Morgunblaðið - 07.10.1983, Síða 6

46
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. OKTÓBER 1983
Af fundi hjá Rt-3.
Lfótm. Fnðþjótur.
Round Table
Karlaklúbbur þar sem fjölskyldan er höfð með
Félagsstarfsemi
Round Table, er það
einhver leyniregla
tengd riddurum
hringborðs Arthúrs
konungs? Sú spurning
kemur upp í hugum
flestra, þegar nafn
þessarar hreyfingar er
nefnt. Round Table-
hreyfingin er lítið
þekkt opinberlega á ís-
landi, þótt hún hafi
starfað hér um nokk-
urra ára skeið. Okkur
lék forvitni á að vita
eitthvað um hreyfing-
una og báðum Þráinn
Þorvaldsson, fyrr-
verandi landsformann
RT á íslandi, að segja
frá starfinu.
Round Table er engin
leynlregla segir Þráinn
og ekkert samband er
viö riddara Arthúrs kon-
ungs nema merki hreyf-
ingarinnar, sem sótt er i teikningu
af hringboröi Arthúrs konungs,
sem geymt er í Winchester-kast-
ala. Nafn hreyfingarinnar og ein-
kunnarorð eru sótt í ræöu, sem
Prinsinn af Wales hélt viö opnun
iönsýningar í Birmingham áriö
1927. En hann sagöi m.a.: „Ungir
menn í viðskipta- og atvinnulífi
þessa lands, veröa aö koma sér
saman hringinn umhverfis borðið,
tileinka sér aöferöir, sem áöur
hafa reynst farsælar, aðhæfa þær
breytilegum þörfum nútímans og
bæta þær hvenær, sem þaö er
mögulegt. Einkunnarorðin eru þvi:
tileinka, aöhæfa, bæta.“
Hugmyndin aö Round Table
fæddist á Rotary fundi í Norwich
áriö 1925 þegar Louis Marchesi
síöar stofnandi RT, þurfti aö flytja
óundirbúiö erindi. Marchesi, sem
var bakari, ræddi um erfiöleika
þess aö vera 27 ára atvinnurek-
andi og fá eldri menn til þess aö
trúa á yngri mennina. Marchesi
flaug það í hug, að þörf væri á
klúbbi fyrir unga menn, þar sem
þeir gætu rætt saman, án þess aö
vera stööugt undir áhrifum frá hin-
um eldri og reyndari. Áriö 1927 var
RT-1 í Norwich stofnaöur og eins
og er enn í dag, voru félagar ekki
eldri en 40 ára.
RT-hreyfingin hefur náð mikilli
útbreiöslu og starfar nú í 10 lönd-
um, mest í Evróþu og Afríku. Meö-
limafjöldinn er um 60.000
RT-hreyfingin ásamt nokkrum öör-
um ungramannahreyfingum ann-
ars staöar í heiminum mynda al-
þjóðasamtök, sem kallast WOCO
og hafa um 100.000 meölimi.
RT-hreyfingin á íslandi hóf
göngu sína 1970 meö stofnun RT-
1, sem stofnaöur var frá RT Noregi
aö tilstuölan Mats Wibe Lund. Er
hann eini heiöursfélagi hreyfingar-
innar. Nú eru starfandi 8 klúbbar,
5 í Reykjavík, 2 á Akureyri og 1 á
Húsavík og meölimafjöldinn er
135. RT-8 var stofnaður sl. vor.
Hvað gerir það svo eftirsóknar-
vert aö starfa í RT? „Allar félags-
málahreyfingar hafa sín markmiö.
Markmiö RT er fyrst og fremst aö
efla kynni rnilli ólíkra starfsstétta
og alþjóöleg kynni með samskipt-
um viö erlenda klúbba. Þaö sem
hreyfingin býöur upp á vil ég kalla
effin fimm,“ segir Þráinn og byrjar
aö telja: „Félagsskapur, félagsleg
þjálfun, fræösla, fagnaðir, ferða-
lög, fjölskyldan.
Þaö er sérstakt við RT í flestum
löndum, aö klúbbfélagar mega
ekki vera fleiri en 20. Viö það
myndast mjög náinn kunnings-
skapur milli félaga og allt starf
veröur mun persónulegra. Félags-
skapur og vinskapur félaganna
nær venjulega langt út fyrir klúbb-
starfiö. Menn koma úr ólíkum
starfsstéttum og meö ólíka mennt-
un. Vegna fámennis ná menn bet-
ur aö kynnast viöhorfum og skoö-
unum annarra."
Og Þráinn heldur áfram:
„Fámenniö býöur einnig upp á
félagslega þjálfun fyrir hvern og
einn vegna þess, aö allir veröa aö
vera virkir og flestir fá tækifæri til
þess aö taka ábyrgö á félagsstarf-
inu. Þaö er t.d. mikii þjálfun fólgin
í því aö stjórna fundum svo vel sé
gert. Á hverjum fundi er dagskrár-
liöur, sem nefnist „3 mínútur" og
þar veröa allir félagar aö tjá sig
undirbúningslaust um málefni,
sem einn félagi velur. I mínum
klúbbi, RT-3, hef ég séö ótrúlegar
framfarir í þessum efnum. Ýmsir,
sem komiö hafa í RT úr stærri
klúbbum, hafa lýst því yfir, aö þeim
finnist þeir vera mun virkari í fé-
lagsstarfinu hjá RT.
Fundir klúbbanna eru kvöld-
fundir og fara fram hálfsmánaöar-
lega. Oftast eru fengnir fyrirlesar-
ar, sem rabba óformlega yfir borö-
um við félagana. En setiö er kring-
um borö og eru fundir ýmist mat-
ar- eöa kaffifundir. Hver einstakur
klúbbfélagi tekur virkan þátt í um-
ræöunum. Oft fara fram starfs-
kynningar, þar sem einstakir félag-
ar kynna störf sín og eru þeir fund-
ir oft haldnir á vinnustööum. Fá-
mennið gerir slíka fundi mögulega.
Töluverðum tíma er eytt í umræöur
um félagsstarfiö og undirbúning
ýmissa athafna á vegum klúbbs-
ins. Oft eru haldnir fundir meö eig-
inkonum og fengnir fyrirlesarar.
Hver klúbbur starfar algjörlega
sjálfstætt en töluverð tengsl eru á
milli klúbbanna.
Skemmtanalíf er öflugt á vegum
RT. Bæöi er aö einstakir klúbbar
halda uppi skemmtanalífi og
klúbbarnir i sameiningu. Farnar
eru leikhúsferöir og á eftir er oft
komiö saman í heimahúsi og jafn-
vel tekin dansspor. Enn er þaö
fámenniö, sem gerir þaö kleift.
Farnar eru fjölskylduferöir, t.d.
héöan úr Reykjavík í Munaöarnes.
Á sumrin er farið í fjölskylduferöir
um helgar. Sameiginlega eru
haldnir þrír fagnaðir yfir veturinn,
er venjan aö hafa einn af þeim fjöl-
skylduferö og dvöl utan Reykjavík-
ur yfir helgi. Jólatrésskemmtun er
haldin og sitthvaö fleira. RT-félag-
ar og konur eru sagöir kunna vel
aö skemmta sér saman og eitt er
víst aö á dansleikjum er mikiö fjör.
Einstakir klúbbar annast þessar
skemmtanir og veröa allir félagar
aö vera virkir. Þessi undirbún-
ingsvinna færir klúbbfélaga mun
betur saman og er mjög ánægju-
legur þáttur í starfinu.
Landsstjórn samræmir aögeröir
klúbbanna og heldur uþpi er-
lendum samskiptum. Vegna fjar-
lægöar eigum við erfiöara en
Vildi helst vinna hjá
M
aö fólk láti ekki segja sér hvernig
þaö eigi aö vera til fara heldur láti
eigin smekk ráða. Þaö er liöin tíö
aö fáir tískuhönnuöir stjórni lín-
unni. Þaö er oröið miklu meira af
smærri hönnuöum og París er ekki
lengur allsráöandi, því Italía, Japan
og Ameríka hafa brotist inn á
markaöinn. Frakkar eru orönir
gamlir í hettunni, því þeir vilja ekki
hleypa nýjum áhrifum aö.“
Eru fötin þín fyrir ákveöinn ald-
urshóþ?
„Sá fatnaöur, sem ég hanna er
fyrir konur frá tvítugu til fimmtugs,
því mér finnst erfitt aö ákvaröa eft-
ir aldri, hvernig fólk á aö klæöa
sig. Ef kona um fimmtugt vill
klæöa sig eins og tvítug stúlka, þá
hún um þaö.
Annars hef ég ákaflega gaman
af því aö teikna á börn, óg tók til
dæmis þátt í samkeppni um
barnaföt og komst í úrslit, en svo
var dregiö um sigurvegarann og
því miöur varö ég ekki sá heppni
aö þessu sinni. Verölaunin voru
ferð til italíu til aö vinna hjá barna-
fataframieiöanda um tíma. Svona
samkeppnir eru alltaf haldnar ööru
hvoru innan skólans. Ég vann til
dæmis önnur verölaun í sam-
keppni um kápu úr loöfeldi. Verö-
launin voru 150 dollarar og tæki-
færi til aö vinna meö feldskera hjá
Rosenthals Furs í Chicago. Kápan
er þannig, aö hægt er aö klæöast
henni á röngunni líka. Hún var
miöuö viö lágmarksverö svo aö
venjulegt fólk gæti keyþt hana, og
svo átti káþan heldur ekki aö vera
svo fín, aö konan gæti ekki fariö í
henni út í matvörubúð til aö versla.
Mér finnst viö íslendingar ekki
nýta íslensku ullina sem skyldi.
Vinnslan á henni er aö minnsta
kosti 20 árum á eftir tímanum. Þaö
væri hægt aö gera svo miklu meira
viö ullina, eins og aö klippa hana
til, þynna hana meö því að strekkja
hana eöa vinna skinniö eins og
mink. Auövitaö yröu kápurnar dýr-
ar en stór möguleiki er á aö slík
vara myndi seljast erlendis.“
Þegar Runólfur kom heim nú í
sumar eftir 3ja ára útiveru, til aö
heimsækja foreldra sína, systurnar
sjö og einn yngri bróöur, þá snéri
hann sér til fataframleiöslufyrir-
tækis hér í borg og sýndi honum
skissur af fatnaöi, sem hann taldi
aö gætu falliö inn í framleiöslu
fyrirtækisins.
„Undirtektir voru svo sem ágæt-
ar, en þó ekki eins og ég vildi hafa
þær. Hér sýnir fólk ekki neina
hrifningu, og viöbrögö eru á engan
hátt jákvæö eöa uppörvandi, frek-
ar eins og reynt só aö draga úr
manni,“ og nú verður Runólfur hálf
dapur á svipinn svo viö tökum upp
léttara hjal og spyrjum nánar út í
tískusýningarnar, sem haldnar eru