, H. Kristinsson.
Umsóknir um styrk úr Ellistyrktarsjóði Rvíkur árið 1920
eiga að vera komnar til mín fyrir lok þ. m. Eyðublöð undir um-
sóknirnar fást hjá fátækrafulltrúunum og prestunum og hér á
skrifstofunni.
Borgarstjórinn í Reykjavík 10. sept. 1920.
K. Zimsen.
Koii konangnr.
Eftir Upton Sinclair.
Fjórða bók:
Ertðaskrá Kola konunqs.
(Frh.).
Matmálstfrninn kom, og hin
falska trú Zamboni hökti út á
götuna. Þegar hún kom inn í
borðsalinn í matsöluhúsinu, litu
menn til hennar, en enginn vék
sér að henni. Það var um það
feyti, sem ailir voru með hugann
við það eitt, að viða að sér því
bezta, áður en sessunauturinn náði
því. Svattklædda veran gekk inst
inn í salinn, þar sem var auður
stóll. Hún dróg hann undan borð-
inu og klöngraðist upp á hann.
Og skyndilega hvað við í saln-
um: „Félagar, félagar!"
Menn litu upp og gláptu. Þeir
sáu slæðu ekkjunnar svift til hlið-
ar og hetjan þeirra, hann Joe
Smith, horfði á þá og kallaði:
.Félagar 1 Eg er kominn til ykk-
ar með boð frá sambandinu!"
Hávaðinn ætlaði alt um koll
að keyra. Menn stukku á fætur,
stólar ultu um koll, og allir æptu.
Skyndilega varð svo hljótt, að
faeyra hefði mátt flugu anda.
„Félagar, eg kem írá Pedro og
faefí talað við sendimenn verklýðs-
sambandsins. Eg vissi, að verk-
stjórarnir mundu ekki hleypa mér
inn, svo eg gerði á mér smá-
breytingar, og hér er eg kominnl"
Nú fyrst skildu þeir, hvers
vegna hann var í þessum fötum,
og þeir tóku til að hlægja og
æpa og öskra af gleði.
En þegar Hallur rétti upp
hendina til merkis um þögn, datt
alt í dúnalogn.
„Hlustið á mig. Verkstjórarnir
ieyfa mér vafalaust ekki að tala
lengi, en eg hefi þýðingarmikið
mál að segja ykkur. Foringjar
sambandsins segja okkur, að við
getum ekki unnið verkfallið núna“.
Skelfingin skein úr andlitunum,
sem litu upp á hann, og von-
brigðis- og óánægjuóp kváðu við.
„Við erum að eins eitt hérað“,
faélt Hallur áfram, „og verkstjór-
arnir mundu bara reka okkur út,
safna saman verkfallsbrjótum og
reka námuna án okkar. Það, sem
okkur vantar, er verkfall í öllum
héruðunum í einu — þá geta þeir
ekki fengið fólk, og þá neyðast,
þeir til að láta undan. Að þessu
vinnur hver einasti maður í hér-
aðinu — öflugu verklýðsfélagi og
alsherjarverkfallil Ef við byrjuð-
um einir mundu verkstjórarnir
núa lófana ánægðir, því þeir sigr-
uðu okkur. En við skulum gabba
þá — við köllum aftur verkfallið
og heijum vinnuna. Við höldum
stöðum vorum — en við höldum
félagsskap vorum líkal Nú eruð
þið allir félagar verkmannafélags-
ins, hver einasti ykkar, þið hald-
ið viðstöðulaust áfram að vinna
fyrir félagið, fá menn tii að ganga
í það og halda voninni lifandi í
brjóstum þeirra, uuz stóra verk-
fallið kemur. Húrra fyrir verk-
Iýðsfélagi Norðurdalsins!"
Sli<>l>tiöin í Kirkjustræti
2 (Herkastalanum) selur mjög
vandaðan skófatnað svo sem:
Karlmanna- og Verkamannastíg-
vél, Barnastígvél af ýmsum stærð-
um og sérstaklega vandað kven-
skótau; há og lá stígvél af ýms-
um gerðum. Allar viðgerðir leyst-
ar fljótt og vel af hendi. Komið
og reyniðl Virðingarfylst Ól. Th.