Morgunblaðið - 07.10.1983, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. OKTÓBER 1983
45
Hefur Runólfur mjög
gaman af því aö hanna
barnafatnad.
annarra nemenda. Síðastliöið ár
vann hann Shirley Washauer En-
richment Grant-verölaunin, sem
veitt eru efnilegasta þriðjaársnem-
andanum.”
„Mér er búiö aö ganga ægiiega
vel,“ segir Runólfur hæversklega,
„og nú er ég útskrifaöur meö gráö-
una Bachelor of Fine Arts.“
„í The school of the Art Institute
of Chicago, er kennd öll almenn
list, þar á meðal fatahönnun. Ég
valdi þennan skóla vegna þess, aö
meiri áhersla er lögö á listræna
þáttinn, en í öörum skólum, sem
ég kynnti mér,“ segir Runólfur,
þegar viö sþyrjum nánar um skól-
ann.
„Námiö er fjölþætt.meöal ann-
ars er kennd teikning. Viö læröum
fyrst aö teikna líkamann eins og
hann kemur fyrir, síöan var fariö út
í tískutéiknun þ.e.a.s. skissuteikn-
ingar. Frá skissunni var fariö yfir í
aö hann valdi aö nema hjá frú Hipp
var sú, aö hún klæöskerasaumar
afar klassískan fatnaö. Vildi Run-
ólfur fá innsýn inn í klæöskera-
saum. „Saumar eru ekki kenndir í
skólanum, þvi þaö er gert ráö fyrir
aö viö eigum eftir aö hafa sauma-
konur í þjónustu okkar. Þaö er
samt nauösynlegt aö kunna aö
sauma, svo maður geti sagt sníða-
meisturunum aö svona eigi þetta
að vera og saumakonunum, að
hægt sé aö sauma flíkina á ákveö-
inn hátt, því þær eru svolítiö
þrasgjarnar blessaöar. Annars
lærði ég aö sauma hjá mömmu,"
segir Runólfur og brosir hlýlega viö
tilhugsunina.
„Viö læröum líka allt, sem viö-
kemur fatahönnun frá listfræöilegu
sjónarmiöi. Þá iæröi ég vefnað, en
þaö er nauösynlegt aö geta gert
sér grein fyrir, hvernig hinn ýmsi
vefnaöur fer á líkamanum og
hvernig efnin blandast saman,“
segir Runólfur og þreifar á efninu í
buxunum sínum og segir um leið:
„Þessar buxur eru úr hör, en ég vil
hafa fötin mín úr nátturulegum efn-
um, viö svitnum minna í slíkum
fatnaöi, því líkaminn getur andaö
gegnum efniö.“
„I skólanum var mikiö lagt upp
úr eigin frumkvæöi og aga. Þaö
var ekki verið aö segja: „Svona á
þetta aö vera og ekki ööruvísi,"
segir Runólfur, og hermir eftir ein-
hverjum þumbaralegum kennara.
„Okkur var sagt aö gott væri aö
fylgjast meö því sem aörir teiknar-
ar væru aö gera, en jafnframt aö
fara á söfn og sjá hvernig flíkurnar
Runólfur Stefnisson ásamt
tískusýningarstúlku, sem
klæöist fatnaöi hans.
hafa þróast t tímans rás, hvernig
tíöarandinn og ákveönar aöstæö-
ur, til dæmis efnahagur, hefur haft
áhrif á gerö fatnaöarins. Þannig
var okkur bent á leiöir til aö skilja
þennan iðnaö án þess aö þurfa aö
herma eftir.“
Hvernig stendur á því, aö tískan
á Vesturlöndum er alltaf aö breyt-
ast, er nauðsynlegt að þaö gerist
svona oft? spyr blaðamaður og
veröur hugsaö til peningaútlátanna
við tískufatakaup, sumar, vetur,
vor og haust, ár hvert.
„Ef viö hættum að leita nýrra
leiöa, þá stöðnum viö. Þáö má al-
veg eins spyrja, hvers vegna höld-
um viö ekki bara áfram aö salta
fiskinn og látum þaö eiga sig aö
reyna nýjar vinnsluaöferöir?"
Nú vorum viö allt í einu farin aö
ræða um sjódreginn fisk, sem er
langt frá upphaflegu umræöuefni,
svo viö vendum enn einu sinni og
spyrjum, hvernig fatnaö Runólfur
hafi mest yndi af aö hanna.
„Ég hef mest gaman af aö
teikna dagfatnað. Mér finnst fal-
legt aö vera í stórum, fyrirferðar-
miklum flíkum, eins og stórum
peysum og pilsum og þykkum
sokkum og sléttbotnuðum skóm.
Ég er ekki hrifinn af háum hælum
og ennþá hef ég ekki teiknaö fatn-
aö, sem krefst hárra hæla. Hvaö
litaval snertir, þá finnst mór ekki
aö allt þurfi aö vera í „sjéttering-
um“.
Þú spyrö um eftirlætis lit, ég hef
alltaf verið hrifinn af rauðu og hef
notaö þann lit mikiö á haustin.
Þessi litur fer öllum vel nema ef til
vill rauöhæröum og er auk þess
afar kvenlegur," skýtur Runólfur
inn í og svo förum viö aö tala um
tískuna hérna heima.
Ég hef gaman af aö sjá, hve
tískan hefur breyst mikiö á íslandi
undanfarin ár. Nú er fólk fariö aö
klaaða sig eins og þvi sýnist og er
ekkert aö pæla í þvi hvaö maöur-
inn í strætó segir.
Ég er nefnilega meömæltur því
Fyrir þennan fatnaö hlaut
Runólfur viðurkenningu
sem efnilegasti þriðja árs
nemandinn.
eins og hann er kallaöur þar ytra.
Birtist meöal annars grein í Sun-
Times í Chicago, þar sem rætt var
viö Runólf og kennara hans,
Bowman aö nafni, sem sagöi um
Runólf: „Ruen er alveg sérstakur.
Hann er mjög áhugasamur og
leggur hart aö sér. Þaö hefur veriö
ótrúlegt aö fylgjast meö framförum
hans, meöan hann hefur veriö í
skólanum, hafa þær veriö meiri en
sníöakennslu og þaðan yflr á lér-
eftiö. Þá loks fórum viö aö fást viö
líkamann sjálfan, en fyrst uröum
við aö notast viö gínur. En þegar
viö vorum aö vinna fatnaö fyrir
sýningar, þá höföum viö lifandi
model til aö máta á.“ Runólfur sýn-
ir okkur teikningar, sem hann hef-
ur gert bæöi fyrir sýningar og sam-
keppnir, sem hann hefur tekiö þátt
í. Meöal þess eru teikningar af
hvunndagsfatnaöi, sem hann geröi
meöan hann var í læri hjá Cather-
ine Hipp, sem er tískuhönnuður í
New York, en þar var Runólfur í
þrjá mánuöi og notaöi hann and-
viröi þriðju-árs-verðlaunanna í
þessa dvöl sína. Astæöan fyrir því