Morgunblaðið - 13.08.1988, Qupperneq 6

6 B
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. ÁGÚST 1988
Nýlundulist í ljósmyndun
Inga Sólveig sýnir „ Undir pilsfaldinum “
MORGUNBLAÐIÐ/BAR
Inga Sólveig við myndröðina „Underground"
Inga Sólveig FriÖjónsdóttir
opnaÖi sl. laugardag
Ijósmyndásýningu í nýju galleríi
aÖ Vesturgötu 3b sem ber nafniÖ
„ Undirpilsfaldinum “. ÞaÖ eru
þau Örn Ingólfsson ogBryndís
Valbjörnsdóttir sem standa fyrir
rekstri gallerísins og er sýning
Ingu Sólveigar sú fyrsta sem
haldin er í þessu nýja galleríi.
BlaÖamaÖur kom aÖ máli viÖ
Ingu Sólveigu og baÖ hana aÖ
segja lítillega frá sýningunni.
Myndimar eru allar unnar á
sl. ári, rétt áður en ég lauk
BA- prófí í listum frá San Fransis-
co Art Institute, með ljósmyndun
sem aðalgrein. Þetta eru myndrað-
ir sem eiga að koma til skila upplif-
unum af einhveijum stað eða að-
stæðum, frekar en segja einhveija
sögu. Ein myndröðin „Angst" (ótti)
er úr kvikmynd sem ég gerði, fímm
mínútna kvikmynd sem er dra-
matískur leikur með ljós og
skugga. Ég var töluvert í kvik-
myndun jafnhliða ljósmyr.duninni,
því mér fínnst ein ljósmynd segja
svo lítið og uppúr því fór ég að
vinna myndraðir til að reyna að
koma fleiru til skila“.
Eina staka myndin á sýningunni
er jafnframt eina litmyndin og sú
eina sem ekki ber nafn. Hvemig
stendur á því?
„Þetta er hluti úr stærra verki
sem ég vann ásamt íslenskum
málara og bandarískum kvik-
myndagerðarmanni. Sögu um
lífshlaup mannsins í stílfærðri útg-
áfu og eftir að ég var búin að
hengja upp sýninguna fannst mér
passa ágætlega að hafa eina þess-
ara mynda með, svona utan dag-
skrár".
Það em líka þijú silkiprent á
sýningunni, vinnurðu mikið í því?
„Þetta er silkiprent unnið með
ljósmyndatækní, myndir af Berlín-
ar-múmum. Já ég hef unnið dálí-
tið af silkiprenti, fínnst mest gam-
an að vafra á milli ljósmyndunar,
silkiprents og kvikmyndunar, en
það er hætta á því að ef maður
skiptir sér milli svona margra að-
ferða verði útkoman hálfkák á öll-
um sviðum. Ég hef líka unnið tölu-
vert af klippimyndum. Eftir að ég
útskrifaðist og hætti að hafa að-
gang að myrkraherbergi fór ég að
klippa niður myndimar mínar til
að halda mér við efnið".
Yfírskrift sýningarinnar er „Ný-
lundulist í ljósmyndun" hvað mein-
arðu með þvi?
„Nýlundulist er þýðing á erlenda
hugtakinu „avant-garde", mjög
skemmtileg þýðing að mínu áliti.
Þetta heiti tengist þeirri von minni
að íslendingar fari að vakna til
vitundar um ljósmyndun sem list-
grein, en mér fínnst skorta mikið
á að hún sé metin að verðleikum
hér“.
Hvað er framundan hjá þér?
„Ég veit það eiginlega ekki.
Mest mundi mig auðvitað langa til
að starfa sjálfstætt, en það er dýrt
fyrirtæki að koma sér upp nauð-
sjmlegum búnaði og aðstöðu, svo
það verður að bíða. Ætli ég rejmi
ekki að fá einhveija vinnu við ljós-
myndun, þótt ég sé á báðum áttum |
um hversu langt eigi að ganga í |
þá átt að gera sig að verslunar-
vöru“.
FB
Jóhann Hjálmarsson skrifar frá Spáni
Ljóðlistin — könnun
dýpri veruleika
Fjórtánda desember 1984 lést
í Madríd Nóbelsskáldið Vic-
ente Aleixandre, en hann var fædd-
ur i Sevilla tuttugasta pg sjötta
apríl 1898. Aleixandre var eitt af
helstu skáldum hinnar nýju gullald-
ar spænskrar Ijóðlistar og Anda-
lúsíumaður eins og svo mörg þeirra.
Eftir sigur falangista á Spáni
hélt Aleixandre ekki burt eða í út-
legð eins og margir skáldbræður
hans. Hann kaus að dvelja um kyrrt
á Spáni og mun hafa fengið að
vera þar óáreittur þrátt fyrir samúð
með lýðveldissinnum. Aleixandre
þurfti að vísu eins og aðrir að gæta
þess að fá ekki rítskoðunina á móti
sér, en hin lokaða og einkalega ljóð-
list Aleixandres gat ekki orðið henni
áhyggjuefni. Auk þess gaf Aleix-
andre aldrei neinar yfírlýsingar eða
lét á sér skilja að hann væri and-
stasðingur falangistastjómarinnar.
Ljóðlist Aleixandres mótaðist
mjög af súrrealisma. Hún er
myndrík, upphafin og gædd seið-
andi hrynjandi. Þekktasta bók hans
verður að teljast eitt af höfuðverk-
um spænskrar Ijóðlistan La de-
strucción o el amor (Eyðingin eða
ástin, 1935). Og með Historia del
corazón (Saga hjartans, 1954) verð-
ur staða hans sem spænsks stór-
skálds enn ljósari.
Aleixandre orti í barokkstíl eins
og fleiri spænsk skáld sem orðið
höfðu fyrir áhrifum frá eldra skáldi,
Luis de Góngora, réttara sagt end-
urmetið Góngora. í því endurmati
tóku líka þátt Federico García Lorca
og Rafael Alberti. í verkum barokk-
skáldanna eru ástin og dauðinn
ekki andstæður og algyðistrú setur
svip sinn á þau.
Verk Aleixandres em talin mjög
bölsýn, myrkur og örvænting eru
meginþema þeirra. Lífíð var í hans
Vicente
Aleix-
andre