Alþýðublaðið - 25.09.1920, Page 1

Crefið lit a£ áJþýðuflokkuum,
\
1920
Laugardaginn 25. september.
220. tölubl.
Sígurður Þórólfsson
fyrv. skólastjóri
eg árás hans á Jóhannes bæjarfogeta.
Það mun sízt vera ofsagt, að
-árás sú er Sigurður Þórólfsson,
íyrv. skólastjóri, hefir hafið á Jó-
hannes Jóhannesson bæjarfógeta,
át af þjófnaðarmálunum, hafi vak-
ið afarmikia eftirtekt.
í sjálfu sér mun svona löguð
árás æfinlega vekja eftirtekt, því
það eru ekki svo margir sem ’eru
djarfyrtir við yfirvöldin, en það
sem gerir árás þessa ennþá eftir-
tektarverðari er það, að hún skuli
koma í Morgunblaðinu, því það
hefir stutt Jón Magnússon ein-
dregið, en Jóhannes bæjarfógeti
hefir alt frá 1908 verið einn af
helstu mönnum heimastjórnar-
Sokksins, og svo mikils metinn
innan sfns fiokks, að enginn efast
um að hann yrði ráðherra, ef sá
Jokkur kæmist til valda.
Það sem gerir árásina þó mest
cftirtektarverða er það, að Morg-
unblaðið er sjálft, nokkrum dög-
um áður en árásin kemur frá
Sígurði, nýbúið að birta ritstjórn-
argrein, þar sem haft er eftir
Jóhannesi bæjarfógeta, að nú sé
að fást botn í þjófnaðarmálunum.
Þar sem Sigurður Þórólfsson er
einn af meðritstjórum blaðsins,
verður að álítast að hann hafi
talið sig hafa einhverjar upplýs-
ingar I málicu, sem aðalritstjórn
Morgunblaðsins ekki hafði, og
verður líklega ekki langt að bíða
þess, að Sigurður leggi fram ö!l
sönnunargögn sín.
Þar eð fjölmargir af lesendum
Alþýðublaðsins munu ekki sjá
Morgunblaðið, nema þegar þeir fá
það utan um græusápu, skulu hér
ieknir kaflar úr því, er skýra þetta
naál betur.
£ Mgbl, 22. sept. er ritstjórnar-
greia sú er fyr var getið. Fyrsögn
i'eanar er: Þjófnaiarm&lin, með
undirfyrirsögninni: Lokið við mesíu
rannsóknirnar. Þar stendur, meðal
annars:
„Rannsókn þjófnaðarmálanna
miðar feltaf í áttina. Hefir bæjar-
fógetis agt Morgunblaðinu, að hann
mundi vera búinn með það mesta
og örðugasta, og von væri til að
ur þessu færi að mega sjá fyrir
endann á þessu yfirgripsmikla máli.
Hafa nú próf staðið tvisvar á
hverjum degi síðan 18. ágúst, og
er því komið á annan mánuð
síðan fyrst var hafin rannsókn
fyrir alvöru, Tefur það mest fyrir
skjótum framgangi málsins, hve
vitnisburður unglinganna er reikull
og ósamræmur, og jafnframt það,
hvað þeir, sem af þeira hafa keypt
vörurnar, gera sér mikið far um
að draga úr því, sem þeir hafa
keypt. Er þetta sú flækja og þeir
vafningar, að öllum er augljóst
hversu afar erfitt er að komast til
bortns í því rétta og fá trastan
grundvöll til að byggja á.„
Og greinin endar á þessu:
„En eins og áður var sagt
mun lfða að lokaþættinum innan
skamms. Og er það öllum fyrir
beztu."
Fáir munu það hafa verið, sem
lásu þessa grein Morgunblaðsins,
sem ekki tóku hana trúanlega, og
hafi það verið einhverjir, sem
bjuggust við því, áð þetta um-
rædda þjófnaðarmál yrði látið
lognast útaf, þá mun þeim hafa
létt við þessa grein, og þessi um-
mæli Jóhannesar bæjarfógeta, sem
engin ástæða er til að rengja,
nema fyrir þaan, sem eitthvað
meira kynni að vita í þessu máli,
en almenningur veit. En það eru
einmitt þær upplýsingarnar sem
Sigurður Þórólfsson vonandi strax
opinberar almenningi.
Eða getur hugsást að hann hafi
hafið árás sína á Jóhannes bæjar-
fægeta, án þess að hafa neitt ti!
þess að byggja hana á?
Árás Sigurðar er í Morgunblað-
inu 22. sept. 3. bls,, og er hnýtt
aftan í grein til stúlkunnar, sem
18. þ. m. ritaði grein í Alþbl.
Virðist það siður þessa rithöf-
undar að hnýta einhverju óvið-
komandi því, sem hann í það
skifti er að skrifa um, aftan í
greinar sínar, t. d. endaði grein,
sem hann ritaði í Mgbl. um
likamshæð manna, á því, að
strfðið mikla hefði meðal annars
stafað af óbilgjörnum kröfum
verkalýðsins. Er þetta sagt hértil
skýringar á því, hvers vegna
árásin muni vera á þessum stað,
og verður að álítast að sú skoð-
un sé röng, er einstaka menn hafa
látið í Ijósi, að Sigurður hafi,
með því að láta árásina komá
þarna, ætlað að láta bera minna
á henni, eða á vissan hátt að ráð-
ast aftan að Jóhannesi bæjarfógeta.
Sjálf árásin er orðuð þannig hjá
Sigurði (leturbreytingar gerðar
hér):
„Hví má eigi segja sannleikann,
þótt beiskur sé? Stafar eigi margt
ilt af því í þjóðlífi voru, hve
margir telja sér skylt að hilma yfir
því sem Ijótt er? Hér eru æði
margir í einskonar samábyrgðum
um það. Þessu til sönnunar má
nafna aðeins tvö ljót stór mál,
sem fereitt hefir verið yfir sem
niest í Reykjavík, og nálega öll
blöðin þorðu lítið að minnast á.
Eg á við tollsvikin, sem nokkrir
menn gerðu sig seka í hérna á
árunum og svo hvíta mansalið.
Ætli það fari eigi eins um stóra
þjófnaðarmálið, sem nú er á dþf
inni? l‘að þarf að verja kunn-
ingjana, ættmennina, stéttar-
bræðnr, pólitíska samherja
o. s. frv.“
Sigurður nefnir hér engin nöfn,
enda er það óþarfi, því orðunum
getur aðeins verið beint til þess,
sem hefir rannsókn þjófnaðarmál-
/