Morgunblaðið - 09.06.1984, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JÚNl 1984
a-A
yiuoldc&u. t?essu á fsetuma ó. )?ér-
þris^/ar d dag/ cL mdLtíSum."
Ást er..
.. a ð binda sig saman.
TM Reg U.S. Pal. Oft — all rights raservad
>1384 Los Angeles Tlmes Syndlcate
Þá er lokið fyrstu sex köflunum í
endurminningum mínum lokið. —
Hvað segir þú um að vera sjöundi
kaflinn?
Með
morgimkaffinu
Skelltu í samband vina.
HÖGNI HREKKVlSI
,, POlNN AP VE'KA í 3/\NP(5ZyFJÚNHI ClM SK£IP,
Á höfundur „Vor-sonnettu“
fleiri kvæði í fórum sínum?
Jón Oddsson, skrifar:
„Ég vil leyfa mér að þakka fyrir
kvæðið „Vor-sonnetta“ eftir Hrólf
Sveinsson, en það birtist í Lesbók
Morgunblaðsins 28. apríl sl.
Nýtt skáld er risið upp meðal
vor. Ég minnist þess í öllu falli
ekki að hafa séð kvæði eftir Hrólf
fyrr. (Hefur einhver séð það?).
Mikil var gleði mín er ég las þetta
hugljúfa ljóð sem líka ber í sér
karlmennsku, ættjarðarást og orð-
kynngi hins rökstuðlaða máls.
Þetta er einhver munur eða sú
ungskáldaþvæla sem nú veður
uppi. Orðgnóttin og málþrótturinn
minna mig á tungutak ættingja
IROLFUR sveinsson
Vor-sonnetta
Vcturinn hendir fjremjublandid gaman
ud gullvængjudum sunnanvinda-lofther
sem leggur cnn i leióangur. sem oft fer
i Ijótum handaskolum allur saman.
Yorgyðjan siglir sæl og rjóð i framan
sunnan úr geim á blúum helikoftcr
með spegilfogru sparibrosi um hvoft sér.
spengileg er hún alltaf. blessuð daman
Vr klaka-skurni skriður hráblaut jorðin.
svo skelfing nýfivtt grey og ótútlcgt,
en sólin kjassar kvikimlið með spekt
og karar skelluheran lubba-svorðinn.
svo sem hún hafi aldrei áður þekkt
indivlli króga i guðs og sinni slekt.
minna og forfeðra í Svarfaðardal
og Skagafirði. Þetta er eins og
öfugur Baudelaire eða tvígildur
Jón Helgason ef sonnettuformið
er haft í huga (að ógleymdum Jón-
asi og Shakespeare).
Það var kominn tími til að hefja
gagnsókn í íslenskri ljóðagerð.
Hrólfur Sveinsson hefur nú reist
grunnfánann. Megi liðsafnaður
verða horksur og framtíðin björt.
Hér með er skorað á Hrólf skáld
Sveinsson að birta fleiri Ijóð og
helst að senda frá sér ljóðabók.
Því verður ekki trúað að höfundur
„Vor-sonnettu" eigi ekki fleiri
kvæði í fórum sínum til að prýða
heila ljóðabók."
íþróttaþátt-
urinn færður
til á dag-
skránni í til-
raunaskyni
Velvakanda hefur borist tals-
vert af fyrirspurnum varðandi
tímasetningu íþróttaþáttarins í
sjónvarpinu á mánudögum og
var leitað svara hjá Ellerti Sig-
urbjörnssyni, dagskrárritstjóra
sjónvarpsins.
Ellert sagði að það að færa
íþróttaþáttinn aftar á dagskrána
væri gert í tilraunaskyni. Þeim
hefði borist mikið af kvörtunum
frá fólki sem ekki fylgdist með
íþróttum sem sagði að þessi
þáttur tæki besta tímann af
kvöldinu. Ellert sagði hins vegar
að eftir breytinguna hefðu þeir
fengið orð í eyra frá ungum
íþróttaunnendum sem þyrftu að
vera komnir í háttinn á þeim
tíma sem þátturinn væri á
dagskránni. Sagði hann að ekki
hefði verið rætt um að breyta
þessu í bráð, en upphaflega hefði
verið fyrirhugað að hafa þetta
fyrirkomulag í sumar.
Lyftan stend-
ur sig ekki
sem skyldi
Jakob Hólm hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja:
Það er þannig að ég er íbúi í
tíu hæða háhýsi með sextíu íbúð-
um. Hér er gott að búa nema að
einu leyti og það er að í húsinu
er lyfta frá Opís (G. Þorsteins-
son og Jónsson) og hún er síbil-
andi. Síðastliðna viku er mér
sagt að hún hafi bilað fimm
sinnum. Fólk er fast í henni, hún
fer ineð það alveg niður á botn
og er nú svo komið að fólkið sem
býr á neðstu hæðunum er hætt
aö nota hana.
Viðgerðarmenn koma stund-
um fljótt á vettvang en komið
hefur fyrir að enginn viðgerðar-
maður hafi verið í bænum.
Hér kemur einungis tvennt til.
Annað hvort er búnaður lyft-
unnar drasl eða viðgerðarmenn-
irnir eru ekki starfi sínu vaxnir.
Vil ég gjarnan fá að heyra hvort
menn séu í sömu vandræðum í
öðrum háhýsum með sömu eða
annarri lyftugerð, en þetta
ástand er hættulegt og til
skammar þeim sem hlut eiga að
máli.
Fréttaflutningur og
skrif Morgunblaðsins
Sigurlaug S. Gunnlaugsdóttir
skrifar:
„í Staksteinum fimmtudaginn
24. maí er fjallað um skrif Ragn-
ars Stefánssonar og annarra sem
hafa ritað um málefni Mið-
Ameríku í Morgunblaðinu í vetur,
út frá öðru sjónarhorni en venja
er í blaðinu (þrjár greinar ef mér
skjátlast ekki). Ritara Staksteina
er bersýnilega í nöp við að slíkar
greinar fái inni í Morgunblaðinu.
A.m.k. þykir honum nauðsynlegt
að vera svolítið óheiðarlegur í um-
fjöllun sinni um þær. Það er svo
sem engin nýlunda. Það er engin
launung, að þegar rabbað er um
fréttir manna á milli er oftlega
talað um „moggalygi", og má jafn-
vel segja að það sé einhvers konar
hugtak í málinu.
Ritari Staksteina talar t.d. um
að „kommúnistar", þ.e. Fylkingar-
félagar og aðrir sósíalistar á ís-
landi og víðar, hafi óskað þess að
hægrimaðurinn d’Aubuisson hefði
sigrað í kosningunum í E1 Salvad-
or. Um þetta skulu ekki höfð mörg
orð, en það er eins og ef undirrituð
hefði hitt manninn og kynnt sig
fyrir honum: „Góðan daginn, ég
heiti Sigurlaug," en hann segði:
„Nei, það heitirðu ekki, þú heitir
María.“ Af slíkum sannfæringar-
krafti reiða fulltrúar flokks Morg-
unblaðsins ósjaldan fram fjar-
stæðu.
Allir vita, og ekki síst Morgun-
blaðið, að það er gefið út í stærsta
upplagi hér á landi, og að fréttir
þess og fréttamat hafa mikil
áhrif. Það krefst tíma, orku og æf-
ingar að skyggnast bak við frétt-
ina í leit að annarlegum hagsmun-
um. Slíkir hagsmunir eru fyrir
hendi og stjórna meira eða minna
því sem borið er á borð fyrir al-
menning í rituðu máli dagblað-
anna.
{ erlendum fréttaflutningi tekur
Morgunblaðið fullkomlega mið af
fréttamati og fréttum frá Banda-
ríkjunum. Þar gilda beinharðir
hagsmunir, en ekki hlutleysi eða
lýðræði, eins og Morgunblaðið
mundi segja. Svo beinharðir hags-
munir að bandarískum frétta-
mönnum þykir nóg um. Þeim þótti
t.d. ekki í anda „frjálsrar frétta-
mennsku" að bandaríski herinn
skyldi einn annast alla fréttamiðl-
un vegna innrásarinnar í Grenada
í október sl. Það eru líka bein-
harðir hagsmunir sem stjórna því
að sett er á svið meiriháttar leik-
sýning á borð við kosningarnar í
E1 Salvador, til þess að beina at-
hyglinni frá stríðinu og hags-
munamálum almennings í land-
inu, um leið og stoðum er rennt
undir aukna hernaðaraðstoð við
afturhaldið þar.
Þótt allir viti að Bandaríkin eigi
hagsmuna að gæta í Rómönsku-
Ameríku, er fólki þó ekki almennt
ljóst að um skipuleg tengsl hags-
muna þeirra við fjölmiðla er að
ræða. Ég vil geta hér um eitt mál
til þess að draga upp mynd af því
hversu umfangsmikil tengsl er um
að ræða.
í marsbyrjun kom til íslands í
fyrsta skipti opinber fulltrúi
stjórnar Nicaragua, m.a. til þess
að tala á alþjóðlegum baráttudegi
kvenna 8. mars. Morgunblaðið
hafði ekki hátt um komu hennar,
né heldur um þennan merkisdag.
Þessi fulltrúi Nicaragua heitir
Edga Vélez. í því sambandi sem
hér um ræðir sagði hún á þessa
leið:
„Eitt stærsta vandamál þjóðar
okkar er einokun bandarískra
valdaaðila á fréttamiðlun. Þetta
er mjög alvarlegt, því svo virðist
sem fyrir u.þ.b. áratug hafi þessir
aðilar ákveðið að reyna að halda
uppi járnaga í öllum fréttaflutn-
ingi, einnig utan Bandaríkjanna.
Ríkisstjórn Nicaragua sendi á sín-
um vegum nefnd til Bandaríkj-