Alþýðublaðið - 20.01.1959, Síða 6

JOHN MORRIS, sextugur
brautarþjónn, lét lífið í maí
árið 1905, er hann bjargaði
konu frá því að verða undir
lest, sem var á leiðinni hjá.
Þannig stendur í fyrstu
grein skrár Carnegie hetju-
sjóðsins, sem starfað hefur
nú í rúm 54 ár.
Andrew Carnegie, skozk-
ættaður iðjuhöldur, stofnaði
þennan sjóð eftir að hrylli-
Iegt námuslys hafði orðið
við sprengingu í kolanám-
unum í Harwick. Þar fór-
ust 178 menn. „En það voru
ekki mennirnir sjálfir, sem
eingöngu vöktu meðaumk-
un mína, ég get ekki gleymt
konunum og börnunum“, —
svo lét hann tun mælt við
vin sinn.
Úr sjóðnum er veitt verð-
laun þeim, sem hætta Iífi
sínu til þess að bjarga öðr-
um og sömuledðis er aðstand
endum þeirra, sem látast
undir slíkum kringumstæð-
iffli veittur fjárhagslegur
stuðningur úr þessum sjóði.
Á hverju ári berst fjöldi
sagna af hetjudáðum frá alls
konar fólki. Þá eru allar
aðstæður athugaðar, talað
við sjónarvotta, athugað
hvort viðkomandi hafi ver-
ið náskyldur þeim, sem
hann bjargaði o. s. frv. Þá
er og farið á staðinn fengin
glögg lýsing á öllum atvik-
um og þau rituð niður.
Af ölluiml þeim f jölda, sem
sagt er frá fá aðeins um
þriðji hluti björgunar-
manna verðlaun, því reglur
veitiriga eru nákvæmar og
strarigar.
Þranns konar verðlaun
eru veitt: eir, silfur og gull.
Eitt sdnn var loftfimleika
kona að sýna listir sínar í
25 fefa hæð. Skiyndilega
missii hún fótanna. Einn á-
horfenda stökk þá til og
fimleikakonan lenti á öxl-
um hans. Hann rífbeins-
brotnaði og nýru hans losn-
uðu.
,,Ég ætlaði ekki að hvetja
til hetjudáða með sjóðnum,
því ég veit að hetjuverk eru
ósjálfráð.“
Þetta skrifaði Carnegie
eitt sinn.
Aðeins tvisvar hefur það
hent að tvær persónur hafi
unnið tvisvar til verðlaun-
anna.
Annar var fjörutíu og níu
ára gamall verkamaður, —
sem bjargaði tveim mönn-
um frá drukknun. Hann
hlaut í hvert sinn 500 doll-
ara og eirverðlaun.
ÁriS 1924 bjargaði Henry
Naurrián-, 46 ára gamall mað
ur, konu frá því að verða
undir járnbraut. Þrem ár-
um síðar bjargaði hann ann
arri undir sömu kringum-
stæðum. í síðara skiptið
skaddaðist svo annar fót-
ur hans, að það varð að taka
hann af. Honum voru veitt
silfurverðlaun og 1000 doll-
ara peningaupphæð og auk
þess 80 dollarar mánaðar-
lega í heilt ár.
„Hetjuskapur er ekki
dirfska eingöngu, það er eitt
hvað langtum meira og
flóknara og á þeirri stundu,
sem björgunin er fram-
kvæmd gerist það, sem ef
til vill getur fegurst gerst
með manneskjunni, hún
gleymir sjálfri sér“.
Svo farast einum starfs-
manni sjóðsins orð.
„Og ég hef starfað á veg-
um sjóðsins í 22 ár. Ég hef á
þeim tíma hitt mörg gull-
korn í mannsorpinu.
KONURNAR eru smátt
og smátt að sölsa undir sig
völdin, meira segja éinnig
á sviði fjármála og stjórn-
mála. í New York gengur
um þessar mundír eftirfar-
andi saga sem dæmi um
þetta: Kona nokkur kom á
skrifstofu kirkjugarðsvarð-
ar og kvartaði yfir því, að
hún fyndi ekki gröf eigin-
manns síns. „Hann er áreið-
anlega grafinn hér“, sagði
frúin hvössum rómi. „Hvað
er nafnið“, spurði maðurinn
inn við skrifborðið. „Thom-
as Jackson“, svaraði frúin.
Kirkjugarðsvörðurinn talað-
aði afturábak og áfram í
skýrslum sínum, en gat ekki
með nokkru móti fundið
neinnThomas Jackson. „Því
miður, frú“, stundi hann
loks kófsveittur eftir erfið-
ið. „Hér er enginn Thomas
Jackson. Hins vegar er hér
Elizabeth Jackson“. „Já, al-
veg rétt. Það er hann“, svar
aði frúin. „Hann er á mínu
nafni.“
ÞAÐ þótti í frásögu fær-
andi fyrir skemmstu í
grennd við Sankti Catharin-
ese í Kanada, að 44 meðlim-
ir naktarnýlendu brugðu
sér á skauta — jú, allsnakt-
ir.
„ÉG ELSKA ÞIG og mun
fá leyfi foreldra minna til
þess að giftast þér“. Þannig
endaði síðasta af um það bil
600 bréfum, sem Camille
Neau, ung .stúlka búsett í
þorpinu Légé í Frakklandi,
fékk frá elskhuga sínum,
hermanni í Algier. Þremur
dögum síðar brenndi hún
brúðarkjól sínum, sem hún
hafði sjálf saumað, og
skömmu síðar fylgdi hún
elskhuga sínum til grafar.
Tveimur mánuðum eftir
að atburður þessi gerðist,
framkvæmdi bæjarfógetinn
í þessu litla franska þorpi
sérkennilegustu hjónavígslu
sem sögur fara af. Hann
gifti Camillu Neau og hinn
Iátna elskhuga hennar. —
Giftingin fór fram sam-
kvæmt frönskum lögum, —
sem hljóða svo, að heimilt
sé að giftast hermönnum,
sem láta lífið í styrjöldum,
lfIIIM«flttll»IIIt{{|||f|||f II!II|IIIIII||||l|||l|||l|t||f|4|(f|4«||||ii|||||i|i|t|||j|i||||ii,i,,|||niif i«|MII4l«l||||||f lllllllf IIIIIIIIIIIIIIIIIII lllllf llllllllllllllll JIIIIIIIIII IllIHIIIf f
DAUÐA- I
STUNDIN I
STJÓRN Fidel Cast |
ros hefur tekið við 1
völdum á Cubu og I
ekki án þess að blóði i
væri úthellt. Á mynd- |
inni sést aftaka eins |
af mörgum lögreglu- §
stjórum á aynni. Corn |
elio Rojas, lögreglu- f
stjóri í Santa Clara, §
gengur hnarreistur til §
aftöku. sinnar. Hann |
neitaði að hafa bundið |
tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiií
ef unnt er að sanna vilja
þeirra til ráðahagsins.
Camilla játaði við vígsl-
una bæði fyrir sig og elsk-
huga sinn, og var þar með
orðin lögleg ekkja Joseps
Bonneau.
Atburðir þessir éru ekki
einsdæmi nú á dögum. 25
ára gömul stúlka, Monique
Guengueno, giftist fyrir
skömmu látnum flugmanni,
sem skotinn var niður yfir
Algier. I-Ijónavígslan fór
fram í París og vakti geysi-
mikla athygli.
koma verk-
fræðingar!
í NÝÚTKOMNU hefti af
Tímariti Verkfræðingafé-
lags íslands gefur að líta
fróðlega grein um það, úr
hvaða stéttum áslenzkir
verkfræðingar koma.
Fyrir 1930 voru feður
verkfræðinga hér á landi
42% bændur, 32% háskóla-
menn, 10% iðnaðarmenn,
6% sjómenn og verzlunar-
menn, 8 % og 2% úr ýmsum
öðrum stéttum. 1950 og síð-
ar voru feðurnir 24,2%
bændur, 10% háskólamenn,
24,2% iðnaðarmenn, 18,3%
verkamenn og bændur, 20,8
% verzlunarmenn og 2,5%
úr öðrum stéttum.
„Tölur þessar sýna ljós-
lega, að verkfræðingar
koma að miklum meirihluta
og í vaxandi mæli úr alþýðu
stéttum þjóðarinnar, bæði
hlutfallslega og tölulega séð.
Á því er enginn vafi, að
þetta er bein afleiðing af
bættum iífskjörum alþýðu
manna, sérstaklega á tíma-
bilinu eftir 1940. Hæfileika-
börn úr alþýðustéttum brjót
ast æ meir til háskólanáms
og Ijúka því, og er það vissu
légá' heilbrigð þróun“, segir
blaðið.
ÓPERETTAN „My Fair
Lady“ er nú sýnd víða um
heim og nýtur alls staðar
geysimikilla vinsælda. — í
London er uppselt á sýn-
inguna þar til í ágúst 1959,
og innan skamms verður
farið að selja aðgöngumiða
fyrir-árið 1960. Eins og æv-
inlega, þegar slíkt kemur
fyrir, verða margir til þess
að nota sér tækifærið og
hagnast á svartamarkaðs-
sölu á miðum.
Maður nokkur, sem hafði
komið til London einungis
þeirra erinda að sjá „My
Fair Lady“, varð að kaupa
miða á svörtum markaði og
greiddi 300 krónur fyrir
hann. Sér til mikillar undr-
unar veitti hann því eftir-
tekt meðan á sýningu stóð,
að við hlið hans var autt
sæti. Hann stóðst ek,ki mát-
ið, og spurði konu sem sat
í næsta sæti við, hvort hún
vissi nokkuð, hver hefði
efni á því að sóa svona pen-
ingum sínum. „Jú“, svaraði
konan, „sjáið þér tiL, mað-
urinn minn átti að sitja í
þessu sæti, en hann lézt því
miður fyrir nokkrum dög-
um“. — Maðurinn gerði sig
samúðarfullan á svip, en
forvitni hans var e:
að fullu svalað, svo
spurði: „Hvers vég
sköpunum tókuð þ
einhvern annan me£
— „Það eru allir vi£
förina", svaraði kor
'k
Mykle-sjé
stofiiaðm
GYLDENDAL Nc
lag hefur gefið 50.0(
ur norskar í sjóð til
ar góðum bókmenn
Upphæð þessi er líf
af ágóða forlagsins
hins nafntogaða M;
„Söngnum um rc
inn“. Mykle sjálfr
lofað, að gefa stórfi
inn ,af ágóða sínum,
hefur ekkert borizt
um. Ástæðan er si
tekjur hans af þess
stæðu bók verða si
ar, verður svo lítil
eftir, að Mykle fin
verri en engin. Enn
útséð um, hvað upp
á teningnum í málii
☆
EKK! MYE6 RÉT
í LONDON ger!
ekki alls fyrir löngu
regluþjónn taað öku:
draga sjö frá h
handtók sama fyri
við akstur, þegar
var: „135“.
KROSSGÁTA NR. 14:
Lá”éít: 2 undrandi, 6
skammst., 8 gagn-sæ, 9
lem, 12 í neti, 15 fugls-
heiti, 16 grönn, 17 tveir
í röð, 18 kvikmyndaleik-
kona.
Lóðrétt: 1 hjóm, 3
fangamark, 4 .sljófga, 5
sjór (þf.), 7 á fugli, 10
óska eftir, 11 Austur-
landabúi, 12 kaupfélag,
14 keyra, 16 skammst.
Lóðrétt: 1 semja,
jóker, 5 óð, 7 fró, 1
11 Anita, 13 tæla, 1'
fá.
Lausn á krossgátu nr. 13:
Lárétt: 2 hnjóð, 6 éf,. 8
boð, 9 MRA,' 12 Jóstein, 15
nærði, 16 fal, 17 at, 18 bár-
an.
Hollendinguriitn
fljúgandi
Til flotastöðvarinnar í
Kyrraliafinu berst dulmáls-
skeyti frá Georg, þar sem
hann biður að haldið verði
út njósnum um kínverska
duggu, sem að öllum líkind-
um verði á sveimi á kóral-
fióanum. Njósnafarartæki
er strax búið til ferðar og
áður en sólin er k
hafa þeir komið ar
una. S'kot ríða a£
samtímis frá báður
En bardaginn var
6 20; jan, 1959 — Alþýðublaðið