Alþýðublaðið - 17.01.1959, Síða 9

( ÍÞrótfir }
Lengi býr að fyrslu gerí
Lið FH sem leikur gegn HKRR.
Ósamkomulag hjá íþróttafréttarÉturum
EINS og skýrt var frá á í-
þróttasíðunni í gær fer fram
mikil og merkileg handknatt-
leikskeppni að Hálogalandi
annað kvöld, sem samtök í-
þróttafréttaritara standa fyrir.
Háðir verða tveir leikir, í
fyrsta lagi keppa FH og
Reykjavíkurúrval að undan-
skildum KR-ingum, sem leika
gegn íþróttafréttariturum, en
eins og skýrt var frá í gær,
leika Islandsmeistararnir í
pokum. —*
ÚRVALSLIÐ HKRR valið.
Stjórn HKRR hefur nú valið
úrvalið, sem á að leika gegn
FH og er það þannig skipað:
Böðvar Böðvarsson, ÍR
Þorsteinn Jónsson, Fram
Guðjón Jónsson, Fram
Jón Þorláksson, Fram
Hilmar Ölafsson, Fram
Hermann Samúelsson, ÍR
Karl Benediktsson, Fram
Pétur Sigurðsson, ÍR
Gunnlaugur Hjálmarsson, ÍR
Rúnar Guðmannsson, Fram
Matthías Ásgeirsson, ÍR.
Ekki er að efa, að leikur þessi
verður jafn og skemmtilegpr.
] IIVERNIG VERÐUR I.TÐ
ÍÞRÓTTAFRÉTTARITARA
SKIPÁÐ?
Það er ekki alveg eins mikil
eining í herbúðum íþróttáfrétta
rítara og hjá HKRR. Miklar
deilur hafa skapazt um val og
uppstillingu, enda margir snjall
ir kappar, sem koma til greina
og vilja láta ljós sitt skína.
Fundarhöld eru tíð í Samtök-
um íþróttafréttaritara þessa
dagana, var deilt um val liðs-
ins í allt gærkvöld og fram á
nótt, án þess að samkomulág
næðist, síðast var reiknað með
því, að stjórnin yrði að koma
til skjalanna og ákveða liðið.
Danir Svíar
115
DANIR sigruðu Svía í hand-
knattleik með 20:15 í vikunni.
Er það meiri muiiur en búizt
var við og sýndu Danir mjög
góðan léik gegn sænsku heims-
meisturunum.
Frumvarp Emils
Frainhald af 2. síðu.
lögð undir lögsagnarumdæmið
vegna þeirra nytja, er Hafn-
firðingar skyldu fá af þessum
löndum. Takmörkum hins eig-
inlega gamla lögsagnarumdæm
is var hins vegar ekki breytt,
þegar lögin um bæjarstjórn í
Hafnarfirði voru endurskoðuð
1929.
Hafnarfjarðarkaupstaður hef
. ur verið ört vaxandi að heita
má alla tíð síðan hann varð til,
og á þeim rúmlega 50 árum,
sem síðan eru liðin, hefur í-
búatalan margfaldazt, eða nán
ar tiltekið um það bil 5-fald-
azt. Byggðin hefur þanizt út og
er nú víðar en á einum stað
að komast út fyrir kaupstaðar-
mörkin frá 1907. Af þessu leið-
ir ýmis óþægindi, sem hugsað
er að bæta úr með frv. þessu.
Þegar takmörk lögsagriarum-
dæmisins voru ákveðin 1907,
átti káupstaðurinn ekkert af
því landi, sem hann var byggð-
ur á, en nú hefur hann eign-
azt allt þetta land að einni jörð,
Jófríðarstöðum, undanskilinni,
■ sem aðeins er lítill hluti af
kaupstaðarsvæðinu.
Vegna vegagerða og ýmiss
konar lagna, sem nú er veríð
að vinna að í nýium íbúða-
hverfum á kaupstaðartakmörk
unum, er mjög nauðsynlegt að
fá þéssi mörk færð út nú þegar.
Við breytinguna er fylgt því
meginsjónarmiði, að kaupstaða
mörkin verði yfirleitt, með
smáundantekningum þó, látin
fylgja takmörkum eignarlands
bæjarins. Lepdir þó að vísu ein
jörð, sem nú er í Garðahreppi,
jörðin Ás, innan þessara tak-
marka. Þessi jörð er nú alveg
á mörkum byggðar kaupstað-
arins, og með lögum nr. 11
1936 var heimilað að leggja allt
óræktað land hennar undir lög
sagnarumdæmi kaupstaðarins,
þannig að þegar fyrir rúmum
20 árum var talið sýnt, hvert
stefndi í þessu efni. Að vestan
og norðvestan eru mörkin að
mestu leyti óbreytt frá því,
sem nú er, og er viðbúið, að
þar þurfi innan stutts tíma að
færa mörkin enn út. Að austan
og sunnan verður landrýmið
samkvæmt frumvarpinu aftur
á móti allmikið, og er þar full-
nægt landþörf bæjarins um ó-
fyrirsjáanlega framtíð.
Bæjarstjórn Hafnarfjarðar
hefur á fundi sínum 3. des. s.
1. óskað eftir því, að ég flytti
þetta frv. Það er samið af henni
og flutt nákvæmlega eins og
hún gekk frá því.
Framhald af 4. síðu.
gerðir einfaldari en þeir í raun
og veru eru. Barnið grunar,
að ekki sé sagður allur sann-
leikurinn í skólanum. Þegar
við förum að ségja allan sann-
leikann í því sem við segjum
í skólanum, þá fer barnið að
taka okkur trúanleg og hlusta
á okkur af þörf. Andlegar iðk-
anir, en ekki bóklegur þræl-
dómur, það er þetta sem koma
skal í skólahaldinu. Það, að við
í dag skipum börnum í tvo
hópa í skólum gagnfræðastigs-
ins, þar sem annar hópurinn
leggur megináherzlu á verk-
legt nám, meðan hinn sveitast
við bókstafsþrældóminn, kem-
ur til af því, að allt fræðslu-
kerfið er byggt á röngum for-
sendum. Með réttu fyrirkomu-
lagi mun börnum eðlilegast að
fylgjast að í náminu, jafnt því
boklega og verklega. Sérhæf-
ingin á alls ekki að koma til
greina fyrr en lengra er komið
náminu, og má aldrei verða al-
gjör, ef vel á að fara, hvar svo
sem maðurinn er staddur á
námsveginum.
Við höldum þeirri skoðun
mjög á lofti, að nauðsyn beri
til að semia sérstakar barna-
bókmenntir, þar sem þroski
barna sé ekki móttækilegur
fyrir þær bókmenntir, sem ætl-
aðar eru hinum fullorðnu. Fátt
er meiri fjarstæða en þetta.
Þær eru sárafáar hinar sve-
kölluðu bai’nabækur, sem börn
geta lesið sér til ánægju ög
hugsvölunar. Helftin af því
lesefni sem samið er fyrir börn,
taka börnin ekki alvarlega, og
nenna þar ?if leiðandi ekki að
lesa það. vil færa frekari
rök fyrir þessu, eru hæg heima
tökin hvað þetta snertir. Hér
í Galtarvita les ég gjarnan
íf -Á-
☆
—o—
Glímudeild Ármanns.
Æfingar eru á laugardög-
um og miðvikudögum kl. 7—
8 í íþróttahúsi Jóns Þor-
steinssonar.
Glímunámskeiðið er á
sama stað og tíma.
Þjálfari er Kjartan Berg-
mann.
Stjórnin.
Kvensnjóhlífár
flatbötna,
svartar — gúmmí.
Karlmanna og unglinga-
snjóhlífar
svartar.
Póstsendi.
SKÓRINN HF.
Ingólfsstræti gegnt
Gamla bíó.
Laugavegi 7.
upphátt á síðkvöldum úr völd-
um bókmenntum, einkum ís-
lenzkum og þá bæði fornum
og nýjum, mér og heimilisfólk-
inu til gleði og andlegrar hress
ingar. Vitadrengirnir taka þátt
í þessum kvöldvökum, en þeir
eru þrír, um pg innan við tíu
ára aldur. Meðan þeir hlýða
lestrinum fást þeir við margs
konar föndur. Þeir mega ekki
til þess hugsa, að lestur falli
niður, nema annað komi í stað-
inn, sem þeir ætla að verði
þeim til jafnmikillar ánægju.
Þeir ræða af áhuga um efni
þeirra sagna sem lesnar eru,
geta sér ti] um hvernig sagan
muni ráðast hverju sinni, og
persónurnar verða vinir þeirra
og kunningjar. Við að hlýða á
þennan sagnalestur, nema þeir
sögu lands og þjóðar, eins og
hún kemur fram í skuggsjá
bókmenntanna. Slík fræðsla er
þeim mjög að skapi. En það er
ekki sömu söguna að segja þeg-
ar kemur að námsbókunum.
Þeir lesa þessar leiðinda-
skruddur að vísu, en eingöngu
til að þóknast foreldrum sín-
um.
Kvöldvökurnar í Galtarvita
minna um flest á vökurnar hér
áður og fyr, þegar einn las eða
kvað, en heimilisfólkið hlýddi
á en sat jafnframt við vinnu.
Vegna breyttra aðstæðna verð
ur kvöldvakan ekki endurvak-
in í íslenzkum heimilum. Út-
varpið hefur ekki og mun ekki
koma í hennar stað. Meginhluti
þjóðarinnar lifir nú og starfar
í fjölbýli. Og fólk gerir meira
af því að flykkjast til margs
konar starfa og skemmtana út
um allar jarðir á síðkvöldum,
heldur en að safnast saman í
heimilunum til andlegra iðk-
ana. Með kvöldvökunni hurfu
þjóðinni andleg verðmæti, sem
sem henni hefur ekki ennþá
auðnast að endurheimta í nýrri
mynd. Og slíkt gerist ekki fyrr
en við höfum eignast þann
skóla, sem hér hefur verið gerð
ur að umræðuefni.
N.
u er ekkert líklegra en
að lesandinn vilji beina eftir-
farandi spurningu til greinar-
höfundar:
— Er það kannski grundvall-
arskoðun þín í þessum málum,
að börnum og’ unglingUm eigi
að leyfast að gera það eitt, sem
þeim gott þy.kir í skólanum?
Og svarið hlýtur að verða
þetta:
— Já, nemandinn á fyrst og
fremst að gera það sem honum
gott þykir í skólanum.
Hinn nýji skóli, sem koma
á í stað þess gamla og mölétna,
verður hverju barni mjög acw,
skapi.' Hann er þannig hugsað-
ur og við það miðaður, að hann!
verði nemandanum jafnmikilf
yndisvaki og þroskabrunnur.
Allt annað álítum við ónýtt og
til einskis hafandi. í hinum
nýja skóla verður af fremsta’
megni, og öfugt við þanM
gamla, leitast við að uppfylla
sjáifsögðustu andlegu þarfir
barnsins. Þess vegna mun það
elska og virða skólann sinn, og
ekki telja eftir sér að leggja
á sig mikið erfiði og hugarein-
beitingu, við þser námsgreinar
sem sérstaklega útheimta slíkt.
Barninu er eiginlegt að taka á
kröftunum svo sem það megn-
ar, bæði líkamlega og andlega,
þegar það gengur sjálfviljugt
til starfa, Að safna orku og
eyða orku, er eðli alls sem lifir
og hrærist. Með öðrum hætti
verður ekki þokast úr stað.
í dag er nemandinn feildur
í andlega fjötra innan veggja
skólans; Og' árangurinn er
þreyta og tómlæti um allt sem
skólann varðar. Hér eiga skuss
arnir einir ekki hlut að máli,
heldur miklu frekar mestu
mannsefnin, eins og dæmin
sanna. Eða hversu margir af-
burðamenn íslenzkir háfa ekkí
sagt skilið við skólann á miðri
leið og aldrei komið þar síðan?
Hvernig svo sem á þessi mál
er litið, þá komumst við jafn-
an að þessari sömu niðurStöðu:
Við verðum að byggja fræðslu-
kerfið upp á nýjum gruridvelli.
Við verðum að leysa kennslu-
greinarnar úr þeim steinrunnu
fjötrum, sem þær hafa verið
hnepptar í, blása í þær nýju*1
lífi og nýjum anda, og gera
þær þannig nemandanum hug-
leiknar og aðgengilegar.
Og þetta er hægt, þótt það
verði ekki gert á einum degi.
En hér mega ekki allar fram-
kvæmdir kafna í tilgangslausu
málþófi, nefndarálitum og öðr-
um ófögnuði af sama tægi, sem
nútíðarmanninum er svo und-
ur tamt að hlaða í kringum
hlutina, til þess að flækja það
sem einfalt er í eðli sínu, og
fresta því sem fram verður að
kema, vegna heimskulegrar
fastheldni við það sem er gam-
alt og ónýtt.
Þegar hinn nýji skóli er orð-
inn að framkvæmd, mun ís-
lenzkt æskufólk fá það vega-
nesti sem dugar því til að lifa
farsælu og fögru mannlífi í
landinu —, en sá er draumur
okkar allra.
Galtarvita,. í nóv. 1958.
Óskar Aftalsteinn
UTB0Ð
Tilboð óskast í vatnslögn og hitalögn í dagheimili Sumar-
gjafar við Fornhaga. — Uppdrátta og lýsingar rná vit.ja í
skrifstófu Sumargjafar, Laufásvegi 36, í dag og næstu
daga frá kl. 10—12. Skilatrygging 200 krónur.
Við þökkum innilaga auðsýnda samúð og vinarhug við
fváfáll ög útför mannsins míns,
GRÍMS GRÍMSSONAR.
Guðrún Guðbjartsdóttir, börn og tengdabörn.
Alþýðublaðið — 17. jan. 1959 9