Morgunblaðið - 21.07.1987, Qupperneq 3

3Wwrfl«wMi»>t> /ÍÞRÓTTIR ÞRJÐJUDAGUR 21. JÚLÍ 1987
B 3
HREYSH
Ný ríkisstjóm ætlar að stuðla að fækkun þeirra sem stunda
heilsuræktarstöðvar með því að leggja skatt á starfsemina!
Heilbrigðisráðherra lagði
fram íslenska heilbrigðisá-
ætlun fram til ársins 2000 á
Alþingi sl. vetur. Eru í áætiun-
inni sett fram 33 markmið í
heilbrigðismálum þar sem stefnt
er að „heilbrigði
allra árið 2000“ í
samræmi við sam-
þykkt Alþjóða heil-
brigðismálastofnun-
arinnar.
Það er athyglisvert,
þegar maður les
þessa heilbrigðisá-
ætlun, að eitt hinna
33 markmiða, sem
stefnt skal að, er „að
gefa þjóðfélags-
þegnum fleiri og
meiri tækifæri til
uðum þung orð í garð fólks, sem
er að reyna að halda úti íþrótta-
og ungmennafélagsstarfi í
Borgarfirði. Rök gagnrýnenda
eru sterk, en mergur málsins
er fjársvelti ungmenna- og
Verður þetta skattlagt?
Verður starfsemi heilsuræktarstöðva skattlögð á
næstunni?
heilbrigðrar hreyfmgar en nú
er.“
Þetta er í fyrsta skipti, sem
undirritaður sér stafkrók frá
heilbrigðisyfírvöldum um gildi
hreyfíngar fyrir heilbrigði.
(Starfsemi Íþróttasambands ís-
lands fellur undir starfssvið
menntamálaráðuneytis). Er
þetta að sjálfsögðu fagnaðar-
efni.
í síðasta pistli var birtur út-
dráttur um lífstfl úr riti fram-
kvæmdanefndar um framtíðar-
könnun og komu þar fram
athyglisverðar hugmyndir um,
hvernig stjómvöld geta haft já-
kvæð áhrif á mótun lífsstfls
þegnanna í hollustuátt.
Nú þegar augu stjómvalda eru
að opnast fyrir gildi íþrótta fyr-
ir heilsu þegnanna er ekki úr
vegi að Ieiða hugann að því
hvemig íþróttastarfsemi í
landinu er rekin.
Peningamál íþróttafélaga hafa
löngum staðið allri starfsemi
þeirra fyrir þrifum. Þeir sem
hafa valist til félagsstarfa innan
Markmið 10
íþróttafélaga.
Ef til vill segir einhver, að
stjómvöld hafí komið myndar-
lega tii móts við íþróttahreyfíng-
una með þvi að leyfa henni
einkarétt á lottóinu. Þar skal
þó undirstrikað, að öryrkja-
bandalag íslands fær 40% tekna
lottósins (sem öryrkjum veitir
ekkert af) og sú lyftistöng sem
hagnaður þess hefur átt að vera
fyrir grasrótina í iþróttastarf-
semi i landinu hefur ekki látið
á sér kræla þrátt fyrir yfírlýs-
ingar forystumanna íþrótta-
hreyfíngarinnar. Þar er reyndar
ekki við stjómvöld að sakast,
en staðreyndin er sú að auka
verður verulega stuðning ríkis
og sveitarfélaga (okkar sameig-
inlegu sjóða) við frjálst íþrótta-
starf. Stjómmálamenn og sumir
aðrir einblína á íþróttafélög, sem
sérhagsmunahópa keppnisfólks.
Það er rangt. Ef íþróttafélögum
væri gert það ijárhagslega kleift
að sinna almenningsíþróttum
yrði það gert og örugglega með
glæsibrag.
Paö á að gefa þjóðfélagsþegnum fleiri og meiri tæki-
færi til heilbrigðrar hreyfingar en nú er. Efla þarf
aðstöðu almennings, til íþróttaiðkana innan dyra og
byggja í því skyni almenningsíþróttahús eða samnýta
betur en nú er tiltæk íþróttamannvirki. Einnig þarf að
gefa gaum að því að fólk fái tækifæri til að hreyfa sig
utan dyra og setja upp sérstakar gang- og hjólreiða-
brautir í þéttbýli. Skipulagsmálum skal haga þannig að
fólk, einkum það eldra og þeir sem eru fatlaðir, geti
notið umhverfisins með hreyfingu og þjálfun utan
dyra.
íslenslc hellbrlgðlsáœtlun
Er hún staðlaus stafur hvað varðar holla hreyfingu?
vébanda þeirra hafa löngum
þurft að ganga með betlistaf í
hendi til einstaklinga og fyrir-
tækja til að afla nauðsynlegs
§ár til starfseminnar. Hefur
verið gripið til ýmissa ráða til
að ná í aur.
Undanfarin ár hafa t.d. héraðss-
ambönd og ungmennafélög úti
á landi efnt til rekstrarfjár. Má
nefna, að ÚÍA hefur staðið fyrir
skemmtun í Atlavík, HSK fyrir
skemmtun í Þjórsárdal og nú
hefur UMSB ákveðið að endur-
vekja samkomuhald í Húsafelli
um verslunarmannahelgina.
Hafa UMSB-menn sætt gagn-
rýni og verið sakaðir um pen-
ingafíkn. Þetta fínnst undirrit-
Látum á fyrirhugaðar fyrstu
aðgerðir nýrrar rikisstjómar í
efnahagsmálum. Ráðgert er að
setja 25% skatt á alla þjónustu
heilsuræktarstöðva. Snjallt eða
hitt þó heldur. Með þessu eru
stjórnvöld að gera þegnunum
erfíðara um vik að stunda
heilsuræktarstöðvar og um leið
að stuðla að fækkun þeirra sem
stunda slíka líkamsrækt. Lýs-
andi dæmi um hvemig ekki á
að standa að málum ef maður
vili „gefa þjóðfélagsþegnum
fleiri og meiri tækifæri til heil-
brigðrar hreyfmgar en nú er.“
Grímur
Sæmundsen
Morgunblaöið/Björn Blöndal
Prlr efstu í karlaflokki á öldungamótinu, frá vinstri: Karl Hólm, Keili, sem varð þriðji, Jóhann R. Benediktsson, GS,
sem hreppti annað sætið, og íslandsmeistarinn, Gísli Sigurðsson, Keili.
GOLF / ÖLDUNGAMEISTARAMÓTIÐ
Jakobína og
Gísli sigruðu
Gísli Sigurðsson, Golfklúbbn-
um Keili, og Jakobína Guð-
laugsdóttir, Golfklúbbi
Vestmannaeyja, urðu sigur-
vegarar á Öldungameistara-
mótinu í golfi sem fram fór á
Hólmsvelli í Leiru um helgina.
Jakobína sigraði örugglega í
kvennaflokki, varð 7 höggum á
undan næstu keppinaut. Gísli
fékk meiri keppni, en hann
sýndi meiri yfirvegun en kep-
pinautarnir á síðustu holunum
og varð 3 höggum á undan
næstu mönnum. Einn öldung-
urinn gerði sér lítið fyrir og fór
holu í höggi. Það var Björn
Árnason NK sem sló upphafs-
högg sitt í holu á Bergvíkinni
sem er um 160 metrar par 3.
Leiknar voru 54 holur án forgjaf-
ar í karlaflokki og lætur nærri
að „öldungamir“ hafí gengið hátt
í 30 km keppnisdagana þijá og
urðu karlarnir að
Frá Birni vera 55 ára og eldri.
Blöndali Hjá kvenfólkinu var
Keftavik miðað við 50 ára
aldurinn og léku
þær 36 holur með og án forgjafar.
Gísli Sigurðsson GK lék best fyrstu
18 holumar sem leiknar vom á
föstudaginn, hann fór þær á 79
höggum. Næstur kom Karl Hólm
GK á 81 höggi, Jóhann R. Bene-
diktsson GS var á 83 höggum,
Þorbjöm Kjærbo GS var á 84 högg-
um og Hörður Guðmundsson GS
var fímmti á 85 höggum.
Annan keppnisdaginn var mikið
stuð á Karli Hólm sem lék á 79
höggum og náði forystunni, var
með 160 högg eftir tvo keppnis-
daga. Gísli var á 162 höggum og
síðan komu þeir Jóhann, Þorbjöm
og Hólmgeir Guðmundsson GS á
165 höggum og Hörður Guðmunds-
son var með 167 högg þegar síðasti
keppnisdagurinn hófst.
Karl Hólm missti forystuna strax á
2. braut sem hann lék á 7 höggum
og þar náði Gísli að jafna og á
næstu braut náði hann forystunni.
Þetta setti Karl úr jafnvægi, hann
náði sér ekki á strik og það nýtti
Jóhann sér og þegar leiknar höfðu
verið 18 holur hafði honum tekist
að vinna upp 5 högga forystu
Karls. Þorbjöm Kjærbo blandaði sér
lengi vel í baráttuna um efsta sæt-
ið, en vantaði herslumuninn.
Þegar farið var yfir skorblöðin kom
í ljós að Gísli var á 240 höggum,
Jóhann og Karl á 243 höggum,
Þorbjöm á 244 höggum og Hörður
á 248 höggum. Þeir Jóhann og
Karl léku bráðabana um 2. sætið
og þar sigraði Jóhann.
„Eg átti ekki von á sigri, því Karl
hefur verið ákaflega sterkur í
síðustu mótum,“ sagði Gísli Sig-
urðsson eftir að ljóst var hver
úrslitin vom. „Karl lenti í „slysi"
strax á 2. braut í dag og það hafði
áreiðanlega slæm áhrif." Gísli sagði
ennfremur að hann hefði átt nokkuð
jafnan leik, sér hefði tekist að halda
einbeitninni og gera sitt besta í
hveiju skoti.
Björn Amason NK náði einn kepp-
enda að fara holu í höggi, það var
síðasta keppnisdaginn á „Bergvík-
inni“ sem er um 160 metra par 3.
Björn notaði jám nr 6, en oftast
nota menn jám nr. 7—9. „Ég var
búinn að nota þetta sama jám hina
keppnisdagana og var alltaf of
stuttur. Nú hitti ég kúluna vel og
gerði mér vonir um að fara holuna
á „birdi“, en að fara holu í höggi
var nokkuð sem ég átti ekki von á.
Hörður Guðmundsson GS sigraði í
keppninni með forgjöf, lék á 139
höggum nettó, Alfreð Viktorsson
GL varð annar á 140 höggum og
í þriðja sæti varð Gísli Sigurðsson
á 143 höggum nettó.
Jakobína Guðlaugsdóttir tryggði
sér sigur í kvennaflokki með glæsi-
legum leik seinni keppnisdaginn.
Þá lék hún 18 holur á 87 höggum
og tryggði sér sigur. Elísabet Á.
Möller GR var með besta skor eftir
fyrri daginn, lék á 98 höggum.
Guðrún Eiríksdóttir GR var á 99
höggum og Jakobína kom inn á 100
höggum. Hún sigraði síðan á 187
höggum, Guðrún Eiríksdóttir varð
önnur á 194 höggum og í þriðja
sæti varð Hanna Aðalsteinsdóttir á
201 höggi.
Guðrún sigraði í keppninni með
forgjöf, lék á 154 höggum r.ettó,
Steindóra Steinsdóttir NK varð
önnur á 156 höggum nettó og í
þriðja sæti kom Kristine Eide NK
á 156 höggum nettó.
Sigurvegarinn í kvennaflokki Jak-
obína Guðlaugsdóttir gaf sér ekki
tíma til að taka við verðlaunum
sínum, því hún þurfti að hraða sér
heim til Eyja vegna atvinnu sinnar.
En í samtali við Guðrúnu Eiríks-
dóttur sem tekið hefur þátt í keppni
síðan 1973 þá virðist sem golfíþrótt-
in eigi undir högg að sækja hjá
kvenfólkinu. „Við erum nokkrar
sem fórum að leika golf um 1963,
fyrst í parakeppni og síðan sem
einstaklingar. Við erum enn í meiri-
hluta, því ungar stúlkur virðast
ekki sækja ýkja mikið í þessa
grein.“