Morgunblaðið - 27.09.1983, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. SEPTEMBER 1983
Sjúkrastöð SÁÁ:
Islenskar
innréttingar
notaðar
BYGGING sjúkrastöðvar SÁÁ er
nú að komast á lokastig. Nú stend-
ur yfir vinna við að setja upp
skilrúm úr tré og koma fyrir við-
arklæðningum í loft. Að því loknu
verður hafist handa um að koma
fyrir hurðum, þiljum, skápum og
öðrum sérsmíðuðum innrétting-
um. Hurðir eru smíðaðar hjá
Trésmiðju Þorvaldar Ólafssonar í
Keflavík og önnur sérsmíði hjá
Trésmiðjunni Akri á Akranesi, en
þessir aðilar urðu hlutskarpastir,
þegar innréttingasmíði var boðin
út á sínum tíma. Gert er ráð fyrir
að tréverk í bygginguna muni
kosta samtals um 3 milljónir
króna. Ef svo fer i'ram sem horfir,
mun nýja sjúkrastöðin verða til-
búin til notkunar fyrir miðjan
nóvember. Verktaki byggingar-
innar er Vörðufell hf.
„Hauströkkr-
iö yfir mér“ gef-
in út á færeysku
ÚT ER komin hjá bókaforlaginu
Orð og log í Færeyjum þýðing
Marins Næs á Ijóðabókinni Haust-
rökkrið yfir mér eftir Snorra
Hjartarson. Á færeysku heitir
bókin Heystmyrkrið yvir mær og er
gefin út með styrk frá Norður-
landaráði. Snorri fékk bók-
menntaverðlaun Norðurlandaráðs
fyrir þessa bók árið 1981.
Bókin er 84 bls. prentuð hjá
Einars Prent í Þórshöfn. Hún er
til sölu í Bókabúð Máls og menn-
ingar.
Fundur Sam-
bands verka-
fólks í mat-
vælaiðnaði á
Norðurlöndum
STJÓRN Sambands verkafólks í
matvælaiðnaði á Norðurlöndum hélt
nýlega fund í Reykjavík.
Fundurinn var haldinn hér á
landi til þess að kynna starfsemi
norræna sambandsins fyrir ís-
lenskri verkalýðshreyfingu og sér-
staklega Verkamannasambandi
íslands og Félagi íslenskra kjöt-
iðnaðarmanna.
í norræna sambandinu eru nú 7
landssambönd í Danmörku, Nor-
egi og Svíþjóð, með um 160 þúsund
félagsmenn. Sambandið heldur
þing 3ja hvert ár og það kýs stjórn
þess, sem skipuð er 2 fulltrúum
frá hverju aðildarlandi. Formaður
norræna sambandsins er Lage
Andreasson.
í Verkamannasambandi íslands
hefur farið fram nokkur umræða
um að ganga í þetta norræna sam-
band og var þessi fundur liður í
þeirri umræðu.
Auk fulltrúa Verkamannasam-
bands íslands tóku fulltrúar frá
Félagi íslenskra kjötiðnaðar-
manna þátt í þessum viðræðum.
Gestirnir skoðuðu sig nokkuð
um, fóru m.a. til Gullfoss, Geysis
og til Vestmannaeyja. Einnig
heimsóttu þeir vinnustaði — ís-
björninn og Mjólkursamsöluna.
Skemmti-
legt klúður
Leiklíst
Jóhanna Kristjónsdóttir
Skvaldur eftir Michael Frayn.
Þýðing: Árni Ibsen.
Lýsing: Kristinn Daníelsson.
Leikmynd og búningar: Jón Þóris-
son.
Leikstjóri: Jill Brooke Árnason.
Áhugamannaleikflokkur er að
setja upp leikrit og það gengur á
ýmsu, réttara væri kannski að
segja að allt gengi á afturfótun-
um við uppsetningu verksins. Það
kemur svo sem aldrei beinlínis í
Ijós um hvað leikritið á að snúast,
utan þess að þar blandast ásta-
skatta- og síðast en ekki síst sar-
dínumál mjög inn í það. Enda er
efni þess leikrits náttúrulega
ekkert aðalatriði, heldur kannski
það sem fer fram að tjaldabaki og
meðan er verið að reyna að æfa.
Leikstjórinn heldur við eina
leikkonuna og einnig hefur hon-
um tekist að barna Poppy, að-
stoðarsýningarstjórann, aðal-
leikkonan Dotty heldur við
Garry, henni miklu yngri mann,
en fer síðan sennilega að láta lík-
lega við Frederick, Selsdon sem
leikur þjófinn, sem sýknt og heil-
agt er að týnast og þá verða ým-
ist Timm sýningarstjóri eða jafn-
vel Lloyd leikstjóri að hlaupa í
skarðið... Klúður? Einmitt. Og
bara ansi skemmtilegt. Og öld-
ungis fráleitt að ætla að rekja
leikþráðinn af nokkru viti, hvað
þá skipulagi enda er þetta farsi
eins og hann gerist snaggara-
legastur og þá er í rauninni alveg
óþarft að vera að velta fyrir sér
smotteríi, eins og til dæmis af
hverju allir þurfa allt í einu að
leika Arabann í lokaþættinum.
Kannski ég hafi farið að velta því
fyrir mér, af því að það var ekk-
ert mjög fyndið, sök sér þótt það
væri út í bláinn.
Það hefur ekki verið neitt
áhlaupaverk að setja þetta á svið
svo að mest allt klúðrið og grínið
kæmist til skila. Þar hefur sann-
arlega þurft bæði hugvit og út-
sjónarsemi, pottþétta tilfinningu
fyrir staðsetningum og mikinn
aga við leikara. Leikarar þeir sem
fara með hlutverkin í Þjóðleik-
húsinu láta bersýnilega mun bet-
ur að stjórn Jill Brooke Árnason
en í leikritinu sem er verið að
„æfa“. Ástæða er til að gleðjast
yfir því að þarna hefur okkur
bæst afbragðs liðsmanneskja I
leikstjórastétt, sem virðist jafn-
víg á gaman sem alvöru; ég hef
raunar séð nokkrar sýningar sem
Jill Brooke hefur stjórnað, en
gerólíkar þessari og hér sýnir
hún á sér nýja og snjalla hlið. Það
er með leikstjórninni sem drjúg-
ur hluti stendur eða fellur, þegar
um svofelldan ærslaleik er að
ræða, þar sem hraði og snöfur-
mannleiki verður að sitja í fyrir-
rúmi og plaseringum má ekki
skeika um hársbreidd. Þetta
stóðst allt meira og minna hjá
leikstjóra af stökum sóma og auk
þess var verulega sniðug uppá-
koma í framkallinu.
Þóra Friðriksdóttir fer með
hlutverk Dottyar/frú Clackett
sem er sífellt að eigra um með
sardínur og svara í símann og
þrátt fyrir miðlungi ásjálegt útlit
bara heldur þekk karlleikurum
sýningarinnar. Skiptingar Þóru
milli hlutverka voru afbragð og
líklega tókst henni það betur en
flestum. En aðrir stóðu sig alveg
með stökum sóma, Sigríður Þor-
valdsdóttir, glansaði í hlutverki
Belindu/Flaviu, og Tinna Gunn-
laugsdóttir var á stundum grát-
hlægileg Brooke/Vicki, Bessi
Bjarnason og Sigurður Sigurjóns-
son eru auðvitað gamanleikarar
af guðs náð og leikur þeirra
áreynslulaus og fyndinn, en hvor-
ugur þeirra náði að sýna jafn góð
skil milli hlutverks/leiks og kven-
fólkinu sem áður er nefnt. Rúrik
Haraldsson var í doltið vand-
ræðalegu hlutverki og náði sér
ekki á strik nema á köflum, að
mínum dómi, Gunnar Eyjólfsson
gerði Lloyd góð skil, sá leikur var
þó kannski fullmikið upp á rútín-
una. Þórhallur Sigurðsson og
Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir voru
í litlum hlutverkum og náðu ekki
alveg takti við hina leikendurna.
Leikmynd og búningar Jóns
Þórissonar var verulega vel unnið
verk. Ég hafði lesið leikritið fyrir
frumsýningu og fannst í fljótu
bragði að það yrði enginn hægð-
arleikur að vinna leikmynd sem
gæti skilað öllu þessu klúðri. En
Jón leysti það mál af miklu hug-
viti og smekkvísi. Þýðing Árna
Ibsen skilaði alveg skopi leiksins
og var á þjálu máli.
Það er óhætt að óska Þjóð-
leikhúsinu til hamingju með vel
lukkaða sýningu, góðir gaman-
leikir eru ekki á hverju strái og
valið hefur tekist vel. Og það sem
er svo auðvitað ekki síður um vert
að leikstjóra og leikendum hefur
lánast að gera leikritið skemmti-
legt og bráðfyndið svaldur í upp-
færslunni.
opið til sjö í kvöld [Su Vörumarkaöurinn hf. eiðistorgih
mánudaga — þriðjudaga — miðvikudaga