Morgunblaðið - 05.06.1983, Blaðsíða 6

6
Stjörnuliðið Stuttgart 11. júní:
Enginn hefur
unnið jafn
mörg verðlaun
og Ari Haan
Aríe Haan, einn stórkostlegasti
leikmaður Hollands fyrr og síðar
verður meðal leikmanna stjörnu-
liðs Víkinga gegn Stuttgart á
Laugardalsvellinum 11. júní. Arie
Haan er nýbakaður Belgíumeistari
með Standard Liege, og þrátt fyrir
að hann hafi verið í eldlínunni
lengi, er hann enn meðal fremstu
leikmanna lands síns. Hann var
meðal leikmanna Hollendinga,
þegar þeir fengu silfurverðlaun í
heimsmeistarakeppnunum 1974 og
78, og standa mönnum enn í fersku
minni þrumufleygar hans í keppn-
inni 1978. Hann hefur unnið til
fleirí verðlauna en nokkur annar
knattspyrnumaður, og á uppundir
bílhlass af verðlaunagripum áreið-
anlega.
Auk tvennra silfurverðlauna frá
HM hefur Haan unnið flesta titla
sem evrópskur knattspyrnumaður
getur látið sig dreyma um. Með
hollensku meisturunum Ajax þar
sem hann hóf frægðarferil sinn
varð hann fimm sinnum hollenskur
meistari og þrívegis bikarmeistari.
Þá varð hann þrisvar í röð Evrópu-
meistari, árin 1971-1973. Á þessum
árum lék Haan með frábærum leik-
mönnum í Ajax, má þar nefna
Johan Cryuff, Johan Neeskens,
Johnny Rep, og Ruud Krol. Frá
Ajax fór Arie Haan til Anderlecht,
þar sem hann var talinn besti
miðjuleikmaður Belgíu, ásamt
Ásgeiri Sigurvinssyni hjá Standard
Liege næstu ár. Með Anderlecht
varð Haan belgískur meistari tvisv-
ar, og bikarmeistari jafnoft. Þá lék
hann tvisvar til úrslita með liðinu í
Evrópukeppni bikarhafa, tvisvar
sigraði Anderlecht og einu sinni
hreppti liðið silfur. Árið 1981 tók
hann við stöðu Ásgeirs Sigurvins-
sonar hjá Standard Liege, og með
þeim hefur hann tvisvar orðið
Belgíumeistari, síðast nú í vor, og
einu sinni leikið til úrslita í Evrópu-
keppni bikarhafa með félaginu sem
að vísu tapaðist.
Þeim sem fylgdust með HM 1978
í Argentinu er Arie Haan sérstak-
lega minnisstæður. Þar skoraði
hann falleg mörk, með gríðarlegum
langskotum, sérstaklega er minnis-
stætt mark sem hann skoraði gegn
Ítalíu í undanúrslitunum af 44
metra færi, þrumuskot sem endaði
efst í markhorninu, óverjandi.
íslendingar geta því farið að hlakka
til að sjá þennan frábæra leikmann
leika með Eusabio og öllum hinum
stjörnunum 11. júní á Laugardals-
velli, gegn Stuttgart.
Eusebio —
einn frægasti
knatt-
spyrnumaður
heiins
ZPoxtúgaCílií CaattífiijXnuCaþfiinn — 'u 1 -
cCio uax á áxum á&ux taCinn annat af tueim-
ut Ceztu Cnatttfxytnumönnum Ceimiiní.
öMinn uat CPeCe.
Hann var stjarna Heimsmeist-
arakeppninnar í Englandi 1966 og
markakóngur keppninnar með 9
mörk. Þar af skoraði hann fjögur
mörk í frægum leik gegn Norð-
ur-Kóreu. Kóreumenn komu geysi-
lega á óvart í leiknum þegar þeir
náðu að skora þrjú fyrstu mörkin.
En þá tók Eusebio til sinna ráða,
skoraði fjögur mörk og Portúgal-
arnir unnu Ieikinn 5:3.
Eusebio kom hingað til lands
með Benfica árið 1968 og lék í Evr-
ópuleik gegn Val á Laugardalsvelli
að viðstöddum rúmlega 18 þúsund
áhorfendum. Þá var hann nýbúinn
að hljóta gullskóinn fyrir að skora
42 mörk í portúgölsku deildinni.
Fimm ára mætti hann
á æfingu hjá Víkingi
rætt við Aðalstein Aðalsteinsson
Aðalsteinn Aðalsteinsson er einn
þeirra ungu leikmanna, sem sett
hafa mark sitt á leik Víkings síðustu
árín og með þeim hefur Víkingur
unnið sína stærstu sigra. Aðasteinn
er fæddur Víkingur, ef svo má að
orði komast. Hann er bróðir Þor-
bergs Aðalsteinssonar, þess kunna
kappa úr handknattleiknum og
fimm ára gamall var Aðalsteinn far-
inn að mæta á æfingar hjá Víkingi.
„Ég mætti þá á gallabuxum og í
Víkingspeysu, en lítið meira man ég
eftir þeirri æfingu“, sagði Aðal-
steinn í stuttu spjalli.
Aðalsteinn lék með hinum fræga
3. flokki, sem vann öll mót 1977,
tapaði ekki leik það sumarið. „Það
voru margir afbturðasnjallir leik-
menn í þessu liði. Arnór Guðjohn-
sen, Lárus Guðmundsson, Heimir
Karlsson Gunnar Gunnarsson og
Jóhann Þorvarðarson. Og fleiri
voru sterkir þó þeir ekki hafi haldið
áfram, leikmenn eins og Björn
Bjartmarz og Jóhannes Sævarsson.
Sumarið 1977 er skemmtilegasta
sumar sem ég hef upplifað og það
var ekki síst Hafsteini Tómassyni,
þjálfara okkar að þakka. Hann
gerði hlutina ákaflega skemmti-
lega, hafði lag
á að fá okkur með sér og hafði góð-
ar æfingar. Ég þakka Hafsteini
fyrst og fremst gott gengi þetta
sumar - ákaflega hugmyndaríkur.
Það sést best af því, að hann lét þrjá
leika í vörn, hafði þrjá tengiliði og
fjóra frammi. Mjög óvenjuleg upp-
stilling en hentaði liðinu vel“.
— Nú hefur Víkingur ekki náð
óskabyrjun í íslandsmótinu. Vík-
ingur vermir botnsæti 1. deildar
þegar þetta er skrifað (fyrir leikinn
gegn KR). Telur þú Víking hafa
möguleika á að verja titilinn?
„Það er rétt - við höfum ekki hlot-
ið óskabyrjun og kemur margt til.
Það er þreyta í mannskapnum, hef-
ur verið slen yfir leik okkar. Þjálfar-
inn segist hafa komið þremur vik-
um of seint - hann hefur haft mjög
strangar og erfiðar æfingar til þess
að koma liðinu í betra líkamsform.
Þá hefur hann verið að þreifa fyrir
sér með liðsuppstillingu.
Þetta hefur án nokkurs vafa
komið niður á leik liðsins.
En ég efast ekki um að Jean-Paul
Golovan er hæfur þjálfari og ég
held að þetta sé aðeins tímabundið
hjá okkur; að við munum rífa okk-
ur upp úr lægðinni. Við höfum ekki
gefið titilinn upp á bátinn, enda
engin ástæða til. Við erum með
sama mannskap og í fyrra að lang-
mestu leiti. Ég tel að Víkingur eigi
að ná að leika betri knattspyrnu í ár,
en í fyrra þegar við urðum íslands-
meistarar annað árið í röð. Jóhann
Þorvarðarson hefur tekið örum
framförum, svo og hafa Andri
Marteinsson og Ólafur Ólafsson
komið sterkir út, mjög efnilegir
leikmenn og Stefán Halldórsson er
í landsliðsklassa, sem miðvörður.
Víkingur á eftir að rétta úr kútn-
um“.
— Það kom á óvart þegar þú
varst setur í stöðu miðherja gegn
Skagamönnum í meistarakeppni
KSÍ. En þá með þeim árangri, að þú
skoraðir gott mark og lagðir annað
upp. Hvernig líkaði þér nýja stað-
an?
„Maður reynir auðvitað ávallt að
gera sitt bezta, og lítið veit ég um
framhaldið. Ég tel að tengiliðastað-
an henti mér betur. Ég er ekki sér-
staklega fljótur og hef ekki senter í
mér. En ef Jean Paul vill að ég leiki
þarna, þá mun ég gera það og leggja
mig allan fram. Gegn Skagamönn-
um gafst þetta vel. Völlurinn í
Kópavogi er stór og ég fékk svolítið
að leika Iausum hala. Ég fékk ekki
sama pláss gegn Breiðabliki á litlum
Laugardalsvelli. Það vill brenna við
að of mikil harka færist í leiki í
Laugardal vegna þess hve vellirnir
eru litlir, eins og í ljós kom í viður-
eign okkar við Breiðablik“.
Þú lékst gegn Spánverjum í Ev-
rópukeppni landsliða u-21 árs og
varst í liðinu í fyrra. Hvernig líkar
þér að leika með landsliðum ís-
lands?
„Það er ákaflega skemmtilegt - og
ég lít á það sem mikinn heiður. Það
er mjög sterkur hópur ungra leik-
manna á íslandi í dag og við náðum
jafntefli gegn Spáni og Hollandi
hafi sannað þetta fyllilega“.
— Hvaða leikur er þér minnis-
stæðastur?
„Það er tvímælalaust viðureign
okkar við Vestmannaeyjar 1981,
þegar við urðum að vinna til þess að
sigra á íslandsmótinu. Það byrjaði
ekki gæfulega fyrir okkur, Ómar
Jóhannsson skoraði fljótlega fyrir
Eyjamenn og skömmu síðar var
Heimi Karlssyni vísað af leikvelli.
Ég kom inn á um miðjan fyrri hálf-
leik, eftir að Jóhann Þorvarðarson
meiddist. Staðan var þá ekki gæfu-
leg, en við þjöppuðum okkur sam-
an og náðum smám saman betri
tökum á leiknum og ég lék einn
minn besta leik með Víkingi. Ómar
Torfason jafnaði í síðari hálfleik og
Larus Guðmundsson skoraði síðan
sigurmark okkar um 10 mínútum
fyrir leikslok. Það var ógleyman-
legt — þá virkilega sýndi liðið hvað
í því bjó og við unnum svo KR viku
síðar á Laugardalsvelli og tryggðum
okkur titilinn. En lykillinn að sigri
okkar í mótinu var leikurinn í Eyj-
um.
Þá eru Evrópuleikarnir mér
minnisstæðir, sérstaklega leikurinn
gegn Real Sociedad í San Sebastian
á Spáni. Spánverjarnir unnu 1-0 hér
á Laugardalsvelli, óverðskuldað.
Leikurinn úti varð ógleymanlegur,
um 30 þúsund áhorfendur voru á
leikvanginum, hann var troðfullur
og aðstæður voru allar eins og best
var á kostið, — þetta var eins og
maður er vanur að sjá í sjónvarpi,
en hafði aldrei dreymt um að upp-
lifa. Við náðum mjög góðum leik
úti og komumst yfir 1-0, en Spán-
verjar náðu að jafna þegar í næstu
sókn. Það var slysalegt, en leikur-
inn endaði svo 3-2. Eftir leikinn fór
Ögmundur Kristinsson út til þess
að sækja hanska sína, og þá hylltu
áhorfendur hann. Ögmundur kall-
aði á okkur hina og við fórum allir
út og um 30 þúsund áhorfendur
hylltu okkur og við veifuðum til
þeirra — það var ógleymanlegt.
Spánverjarnir voru forviða á hve
góðum leik við höfðum náð og
sögðu að við hefðum verið eina lið-
ið, sem hefði náð að skora tvö mörk
í San Sebastian í tvö ár. Þetta lið sló
svo út meðal annars Celtic frá Skot-
landi og tapaði naumlega fyrir
Hamburger Sportverein í undanúr-
slitum. Og ekkert lið skoraði tvö
mörk í San Sebastian í vetur, utan
Víkingur".