Morgunblaðið - 12.06.1987, Blaðsíða 13

t
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. JÚNÍ 1987 B 13
Filipus Pétursson
Islenskar fjallaferðir er lítil
ferðaskrifstofa sem hefur sérhæft
sig í ferðum fyrir fámenna hópa
Frakka sem fara að mestu leyti
gangandi um hálendið," sagði Philippe.
„Ég hef lagt mikið upp úr því að vera á
fáförnum slóðum og komast í sem
nánasta snertingu við náttúruna.
Þó að hver hópur skili talsverðu fé,
ekki bara til mín heldur líka inn í landið,
þá er erfitt að lifa á rekstri svona lítillar
ferðaskrifstofu á íslandi. Það stafar
einkum af því hvað ferðamannatíminn
er stuttur. Samt hef ég lagt mikla vinnu
í það að lengja vertíðina og það má
segja að íslenskar fjallaferðir starfi
einna lengst af íslenskum
ferðaskrifstofum því ég skipulegg
hópferðir frá því í byrjun júní fram í
septemberlok og er einnig með
skíðaferðir síðla vetrar."
— En hvers vegna lagðir þú út í þá
tvísýnu að opna aðra ferðaskrifstofu hér
í París?
„Mér fannst starfsemin á íslandi ekki
gefa nóg í aðra hönd með þeim ferðum
sem ég hafði upp á að bjóða. Ég vildi
auka umsvif mín og þá var um tvo kosti
að velja: annaðhvort að vera áfram
heima og fara út í svokallaða
„mötuneytisferðamennsku“, þ.e. að
reyna að fá til mín stærri hópa en mér
líkar ekki við þess konar ferðir sem ég
tel vera alltof ópersónulegar. Eins eru
aðilar heima sem sinna vel slíkum
ferðum og því er óþarfi að fara inn á
þeirra svið, enda vil ég halda mig við
þessar fámennu ferðir sem ég hef svo
langa reynslu af og sem að mínu mati
henta best til ferðalaga um hálendi
íslands."
— Hvað er svona gott við litla hópa?
„Litlir hópar hafa í eðli sínu minni
áhrif á umhverfið. Það er minni hætta
á að þeir raski hinni viðkvæmu náttúru
hálendisins. Eins eru þær hagkvæmari
því hver ferðamaður borgar meira.
Einnig skapa þær atvinnu handa
fleirum. Einn leiðsögumaður og einn
bílstjóri þjóna t.d. tíu manns hjá okkur
en hjá öðrum þrisvar sinnum'fleira fólki.
Úr því ég vildi ekki fara út í stóriðnað,
var eina ráðið að fara sjálfur til
Frakklands og reyna að gera það sem
engum hafði tekist að gera hér fyrr,
þ.e. að selja fámennar hópferðir til
Islands. Þetta var eina leiðin fyrir mig
til að halda sérstöðu minni jafnframt
því að auka umsvif mín.“
— Og hvernig hefur gengið?
„Ég fékk í lið með mér tvo franska
vini okkar, þá Marc Maillet og
Jean-Didier Grumbach, til að stofna
Comptoir d’lslande. Við völdum þetta
nafn því franska orðið comptoir, sem
þýðir söluborð, var notað á tímum fyrstu
nýlenduferðanna fyrir kaupstaði sem
Evrópuþjóðirnar komu sér upp á
ströndum Afríku og Indlands, m.a. til
að seglskipin stóru gætu staldrað við á
löngum ferðum sínum. í merkingu
orðsins felst hugmynd um ævintýri og
ferðalög til framandi landa. Eins voru
þetta staðir þar sem viðskipti fóru fram
en í framtíðinni viljum við opna litla búð
þar sem við munum selja íslenskar
gæðavörur.
Það var talsvert þref að komast í
gegnum skrifræðisbáknið hér og finna
húsnæði undir starfsemina en okkur
tókst að opna í byrjun janúar og okkur
finnst þegar ástæða til að vera bjartsýn
á framhaldið. Það er mikill áhugi á
íslandi hér í Frakklandi og þeim sem
eru að íhuga ferðalag finnst gott að
geta átt viðskipti við fólk sem hefur ^
mikla og langa reynslu af eigin
ferðalögum um Island.
íslenskar fjallaferðir verða áfram mín -
einkaeign og ég verð áfram með annan
fótinn á íslandi, bæði til að sjá um að
ferðirnar gangi vel, og eins til að halda
áfram að þróa fyrirtæki mitt heima. Ég
tel að markaður hljóti að vera fyrir ferðir
á borð við mínar í öðrum löndum en í
Frakklandi. í því sambandi gæti ég vel
hugsað mér að eiga samstarf við
hugmyndaríka og/eða fjársterka aðila á
íslandi."
— Hvað viltu segja að lokum um
ferðamál á íslandi?
„Það er ekki hægt að segjast vera á
móti aukningu ferðamennsku á íslandi
en þiggja svo tekjur af henni fegins
hendi. Ferðaþjónustan skapar atvinnu
handa fjölda fólks á sumrin og mér
sýnist að flestir þeir sem starfa við hana
hafi mikla ánægju af því. Ég tel að
ferðamannastraumurinn til íslands hafi
enga sérstaka hættu í för með sér.
Náttúrunni má hlífa en til þess þarf að
halda vel á málum. Eins tel ég að íslensk
menning sé alveg óhult fyrir
ferðamönnum. Ég held miklu frekar að
hún styrkist við það að hún sé kynnt
fyrir útlendingum. Ef einhverjar hættur
steðja að íslenskri menningu, þá er það
frekar af völdum vídeóvæðingar en
vegna erlendra ferðamanna á íslandi."
Philippe og Sigríður ræða við viðskiptavin.
VORN GEGN VEÐRUN
Það er misskilningur að járn þurfi að veðrast.
Alltof lengi hafa menn trúað því að galvaníserað
járn eigi að veðrast áður en það er málað. Þannig
hafa menn látið bestu ryðvörn, sem völ er á
skemmast og afleiðingin er ótímabær ryðmyndun.
Með rétfum HEMPELS grunni má mála strax
og lengja þannig lífdaga bárujárns verulega.
HEMPELS þakmálning er sérhæfð á bárujárn
og hefur frábært veðrunarþol.
nwuii
ÞAKMAl MIMG 5187

■•ui'in'jim
íslenskt veðurfar gerir meiri kröfur til utanhússefna en
veðurfar flestra annara landa. Ef steinn er óvarinn við þessar
aðstæður grotnar hann niður á skömmum tíma, aðallega
vegna frostþíðuskemmda og áhrifa slagveðurs við útskolun
fylliefna steinsteypunnar. Steinsílan gefur virka vörn gegn
þess konar áhrifum.
Opin veggjamálning, grunnur jafnt og yfirefni á stein, múr-
stein og eldri málningu. Hefur afbragðs þekju og mikið veðr-
unarþol. Fjöldi lita sem halda skerpu sinni lengi án þess að
dofna.
SLLPPFEIAGIÐ
Dugguvogí4 104 Reykjavik 91*842 55