Morgunblaðið - 14.12.1986, Qupperneq 28

28 C
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. DESEMBER 1986
t/\yessar kylfur slcaiu -forci afiur í
þú&ina.. (?dCr erti alveg qaqnsiausar."
ást er...
. . . að seilast eftir
henni.
TM Rea. U.S. Pat. Off.—ail rights reserved
e 1984 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgnnkaffínu
Því færðu þér ekki svefn-
töflur, nískupúki...?
HÖGNI HREKKVÍSI
06 HÚ Til AE> BÆTA UPP HÁLnelKS-K£VUN/\:
Þorgeir ekkert síðri en Strindberg
Mikið skil ég þó vel að Inga
Bjarnason hafi (í viðtali við Morg-
unblaðið) borið sig illa yfir
húsnæðinu. Þó tekist hafi að gera
kjallara Hlaðvarpans mjög huggu-
legan þá er það ekki staður fyrir
leiksýningar af þessu tagi. Al-
þýðuleikhúsið vantar leikhús þar
sem afbragsverk fá að njóta sín.
Didda
Þióðfélagsgagn-
ryni besta tryggingin
Kæri Velvakandi.
Ég er mikil leikhúsmanneskja
og reyni að sjá hveija einustu leik-
sýningu í bænum. Núna síðast fór
ég á sýningu hjá Alþýðuleikhúsinu
á „Hin sterkari“ og „Sú veikari"
og heillaðist ég mjög af þeirri
sýningu. Fannst mér leikurinn al-
veg stórkostlegur og þættirnir
báðir mjög athyglisverðir. Satt að
segja fannst mér Þorgeir ekkert
síðri en hann Strindberg. En þá
á ég við að mér fannst „Sú veik-
ari“ engu veikari en „Hm sterk-
ari“.
Fróðlegt var að hlusta á hinn
þekkta þýska rithöfund, Gunter
Wallraff, er hann flutti erindi um
ritverk sín nú nýverið í Norræna
húsinu.
Fundurinn var mjög vel sóttur
og spunnust líflegar umræður í
kjölfar erindisins. Eins og kunn-
ugt er af fréttum hefur rithöfund-
urinn dregið fram í dagsljósið
ýmislegt neikvætt í þýsku þjóðlífí.
Hafa bækur hans haft mikil áhrif,
ekki bara í Þýskalandi. Jákvæð
hlið málsins er sú staðreynd, að
bækur Wallraffs eru til vitnis um
að í vestrænum lýðræðisþjóðfélög-
um er leyfilegt og mögulegt að
halda uppi þjóðfélagsgagnrýni,
sem er besta trygging þegnanna
fyrir að óréttlæti verði afhjúpað.
Það er nánast skilyrði fyrir því
að umbætur geti hafist.
Þeir, sem stóðu að komu Giint-
ers Wallraff hingað til lands, eiga
þakkir skilið.
HH.
Skrif ið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um
hvaðeina, sem hugur þeirra stendur til — eða hringja milli
kl. 17 og 18, mánudaga til föstudaga, ef þeir koma þvi
ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er þegið, eru ábend-
ingar og orðaskiptingar, fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð,
en nöfn, nafnnúmer og heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda
blaðsins utan höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut
ekki eftir liggja hér í dálkunum.
Víkverji skrifar
Við íslendingar kunnum að meta
það þegar skrifað er fallega
um landið okkar í erlendum blöðum.
Nýverið birtist í ferðablaði The New
York Times grein um ísland eftir
blaðamanninn Katha Pollitt, sem
var hér á ferð í sumar. Hún skrifar
skemmtilega um reynslu sína af
landinu undir fyrirsögninni, „The
Iceland’s Bleak Beauty“ eða Hin
föla fegurð íslands.
Nú er það í sjálfu sér ekki í frá-
sögu færandi að bandarískur
blaðamaður skrifi ferðagrein um
ísland, því að allmargar slíkar hafa
birst þar vestra á undanfömum
árum. Það sem aftur vakti athygli
Víkveija var að þrír bandarískir
lesendur New York Times skyldu
finna hjá sér hvöt eftir lestur grein-
arinnar að rita blaðinu lesendabréf
til að taka undir lofsamlega um-
mæli Katha Pollitt og segja frá eigin
reynslu af ferðalögum um Ísland.
xxx
Prudence Heller frá New York
bendir löndum sínum á að
hægt sé að komast til landsins með
öðrum hætti heldur en um Keflavík-
urflugvöll, því að hún og systir
hennar hafí komið til landsins sl.
sumar með Norrænu. Ferðalag um
óbyggðir íslands í langferðabíl hef-
ur greinilega orðið þeim systmm
ógleymanlegt. Hún segir frá því að
farið hafi verið um hlið á mæðiveiki-
girðingu, sem teygi sig þvert yfir
landið frá austri til vestur. „Um
síðir komum við að veðurathugun-
arstöð þar sem umsjónarkonan var
úti við á hestbaki til að huga að
girðingunni. Við áðum við læk með
bullandi heitu vatni og veittum því
athygli að einhver hafði hent myntí
þennan bmnn náttúmnnar,“ skrifar
þessi kona. Allt fremur hversdags-
leg atvik fyrir okkur heimamenn —
en engu að síður em þetta svip-
myndir sem greipst hafa í minni
þessarar bandarísku konu.
xxx
Annar lesandi, R.B. Roberts frá
Montgomery í Alabama ráð-
leggur ferðalöngum að kaupa sér
miða með íslenskum langferðabílum
sem gefi þeim kost á ótakmörkuð-
um ferðum um landið og kosti
aðeins um 100 dali. Óbyggðir ís-
lands hafa líka heillað hann og
hann segir best að nálgast þær í
langferðabílum. „ Ferð frá
Reykjavík til ísafjarðar á Vestfjörð-
um er ólík nokkm öðm ferðalagi á
plánetunni Jörð,“ segir þessi ferða-
langur.
XXX
riðji ferðamaðurinn, Maurice
B. Rosalsky frá Englewood í
New Jersey er fyrrum prófessor í
jarðfræði við City College í New
York og hann segir að þótt ísland
búi yfir mörgum furðum, þá eigi
enginn að láta strandlengju Islands
fram hjá sér fara. Hann vekur sér-
staka athygli á Dyrhólaey sem sé
hreint undur og að ströndin með
svörtum sandi sínum sé hin ógleym-
anlegasta í öllum heiminum og slái
við Kalapana á Hawai. Point Venus
á Tahiti og Carriacou í Grenada.
xxx
etta em ekki amarlegar um-
sagnir og sýna 'svo að ekki
verður um villst hvílíkt aðdráttarafl
náttúra þessa lands hefur fyrir er-
lenda ferðamenn. Víkveija finnst
því ástæða til að ítreka fyrri brýn-
ingu um að yfirvöld notfæri sér þá
athygli sem leiðtogarfundurinn hér
í haust vakti á landinu til að styrkja
enn stöðu íslands í ferðamálaheim-
inum en eftir því sem best verður
séð bólar enn ekkert á samræmdum
aðferðum í þá vem.